Rodzina jest dla nas niezmiennie ważna, a nawet najważniejsza. Rodzina jest wyzwaniem. W tej sferze zapraszamy po mnóstwo książek psychologicznych właśnie o rodzinie, roli rodziny w naszym życiu. Proponujemy szereg poradników, podręczników , powieści i opowieści opowiedzianych z dużym wyczuciem i wrażliwością, poruszajacych problemy zdrowia psychicznego dzieci i rodziców. Prezentowane publikacje opisują jak takie problemy, których jest przecież niemało w rodzinie są postrzegane i rozwiązywane. Autorzy proponowanych przez nas publikacji przedstawiają ciekawe pomysły na mierzenie się z problemami typowo małżeńskimi: seks, finanse, wychowywanie dzieci. Polecamy książki dla każdego, kto chce przyglądnąć się swojemu funkcjonowaniu w rodzinie. Polecamy ciekawą lekturę Anny Bimer dla wszystkich kobiet, bo wszystkie jesteśmy córkami : Być córką i nie zwariować.
Nowe, uaktualnione wydanie książki o integracji sensorycznej skierowanej do rodziców najmłodszych dzieci
Pierwsze miesiące życia dziecka to szczególny czas dla rodziców. Poznają niemowlę, uczą się jego zachowań i reakcji. Często czują się bezradni: bo maluch płacze, nie chce spać lub jeść i trudno rozpoznać, o co mu chodzi. Często chodzi o nieodpowiednią ilość bodźców i problemy z samoregulacją.
Autorki wyjaśniają, czym jest regulacja/samoregulacja i integracja sensoryczna. Opowiadają o tym, jak rozwija się i kształtuje u najmłodszych dzieci: od urodzenia do wieku 18 miesięcy. Przybliżają też sposoby wspierania rozwoju sensoryki. Wyjaśniają jak pracują poszczególne zmysły i co można zrobić, by zapewnić dziecku poprzez codzienną zabawę potrzebne mu doznania sensoryczne.
To książka dla rodziców, którzy:
chcą zadbać o harmonijny rozwój swojego dziecka
próbują poradzić sobie z trudnościami w zachowaniu niemowlęcia
pragną zapobiec przyszłym problemom rozwojowym dziecka i pomóc mu w pełni rozwinąć jego potencjał sensoryczny.
To rzetelna porcja wiedzy i propozycje wspierających zabaw, które pomagają odnaleźć się w świecie pełnym bodźców.
Aleksandra Charęzińska: pedagożka specjalna, terapeutka integracji sensorycznej, specjalistka diagnozy i terapii pedagogicznej, instruktorka masażu Shantala i nauczycielka akademicka. Prowadzi szkolenia i warsztaty dla rodziców oraz profesjonalistów pracujących z dziećmi; jej licencjonowany, autorski program dla profesjonalistów pracujących z dziećmi cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem.
Joanna Szulc: dziennikarka i redaktorka. Przez wiele lat pracowała w redakcji miesięcznika Dziecko, do 2016 r. była jego redaktorką naczelną. Autorka i współautorka tekstów i książek o pielęgnowaniu i wspieraniu niemowląt i dzieci. Studia psychologiczne, certyfikat promotorki karmienia piersią i ukończone kursy wspierania rodziców w różnych obszarach dają jej podstawy merytoryczne do zajmowania się tymi tematami.
