Bogato ilustrowany katalog zawiera fotograficzną dokumentację prac Artura Żmijewskiego. Artysta używa nowych mediów do analizy takich zagadnień jak religia, choroba, emigracja czy też odwołuje się do fundamentalnych dla naszej świadomości wydarzeń takich jak holocaust.Katalog zawiera dokumentację pracy prezentowanej na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji w 2005 roku, będącej powtórzeniem kontrowersyjnego eksperymentu profesora Zimbardo.Katalog w wersji polsko-angielskiej.
Katalog towarzyszył wystawie artysty w Zachęcie w 2006 roku. Poza licznymi reprodukcjami dzieł, książka zawiera również artykuły teoretyczne oraz biografię malarza. Zamieszczone eseje:Sylvie Forestier Fernand Lger.Otwarte okno Jean-Michel Foray Estetyka bezosobowości Andrzej Turowski Jestem w zgodzie z moją epoką... Thrse Blondet-Bish Fotografia - malarstwo czasu Wielkiej Wojny Marcin Giżycki Balet z kamerą. Lger i jego film Francois Albera Lger i kino Jola Gola D'aprs Monsieur Lger Brigitte Hedel-Samson Fernand Lger i architekci 19001939 Nelly Maillard Projekty ścienne w Stanach Zjednoczonych Cristophe Cousin Ściana. Przestrzeń monumentalna na miarę Lgera
Książka towarzysząca dużej wystawie Jarosław Kozakiewicz. Zawrót głowy w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki bada, w jaki sposób rzeźby i rysunki Kozakiewicza łączą intymną skalę ludzkiego ciała ze znacznie większym wymiarem architektury i, wreszcie, nieskończonej przestrzeni kosmosu. Kozakiewicz jest bodaj najbardziej znany ze swoich spekulatywnych i utopijnych planów architektonicznych, w których proponuje alternatywne sposoby interakcji z naturą i środowiskiem.Książka odnosi się też do innego z kluczowych motywów w praktyce artystycznej twórcy jego długotrwałego zainteresowania intymną geometrią ciała. Teksty słynnego historyka architektury Josepha Rykwerta, krytyczki i teoretyczki sztuki Patrycji Cembrzyńskiej i kuratora wystawy Davida Crowleya mówią o tym, w jaki sposób Kozakiewicz w swojej twórczości odnosi się do ludzkiego ciała jako mikro- i makrokosmosu.
Publikacja wydana z okazji pierwszej instytucjonalnej, przeglądowej wystawy prac Anny Ostoi w Polsce, która odbyła się w Zachęcie na przełomie 2017i 2018 roku. Składają się na nią teksty Marii Brewińskiej, Jefa Dolvena, Pauliny Pobochy i Jovany Stokic, interpretujące twórczość tej polskiej artystkimieszkającej w Nowym Jorku, autorki m.in. obrazów, kolaży odwołujących się do modernistycznych i postmodernistycznych narracji i praktyk. W labiryntowym charakterze jej twórczości kryje się czasoprzestrzenna wędrówka dotykająca kwestii historii, rynku sztuki, ekonomii, feminizmu czy masculine power. Publikacja została zilustrowana zdjęciami z wystawy w Zachęcie, a takżereprodukcjami wszystkich prezentowanych prac.
