Napisana z wirtuozerią książka Calasso jest podsumowaniem jego wieloletniej fascynacji dziełami Franza Kafki. Calasso z uwagą wsłuchuje się w prozę tego autora, zwłaszcza w ""Proces"" i ""Zamek"", próbując przeniknąć do Kafkowskiego wszechświata. Porównywany w dociekliwości swoich komentarzy do badaczy Talmudu, Calasso odsłania rządzące tą literaturą skryte moce, tropi ujawniających się w niej bogów i demony.
Książka twórczego duetu Pietruszka i Murzyn ""Jak narysować Adama?"" to nowy tomik z serii żartobliwych komiksowych instrukcji zachęcających dzieci do twórczego eksperymentowania. Przewodnikami po fascynującym świecie kształtów i kolorów są sympatyczni bohaterowie: żyrafa Grażynka i ptaszek Gwarek. Dostępna jest również nowość ""Jak narysować Ewę?"".
Książka twórczego duetu Pietruszka i Murzyn ""Jak narysować Ewę?"" to nowy tomik z serii żartobliwych komiksowych instrukcji zachęcających dzieci do twórczego eksperymentowania. Przewodnikami po fascynującym świecie kształtów i kolorów są sympatyczni bohaterowie: żyrafa Grażynka i ptaszek Gwarek. Dostępna jest również nowość ""Jak narysować Adama?"".
Młoda kobieta, zgłębiająca losy zmarłego w Anglii austriackiego pisarza Gabriela Hirschfeldera, natrafia na mroczną tajemnicę z czasów drugiej wojny światowej. W swych poszukiwaniach dociera też na wyspę Man, gdzie w obozie dla internowanych uwięziono w tamtym czasie zarówno żydowskich uchodźców z Austrii, jak i zwolenników nazistów. Autor w swej nastrojowej, finezyjnie skonstruowanej prozie dotyka problemów ludzkiej tożsamości, osamotnienia i wykluczenia, analizuje skomplikowaną grę rzeczywistości i wyobrażeń.
To świat bezimiennych często bohaterów i świat rzeczy, który nie został uczłowieczony. Świat z natury obcy, którego mieszkańcy żyją w cudzych domach, poruszają się pośród cudzych mebli. Zasadnicza obcość świata rzeczy przekłada się tu na losy urzeczowionych postaci, bez względu na ich gotowość...
ŚMIERĆ NA KREDYT (1936) to pełna krzyku i okrucieństwa powieść o czasach dzieciństwa i dojrzewania, o której Louis-Ferdinand Céline (1894–1961) mówił po latach, że w niej właśnie udało mu się uzyskać właściwy ton, rytm, melodię i brzmienie swojego pisarstwa. Uznawany za jednego z największych pisarzy francuskich, laureat prestiżowej nagrody Renaudot, Céline zrewolucjonizował francuski język literacki poprzez wykorzystanie kolokwializmów, slangu, argot i wprowadzenie swoistego dialogu z czytelnikiem. Nowy, kompletny przekład powieści na język polski umożliwia świeże spojrzenie na ten literacki fenomen, dzieło niepokojące i do dziś budzące skrajne emocje.
Nowy tom poezji Jacka Dobrowolskiego.
"Kalejdoskop"
Jestem żonglerem słów
prestidigitatorem głosek
błaznem
Udzielam głosu bogom i boginiom
A wy myślicie, że to ja napisałem? Dzieci!
Ja wam daję foniatryczny kalejdoskop do zabawy
w bezbolesne przyzywanie dobrych duchów
Jacek Dobrowolski - rocznik'48, warszawski, musujący, cierpko-słodki. Poeta, tłumacz anglista, krytyk hermeneuta i buddyjski heretyk. Bardzo śmieszny, ciągle młody. Mimo upływu lat stale zbuntowany przeciw głupocie własnej i cudzej. (fragment wstępu)
Telegrafista Rolandsen, bohater powieści MARZYCIELE norweskiego laureata Nagrody Nobla Knuta Hamsuna (1859–1952) – człowiek targany wielkimi namiętnościami, kapryśny wynalazca, kochliwy artysta niestroniący od bitki i kieliszka – to wspaniała postać z galerii Hamsunowskich ekscentryków naznaczonych odrobiną szaleństwa. Jego fantazja, wewnętrzna energia i uczuciowość są zbyt intensywne, by mogły zostać zrozumiane i docenione przez społeczność rybackiej osady, w której przyszło mu żyć. Każda z otaczających Rolandsena osób nosi w sobie jednak jakąś tajemnicę; czeka, cierpi i marzy. Czy wśród tych wszystkich tęsknot i niedomówień telegrafista odnajdzie drogę do serca ukochanej kobiety? Przekład utworu bezpośrednio z języka norweskiego dokonany przez wybitną skandynawistkę Annę Marciniakównę.
