Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Wstrząsająca opowieść o przyjaźni mimo granic i o wspólnej podróży przez podzielony światMatthieu Aikins porzuca swój kanadyjski paszport oraz prawdziwą tożsamość. Świadomy niebezpieczeństwa, postanawia sprawdzić, jak kryzys migracyjny wygląda od środka. Podczas odysei rzez ląd i morze pokonuje piętrzące się przeszkody oraz poznaje świat szmuglerów, polityków i zwykłych mieszkańców Afganistanu. Towarzyszy ludziom, którzy zostali zmuszeni do ucieczki z ojczyzny spustoszonej wojną.W tym niezwykłym reportażu podążamy z Aikinsem śmiertelnie niebezpiecznym szlakiem przemytników. W 2016 roku dziennikarz wyrusza z rozdartego wojną Kabulu do Europy razem ze swoim przyjacielem Omarem, młodym kierowcą i tłumaczem, oraz z milionami uchodźców poszukujących lepszej przyszłości.Nadzy nie boją się wody to coś więcej niż tylko kronika tragicznej podróży śladami migrantów. To również pełna uniwersalnych prawd opowieść o miłości i przyjaźni, ludzkim cierpieniu i nieprawdopodobnej wytrzymałości oraz chwytające za serce świadectwo burzliwych czasów, w jakich przyszło nam żyć. To historia podzielonego świata, w którym każdy szuka bezpiecznego miejsca.Niezależnie od tego, co nas dzieli, podróżujemy po powierzchni kuli. Wiem, że nasze ścieżki muszą się przeciąć.Matthieu Aikins kanadyjski dziennikarz i reportażysta mieszkający w Kabulu. Pisze o wojnie w Afganistanie i Syrii, współpracuje z The New York Times Magazine i Rolling Stone. Jest stypendystą The Puffin Foundation. Za artykuł Whoever Saves a Life o służbach ratowniczych w Syrii otrzymał liczne wyróżnienia, m.in. The Livingston Award, przyznawane młodym dziennikarzom za wybitne osiągnięcia.Ludzie migrują z powodu różnicy między tu i tam. Nasz świat jest podzielony między dostatek i biedę, i tak jak w każdym narodzie większość dóbr posiada mniejszość, tak też większość zasobów planety zużywają bogate kraje. () Ekonomiści mówią o premii za obywatelstwo, która określa, ile dodatkowych przywilejów, takich jak edukacja czy równość, ktoś zyskuje tylko dzięki mieszkaniu w określonym państwie. Aż dziesięciokrotnie cenniejsze jest bycie tą samą jednostką w Ameryce lub Europie niż w biednym kraju; tyle zatem można zyskać, przekraczając granicę. Nierówność to jej zbocze. Wysokość ściany, na którą migrant się wespnie.(fragment)Ta książka jest przesycona głęboką empatią. Jej autor przekroczył wiele granic tych, które oddzielają nie tylko narody, ale także formy, znaczenia i możliwości. To mocny i głęboko humanitarny reportaż, który zasługuje na to, by trafić do jak największej liczby czytelników na całym świecie.Mohsin Hamid, autor książki Exit WestMatthieu Aikins łączy w sobie niezwykłe cechy jest nieustraszonym dziennikarzem, który pięknie pisze. Książka Nadzy nie boją się wody to fascynujące, oryginalne dzieło, zapadająca w pamięć opowieść o jednym z wielkich ludzkich dramatów naszych czasów.Jon Lee Anderson, autor książki Che Guevara: A Revolutionary LifeNadzy nie boją się wody to porywający i wzruszający obraz ukrytego świata uchodźców, a także wyzwanie dla wszystkiego, co jak mi się wydawało wiedziałem o konsekwencjach wojny i globalizacji. To do tej pory najważniejsza książka o światowym kryzysie uchodźczym (). Przejdzie do historii jako jedno z wielkich dzieł literatury faktu naszego pokolenia.Anand Gopal, autor książki No Good Men Among the Living: America, the Taliban and the War Through Afghan Eyes, laureat Nagrody Pulitzera i finalista National Book Award