WERSJA ANGIELSKJAWystawie Trouble in Paradise w Pawilonie Polskim na Biennale Architektury 2021, towarzyszy książka, w której znalazły się eseje m.in. Platona Issaiasa & Hameda Khosraviego, Piera Vittoria Aureliego, Andrei Alberto Dutto, Katarzyny Kajdanek, Łukasza Molla, fotoesej Jacentego Dędka, a także teksty zespołu PROLOG +1, fotograficzna Panorama polskiej wsi oraz wizualizacje projektów. Książka dostępna w formie cyfrowej do pobrania ze strony www.labiennale.art.pl.Trouble in Paradise to krytyczne studium obejmujące społeczno-przestrzenne elementy obszarów wiejskich w Polsce. Celem projektu kuratorskiego przygotowanego dla Pawilonu Polskiego jest zakwestionowanie dotychczasowego rozumienia opozycji miejskiewiejskie poprzez umieszczenie jej w perspektywie multidyscyplinarnej. W tym kontekście wystawa zwraca szczególną uwagę na teoretyczne luki w opracowaniu trwającej od lat migracji z miasta na tereny wiejskie. Projekt kuratorski proponuje całościowe spojrzenie na terytorium jako przestrzeń, w której formy osadnictwa, rodzaje pracy, tryb życia, stosunki rodzinne, wzajemne relacje, ale również konflikty społeczno-polityczne kształtują to, jak razem żyjemy.Platon Issaias, Hamed Khosravi
Książka przedstawia polsko-marokańskie relacje artystyczne w obszarze różnych dziedzin sztuki: w malarstwie, grafice, filmie i praktykach konceptualnych. Omawia przyjazd Farida Belkahii do Warszawy, „warszawską” twórczość Ahmeda Cherkaouiego i innych marokańskich studentów na polskich uczelniach artystycznych, a także działania polskich twórców w Maroku. W chronologicznym ujęciu, na tle ówczesnych przemian artystycznych, ukazuje znaczenie transkontynentalnych i transnarodowych związków na globalnej mapie sztuki czasu zimnej wojny.„[…] krytyczna geografia, jaka legła u podstaw niniejszej książki stanowi część szerzej zakrojonych badań młodego pokolenia historyków sztuki, którzy rozpracowują sieci kontaktów z Afryką, Ameryką Południową i Azją, zgodnie z logiką wpływów ZSRR i tzw. demokracji ludowych. […] Autor wskazuje na relacje polsko-marokańskie jako ważne połączenia w globalnym networku, przypisuje analizowanym dziełom transkulturowe genealogie i proponuje transregionalną historię sztuki”.z recenzji naukowej prof. dr. hab. Anny MarkowskiejPrzemysław Strożek — adiunkt w Instytucie Sztuki PAN, pracownik naukowy w Archiv der Avantgarden w Dreźnie, kurator wystaw, autor książek naukowych z zakresu historii sztuki. Stypendysta Fulbrighta i Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W obszarze jego zainteresowań znajdują się m.in. studia nad awangardą i globalnym modernizmem.
Książka dr Joanny Stacewicz-Podlipskiej to szósta już pozycja z zainicjowanej przez Gabrielę Świtek w 2012 roku serii Archiwum Zachęty, w której publikujemy opracowania archiwaliów poświęcone historii i działalności wystawienniczej galerii. Z kalendarium wystaw autorka wybiera „dwa punkty graniczne w historii polskiej plastyki teatralnej”: Wystawę nowoczesnego malarstwa scenicznego (1913), pokazywaną w Zachęcie — ówczesnym gmachu wystawienniczym Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, oraz Wystawę scenografii (1962) organizowaną przez Centralne Biuro Wystaw Artystycznych „Zachęta”, ale prezentowaną w salach Pałacu Kultury i Nauki w ramach cyklu Polskie dzieło plastyczne w XV-lecie PRL.
Kolejna książka artystyczna cenionej artystki wizualnej, współtwórczyni duetu performerskiego Grupa Sędzia Główny (razem z Aleksandrą Kubiak), laureatki Nagrody im. Katarzyny Kobro. W najnowszym projekcie, który prezentowany był w formie wystawy podczas Festiwalu Czterech Kultur w Łodzi w 2018 roku, artystka łączy materiał wizualno-tekstowy na zasadzie fotomontaży, przechodząc od tradycyjnej czcionki do zaprojektowanej przez siebie czcionki brakującej i nadając tym samym poematowi wyrazistą formę graficzną. Wiktor analizuje tu z osobistej perspektywy otaczającą nas rzeczywistość z niepokojącymi zmianami zachodzącymi na jej wielu poziomach.
The book accompanying the exhibition of the same title is a pioneering publication of ten essays whose authors take up themes concerning the aesthetics of puppet theatre, its entanglement in politics, relations between puppet theatre and photography, the phenomenon and potential of puppet theatre, puppet theatre for adults, pedagogical aspects of puppet scenes, but also the history of puppet animated film or music in puppet theatre and puppet film. Its advantage is its interdisciplinary approach to the field that has to date been pushed to the margins of the history of theatre. Among the authors are art historians, cultural experts, anthropologists, as well as puppet theatre practitioners. The book is richly illustrated with archival photographs from puppet shows or films, set designs and puppet designs. The material is complemented by photographic documentation of selected dolls shown at the exhibition, made by Łukasz Rusznica and Krystian Lipiec.