Artur Ilgner – poeta, prozaik, dramaturg, twórca kabaretowy, publicysta. Autor dramatów Ja, Hłasko, Liszka, Wieczór dwóch króli, Pieśni tarniny, programu poetycko-muzycznego Komeda – Osiecka – Hłasko. Nuty & Litery oraz adaptacji scenicznej powieści Sándora Máraiego Występ gościnny w Bolzano. Wydał tomy wierszy Człowiek mieszkający nad kuchnią, Byk, Pieśni triesteńskie oraz tom zbiorowy Portfolio poetyckie. Twórca autorskich kabaretów wielokrotnie nagradzanych podczas przeglądów PAKA. Autor programu muzycznego „Babskie śpiewanie” prezentowanego w 1998 roku na Pikniku Country w Mrągowie. Publikował w wielu czasopismach („Czas”, „Głos Polski”, „Miesięcznik Literacki”, „Arcana”, „Tygodnik Solidarność”, „Tygodnik Kulturalny”), od 2013 roku jest publicystą i felietonistą „Rzeczpospolitej”.
Johannes i Victoria to dwoje ludzi złączonych trudną, tragiczną miłością, którzy przez lata szukają się, rozmijają i dręczą, chociaż są dla siebie najważniejsi na świecie. Błądzą wśród tęsknot, złudzeń i lęków, jak w mrocznym śnie, z którego trudno im się przebudzić. Prostota fabuły powieści przywodzi na myśl baśniową opowieść, w której szczęściu pięknej księżniczki i syna młynarza zagrażają okrutne przeciwności losu. Jednak w życiu Victorii nie ma łatwych rozwiązań - jest tylko narastające napięcie, oczekiwanie, powstrzymane gesty i przemilczane słowa. Artystyczny kunszt autora uczynił z tej historii wnikliwe, poruszające studium namiętnego uczucia i psychiki finezyjnie sportretowanych bohaterów.
Monografia przynosi nowe, całościowe ujęcie analityczno-interpretacyjne filmu WESELE Andrzeja Wajdy. Przedstawione zostały wieloletnie zmagania reżysera z problemem adaptacji filmowej dramatu Stanisława Wyspiańskiego wraz z analizą powstałych materiałów literackich. Kolejne rozdziały są poświęcone szczegółowym analizom scenografii, sztuki operatorskiej, kolorystyki filmu, montażu, warstwy dźwiękowej i roli muzyki, grze aktorów i pracy reżysera na planie filmu. Zostały także omówione obecne w filmie WESELE konteksty kulturowe i antropologiczne. Rozdziały dopełniają się wzajemnie dzięki zastosowaniu metody analizy antropologiczno-morfologicznej. Ukazują film jako w pełni odkrywcze i niepowtarzalne wykonanie dramatu Stanisława Wyspiańskiego. Odrębny rozdział przedstawia – na podstawie dzienników Andrzeja Wajdy z lat 1962–1972 – przebieg związanego z WESELEM procesu twórczego z punktu widzenia reżysera. Osobne rozdziały omawiają recepcję filmu w Polsce i za granicą. W tomie został opublikowany opracowany krytycznie scenopis filmu WESELE. W monografii wykorzystano liczne materiały źródłowe z Archiwum Andrzeja Wajdy i Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego oraz wiedzę zgromadzoną przez autorów rozdziałów w czasie rozmów przeprowadzonych ze współtwórcami filmu – aktorami i członkami zespołu realizatorów.
„Głód” to jeden z najważniejszych dwudziestowiecznych utworów powieściowych, w prekursorski sposób analizujący charakter, siły życiowe i energię psychiczną człowieka, dzięki której potrafi on pokonać skrajne przeciwności losu i mimo wszystko przetrwać. Bohaterem powieści jest poszukujący swego miejsca w świecie młody inteligent, nieprzystosowany do życia w bezdusznym społeczeństwie. „Głód” zawiera wątki autobiograficzne, nawiązuje do przeżyć z niełatwej młodości samego Knuta Hamsuna (1859-1952), łącząc walory dokumentu epoki i ponadczasowego, wielkiej rangi dzieła literackiego.Jest to pierwszy przekład utworu dokonany bezpośrednio z języka norweskiego przez wybitną skandynawistkę Annę Marciniakównę.