Skąd poczucie, że muszę wszystko? Dlaczego stawiam siebie na drugim miejscu? Czy muszę tak żyć? MUSZĘ, NALEŻY, POWINNAM! ALE CZY NA PEWNO? Nie ma chyba kobiety, która w jakimś obszarze nie stara się za bardzo. Tylko inaczej to nazywamy. To szepczący w głowie głos: „Jestem nie dość”. Przekonanie: „Muszę być lepsza, muszę się poprawić. Zasłużyć”. Na awans. Podwyżkę. Docenienie. Wyjście ze swoim pomysłem w świat. Na niego. Na miłość rodziców. Na wszystko. Bo przecież nie jestem jeszcze dostatecznie dobra. Staranie się za bardzo to wewnętrzne napięcie. Ból, smutek, złość, obsesja kontroli. Rozczarowanie, a czasem tylko niepewność, która nie pozwala cieszyć się życiem. To wydzwanianie do niego w imię ratowania związku, chociaż on nie odbiera. To robienie babeczek na kiermasz w szkole dziecka mimo zmęczenia i irytacji. Ślęczenie w nocy, bo trzeba dokończyć projekt. Dbanie, żeby wszyscy wokół byli zadowoleni. Stawianie siebie na drugim miejscu. Ale płaci się za to wysoką cenę. Czasem zbyt wysoką. Jeśli to także twój portret, książka Kobiety, które starają się za bardzo pokaże ci, że wcale nie musisz tak żyć! "Wciąż żyjemy w kulcie matki Polki, kobiety, która tyle znaczy, ile się postara. Kobiety, które starają się za bardzo to niezwykle ważna książka, uświadamiająca, że znacznie lepiej budować swoje relacje w oparciu o czułą uważność na siebie, a nie samopoświęcać się dla innych" - Katarzyna Kucewicz, psycholożka, psychoterapeutka, autorka książki Kobiety, które czują za bardzo.
Piękny ślub, panna młoda w białej sukni i pan młody w eleganckim garniturze. Kościół pełen gości i na koniec „Marsz weselny” Mendelssohna. A potem żyli długo i szczęśliwie… To tylko ostatni kadr z komedii romantycznej, bo prawdziwe życie dopiero się zaczyna. Oto książka „Szczęście we troje. Rozmowy z małżeństwami”, w której siedem par dzieli się swoim życiowym doświadczeniem i receptą na stworzenie szczęśliwego małżeństwa. Mają dzieci, wnuki, a w jednym przypadku nawet i prawnuki. Są wśród nich rodzice biologiczni, ale też adopcyjni i zastępczy. Jest też para, która dopiero rozpoczyna małżeński staż, więc wszystko przed nimi. Nie są to idealne małżeństwa, niedościgłe wzorce, ale zwykli ludzie, którzy mierzą się – jak każdy z nas – ze swoimi słabościami, wadami, wzlotami i upadkami. Przeżyły różne dramaty i cierpienia, takie jak utrata lub niepełnosprawność dziecka, bankructwo czy zdrada. Co więc sprawia, że każdego dnia pokonują życiowe burze i wypływają na spokojne fale? Oni znają ten sekret. Teraz dzielą się nim z Czytelnikami.
Nareszcie! Przewodnik po kluczowym pierwszym roku małżeństwa!
Złożyliście sobie nawzajem przysięgę, pokroiliście tort i zatańczyliście pierwszy taniec. I co teraz? Wesele się skończyło, a małżeństwo się zaczęło. Trwa miesiąc miodowy, ale kiedy rzeczywistość zapuka do drzwi, zapewne będziecie mieli mnóstwo pytań. Czy to, że się kłócimy, jest normalne? Jak mamy urządzić dom, skoro nasze gusty tak się różnią? Jak sobie poradzę z teściami? Czy jesteśmy gotowi, by mieć dzieci?
Na szczęście powstał poradnik „Nowożeńcy. Instrukcja obsługi”, który pomoże wam odnajdywać drogę wśród licznych pułapek pierwszych lat małżeństwa. Mowa jest w nim o wszystkim: od porozumienia i wspólnego życia po kontakty z teściami, pieniądze i seks. Niezbędnik dla każdej pary, która właśnie zaczyna wspólne życie.
W publikacji została opisana wiedza na temat emocji podstawowych posiadanych przez dzieci z niepełnosprawnością intelektualną (NI). Zaprezentowano w niej badania: porównawcze dotyczące wiedzy o zdziwieniu dzieci z lekką NI i dzieci w normie intelektualnej, badania jakościowe językowego obrazu wiedzy o emocjach podstawowych dzieci z lekką NI, a także badania wiedzy o emocjach młodzieży z umiarkowaną NI. Podstawowym założeniem było ujawnienie, jak kształtuje się wiedza o emocjach podstawowych w obrębie poszczególnych kodów: obrazowego, werbalnego i abstrakcyjnego ze względu na poziom funkcjonowania intelektualnego. Do pomiaru dziecięcej wiedzy o emocjach podstawowych stworzono autorskie narzędzie WE06. Uzyskane wyniki dostarczały informacji na temat wiedzy o emocjach podstawowych dzieci z NI, charakteryzując tę wiedzę i wskazując prawidłowości w jej kształtowaniu w obrębie poszczególnych kodów w zależności od poziomu funkcjonowania intelektualnego. Wiedza ta natomiast stanowi przesłankę do podjęcia efektywnych działań terapeutycznych. Przedstawione opracowanie zostało napisane czytelnym językiem.
