Książka przedstawia polsko-marokańskie relacje artystyczne w obszarze różnych dziedzin sztuki: w malarstwie, grafice, filmie i praktykach konceptualnych. Omawia przyjazd Farida Belkahii do Warszawy, „warszawską” twórczość Ahmeda Cherkaouiego i innych marokańskich studentów na polskich uczelniach artystycznych, a także działania polskich twórców w Maroku. W chronologicznym ujęciu, na tle ówczesnych przemian artystycznych, ukazuje znaczenie transkontynentalnych i transnarodowych związków na globalnej mapie sztuki czasu zimnej wojny.„[…] krytyczna geografia, jaka legła u podstaw niniejszej książki stanowi część szerzej zakrojonych badań młodego pokolenia historyków sztuki, którzy rozpracowują sieci kontaktów z Afryką, Ameryką Południową i Azją, zgodnie z logiką wpływów ZSRR i tzw. demokracji ludowych. […] Autor wskazuje na relacje polsko-marokańskie jako ważne połączenia w globalnym networku, przypisuje analizowanym dziełom transkulturowe genealogie i proponuje transregionalną historię sztuki”.z recenzji naukowej prof. dr. hab. Anny MarkowskiejPrzemysław Strożek — adiunkt w Instytucie Sztuki PAN, pracownik naukowy w Archiv der Avantgarden w Dreźnie, kurator wystaw, autor książek naukowych z zakresu historii sztuki. Stypendysta Fulbrighta i Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W obszarze jego zainteresowań znajdują się m.in. studia nad awangardą i globalnym modernizmem.
Książka dr Joanny Stacewicz-Podlipskiej to szósta już pozycja z zainicjowanej przez Gabrielę Świtek w 2012 roku serii Archiwum Zachęty, w której publikujemy opracowania archiwaliów poświęcone historii i działalności wystawienniczej galerii. Z kalendarium wystaw autorka wybiera „dwa punkty graniczne w historii polskiej plastyki teatralnej”: Wystawę nowoczesnego malarstwa scenicznego (1913), pokazywaną w Zachęcie — ówczesnym gmachu wystawienniczym Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, oraz Wystawę scenografii (1962) organizowaną przez Centralne Biuro Wystaw Artystycznych „Zachęta”, ale prezentowaną w salach Pałacu Kultury i Nauki w ramach cyklu Polskie dzieło plastyczne w XV-lecie PRL.
Kolejna książka artystyczna cenionej artystki wizualnej, współtwórczyni duetu performerskiego Grupa Sędzia Główny (razem z Aleksandrą Kubiak), laureatki Nagrody im. Katarzyny Kobro. W najnowszym projekcie, który prezentowany był w formie wystawy podczas Festiwalu Czterech Kultur w Łodzi w 2018 roku, artystka łączy materiał wizualno-tekstowy na zasadzie fotomontaży, przechodząc od tradycyjnej czcionki do zaprojektowanej przez siebie czcionki brakującej i nadając tym samym poematowi wyrazistą formę graficzną. Wiktor analizuje tu z osobistej perspektywy otaczającą nas rzeczywistość z niepokojącymi zmianami zachodzącymi na jej wielu poziomach.
The book accompanying the exhibition of the same title is a pioneering publication of ten essays whose authors take up themes concerning the aesthetics of puppet theatre, its entanglement in politics, relations between puppet theatre and photography, the phenomenon and potential of puppet theatre, puppet theatre for adults, pedagogical aspects of puppet scenes, but also the history of puppet animated film or music in puppet theatre and puppet film. Its advantage is its interdisciplinary approach to the field that has to date been pushed to the margins of the history of theatre. Among the authors are art historians, cultural experts, anthropologists, as well as puppet theatre practitioners. The book is richly illustrated with archival photographs from puppet shows or films, set designs and puppet designs. The material is complemented by photographic documentation of selected dolls shown at the exhibition, made by Łukasz Rusznica and Krystian Lipiec.