Długo czekaliśmy na książkę w której ładne opisy z przewodników i gładkie opowieści o wyjątkowości Gruzji ustąpiły miejsca opowieści, która pozwala poczuć prawdę, życie, historię, zwyczaje, które tworzą Gruzję taką jaka ona jest. Wnikliwe spojrzenie na rzeczywistość pozwala odkrywać nowe miejsca, które tworzą klimat i smak Gruzji. W szczegółach tkwi to co pozwala nam wracać po wielokroć do tego kraju i mówić, że jeszcze coś musimy odkryć i zrozumieć. *** *** *** ""Gruzja onieśmiela i zmusza do osobistego jej doświadczania. Kapuściński pisał o niej, że"" jest rówieśniczką Grecji i starszą siostrą Rzymu. Jest tak stara jak Biblia. Pieśni, które śpiewają, mają wiek Akropolu, może nawet wiek Babilonu "". Ten mały kraj, który równocześnie wydaje sie ogromny, zmienia wielu z tych, którzy tu przybyli. Nawiązuje z nimi mocną, emocjonalną relację. Głęboko wrasta w nich. Na zawsze. Książka Iwony Massaki Szczegóły. Rzecz o Gruzji jest takim unikalnym zapisem osobistej przemiany autorki zderzonej ze światem, gdzie z każdego miejsca widać góry podniebnego Kaukazu, a wszystko wokół - ludzie, ich obyczaje, domy, intensywne światło, historia, dżwięki, zapachy, roślinność - namawia do toastu za życie"" Piotr Grochmalski
Książka Homo cooperativus to ambitna monografia naukowa, która naświetla problematykę kooperacji międzyludzkiej w ujęciach socjologicznych, antropologicznych, organizacyjnych, psychologicznych, ale także filozoficznych i ekonomicznych. Praca jest erudycyjna i swobodnie korzysta z dorobku współczesnej literatury, bez zbędnych popisów bibliograficznych, za to z umiejętnym skonfrontowaniem różnych dzieł. To pozycja wartościowa naukowo, solidnie opracowana i wypełniająca istotną lukę w polskiej literaturze z obszaru nauk społecznych.
prof. Dariusz Jemielniak
Alina Landowska – doktorka nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa, wykładowczyni SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Absolwentka i stypendystka uczelni krajowych i zagranicznych, m.in. Instytutu Ekumenicznego Tantur w Jerozolimie (Uniwersytet Notre Dame, USA) i The Baltic University Program (Uppsala, Szwecja). Prowadzi badania nad mechanizmami transmisji kulturowej w mediach cyfrowych, moralnością w cyfrowym świecie oraz retoryczną teorią kultury. Współpracuje z laboratorium badawczym The New Ethos. Członkini The Cultural Evolution Society przy Uniwersytecie w Durham.
Technonauka świetnie wykorzystuje nasze pragnienie ciągłego udoskonalania się i pracuje nad coraz większym usprawnieniem człowieka. Literatura science fiction od lat pełna była bohaterów cyborgów, lecz naukowcy nie mogli za nią nadążyć. Dziś jednak fantastyka coraz dynamicznej przeistacza się w rzeczywistość, a nowoczesne technologie wkraczają nie tylko w życie wojska, ale również w naszą codzienność.Mimowolne cyborgi Łukasza Kamieńskiego to fascynująca wyprawa do świata ludzi-maszyn i najnowszych osiągnięć nauki. Sięgając po twarde dane z zakresu technologii i bioinżynierii oraz odwołując się do popkultury, Kamieński opisuje długą drogę od superwojownika Achillesa do dystopijnych wizji niedalekiej przyszłości. Próbuje też odpowiedzieć na najbardziej palące pytania jak wiele ulepszeń przyjmą ciało i umysł? Czy natura sama określi granicę, po której przekroczeniu pojawią się niemożliwe do przewidzenia skutki uboczne? A może przeciwnie ciało zacznie się dostosowywać do ingerencji, aż do momentu pełnej technoewolucji?Człowiek od wieków próbował poprawiać swoje zdolności i wykorzystywał najnowsze osiągnięcia techniki. Od teleskopu po mikroskop, od okularów po noktowizor, od kompasu po GPS. Czas na kolejną ewolucję. Od człowieka do cyborga.Jeszcze nie tak dawno wydawało się, że technologia rozwiąże wszystkie nasze problemy, a wojna to przynajmniej w tej części