Tak więc pabitel, to człowiek, przed którym piętrzy się nieustannie ocean natarczywych myśli. jego monolog płynie bez przerwy, raz jak rzeczka podziemna w jamie myśli, kiedy indziej zaś wycieka ustami. Właśnie pabienie przez sztafetę ludzkiego języka jest podawane z ust do ust niczym płonąca pochodnia. Pabitel jest narzędziem języka, wzbogaca go o wszystkie odcienie i smaczki, którymi interesuje się językoznawstwo. Pabitel przeważnie niczego nie czytał, za to dużo widział i dużo słyszał. I niemal niczego nie zapomniał. Pogrążony w swym monologu wewnętrznym, obnosi się z min po świecie jak paw z pięknymi piórami.
Tom SZEŚĆDZIESIĄT OPOWIADAŃ znakomitego włoskiego prozaika, dramatopisarza, dziennikarza i grafika Dino Buzzatiego (1906–1972) zachwyca siłą nieskrępowanej wyobraźni i bogactwem talentu narracyjnego autora. Każda z jego krótkich, nieco niesamowitych i przewrotnych form prozatorskich dotyka najgłębszych ludzkich tęsknot i lęków. Buzzati wprowadza czytelnika w tajemniczy i nieoczywisty świat gry z wyobraźnią i wrażliwością, w którym realność spotyka się z magią, baśnią, sennym marzeniem.
Jubileuszowe wydanie drugie rozszerzone kultowego tomu wierszy Andrzeja Kotańskiego! Andrzej Kotański – poeta i prozaik, absolwent filologii romańskiej UW. Zadebiutował zbiorem opowiadań "Czterdzieści siedem tysięcy bankietów", wydał też dwa tomy wierszy: "Elegia o płaszczu skórzanym" i "Jutro będzie wiosna". Pisze i leczy się w Warszawie. Tomik ilustrował: Dennis Wojda. A DZISIAJ RANO kiedy siedziałem na balkonie przyleciał do mnie Duch Święty pod postacią gołębicy i na mnie nasrał i co to może oznaczać wie pan nie wszystkie tajemnice da się wyjaśnić za pomocą psychiatrii
NA ROZTOCZU – PRZEWODNIK METAFORYCZNY jest książką, dla której niełatwo będzie znaleźć właściwe miejsce na półce w bibliotece. Choć przewodniki z reguły lokujemy w dziale turystycznym, z mapami, podróżami i rozkładami jazdy, to metafory zwykliśmy odkładać między wiersze. Cóż więc począć z książką, która nie daje się sklasyfikować i która przekracza granice gatunków literackich. Cóż począć z przewodnikiem, który choć prowadzi po drogach rzeczywistych, mocno osadzonych w środowisku geograficznym i opartych na materiałach źródłowych, to jednocześnie zmienia kierunek i gęstość czasu, przekraczając fizyczne i metafizyczne granice świata. Mówi nam, że nie ma jednej drogi, że musimy wybierać, poszukiwać, że istniejemy w wielu wymiarach, że cały świat wokół, zdawałoby się, że tak dobrze już rozpoznany i opisany, jest światem nieprzedstawionym. Cóż począć z książką, która wciela się w swego czytelnika i nakłania go do stwarzania Uniwersum da capo al fine, do poszukiwania siebie pod podszewką świata? A może powinniśmy odwrócić kierunek pytania i zapytać, co książka zrobi z nami i gdzie zaprowadzi nas przewodnik?