Książka prezentuje twórczość 44 artystów laureatów Nagrody im. Jana Cybisa w latach 1973 2017 i obejmuje wywiady oraz wypowiedzi autorskie malarek i malarzy: nowe, przeprowadzone z prawie wszystkimi żyjącymi artystami, a także przedruki ich wcześniejszych wypowiedzi, także w formie literackiej. Prezentacje artystów nieżyjących opierają się na dostępnym materiale archiwalnym wywiadach publikowanych w prasie, katalogach wystaw, książkach oraz tekstach artystów w dużej części zgromadzonym w dziale dokumentacji Zachęty. Odrębny zespół stanowią rozmowy przeprowadzone przez Krystynę Czerni, w większości wcześniej niepublikowane. Lejtmotywem są zagadnienia związane z uprawianiem malarstwa, znaczeniem tego medium i przekraczaniem jego granic, codziennością pracy malarza czy wreszcie znaczeniem Nagrody, a także rolą Jana Cybisa w polskim powojennym życiu artystycznym. Tekstom towarzyszy bogaty wybór reprodukcji prac nagrodzonych artystów.artyści: Jan Berdyszak, Henryk Błachnio, Krzysztof Bucki, Tomasz Ciecierski, Jan Cybis, Józef Czapski, Witold Damasiewicz, Andrzej Dłużniewski, Jan Dobkowski, Tadeusz Dominik, Jan Dziędziora, Wojciech Fangor, Stanisław Fijałkowski, Stefan Gierowski, Ryszard Grzyb, Aleksandra Jachtoma, Barbara Jonscher, Jerzy Kałucki, Koji Kamoji, Łukasz Korolkiewicz, Jan Lebenstein, Robert Maciejuk, Zbigniew Makowski, Eugeniusz Geno Małkowski, Jadwiga Maziarska, Leon Michalski, Jerzy Mierzejewski, Jarosław Modzelewski, Jerzy Nowosielski, Kazimierz Ostrowski, Roman Owidzki, Jerzy Panek, Włodzimierz Pawlak, Teresa Pągowska, Erna Rosenstein, Jadwiga Sawicka, Jacek Sempoliński, Jacek Sienicki, Marek Sobczyk, Paweł Susid, Grzegorz Sztwiertnia, Leon Tarasewicz, Jan Tarasin, Tomasz Tatarczyk, Jerzy Tchórzewski, Jacek Waltoś, Ryszard Winiarski, Maria Wollenberg-Kluza, Rajmund Ziemski
Książka towarzysząca wystawie „Polska” na eksport w syntetyczny sposób przedstawia dzieje miesięcznika „Polska” w kluczowym dla jego rozwoju okresie 1954–1968. Zadaniem przeznaczonego na eksport pisma, wydawanego w kilkunastu wersjach językowych, było budowanie wizerunku PRL poprzez jego największe osiągnięcia w kulturze, nauce, przemyśle, ale też odbudowie i modernizacji kraju. Propagandowa rola publikowanych tam materiałów nie ulega wątpliwości, jednak za sprawą pracujących dla miesięcznika znakomitych fotografów, jak m.in. Marek Holzman, Irena Jarosińska, Tadeusz Rolke, Tadeusz Sumiński , Jan Morek i wielu innych, „Polska” stanowi dziś nieocenione źródło dla historii powojennej fotografii prasowej. W książce zestawiono materiały opublikowane na łamach rozmaitych edycji miesięcznika z wyborem oryginalnych materiałów odnalezionych w archiwach fotografów. Przedstawione w układzie tematycznym, pozwalają zobaczyć, jakim zabiegom poddawano autorskie fotografie, by osiągnąć zamierzone cele propagandowe, ale i artystyczne. Towarzyszą im eseje poświęcone historii miesięcznika i ukazujące jego funkcjonowanie w kontekście ówczesnej sytuacji politycznej i społecznej, a dopełnieniem są przedstawienia sylwetek najważniejszych współpracujących z nim fotografów — postaci kluczowych dla historii polskiej fotografii tego okresu.