Po bestsellerowej książce „Boży Coaching. To ci się opłaca” znana psycholog, doradca rodzinny mierzy się z zagadnieniem małżeństwa. Książka stanowi podsumowanie jej wieloletnich doświadczeń w roli powiernika, przewodnika i mediatora. Zbiera stereotypy i błędy obu stron małżeńskiej barykady znoszone latami do jej gabinetu przez pacjentów. Pomaga ominąć rafy małżeńskiego życia.
Możesz poprawić swój związek, możesz uratować najważniejszą dla ciebie relację w życiu.
Być może „mężczyźni są z Marsa a kobiety z Wenus”, ale małżeństwo to też wynalazek nie z tej Ziemi. I kiedy zawiodą wszystkie domowe sposoby, warto przeczytać uważnie jego instrukcję obsługi.
Jak obchodzić się z mężczyznami – czyli oswajanie białego niedźwiedzia.
Sprawdzony przepis na nieudane małżeństwo.
Przebaczenie nie oznacza pojednania.
Języki miłości.
Król i królowa, księżniczka i Piotruś Pan.
Samoocena – klucz do szczęścia.
Praca nad gniewem.
Różnica perspektyw – chcesz mieć rację czy relację?
Bez seksu – czyli bez sensu.
Skutki rozwiązłości, o których się nie mówi.
Dodatek specjalny dla upartych i zakochanych
Przepis na udane małżeństwo.
Języki miłości – ankieta.
Małżeński quiz.
Określanie kontekstu erotycznego.
W zasadzie nigdy nie chciałam pracować z małżeństwami. Gdy mąż i żona są w kryzysie, to każde z nich ciągnie w swoją stronę, narzeka na drugiego i do tego jeszcze trzeba rozmawiać z nimi o seksie. Usłyszałam kiedyś z ust doświadczonego terapeuty, że jeśli czujesz dyskomfort, zadając pytania parze, świadczy to tylko o twojej wrażliwości i o tym, że szanujesz czyjąś intymność. Pomogło. No i pary zaczęły zgłaszać się same. Wtedy zauważyłam pewne prawidłowości, a raczej nieprawidłowości, które regularnie występują wśród moich pacjentów – małżonków. Chcę o nich Wam opowiedzieć.
Małgorzata Kornacka
Na początku jest wiele pytań i wątpliwości. Młodzi rodzice z reguły czują się niepewnie. Dlaczego dziecko płacze? Jak je uspokoić? Czemu nie je buraczków? Jak je kochać, by nie skrzywdzić? Doktor Aleksandra Piotrowska i Irena Stanisławska przekonują, że bycia rodzicem można się nauczyć. Aby dziecko miało szczęśliwe dzieciństwo, rodzice muszą być spokojni i kochający, ale także pewni swoich umiejętności. Warto przebyć tę drogę. Autorki rozmawiają m.in. o tym: ·jak nie przekarmiać dzieci i unikać awantur przy jedzeniu ·jak rozsądnie korzystać ze smoczka i kiedy z niego zrezygnować ·kiedy zrezygnować z pieluch i nauczyć malucha czystości ·jak zachować się, gdy dziecko „tam” się dotyka ·jakie są skutki nadopiekuńczości ·czy i jak nagradzać i czy karać ·jak kontakt z dziadkami wpływa na rozwój dziecka To nie jest typowy poradnik, ale szczere rozmowy o tym, jak tworzyć rzeczywistość wychowawczą dziecka, bez przesadnej potrzeby bycia idealnym rodzicem, ale z przeświadczeniem, że warto uczyć się na błędach innych i doskonalić swoje umiejętności. Aleksandra Piotrowska Doktor psychologii. Emerytowany pracownik naukowy Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Oprócz pracy naukowej i doradztwa dla rodziców i nauczycieli współpracuje z Komitetem Ochrony Praw Dziecka, a w latach 2008–2018 była społecznym doradcą Rzecznika