Spotkanie po latach dwojga ludzi znających się długi czas wirtualnie, a oddalonych od siebie o tysiące kilometrów. Akcja rozgrywa się na Wyspach Kanaryjskich w ciągu dwóch tygodni przepełnionych atrakcjami turystycznymi i ciekawymi wydarzeniami. Z zachwytem możemy się też zagłębiać w opisy przepięknych miejsc widzianych oczyma zakochanej kobiety.
Po Niebezpiecznym powiązaniu i Nieprzewidzianych konsekwencjach jest to trzecia i ostatnia część serii, w której losy Anny przybierają nieprawdopodobny obrót. Nie będzie miała już wyjścia z sytuacji, w jakiej się tym razem znalazła, pozostanie jej jedynie podporządkować się mężczyźnie, który wymaga od niej tak wiele. Poddała się w końcu przeznaczeniu, po tym jak jej życie zostało wywrócone do góry nogami, przekreślając bezpowrotnie przeszłość, ale niespodziewanie otrzymując jeszcze raz miłość, spokój i wolność, czego tak usilnie cały czas poszukiwała.
Relacje między zachodnią a islamską cywilizacją budzą obecnie zrozumiałe zainteresowanie. Dotyczy to również przeszłości, szczególnie okresu średniowiecza, kiedy dochodziło do pier- wszych spotkań, gdy kształtowały się schematy zachowań i przesądy istniejące do dziś. Literatura przedmiotu jest niezwykle bogata. Wydaje się jednak, że większość prac ujmuje ten temat nieco jednostronnie. Przeważają zdecydowanie opracowania, które ukazują polityczną historię chrześcijańsko-islamskiego konfliktu w epoce podbojów, rekonkwisty i krucjat. Nieco mniejszą wagę przywiązuje się do wzajemnego współżycia, wymiany kulturowej, dziedzictwa arabskiej nauki, percepcji islamu w Europie, ideologii krucjat i wysiłków misyjnych.
Właśnie pragnienie bardziej całościowego przedstawienia w zwięzłej formie stosunków między chrześcijanami a muzułmanami w średniowieczu, z dowartościowaniem aspektu kulturowego i teologicznego, legło u podstaw napisania tej książki. Mam nadzieję, że stanie się ona użytecznym narzędziem do lepszego zrozumienia przenikania się obu społeczności na przestrzeni dziejów.
(ze "Wstępu")
Autorka łączy dwa oblicza Ameryki — z jednej strony wielki świat kariery, sukcesu i pieniędzy, a z drugiej spokojne podróże w głąb dzikiej, pięknej i barwnie opisanej przyrody, z dala od amerykańskiej cywilizacji.
Część I to opis pracy w malowniczej, górskiej okolicy, w ośrodku wypoczynkowym, do którego przyjeżdżają ci, którzy spełnili swój American Dream, ikony sukcesu prosto z Hollywood i Doliny Krzemowej. To zanurzenie się w innej kulturze, praca z wymagającymi klientami, odkrywanie Ameryki i zderzenie z wielkim światem. Część II stanowi reportaż z wielotygodniowej podróży po zachodnim wybrzeżu USA, Hawajach i Nowym Jorku. Autorka dociera w miejsca nieznane turystom — malownicze dzikie góry Montany, mury college'u, gdzie odkrywa tajemnice studenckich bractw, w egzotyczne zakątki hawajskiej wyspy O'ahu, ale także do willi na obrzeżach Los Angeles, kasyna w Las Vegas i na taneczne parkiety w Hollywood i na Broadwayu. Podczas podróży poznaje cały przekrój amerykańskiego społeczeństwa — od milionerów i celebrytów poprzez uczniów, studentów aż po samotnych i bezdomnych.