Książka Weroniki Kobylińskiej-Bunsch to piąta już pozycja z zainicjowanej przez Gabrielę Świtek w 2012 roku serii Archiwum z Zachęty, w której publikujemy prace naukowe poświęcone historii wystaw i współczesnej kulturze wizualnej. Książka historyczki sztuki zajmującej się fotografią stanowi syntetyczne opracowanie sześciu Ogólnopolskich Wystaw Fotografiki, które odbyły się w gmachu Zachęty w latach 1952-1962 we współpracy Centralnego Biura Wystaw Artystycznych ze Związkiem Polskich Artystów Fotografików. Analiza tych corocznych przeglądów pozwoliła ukazać polską fotografię powojenną w nowym świetle i wyjaśnić, jakiego rodzaju ikonografia, stylistyka i gatunki cieszyły się w prasie codziennej i specjalistycznej kolejne wystawy oraz jakiego rodzaju zagadnienia szczególnie przykuwały uwagę krytyków.
Awangarda w CBWA zawiera rekonstrukcję trzech wystaw awangardy w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku, w szerokim kontekście artystycznym, kulturowym, historycznym i politycznym ? Kobro i Strzemińskiego, Henryka Stażewskiego (1965) oraz Marii Ewy Łunkiewicz-Rogoyskiej (1969).Dwie ostatnie świadczą o aktualności tradycji awangardowej czasu odwilży i udanej reaktywacji awangardy w nowej rzeczywistości lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku.dr hab. Iwona Luba ? kierownik Zakładu Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi badania nad sztuką polską i europejską XX wieku, głównie nad awangardą i związkami sztuki z polityką. Opublikowała m.in.: Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego (2004); Duch romantyzmu i modernizacja. Sztuka oficjalna Drugiej Rzeczypospolitej (2012); Berlin. Szalone lata dwudzieste. Życie nocne i sztuka (2013); Władysław Strzemiński ? zawsze w awangardzie. Rekonstrukcja nieznanej biografii 1893?1917 (z Ewą Pauliną Wawer, 2017). Redaktorka naukowa m.in. Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego (2016).
Z publikacji wyłania się postać inicjatora interdyscyplinarnych eksperymentów z pogranicza sztuk wizualnych, architektury i urbanistyki, autora wystaw, projektanta, artysty i kuratora. Wielowątkowa twórczość Mariana Bogusza zaprezentowana jest poprzez bogaty i różnorodny materiał ilustracyjny.
Autorska publikacja rzeźbiarki, rysowniczki i performerki Izy Tarasewicz, powstała we współpracy z Magdą i Arturem Frankowskimi (Fontarte), stanowi część nagrody głównej w konkursie Spojrzenia 2015 — Nagroda Deutsche Bank. 7 edycja. Książka jest wizualną opowieścią o pracy TURBA, TURBO — od pierwszych pomysłów i inspiracji, przez szkice i precyzyjne projekty po kolejne realizacje i odsłony instalacji: w Zachęcie, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki czasu w Toruniu, Kostka Gallery, Meetfactory w Pradze i Biennale w Sao Paulo 2016. Materiał ilustracyjny uzupełniony został cytatami z The Birth of Phsysics Michaela Serresa, książki o procesie twórczym, który zdaje się nie mieć ani początku ani końca, a bywa ważniejszy niż jego efekt końcowy, czyli samo dzieło.
Publikacja dostępna wyłącznie w języku angielskim.
Książka Jacek Malinowski. PółKobieta / HalfAWoman poświęcona jest trylogii filmowej, która znajduje się w kolekcji Zachęty — Narodowej Galerii Sztuki. Dwujęzyczna publikacja zawiera obszerną część ilustracyjną wzbogaconą o dialogi z filmów oraz dwa eseje analizujące trylogię Malinowskiego pod kątem filmoznawczym (Marta Miś) oraz filozoficznym (Andrzej Wajs). Filmy Jacka Malinowskiego są ciekawym przykładem fałszywych dokumentów (mockumentów) — formuły gatunkowej rzadko obecnej w polskim kinie.