świata sprawa przeszłości. Niestety rzeczywistość okazuje się bardziej skomplikowana, a historia wcale nie chce się skończyć. Kolejne konflikty wydają się nieuniknione, a lektura Mimowolnych cyborgów pozwala sobie wyobrazić, jak będą wyglądały. Łukasz Kamieński ze swadą i erudycją maluje obraz pól bitewnych przyszłości, opierając się nie tylko na badaniach naukowych i raportach Pentagonu, ale także na twórczości klasyków science fiction i starożytnych eposach. Warto przy tym zaznaczyć, że jest to książka nie tylko dla czytelników zainteresowanych militariami, ale dla każdego, kto jest ciekaw, co przyniesie jutro. Technika wojskowa ma bowiem to do siebie, że prędzej czy później wchodzi pod strzechy. Bardzo możliwe, że nie każdy cyborg będzie chodził w mundurze. Jakub Szamałek
„W 80 lat dookoła Polski”. Jest to wznowienie książki, która ukazała się w 2018 r. w związku z podwójnym jubileuszem mistrza felietonu: 80. urodzinami i 60-leciem pracy w POLITYCE. Ten wyjątkowy wybór tekstów ukazuje się teraz wraz z ostatnim felietonem Daniela Passenta z POLITYKI oraz nowym wstępem Jerzego Baczyńskiego.
„Daniel Passent, bez wątpienia jeden z najwybitniejszych felietonistów w dziejach polskiej prasy, już nie napisze żadnego nowego tekstu. Zmarł 14 lutego 2022 roku. Ostatni Jego felieton zatytułowany „Chore dusze Europy”, ukazał się na łamach „Polityki” w styczniu tego roku, ledwie kilka tygodni przed śmiercią Autora. Ten tekst znajdą Państwo na końcu tego zbioru . A jest to książka niezwykła: przed trzema laty namówiliśmy Daniela, żeby z okazji swojego podwójnego jubileuszu (80-lecia urodzin i 50-lecia pracy w „Polityce”) zrobił nam i Czytelnikom prezent – antologię własnych felietonów (…)
Był Passent, przez wszystkie lata uprawiania swego ironicznego i złośliwego pisarstwa, krytykowany, pomawiany, atakowany z każdej politycznej i ideologicznej strony. Z tego zbioru da się odczytać dlaczego : otóż Daniel Passent jest radykalnym – jak byśmy dziś powiedzieli – symetrystą, poszukiwaczem złotego środka, zasadniczo zdystansowanym wobec każdej historycznej epoki, jakby wciąż zdziwionym, że można tak brzydko i źle się różnić. (…) Jednak w świecie, który ewidentnie staje na głowie, gubi kierunki i punkty oparcia, ta książka pomaga odzyskać równowagę, przywraca wiarę w rozum, w sens słów, pojęć i ocen, działa jak odtrutka, środek przeciw mdłościom.
Jerzy Baczyński, redaktor naczelny POLITYKI”
Elementarz feministyczny. Subiektywny przewodnik po historii polskiego ruchu kobiecego z odrobiną teorii feministycznejKomiks Natalii Cholewczuk to rysunkowa podróż przez historię polskiego feminizmu. Autorka pokazuje przekrojowo ważne dla przemian społecznych i kulturowych od ponad dwóch wieków momenty i bohaterki. Narcyza Żmichowska, Eliza Orzeszkowa, Róża Luksemburg i Maria Janion to tylko część kobiet, których walkę o równouprawnienie poznajemy.Publikacja jest idealnym początkiem drogi prowadzącej do poszerzenia wiedzy dotyczącej emancypacji kobiet. To subiektywna podróż. Mnóstwo w niej drogowskazów i znaków, które mogą kształtować naszą własną ścieżkę do zrozumienia, jakie odcienie ma feminizm i dlaczego równość jest tak istotna.Natalia Cholewczuk (ur. 1996) ilustratorka i graficzka. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Katowicach na kierunku projektowanie graficzne. Doświadczenie pracy z wyidealizowanym wizerunkiem kobiecym skierowały jej zainteresowania w stronę literatury feministycznej. Debiutancki Elementarz feministyczny powstał jako dyplom magisterski. Obecnie autorka mieszka w Katowicach. Próbuje wykorzystać zdobytą w tekstach feministycznych wiedzę w codziennej pracy graficzki.