Homo Ilum 2. Początek ery wodnika to kontynuacja losów bohaterów, których poznaliśmy w Homo Ilum 1. Tajemnice Sumeru. Tak na temat tomu 1 wypowiedzieli się czytelnicy:Autor stworzył ciekawą historię opartą na tajemnicy powstawania świata, a fabułę umieścił w realiach wojny w Iraku. Wiele osób znajdzie tu coś dla siebie, począwszy od faktów ze świata starożytnego i początków cywilizacji (alternatywnych niejako dla tych powszechnie znanych) po wątek niemal szpiegowski i elementy sensacyjne. Opisy powstawania cywilizacji Sumeru, zręcznie wplecione w przygody bohaterów, pozwalają na przeniesienie się choć na chwilkę do tamtego świata i to bez specjalnego nadwyrężania wyobraźni. Jednocześnie u osób choć trochę otwartych na inną wizję powstawania ludzkości wzbudzą pewną wątpliwość i refleksję. Pomimo zastosowania przez autora pewnych uproszczeń związanych z losami bohaterów książkę czyta się bardzo dobrze. Należy mieć nadzieję, że nie będziemy musieli długo czekać na kontynuację.Wojciech Jęsiek, czytelnikZe względu na intrygującą tematykę książka Pawła Sułkowskiego bardzo mnie wciągnęła. Wśród książek polskich autorów zdarzają się prawdziwe perełki i Homo Ilum 1. Tajemnice Sumeru z pewnością do takich należy. Na pewno przeczytam kolejną część, bo ten tom rozbudził tylko moją ciekawość i zaostrzył apetyt.Julia Kaczmarek, czytelniczka
Żeby schudnąć, nie możesz być na diecie!
Przerobiłaś setki diet, na widok sałaty i brokułów robi Ci się słabo, a na odchudzające suplementy wydałaś o wiele za dużo? Chcesz schudnąć, bo wierzysz, że wtedy wszystko będzie łatwiejsze? Walczysz z kilogramami i coraz mniej lubisz siebie, za to frustracja i jojo nie odstępują Cię na krok? Zajadasz smutki i stres? Masz wrażenie, że to, jak i co jesz, znalazło się poza Twoją kontrolą?
Jak nie masz w głowie, to będziesz miała w biodrach – i zamiast się obrażać, czas wziąć głowę w obroty! Czas zrozumieć siebie, swoje myśli i emocje oraz to, skąd się biorą i dlaczego to one odpowiadają za to, że tyjesz zamiast chudnąć, chociaż jesz coraz mniej. Czas poukładać relacje z jedzeniem. Z prawdziwym jedzeniem, a nie śmieciami, które wrzucasz w siebie. Czas dowiedzieć się, kim jesteś, i polubić siebie – to jedyna droga do szczupłej sylwetki i szczęśliwej kobiety.
Książka, którą właśnie trzymają Państwo w rękach, jest owocem mojej wieloletniej obserwacji informacji, jakie trafiają codziennie do każdego z nas, zarówno z oficjalnych, jak i alternatywnych mediów. Informacje te posiadają podłoże religijne, naukowe, ufologiczne, mówią wiele o naszym życiu, o problemach, z którymi borykamy się na co dzień.
Akcja powieści rozgrywa się na trzech płaszczyznach rzeczywistości, pomiędzy którymi poruszają się niektórzy bohaterowie – nie zawsze z własnej woli. Która z tych rzeczywistości jest tak naprawdę realna? Na to pytanie czytelnik musi odpowiedzieć sobie sam, zadaniem książki jest bowiem zachęcenie Państwa do poszukiwania odpowiedzi na to i wiele innych pytań.
W książce spróbowałem odpowiedzieć na dręczące nas pytanie odnośnie do tego, co może dziać się z nami po śmierci. Nie jest to odpowiedź ostateczna a jedynie opis jednej z wersji tego, co może mieć miejsce na podstawie informacji przekazanych osobom trzecim przez istoty pozaziemskie i duchowe. Jak się okazuje, miejsce zwane rajem może być dalej niż nam się wszystkim wydaje, a my kimś więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać…
Czasami czujemy, że nasze życie obrało dobry kurs i wkrótce statek przeznaczenia dopłynie do bezpiecznej przystani. Takim przełomowym momentem może być: awans, nowa praca, stypendium naukowe, realizacja podróży marzeń, a nawet pojawienie się czarującego księcia z bajki z sercem pełnym niekończącej się miłości. Ale co zrobić, gdy dowiadujemy się, że nasz statek obrał zły kurs? Tak się właśnie stało z Izą Filipek. Rozczarowanie i smutek doprowadziły ją do samotności, która zabijała jej własną egzystencję. Dopiero gdy sięgnęła dna, mogła poznać siebie lepiej. Walka z własnymi słabościami i obawami była jej jedyną szansą. Zanurzonej w bagnie strachu, pozbawionej nadziei Bóg ociera łzy, aby mogła zobaczyć, że życie jest niczym ocean, my – statkami na jego wodach, a Boża wola wiatrem, który nas pcha ku wielkiej radości i niezapomnianym przeżyciom. Statek, który wydawał się niewłaściwy, doprowadził ją do dobrego portu.
Babskie dylematy to opowieść o Monice i Pawle, którzy po wielu latach pobytu w Anglii wracają do Polski i tu na nowo próbują ułożyć sobie życie. Czy im się to uda? Jakie niespodzianki przygotował dla nich los? Czym ich zaskoczy?