Publikacja otwiera serię Kolekcja Zachęty
Barbara Zbrożyna. Figury nasłonecznione, pod redakcją Anny Marii Leśniewskiej, projekt graficzny Roman Tratsiuk i Ludwika Gnyp, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2008.
Barabra Zbrożyna to rzeźbiarka i rysowniczka, której niezwykle ekspresyjne przedstawienia z brązu prezentowane były w akompaniamencie metafizycznej muzyki Krzysztof Knittla. W katalogu znajdują się teksty Anny Marii Leśniewskiej, Jacka Waltosia oraz Krzysztofa Knittla. Zawiera również notę biograficzną, wypis wystaw oraz fragmenty poezji napisanej przez artystkę.?
Performer, pod redakcją Magdy Kuleszy, Jarosława Suchana i Hanny Wróblewskiej, projekt graficzny Dorota Karaszewska, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2009.
Katalog jest zapisem książkowym wystawy przygotowywanej przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego i Zachętę Narodową Galerią Sztuki we współpracy z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu w ramach Roku Grotowskiego.
Wątki z twórczości Grotowskiego zaprezentowane zostały przez pryzmat sztuk wizualnych: filmowa dokumentacja z prób, przedstawień, ćwiczeń aktorskich oraz wywiady z reżyserem zestawione zostały z dziełami artystów, których łączą z nim wspólne inspiracje lub jednakowe podejście do sztuki, ciała, duchowości.
Wystawa „Peformer” wyrosła z potrzeby przemyślenia twórczości Grotowskiego jako zjawiska istotnego nie tylko w perspektywie rozwoju teatru, ale też w kontekście szerzej rozumianych przemian kulturowych drugiej połowy XX wieku, których sztuki wizualne, teatr, literatura i filozofia stały się świadectwem.?
Emotikon. Robert Rumas i Piotr Wyrzykowski, pod red. Marii Morzuch, projekt graficzny Honza Zamojski, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, Warszawa 2012.
Publikacja towarzyszy wystawie o tym samym tytule, trwającej obecnie w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki. Katalog w dużej mierze składa się ze zdjęć będących zapisem podróży artystów po krajach wokół Morza Czarnego: Turcji, Rumunii, Gruzji i Ukrainie. Autorem tekstu w katalogu jest wybitny dziennikarz i reporter Wojciech Górecki specjalizujący się w tematyce wschodniej, głównie Kaukazu Północnego i Południowego.?
Paweł Jarodzki, The Wall Street Journal, pod redakcją Hanny Wróblewskiej, projekt graficzny Maciej Sikorzak, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki Warszawa 2009.
Jest to niezwykła książka składająca się z dwóch części. Pierwsza z nich zatytułowana „The Wall Street Journal” zawiera rysunki i tekst Pawła Jarodzkiego. Jest to forma książki artystycznej, która stanowi swoiste dzieło sztuki będące uzupełnieniem do wystawy. Druga część jest katalogiem wystawy "Paweł jarodzki. Najlepsze" pod redakcją Hanny Wróblewskiej. Zawiera dwa eseje: jeden kuratorki wystawy, która skupia się na charakterystycznych cechach twórczości artysty oraz drugi Pawła Jarodzkiego z jego cyklu „Moje spotkania z artystami”, w którym twórca zastanawia się nad pozycją artysty we współczesnym świecie, rynkiem sztuki oraz percepcją sztuki.?
Wystawa jest próbą przedstawienia historii galerii, która przez 18 lat działalności była niekomercyjną przestrzenią prezentacji sztuki artystów z całego świata. Wystawy i dyskusje inicjowane w galerii, analityczny i krytyczny dyskurs rozwijany zarówno na gruncie teorii, jak i praktyki artystycznej sytuują ją pośród najbardziej znaczących punktów na mapie ówczesnej światowej geografii artystycznej. Funkcjonująca wbrew geopolitycznym podziałom Galeria Akumulatory 2 była miejscem, w którym publiczność miała kontakt ze sztuką twórców ze Wschodu i Zachodu, artystów z Europy Wschodniej i Zachodniej, Stanów Zjednoczonych i Kanady, Ameryki Południowej i Azji.?