Książka prezentuje twórczość 44 artystów laureatów Nagrody im. Jana Cybisa w latach 1973 2017 i obejmuje wywiady oraz wypowiedzi autorskie malarek i malarzy: nowe, przeprowadzone z prawie wszystkimi żyjącymi artystami, a także przedruki ich wcześniejszych wypowiedzi, także w formie literackiej. Prezentacje artystów nieżyjących opierają się na dostępnym materiale archiwalnym wywiadach publikowanych w prasie, katalogach wystaw, książkach oraz tekstach artystów w dużej części zgromadzonym w dziale dokumentacji Zachęty. Odrębny zespół stanowią rozmowy przeprowadzone przez Krystynę Czerni, w większości wcześniej niepublikowane. Lejtmotywem są zagadnienia związane z uprawianiem malarstwa, znaczeniem tego medium i przekraczaniem jego granic, codziennością pracy malarza czy wreszcie znaczeniem Nagrody, a także rolą Jana Cybisa w polskim powojennym życiu artystycznym. Tekstom towarzyszy bogaty wybór reprodukcji prac nagrodzonych artystów.artyści: Jan Berdyszak, Henryk Błachnio, Krzysztof Bucki, Tomasz Ciecierski, Jan Cybis, Józef Czapski, Witold Damasiewicz, Andrzej Dłużniewski, Jan Dobkowski, Tadeusz Dominik, Jan Dziędziora, Wojciech Fangor, Stanisław Fijałkowski, Stefan Gierowski, Ryszard Grzyb, Aleksandra Jachtoma, Barbara Jonscher, Jerzy Kałucki, Koji Kamoji, Łukasz Korolkiewicz, Jan Lebenstein, Robert Maciejuk, Zbigniew Makowski, Eugeniusz Geno Małkowski, Jadwiga Maziarska, Leon Michalski, Jerzy Mierzejewski, Jarosław Modzelewski, Jerzy Nowosielski, Kazimierz Ostrowski, Roman Owidzki, Jerzy Panek, Włodzimierz Pawlak, Teresa Pągowska, Erna Rosenstein, Jadwiga Sawicka, Jacek Sempoliński, Jacek Sienicki, Marek Sobczyk, Paweł Susid, Grzegorz Sztwiertnia, Leon Tarasewicz, Jan Tarasin, Tomasz Tatarczyk, Jerzy Tchórzewski, Jacek Waltoś, Ryszard Winiarski, Maria Wollenberg-Kluza, Rajmund Ziemski
Książka towarzysząca wystawie „Polska” na eksport w syntetyczny sposób przedstawia dzieje miesięcznika „Polska” w kluczowym dla jego rozwoju okresie 1954–1968. Zadaniem przeznaczonego na eksport pisma, wydawanego w kilkunastu wersjach językowych, było budowanie wizerunku PRL poprzez jego największe osiągnięcia w kulturze, nauce, przemyśle, ale też odbudowie i modernizacji kraju. Propagandowa rola publikowanych tam materiałów nie ulega wątpliwości, jednak za sprawą pracujących dla miesięcznika znakomitych fotografów, jak m.in. Marek Holzman, Irena Jarosińska, Tadeusz Rolke, Tadeusz Sumiński , Jan Morek i wielu innych, „Polska” stanowi dziś nieocenione źródło dla historii powojennej fotografii prasowej. W książce zestawiono materiały opublikowane na łamach rozmaitych edycji miesięcznika z wyborem oryginalnych materiałów odnalezionych w archiwach fotografów. Przedstawione w układzie tematycznym, pozwalają zobaczyć, jakim zabiegom poddawano autorskie fotografie, by osiągnąć zamierzone cele propagandowe, ale i artystyczne. Towarzyszą im eseje poświęcone historii miesięcznika i ukazujące jego funkcjonowanie w kontekście ówczesnej sytuacji politycznej i społecznej, a dopełnieniem są przedstawienia sylwetek najważniejszych współpracujących z nim fotografów — postaci kluczowych dla historii polskiej fotografii tego okresu.
Książka Weroniki Kobylińskiej-Bunsch to piąta już pozycja z zainicjowanej przez Gabrielę Świtek w 2012 roku serii Archiwum z Zachęty, w której publikujemy prace naukowe poświęcone historii wystaw i współczesnej kulturze wizualnej. Książka historyczki sztuki zajmującej się fotografią stanowi syntetyczne opracowanie sześciu Ogólnopolskich Wystaw Fotografiki, które odbyły się w gmachu Zachęty w latach 1952-1962 we współpracy Centralnego Biura Wystaw Artystycznych ze Związkiem Polskich Artystów Fotografików. Analiza tych corocznych przeglądów pozwoliła ukazać polską fotografię powojenną w nowym świetle i wyjaśnić, jakiego rodzaju ikonografia, stylistyka i gatunki cieszyły się w prasie codziennej i specjalistycznej kolejne wystawy oraz jakiego rodzaju zagadnienia szczególnie przykuwały uwagę krytyków.