Bohaterką książki jest młoda, niezwykła kobieta Marta Kurowska, wnuczka osiedleńców spod Lwowa, której dziadek był leśnikiem, a babcia aptekarką i znakomitą zielarką. Marta po ich śmierci odziedzicza leśniczówkę wraz z przylegającym do niej rozlewiskiem, położoną wśród bukowych lasów porastających bazaltowe wzgórze.
Tu od najmłodszych lat, z dala od skupisk ludzkich, spędzała swoje wszystkie wakacje. U boku babci Marceliny poznawała prawa natury, piękno nieskażonej niczym przyrody, przyswajając systematycznie wiedzę na temat ziół, ich znaczenia i sposobów wykorzystywania.
Po ukończeniu studiów farmaceutycznych i przejęciu apteki babci Marta kontynuuje jej misję, niosąc pomoc ludziom ciężko chorym, wobec których lekarze bywają bezradni. Ona staje się dla nich jedynym ratunkiem. Mimo młodego wieku ma ku temu nie tylko stosowną wiedzę, ale i szczególny dar, jaki ofiarował jej los. Preparaty lecznicze młodej zielarki, sporządzane według starych rodzinnych receptur, mają niezwykłą moc i spotykają się z szerokim uznaniem. Dzięki wrodzonej empatii i poświęceniu szybko zaskarbia sobie sympatię i szacunek mieszkańców pobliskiego miasteczka, którzy nazywają ją zielarką z Bukowej Góry...
Jak potoczą się losy młodej, uzdolnionej zielarki? Co czeka piękną i mądrą kobietę, mieszkającą samotnie w głębi lasu? Czy znajdzie ją tu szczęście, a może miłość? Z jakimi tajemnicami rodzinnymi i wydarzeniami z przeszłości przyjdzie jej się zmierzyć? Czy krążące od dziesięcioleci mity o skarbach wywiezionych przez nazistów z zamku Czocha okażą się prawdziwe?
Zbiór ten to utwory na pozór ze sobą niepołączone. Każda baśń ma swojego bohatera i swój plan wydarzeń. I tak czytamy o miłości niewidomego Garlona i pięknej Iliany, o Alwie, która miała tajemnicze jabłka, o Trupigroszu czy o małżeńskich perypetiach Pani i Pana King. Tych historii jest oczywiście więcej i wszystkie łączy znakomity warsztat pisarski Autora, który tematy z kręgu sacrum przeplata wątkami profanum, a całość przez to wcale nie staje się niesmaczna. Wręcz przeciwnie, humor wpleciony w narrację sprawia, że każdy znajdzie w książce coś,co go zauroczy.
W utworach widać też szacunek Autora do czytelnika, historie są dopracowane, przemyślane i nieszablonowe. Całość wspaniale uzupełniają wysublimowane ilustracje.
Jest to debiut literacki WOJCIECHA GAWLIKOWSKIEGO. Dotychczas wydawał artykuły i opracowania naukowe głównie z dziedziny telekomunikacji.
Od młodych lat, przy każdej nadarzającej się okazji, aktywnie amatorsko uprawia różne dziedziny sportu. Mając ponad 65 lat zauważył, że jest zdrowszy i sprawniejszy w porównaniu z większością rówieśników. Nie ma nadwagi.
Jak ocenił na własnym przykładzie: aktywność fizyczna daje lepsze samopoczucie, chęć do działania, poprawia zdrowie. Uzasadnia to poprzez ciekawe opisy przygód związanych ze sportem. Wybrany styl życia pozwolił mu również lepiej znieść tragedię rodzinną – chorobę i śmierć Córki.
Autor dowodzi, że na poziomie amatorskim można uprawiać różne dziedziny sportu, wtedy rodzi się rywalizacja, która wciąga i mobilizuje do kontynuowania aktywności. Sportowy styl życia jest możliwy w każdym wieku, tylko z rozsądkiem i pod kontrolą lekarską.
Zdzisława Panhofer jest absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dzieciństwo i młodość przeżyła w Tarnowie; w Dąbrowie Tarnowskiej pracowała jako nauczycielka języka polskiego w liceum ogólnokształcącym. Jej ojciec – z pochodzenia chłop, z wykształcenia inż. chemik – po ośmiu godzinach pracy w zakładzie zabierał żonę i córkę i jechał dwadzieścia kilometrów pociągiem na wieś, do Jaźwin, aby pomóc rodzinie w polu. Ta malownicza, prastara wioska zamknęła w sobie doskonały obraz piękna natury i niepodważalnych, sakralnych wartości w ludzkim życiu; później, na emigracji stała się obiektem nostalgii autorki za „utraconym rajem” ojczyzny. Obecnie autorka wraz z rodziną żyje w Austrii, niedaleko Wiednia.