Otwarty tron. Sztuka współczesna wobec fenomenu Jana Pawła II jest katalogiem nieistniejącej wystawy, która miała odbyć się w Domu Pracy Twórczej w Wigrach – instytucji, która do niedawna mieściła się w pokamedulskim zespole klasztornym w Wigrach. Wystawa nie doszła do skutku ze względu na likwidację Domu Pracy Twórczej w Wigrach i przejęcie klasztoru przez Kościół katolicki.
Tytuł wystawy (wers z profetycznego wiersza Juliusza Słowackiego) wskazuje, że projekt dotyczy nie tyle osoby Karola Wojtyły i jego nauczania, co artystycznych, a także społecznych reakcji na pontyfikat.?
To nie jest wystawa. To nie jest retrospektywa. To kolejny akt w procesie pracy nad nowym projektem. Pokaz dzieł artystki i towarzyszące mu wydawnictwo są zaledwie matariałami pomocniczymi dla tej/tego , która/który chciałby odegrać główną i tytułową rolę Katarzyny Kozyry.?
Teksty modernizmu. Antologia polskiej teorii i krytyki architektury 1918-1981 to ujęta w dwóch tomach historia teoretyzowania i przyjmowania na gruncie polskim architektonicznego modernizmu. Tom pierwszy antologii to wybór blisko sześćdziesięciu najciekawszych tekstów źródłowych autorstwa polskich teoretyków i praktyków architektury, które powstały w okresie pomiędzy odzyskaniem przez Polskę niepodległości a karnawałem Solidarności. Znalazły się w nim teksty głównych bohaterów międzywojennej awangardy, najważniejszych teoretyków i praktyków dwudziestolecia, kluczowych postaci socrealizmu i poodwilżowego socmodernizmu, poszukiwaczy i eksperymentatorów z lat 60. i 70. i wreszcie podważających osiągniecia modernizmu kontestatorów z ostatniej dekady PRL-u. Drugi tom jest próbą pokazania sposobów użycia dostarczonego w pierwszym tomie narzędziownika tekstów, zachętą dla Czytelniczek i Czytelników do tworzenia własnych interpretacji, tropienia związków. Wypełniają go krytyczne eseje badaczy polskiego modernizmu Davida Crowleya, Tomasza Fudali, Doroty Jędruch, Małgorzaty Jędrzejczyk, Aleksandry Kędziorek, Emilii Kiecko, Doroty Leśniak-Rychlak, Grzegorza Piątka, Kamili Twardowskiej, Diany Wasilewskiej, Michała Wiśniewskiego, Łukasza Wojciechowskiego przybliżające teksty pierwszego tomu i pokazujące w jaki sposób mogą być one przydatne i żywe.
Obszerny katalog, który towarzyszył wielkiemu przedsięwzięciu jakim niewątpliwie była wystawa Warszawa Moskwa /Moskwa Warszawa 19002000". Czterysta stron tekstów i ilustracji oddaje rozmach ekspozycji, która gościła w Zachęcie na przełomie 2004 i 2005 roku oraz oferuje szerokie spojrzenie na skomplikowane relację kultur polskiej i rosyjskiej. Ze wstępu Andy Rottenberg: [wystawa] jest pierwszą próbą spojrzenia na sztukę XX wieku obu krajów bez politycznych obciążeń, jakimi nacechowane były wzajemne stosunki do 1989 roku. Szczupłość miejsca nie pozwala na pełną prezentację wielowątkowych polsko rosyjskich relacji artystycznych tego burzliwego okresu; jest to raczej spojrzenie ze wskazaniem na obszary nadal mało rozpoznane, a czasem zupełnie nieznane (jak recepcja Wyspiańskiego w Rosji), które powinny w przyszłości stać się przedmiotem specjalistycznych badań.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