Cisza i wola życia to retrospektywna wystawa artysty pochodzącego z Japonii, od 1959 roku mieszkającego i tworzącego w Polsce. Prezentujemy wybór prac powstających od lat 60. do dzisiaj — obrazów, rysunków oraz kluczowych w jego dorobku instalacji. W perspektywie historycznej wystawa jest podsumowaniem dokonań twórcy, którego artystyczna tożsamość osadzona jest w szerokim kontekście: sztuki polskiej, modernistycznej, podejmującej wartości uniwersalne, ale też nasyconej estetyką i wartościami Wschodu.
Najstarsze obiekty na wystawie, tzw. obrazy pruszkowskie z lat 60., oszczędne w formie, ukazują początki drogi twórczej Kojiego Kamojiego. Właściwy im minimalizm i użycie prostych, łatwo dostępnych materiałów to cechy charakterystyczne wszystkich jego prac. Najczęściej używane materiały: sklejka, kamienie, metalowe pręty, aluminium, papier — współtworzą formalny i konceptualny rygor dzieł, budują zagadkowe korespondencje, niepoddające się jednoznacznej interpretacji. Nawiązują do japońskiej estetyki, jak np. cykl białych obrazów, instalacja Dwa bieguny (1972) zestawiająca abstrakcję z umieszczonym centralnie kamieniem czy Cisza i wola życia (2018) wywodząca się z tradycji ogrodów japońskich. Prace o przestrzeni, powietrzu i wodzie niosą ślady osobistych doświadczeń — długiej podróży do Polski. W innych powracają wspomnienia tragicznych wydarzeń — samobójczej śmierci przyjaciela w cyklu Księżyc Sasakiego (1995). Instalacje Kamień oświęcimski (1988) i Hiroshima (1995) dotykają traumatycznych doświadczeń zbiorowych. Kompozycje Martwe natury (2003) są wyrazem uważnego odnoszenia się artysty do otaczających go przedmiotów. Nieobca jest mu także refleksja nad przemianami sztuki, artykułowana np. w serii obrazów poświęconych średniowieczu czy w tworzonych od kilku lat rysunkach, które odwołują się do tradycji Wschodu, ale również do początków europejskiej abstrakcji i poszukiwania w niej transcendencji. Sztuka Kamojiego przesycona jest pragnieniem dotknięcia istoty egzystencji, rzeczy, świata; przejawem intuicyjnego odczuwania natury i buddyjskiej duchowości.
Awangarda w CBWA zawiera rekonstrukcję trzech wystaw awangardy w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku, w szerokim kontekście artystycznym, kulturowym, historycznym i politycznym ? Kobro i Strzemińskiego, Henryka Stażewskiego (1965) oraz Marii Ewy Łunkiewicz-Rogoyskiej (1969).Dwie ostatnie świadczą o aktualności tradycji awangardowej czasu odwilży i udanej reaktywacji awangardy w nowej rzeczywistości lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku.dr hab. Iwona Luba ? kierownik Zakładu Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi badania nad sztuką polską i europejską XX wieku, głównie nad awangardą i związkami sztuki z polityką. Opublikowała m.in.: Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego (2004); Duch romantyzmu i modernizacja. Sztuka oficjalna Drugiej Rzeczypospolitej (2012); Berlin. Szalone lata dwudzieste. Życie nocne i sztuka (2013); Władysław Strzemiński ? zawsze w awangardzie. Rekonstrukcja nieznanej biografii 1893?1917 (z Ewą Pauliną Wawer, 2017). Redaktorka naukowa m.in. Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego (2016).
Z publikacji wyłania się postać inicjatora interdyscyplinarnych eksperymentów z pogranicza sztuk wizualnych, architektury i urbanistyki, autora wystaw, projektanta, artysty i kuratora. Wielowątkowa twórczość Mariana Bogusza zaprezentowana jest poprzez bogaty i różnorodny materiał ilustracyjny.