Autorka publikowała opowiadania pod pseudonimem w rzeszowskich czasopismach „Rewers” i „Retro”. W wiedeńskim tygodniku polityczno-informacyjnym „Polskie Wiadomości Solidarność” drukowana była w odcinkach jej nowela „Sierpień Romana”. „Elegia o ziemi” jest próbą uświadomienia sobie i czytelnikowi wagi i obowiązku społecznych współdecyzji, których konsekwencje są nieodwracalne w życiu narodu i państwa. A do takich należy temat prawa wolnego handlu polską ziemią...
Nieczęsto zdarza się, aby tytuł powieści tak w pełni oddawał jej ducha. A w przypadku „Elegii o ziemi” tak właśnie jest. To prawdziwa pieśń żałobna, […] nad polskością, tradycją i dawnymi wartościami. […] „Elegia o ziemi” opisuje świat, który już się kończy, odchodzi do lamusa, a humanizm zastępuje żądza zysku i władzy. Jednocześnie powieść ośmiesza współczesną gorączkę złota i demaskuje mechanizmy, które stoją za błyskawicznie zdobytymi majątkami. […] Jan Dębski może kojarzyć się z Maciejem Boryną z Reymontowskich „Chłopów”. Jest równie nieugięty w swoich postanowieniach. Niezmienne jest jego przywiązanie do ziemi i podziw dla przyrody, która żyje i rozwija się pomimo wszystko. Książka może być interesującą lekturą dla wszystkich […] Przypomina, że istnieją ponadczasowe wartości, które pielęgnować można w każdych okolicznościach, nie pozostawia czytelnika obojętnym, zmusza do myślenia, refleksji, do zastanowienia się nad sobą i naszym miejscem na Ziemi.
dr Klaudia Dróżdż
(z recenzji)
Rozwój medycyny jest tak szybki i tak znacząco rozszerza nasze możliwości, że już dzisiaj stajemy przed pytaniami przekraczającymi wyobraźnię naszych rodziców. Przetrwa w przyszłości tylko ta forma cywilizacji, która stworzy koncepcje rozwiązywania problemów w sposób satysfakcjonujący większość społeczeństwa. Czy będę chciał żyć w takim społeczeństwie, to już całkiem inna kwestia.
Głównym problemem staje się szeroko rozumiana selekcja. Czy to na „wejściu” (aborcja), czy na „wyjściu” (eutanazja). Można starać się rozwiązać ten problem lub bez przerwy od niego uciekać. Wtedy problem rozstrzygną inni, a nieobecni dowiedzą się, nie pierwszy zresztą raz, że niejako z definicji nie mają racji.
O ile społeczeństwa współczesne zaczynają dostrzegać znaczącą rolę historii, tego życiorysu wspólnoty, w ich postępowaniu, o tyle o wpływie ewolucji na nasze decyzje nie dyskutuje się w ogóle. A szkoda, bo bywa on decydujący.
Niniejszy tomik poezji to pierwszy zbiór nie najmłodszego już autora, fizyka i poety żyjącego od trzydziestu czterech lat w Niemczech. Jego poetyckie przebudzenie zaowocowało kilkudziesięcioma wierszami. Zafascynowany „czarodziejskimi maskami” w malarstwie i „pijanymi statkami” w poezji pisze o miłości, o nieosiągalnej dziewczynie we snach, o gwiazdach, o przemijającym czasie. Nie brakuje w tych wierszach subiektywnego spojrzenia na ludzi, konfrontacji z życiem i śmiercią najbliższych, jak również ze sprawami religii. Nie pisze hermetycznie, jego wiersze to nie są skomplikowane równania z fizyki. Czyta się je raczej łatwo, lecz ich podtekst i poetyckie przesłanie zmuszają do myślenia.
Weronka ma trzynaście lat, kiedy wybucha II wojna światowa. Jej życie diametralnie się zmienia, gdy pewnej nocy pod dom dziewczyny przyjeżdżają niemieccy żołnierze. Od tej chwili Weronka musi stawić czoła przeciwnościom losu.
Ponad siedemdziesiąt lat później jej wnuczka otrzymuje list z Danii. Co takiego wydarzyło się w życiu Weronki? Czy Julia pozna tajemnice swojej babci?