W sondażu przeprowadzonym niedawno w Stanach Zjednoczonych poproszono respondentów, by znaleźli słowo, które ich zdaniem najlepiej opisuje obecne czasy. Wśród ośmiu najczęściej wymienianych określeń znalazły się: „niepokojące”, „chaotyczne”, „wyczerpujące” i „nerwowe”. Jak to możliwe, że Amerykanie stracili wiarę w przyszłość? Co sprawiło, że w jednym z najbogatszych krajów świata nierówności społeczne są porównywalne do tych, z którymi mierzono się w XIX wieku? I dlaczego „amerykański sen” coraz częściej staje się „amerykańskim mirażem”? By to zrozumieć, dziennikarskie małżeństwo – Nicholas Kristof i Sheryl WuDunn – prowadzi nas przez kolejne kręgi amerykańskiego piekła: bezrobocie, uzależnienia, problemy z edukacją i opieką zdrowotną, utrata majątku, ubóstwo wśród wielodzietnych rodzin, przeludnienie. Z reporterską precyzją pokazują, że rzesza ciężko pracujących Amerykanów czuje się niezauważana i nierozumiana, co pogłębia polaryzację, rasizm i nietolerancję i stopniowo zżera tkankę społeczną. Biedni w bogatym kraju to rzetelne studium problemów, z którymi mierzy się amerykańska klasa robotnicza, oraz wyzwań stojących przez rządem USA. To również próba odpowiedzi na pytania o źródła kryzysu i powody, dla których państwo przestało interesować się obywatelami.
Niniejsza monografia to drugi tom z serii wydawniczej ""The Peculiarity of Man"" związany z interdyscyplinarnym projektem pod ogólnym tytułem: Człowiek-Społeczeństwo-Świat. Jego celem jest zbadanie ludzkiej działalności w obrębie komunikacji ze szczególnym uwzględnieniem takich jej składowych, jak: podmiot, informacja oraz proces kreowania, przekazywania i odbioru komunikatów, a także zestawienie i usystematyzowanie istniejących koncepcji komunikacji.fragment wstępu
This paper results from a many-year seminar held at the Institute of Education and Communication Research (formerly the College of Social Studies) entitled “Human being in the contemporary science”. The interdisciplinary theme of this seminar united, as individual speakers, representatives of various disciplines of knowledge and representatives of different Polish and foreign scientific institutions. One of the last cycles of meetings organised as part of the seminar was devoted to the current social and cultural transformation caused by the progressing digitisation of different areas of the contemporary human being’s life. In general, the transformation is linked with the perspective of Industry 4.0 or Society 5.0/post-digital society. The dynamic of the changes currently induced by digitisation is so considerable and broad that it is accompanied by the devotion to the revolutionary nature of the current transformation. Hence, the specified names indicate the fourth industrial revolution or the fifth social and cultural revolution – from hunting, through farming, industrial, informational, to post-digital societies (super-smart society).
The awareness of those immensely significant and profound changes leads, on the one hand, to the sense of the end of some world, but – on the other – to the opening of new perspectives and directions for growth. Hence the title of the work: “End of Worlds – World of Ends”. The present is filled not only by the sense that “some world is going to the past”, but also that life in the “world of ends” contains the announcement of what will happen in the future.
Do grudnia 2021 r. na całym świecie odnotowano ponad 250 milionów potwierdzonych przypadków zachorowań na COVID-19 i ponad 5 milionów zarejestrowanych zgonów choć faktyczna liczba zgonów może być znacznie wyższa. Rozprzestrzeniająca się pandemia wywołała niepokój i dramat polityczny, przytłoczyła systemy opieki zdrowotnej i wywołała potencjalnie trwałą zmianę geopolityczną. Na całym świecie podejmowane są z jednej strony desperackie wysiłki, aby powstrzymać to, co stało się głęboko destrukcyjną epidemią, z drugiej zaś, tkwią w społeczeństwie liczne wątpliwości i swoista krytyka decydentów struktur państwowych i międzynarodowych w zakresie podejmowanych działań dotyczących zdrowia publicznego w zagrożeniach epidemiologicznych. Fragment książki.