Autorska publikacja rzeźbiarki, rysowniczki i performerki Izy Tarasewicz, powstała we współpracy z Magdą i Arturem Frankowskimi (Fontarte), stanowi część nagrody głównej w konkursie Spojrzenia 2015 — Nagroda Deutsche Bank. 7 edycja. Książka jest wizualną opowieścią o pracy TURBA, TURBO — od pierwszych pomysłów i inspiracji, przez szkice i precyzyjne projekty po kolejne realizacje i odsłony instalacji: w Zachęcie, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki czasu w Toruniu, Kostka Gallery, Meetfactory w Pradze i Biennale w Sao Paulo 2016. Materiał ilustracyjny uzupełniony został cytatami z The Birth of Phsysics Michaela Serresa, książki o procesie twórczym, który zdaje się nie mieć ani początku ani końca, a bywa ważniejszy niż jego efekt końcowy, czyli samo dzieło.
Publikacja dostępna wyłącznie w języku angielskim.
Książka Jacek Malinowski. PółKobieta / HalfAWoman poświęcona jest trylogii filmowej, która znajduje się w kolekcji Zachęty — Narodowej Galerii Sztuki. Dwujęzyczna publikacja zawiera obszerną część ilustracyjną wzbogaconą o dialogi z filmów oraz dwa eseje analizujące trylogię Malinowskiego pod kątem filmoznawczym (Marta Miś) oraz filozoficznym (Andrzej Wajs). Filmy Jacka Malinowskiego są ciekawym przykładem fałszywych dokumentów (mockumentów) — formuły gatunkowej rzadko obecnej w polskim kinie.
Publikacja otwiera serię Kolekcja Zachęty
Sztuka współczesna jest formą komunikacji z ludźmi. Artyści po to wystawiają swoje prace zamiast trzymać je w pracowniach, żeby rozmawiać. A skoro zapraszają do rozmowy, to dlaczego mielibyśmy nie pytać, nie spierać się i nie dyskutować? Możemy nie zgadzać się z rozmówcą? Możemy! I róbmy to. Drążmy, dociekajmy, krytykujmy.
fragment wstępu
Dzięki książce szansa na porozumienie z tymi, którzy bronią się przed wejściem w świat sztuki, będzie na pewno większa. Czytelna, napisana zrozumiałym językiem praca, pełna szacunku dla młodego czytelnika i widza dopiero zaczynającego swoją przygodę ze sztuką współczesną to rzecz, na którą wielu czekało.
Anna Dziewit - Meller, WeBook
To pozycja dla tych, którzy czują frajdę z odkrywania znaczeń i nawiązań, dostrzegania aluzji w sztuce, ale brak przygotowania teoretycznego odbiera im pewność siebie i wstydzą się zabierać głos. Tymczasem, żeby lubić czyjeś dzieło, nie trzeba mieć doktoratu z historii sztuki. By pozbyć się poczucia zagubienia, wystarczy poznać parę nazwisk, pojęć i znaczeń - tu podanych w sposób zrozumiały, z myślą o młodzieży. Szybko okaże się, że świat sztuki współczesnej nie jest wcale straszny ani hermetyczny.
Max Suski, dziennikarz
Emotikon. Robert Rumas i Piotr Wyrzykowski, pod red. Marii Morzuch, projekt graficzny Honza Zamojski, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, Warszawa 2012.
Publikacja towarzyszy wystawie o tym samym tytule, trwającej obecnie w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki. Katalog w dużej mierze składa się ze zdjęć będących zapisem podróży artystów po krajach wokół Morza Czarnego: Turcji, Rumunii, Gruzji i Ukrainie. Autorem tekstu w katalogu jest wybitny dziennikarz i reporter Wojciech Górecki specjalizujący się w tematyce wschodniej, głównie Kaukazu Północnego i Południowego.?
Paweł Jarodzki, The Wall Street Journal, pod redakcją Hanny Wróblewskiej, projekt graficzny Maciej Sikorzak, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki Warszawa 2009.
Jest to niezwykła książka składająca się z dwóch części. Pierwsza z nich zatytułowana „The Wall Street Journal” zawiera rysunki i tekst Pawła Jarodzkiego. Jest to forma książki artystycznej, która stanowi swoiste dzieło sztuki będące uzupełnieniem do wystawy. Druga część jest katalogiem wystawy "Paweł jarodzki. Najlepsze" pod redakcją Hanny Wróblewskiej. Zawiera dwa eseje: jeden kuratorki wystawy, która skupia się na charakterystycznych cechach twórczości artysty oraz drugi Pawła Jarodzkiego z jego cyklu „Moje spotkania z artystami”, w którym twórca zastanawia się nad pozycją artysty we współczesnym świecie, rynkiem sztuki oraz percepcją sztuki.?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