„Ścieżki przeszłości” to opowieść o tym, jak kruche i złudne potrafi być szczęście oraz o tym, że przeszłość zatacza kręgi, z którymi wcześniej czy później musimy się zmierzyć.
Na pewno masz w klasie/pracy/otoczeniu taką osobę, która jest zawsze celem docinków, z nieustalonych dokładniej przyczyn. Osoba ta jest zwykle odtrącana, przesuwana na dalszy plan, zapomniana. Dlaczego? Niby nie odróżnia się tak bardzo od grupy, ale w jej głosie, zachowaniu, wyglądzie jest coś… nieznanego, nieprzyjemnego. Unikasz tej osoby, patrzysz bezczynnie, jak marnieje, popada w depresję. I mówisz sobie: „On/ona taki/taka jest… nic nie mogę zrobić”.
Jednak… czy przeszło Ci kiedyś przez myśl, że może nie być inna przez przypadek? Że to nie chodzi o to, że ma inne pasje czy przekonania, ale o to, że wewnętrznie Cię od niej odrzuca, czujesz, że jest obca, niewłaściwa…
A co, jeśli Ci powiem, że jest innej rasy? Rasy o specjalnych zdolnościach, tak upodobnionej do ludzi… a jednak odmiennej?
Co, jeśli on/ona dowie się, kim jest i użyje swej mocy, by zniszczyć ten świat? Co, jeśli sprzymierzy się z bogiem końca? Co, jeśli stanie po złej stronie?
Cóż…
"Duch Smoka" opowiada o losach piątki bohaterów, którzy odkrywają w sobie tę inność. Stopniowo, powoli, ale w końcu do tego dochodzą. Pod wpływem tajemniczego wypadku znajdują się na niezbadanej wyspie pośrodku oceanu, gdzie muszą sobie radzić z nieznanymi im dotąd przeciwnościami losu. Muszą zażegnać niektóre spory, by stworzyć zgraną drużynę, bo tylko o wspólnych siłach są w stanie wydostać się z wyspy. Pełna humoru i akcji opowieść na bazie dzisiejszych czasów, gdzie wszyscy walczą o wzajemne względy, a niektórzy zapominają, co jest tak naprawdę najważniejsze…
A single Argentinean man living in Poland and a simple twenty-first-century love story that's just the beginning of his journey through life.
Miguel is an Argentinean young man living in Poland. His life becomes more intense when he meets Luiza, a girl whose idealistic views correspond to his. They walk a romantic path together in a story full of Polish society and Argentinean historical and cultural background. The book is sprinkled with verses and short stories that add to the main plot. A hopelessly romantic book which is, however, imbued with realism and pragmatism. A twenty-first century love story full of life and color, and a reflection of live and everything that is worthy in it.
Opowiadania o Indianach są nie tylko przekaźnikiem ich kultury, morały zawarte w nich mogą być również nauką dla nas. Z książki wywodzi się obraz mądrego ludu, mocno uduchowionego, dbającego o swoją ziemię, rodzinę, mocno związanego z naturą i słuchającego swoich snów oraz intuicji. Dodatkową warstwą są fragmenty dotyczące działalności białego człowieka, które pośrednio dotyczą nas jako potomków i krewnych, odpowiedzialnych za wyniszczenie ludów indiańskich, oraz są przestrogą moralną.
Krótkie opowiadania o zwykłych i jakby błahych sprawach, które skłaniają do głębszej refleksji.
Autor – człowiek biznesu i techniki, właściciel dobrze prosperującej firmy – pisze o drobnych, zwykłych zdarzeniach, które przydarzają się niemal każdemu.
Sam uczestniczy w większości opisywanych zdarzeń, w trakcie których poznaje niezwykłych ludzi o zaskakującej przeszłości.
Okazuje się, że każdy z nich ma swoją opowieść i swoją tajemnicę, a sprawy i życie toczą się w sposób nieprzewidywalny. Nic nie jest takie, jak się wydaje, i nikt nie jest tym, na kogo wygląda. Prości ludzie okazują się wyjątkowi. Nie wiemy, kto jest kim i czego po kim można się spodziewać. Ich wszystkich trapią podobne problemy i niepokoje. Będąc igraszką losu, otoczeni absurdem nieodmiennie jednak szukają prawdy, nadziei, a może także miłości. Sprawy te dzieją się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. Dodatkowym komentarzem są osobiste, oszczędne ilustracje Jacka Gawłowskiego.
Pierwszy zbiór opowiadań Tomasza Jaworskiego „Robię za króla” ukazał się nakładem Oficyny Literatów „Rój” w 2001 roku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