Oddajemy w Państwa ręce kolejny tom Wierszy do kolorowania duetu autorskiego Michał Zabłocki (wiersze) Agata Dębicka (ilustracje). Po pierwszym tomie, nominowanym do Nagrody IBBY za najlepszą książkę dla dzieci w roku 2019, pojawia się tom drugi, a autorzy zapowiadają całą serię poetyckich kolorowanek. Przedsięwzięcie rośnie na naszych oczach wraz z czytelnikami, dla których jest przeznaczone. Pierwszy tom powstał dla dzieci w wieku od trzech do pięciu lat, a drugi dla sześcio-, siedmio- i ośmiolatków. I chociaż tompierwszy zostanie z nami na dłużej, powracając w coraz bardziej pogłębionych przypomnieniach i reinterpretacjach, to kolejne tomy mają szansę zaskakiwać dokładnie tak, jak zaskakuje tom drugi. Po pierwszym, lirycznym i oszczędnym, otrzymujemy tu bowiem cykl rozbudowanych makabresek czasu pandemii, bo tak właśnie twórcy i ich dzieci postanowili urozmaicić sobie czas lockdownu i ścisłej izolacji od świata zewnętrznego AD 2020. Poczytajcie. Porysujcie. Pośmiejcie się.
Tekst ten został napisany przy współpracy i na pamiątkę trzech znawców i świadków dawnych złotych czasów, panów: Wacława Korzonka, Karola Wybornego i Otokara Rykra, którzy pisali swoje wspomnienia, tak jak się w ogóle powinno pisać: pod wrażeniem chwili i z potrzeby utrwalenia tego, o czym ludzie dawno już zapomnieli albo gubią we wspomnieniach. Kiedy czytałem te ich teksty, uderzyło mnie wyczucie szczegółu, dlatego zawarłem z nimi przyjaźń, mimo iż już nie żyją. Pozwoliłem sobie wybrać pewne dokładne informacje, które wzruszają mnie i dzisiaj, i włączyć je do opowieści z domu starców, wpisać je w tekst, który w szczegółach realistyczny – w całości jednakże jest fikcją, mam nadzieję, że uda mi się z niej wydobyć więcej prawdy. A więc: niech wzbija się do lotu urojona posiadłość hrabiego Szporka, dziś – dom starców!
OIKOUMENE. NA ROZTOCZU ŚWIATA Roberta Gmiterka to zbiór kilkudziesięciu miniatur, przewodnik po miejscach i historiach ludzi z terenu Roztocza i okolic. Nieprzypadkowo swoją pierwszą książkę „Sen na Kniaziach” autor nazwał „genetyczną pamięcią miejsc i zdarzeń”. Kniazie, Szczebrzeszyn, Stara Huta, Chodywańce, Hrebenne, Mołodowce, Chotylub, Narol, Bełżec – wszystkie te miejsca znajdziemy na mapie, ale z Gmiterkiem mamy szansę zajrzeć pod podszewkę rzeczywistości.
Przedmioty, zdarzenia, ludzie i ich historie wprowadzają nas w pewien rodzaj kontemplacji, gdzie przeszłość staje się teraźniejszością. Linearna postać czasu, do której jesteśmy przyzwyczajeni, zostaje zerwana, mieszają się pory roku i kolejność zdarzeń. Przedmiotem owej kontemplacji staje się nietrwałość jako ważna część naszej kondycji. Gmiterek w bolesny sposób dostrzega związek między pięknem a smutkiem świata, opisując efemeryczny charakter wszystkiego, co istnieje. Punktem wyjścia są, mówiąc językiem Tyrmanda, „drobne defekty, które budzą tkliwość”: fotografia ze zbitą szybką, chylący się do ziemi pokryty mchem krzyż, ikona na popękanej ścianie, spracowana drabina, złamane krzesło.
Autor znalazł nie tylko pewien szczególny rodzaj wglądu, ale również swój ton – wszystkie te historie zapisane są interesującą, melodyjną polszczyzną. Gmiterek to nie tylko poeta, ale również ciekawy fotografik – swoje miniatury opatruje oryginalnymi zdjęciami, które dopełniają przywoływane historie.
ROBERT GMITEREK (1968). Poeta. Autor „Snu na Kniaziach” (2019). Fotograf. W 2019 roku w Centrum Koncertowo-Wystawienniczym w Narolu w cerkwi na Krupcu można było oglądać jego autorską wystawę „Ikony Roztocza”. W jego twórczości słowo i obraz przeplatają się ze sobą. Od pokoleń związany z Roztoczem, piękną i zarazem trudną krainą. Zakorzeniony w językach i krajobrazach pogranicza opowiada historie ludzi, którzy odeszli bez słów. I historie miejsc, których obrazy zatarły się już w czasie i przestrzeni. Do roku 2018, roku iluminacji, uważny czytelnik i obserwator. Dzisiaj kronikarz czasu zatraconego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