Francuski intelektualista Alexis de Tocqueville (1805–1859), jeden z ojców założycieli współczesnej socjologii, jest znany z dwóch słynnych dzieł. Są to O demokracji w Ameryce (1835/1840, Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2019) i właśnie "Dawny ustrój i Rewolucja" (1856).
Kilkadziesiąt lat po rewolucji francuskiej z 1789 roku Tocqueville zastanawia się nad przyczynami, dla których wybuchła. Z niezwykłą przenikliwością tropi w niej pozostałości ancien régime’u, a nawet średniowiecznego feudalizmu. Okazuje się, że wbrew powszechnemu przekonaniu rewolucja przejęła, a nawet wzmocniła te elementy – takie jak centralizacja władzy, ubezwłasnowolnienie obywatela itd.
Rewolucja niejako odsłoniła organiczną ułomność państwa francuskiego: niedowład tego, co dziś nazwalibyśmy społeczeństwem obywatelskim. O ile amerykańską „rewolucję” przeprowadzali wszyscy Amerykanie oddolnie, o tyle rewolucja francuska mimo chwilowego wybuchu dążeń wolnościowych była zdaniem Tocqueville’a „zamianą miejsc” klas rządzących nad głowami biernych mas.
Zgromadzony przez autora materiał faktograficzny sprzed rewolucji – który zresztą jest wartością samą w sobie i składa się na fascynujący obraz życia w tamtym okresie – ilustruje jego słynne odkrycie, że rewolucja nie wybucha w momencie najbardziej krytycznym, lecz właśnie wtedy, gdy reformy podjęte przez starą władzę są na zaawansowanym etapie. Tocqueville, jak sto lat później Hannah Arendt, jest życzliwym, choć krytycznym recenzentem obu rewolucji ze wskazaniem raczej na amerykańską.
Mikrokosmos narodowej tragediiNikt nie wie, kim była pierwsza rdzenna dziewczyna lub kobieta, która zniknęła na odcinku autostrady między Prince Rupert a Prince George, ani kiedy to się stało. Nikt też nie wie, ile kobiet i dziewcząt zaginęło lub zostało zamordowanych od tego pierwszego razu.Przez dziesięciolecia tubylcze kobiety i dziewczęta zaginęły lub zostały znalezione zamordowane na odosobnionym odcinku kanadyjskiej autostrady w północno-zachodniej Kolumbii Brytyjskiej. Systemowy rasizm i obojętność władz stworzyły klimat, w którym rdzenne kobiety i dziewczęta nadzorowało się w państwowych instytucjach, ale nikt ich nawet nie próbował ochronić przed atakami seryjnych morderców, gwałcicieli i psychopatów. Gęste lasy, brak zasięgu telefonicznego i publicznego transportu przez dekady tworzyły idealne warunki dla przestępców.Dziennikarka Jessica McDiarmid skrupulatnie bada niszczycielski wpływ tych tragedii na rodziny ofiar i ich społeczności. Przeprowadza wywiady z najbliższymi ofiar matkami i ojcami, rodzeństwem i przyjaciółmi i przedstawia relację z pierwszej ręki o ich stracie i nieustannej walce o sprawiedliwość. Badając historyczne napięcia społeczne i kulturowe między osadnikami a rdzenną ludnością w regionie, McDiarmid łączy te przypadki z innymi w całej Kanadzie obecnie szacowanymi na cztery tysiące umieszczając je w kontekście szerszej analizy niedoceniania rdzennej ludności w tym kraju.Autostrada Łez to poszukiwanie przyczyn porażki w zapewnieniu sprawiedliwości ofiarom i świadectwo niezachwianej determinacji ich rodzin i społeczności. To także chwytające za serce i ściskające gardło historie dziewcząt i kobiet, którym przyszło żyć i umrzeć w miejscu, w którym nikogo poza najbliższymi nie obchodził ich los.
Pomnażające się obrazy stały się nieodłączną częścią wartkiego strumienia społecznej dyskusji, a tym samym trzonem masowej kultury wizualnej w nowym systemie komunikacji. Z jednej strony, pokochaliśmy media społecznościowe, które pozwalają nam być zawsze w kontakcie i na bieżąco. Z drugiej zaś krytykujemy je za nadzór naszego życia i wytwarzanie fałszywych kanonów. Niezależnie jednak od naszego stosunku do social mediów masowe zapotrzebowanie na obraz, rozmaite sposoby jego produkcji oraz obrotu wywarły znaczący wpływ na kulturę wizualną w ogóle, aktywizując działania artystów i teoretyków sztuki. Książka ta podejmuje próbę zbadania tej przestrzeni i analizy nowych zjawisk, w oparciu o doświadczania sztuki „starych” nowych mediów, tych sprzed rewolucji 2.0 i sprzed powstania Internetu. Choć „w sieci nic nie ginie”, to zmieniają się narzędzia i struktury komunikacji, a wraz ze strumieniem danych przesuwa się tablica obrazów, narażając wizualne wytwory na otchłań rozproszenia sieciowego. Próba usystematyzowania tych zjawisk w social net art ma nadzieję uchwycić twórcze działania w mediach społecznościowych na daną chwilę.
Bestseller, który wyjaśnia pochodzenie i naturę nowoczesnych technik inżynierii społecznej i politycznej kontroli. Fascynująca i bogata faktograficznie lektura, ujawniająca zatajane fakty. Z wielką przenikliwością opisane tu zostały mechanizmy, z których mieliśmy nie zdawać sobie sprawy. Historia przeprowadzonego na ogromną skalę, udanego przeprogramowania zachodniej kultury. Co łączy Adama Weishaupta - twórcę Iluminatów, Markiza de Sade, Zygmunta Freuda, bolszewików, berlińską bohemę lat trzydziestych, speców od wojennej propagandy, animatorów rewolucji seksualnej lat 60., współczesnych inżynierów opinii publicznej? Oświecenie miało swój początek jako ruch zmierzający do wyzwolenia człowieka, a niemal z dnia na dzień przekształciło się w przedsięwzięcie zmierzające do uzyskania nad nim kontroli. Niniejsza książka to opowieść o tej transformacji. Można w niej widzieć historię rewolucji seksualnej, nowoczesnej psychologii lub wojny psychologicznej. Tym, co je wszystkie łączy, jest wielopokoleniowe przedsięwzięcie realizowane metodą prób i błędów z umysłem wypaczonym przez namiętności, a sprowadzające się do tych samych konkluzji, do jakich doszedł św. Augustyn pod koniec istnienia Rzymskiego Imperium. Człowiek ma tylu panów, ile przywar, wad i słabości. Sprzyjając im, władza działa na rzecz zniewolenia, które może przyjąć postać kontroli politycznej. Pozostaje jedynie pytanie, czy owo zniewolenie daje się wykorzystywać dla czerpania z niego korzyści finansowych i politycznych, a jeśli tak, w jaki sposób można to osiągnąć. Najlepsza metoda kontrolowania ludzi jest ta, która osiąga swe cele, pozostawiając ich całkowicie nieświadomymi faktu, że podlegają kontroli, a najlepszą drogą do tego jest systematyczna manipulacja ich pożądaniami, albowiem człowiek się z nimi utożsamia. Broniąc ich, broni swojej "wolności", którą zazwyczaj pojmuje jako nieograniczoną możność zaspokajania własnych pragnień, nie rozumiejąc najczęściej, że niezwykle łatwo jest manipulować nimi z zewnątrz. Manipulacja ta służy dziś mrocznym siłom do udoskonalania systemu finansowego i politycznego nadzoru oraz eksploatacji. Dogłębnie rozumieli to św. Paweł i św. Augustyn, nazywając zjawisko owo "zniewoleniem przez grzech". Książka ta, opisując spójną konstrukcję światopoglądu opartego na tym zjawisku, wyjaśnia, w jaki sposób wyzwolenie seksualne stało się formą politycznej kontroli. E. Michael Jones
Charlie i Nick są gotowi, żeby powiedzieć te dwa wyjątkowe słowa.Ale życie to nie bajka tych dwoje musi się jeszcze wiele nauczyć o miłości.Charlie nie wierzył, by Nick mógł odwzajemnić jego uczucie, ale teraz są już oficjalnie parą. Charlie jest coraz bliżej wypowiedzenia dwóch magicznych słów: Kocham cię.Nick czuje podobnie, ale ma dużo na głowie: martwi go nie tylko coming out przed ojcem, ale też fakt, że Charlie może cierpieć na zaburzenia odżywiania.Kiedy lato przechodzi w jesień i zaczyna się nowy rok szkolny, Charlie i Nick muszą się wiele nauczyć o tym, co oznacza miłość.Ośmioodcinkowy serial na podstawie pierwszego tomu Heartstopperaw Netflixie!Start emisji 1. sezonu (8 odcinków): 22 kwietnia 2022.Jestem przekonana, że lektura cyklu Heartstopper wielu młodym ludziom dała poczucie, że nie są sami, a ich problemy nie są końcem świata, tylko przeszkodzą do pokonania.Maja Heban, Noizz.plNie zdziwcie się, jeśli serce zabije Wam mocniej. Jak się okazuje, można się zakochać nie tylko w człowieku, ale i w książce.Przemek Staroń,autor książki ,,Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiemNie dziwię się, że Heartstopper stał się takim fenomenem. W swej prostocie pokazuje nie tylko, że każdy zasługuje na szacunek, ale jest też powieścią, która powinna być tzw. must read dla każdego młodego czytelnika odkrywającego siebie. Ale tak naprawdę to historia pełna ciepła, zrozumienia i miłości, idealna dla każdego czytelnika, niezależnie od wieku.Natalia Zoń, poinformowani.plAlice Oseman oddaje społeczności LGBT+ należytą podmiotowość. Lektura obowiązkowa dla tych, którzy temat osób nieheteronormatywnych traktują poważniej niż twórcy politycznych frazesów.Roch Zygmunt, gazetakongresy.pl
Książka koncentruje się na problemie powrotu uchodźców z Syryjskiej Republiki Arabskiej, którzy opuścili ten kraj na skutek prowadzonego na jego terytorium od 2011 r. konfliktu zbrojnego. Przedmiotem zainteresowania jest obecna sytuację Syryjczyków, znajdujących się w państwach przyjmujących, w świetle norm przynależnych do uniwersalnego systemu ochrony uchodźców, a także czynników prawnych i faktycznych, warunkujących ich potencjalny powrót.
******
Selected Legal Aspects of the Syrian Refugees’ Return
The book focuses on the problem of the return of the refugees from the Syrian Arab Republic, who left the country as a result of the military conflict occurring on its territory since 2011. It explores the present situation of the Syrians in the recipient countries in the light of the norms applicable to the universal refugee protection system, as well as the legal and existing standards which condition their potential return.
Czy w kontekście długiego konfliktu można mówić o „kulturze przemocy” we współczesnej Kolumbii? Niniejsza publikacja podsumowuje dotychczasowe badania i proponuje klucz interpretacyjny kolumbijskiego konfliktu zbrojnego, uwzględniając zarówno jego wyjątkowość, jak i uniwersalny charakter wydarzeń. Jej celem jest uwyraźnienie znaczenia elementów kulturowych, które w aktualnej konfiguracji stały się nośnikami wzorców myślenia, akceptujących przemoc jako uprawnioną formę rozwiązywania problemów.
Analiza historyczna, jak i badanie strukturalnych przyczyn konfliktu, dotyczy zarówno mechanizmów polityczno-ekonomiczne, jak i społecznych. Jako autopoietyczne systemy przemocy, konfiguracje te odnawiają się dzięki stałemu oddziaływaniu nierozwiązanych antagonizmów. Psychologiczna strona fenomenu przemocy obejmuje indywidualne i zbiorowe uwarunkowania, utrwalone w psychospołecznych wzorcach.
Analiza kulturowa bada przemoc występującą w formach niejawnych, ukrytych za przemocą bezpośrednią i strukturalną. Przemoc ta narzuca partykularny system interpretacyjny, legitymizuje i usprawiedliwia własne działania, demonizując przeciwnika. Jej nośnikami mogą być m.in. ideologia, religia, nauka czy język. Na uwagę zasługuje też koncepcja pożądania mimetycznego (René Girard), uwidaczniającego się w mechanizmie kozła ofiarnego, jako transkulturowy schemat przemocy kolektywnej. Niniejsze opracowanie przedstawia porządek ukształtowany przemocą, w którym wyróżnia mechanizmy separacji i wskazuje na problem braku tożsamościowej narracji spajającej.
Życie według trzech P – pracować, płacić, przeżyć. Litry wódki z przemytu, słoiki z musztardą, w których lądują niedopałki papierosów wypalanych jeden za drugim przez Króla Mirasa. Zmęczeni emigranci walczący o norweskie korony. Na ulicach Oslo szczury i bezdomni, krążący po zaułkach pachnącej trawą dzielnicy Grünerlokka. Gdzieś miedzy tym wszystkim cytowanie Franka Herberta, nadwrażliwość i nauczanie religii. To też Norwegia, choć próżno szukać takich obrazów pod hasztagiem #norway. Ta książka nie jest reportażem ani zapiskami z osobliwych zarobkowych „wakacji”. Nie jest też próbą odmalowania portretu polskiego emigranta w Norwegii.
To opowieści o tych, dla których kraina fiordów miała być lekiem na całe zło, gwarantem dobrobytu. Zapis obserwacji kogoś, kto – aby przetrwać – musiał zacząć marzyć na nowo, przytłumić wrażliwość, rozszerzyć zasoby ironii i spojrzeć na wszystko z dystansem.
„NOrWAY. Półdzienniki z emigracji” to wspomnienia z trzyletniego pobytu w jednym z najszczęśliwszych państw świata. To opowieść o zmaganiach z depresją, długami i samotnością. O pobycie w miejscu, które może łatwo zdusić i połknąć. O doświadczaniu raju – ale tylko przez tych, którzy będą w stanie go dostrzec i zrozumieć.
To książka o stylu życia najbogatszych ludzi w Polsce, tych ze szczytu listy Forbsa. O tym, jak wygląda ich dzień powszedni i świąteczny. Jak jedzą, jak mieszkają, jak pracują, jak się ubierają, jak się bawią, kochają, jak się przyjaźnią, jak zdradzają, wydają pieniądze, odreagowują stres, jaką mają fantazję, do czego są zdolni, jak wychowują dzieci. Dlaczego są skąpi, mimo że pieniędzy mają w bród? Po co korzystają z porad coachów a nawet wróżek? Jak wyglądają w środku ich rezydencje i biura? Jak traktują pracowników? Jak to jest być żoną miliardera?Autorka rozmawia ze znajomymi, współpracownikami miliarderów, ludźmi zarządzającymi ich PR-em osobistym oraz wizerunkiem ich firm, z architektami wnętrz. A przede wszystkim z ich żonami. Czy naprawdę żyją w domach ze złotymi klamkami, o poranku piją szampana za kilkanaście tysięcy złotych, a posiadanie nieograniczonych pieniędzy sprawia, że o nich nie myślą. Jak wielkie bogactwo wpływa na psychikę i jaka jest w końcu odpowiedź na wyświechtane pytanie czy pieniądze dają szczęście?.
Placówki opiekuńczo-wychowawcze, nazywane wcześniej domami dziecka, ochronkami, sierocińcami, szpitalami, pełniły zawsze tę samą funkcję wobec dzieci, które z różnych powodów i przez różny okres nie mogły przebywać we własnych rodzinach. Zajmując się opieką i wychowaniem, instytucje te zmieniały się w zależności od sytuacji społecznej rodzin i dzieci, uznawania podmiotowości dziecka i zrozumienia specyfiki jego potrzeb, a także wraz ze zmianami polityki społecznej wobec rodzin. Zmiany te były i są dzisiaj pewnym odzwierciedleniem miejsca, jakie przyznawano dziecku w rodzinie i społeczeństwie, a także relacji między rodziną a instytucjami państwa w zakresie wychowania. W książce przedstawiono zarys historii tych placówek, charakterystykę ich mieszkańców oraz zadania pracowników wobec dzieci i rodzin.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