Praw Dziecka. Zajmuje się także propagowaniem wiedzy psychologicznej pełniąc rolę eksperta w kontaktach z prasą, stacjami radiowymi i telewizyjnymi. Autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych i popularyzatorskich. Prywatnie nałogowa czytelniczka literatury wszelakiej, miłośniczka wyjazdów narciarskich i podróży. Matka dwojga dzieci i babcia trojga wnucząt. Irena A. Stanisławska Dziennikarka. Zaprasza do rozmowy cenionych psychologów, by dzielili się swoją wiedzą. Współautorka m.in. takich książek jak: Moje dziecko cz. 1 i cz. 2 (z Dorotą Zawadzką),Być lekarzem. być pacjentem (z Wojciechem Eichelbergerem) Jak wychować dziecko, psa, kota…i faceta (z Dorotą Sumińską i Dorotą Krzywicką), Oswoić narkomana, Pułapki przyjemności, Toksyczna matka (z Robertem Rutkowskim), Między nami samicami (z Aleksandrą Piotrowską i Dorotą Sumińską), Jak tu nie zwariować (z psychiatrą Edwardem Krzemińskim).
Podręcznik niezbędny dla każdego, kto w domu czy w pracy ma do czynienia z małymi dziećmi, poprzedzony przedmową Adele Faber, jedną z autorek bestsellerowego Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, nazwanego przez ""The Boston Globe"" ""biblią wychowania"".Jak poradzić sobie z maluchem, który nie chce myć zębów, odmawia jedzenia warzyw lub rozrzuca książki po całym pokoju? Jak mówić, żeby maluchy nas słuchały to kompendium wiedzy dotyczącej wychowania dzieci w wieku 2-7 lat. Autorki, Joanna Faber (córka Adele) i Julie King dzielą się swoim wieloletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, a także wyciągają wnioski z wielu rozmów z rodzicami i specjalistami i za pomocą autentycznych historii oraz komiksów znanych z poprzednich tytułów w serii dostarczają szeregu praktycznych narzędzi i wskazówek, jak się komunikować, rozmawiać i rozwiązywać trudne sytuacje, nie ignorując przy tym potrzeb dziecka ani swoich.
Zawarte w tej książce ćwiczenia uważności pomogą Twojemu dziecku skupić się na chwili obecnej, zachować spokój w sytuacjach stresowych i pielęgnować radość w codziennym życiu. Znajdziesz tu zadania, które pomogą mu być bardziej uważnym i lepiej definiować swoje uczucia. Dziecko dowie się, jak interpretować swoje emocje i co mogą one oznaczać, a także jak zachować spokój mimo niesprzyjających okoliczności. Ćwiczenia mindfulness - pisanie, rysowanie i ćwiczenie medytacji za pomocą narzędzi skoncentrowanych na tym, by pomagać w ugruntowaniu się, odnalezieniu spokoju i poczuciu więzi z otaczającym światem. Uważna codzienność - ćwiczenia pomocne w zatrzymaniu się i zwróceniu uwagi na swoje otoczenie i samopoczucie. Celebrowanie wdzięczności - zabawa w nagrywanie tego, co pomogło dziecku poczuć się silniejszym, bezpieczniejszym i bardziej zrelaksowanym danego dnia. Książka pomoże Twojemu dziecku osadzić się w teraźniejszości, nauczy je pewności siebie i wdzięczności. Dostarczy mu narzędzia, dzięki którym będzie bardziej uważne, skoncentrowane, spokojne - po prostu szczęśliwe. Otwórz się na to, co tu i teraz
I kładąc swoją dłoń na twoim policzku, mówię:DASZ RADĘ. ()Weź więc głęboki wdech -być może swój pierwszy -i zobacz, jak możnaNAPRAWDĘ.To książka o drodze do wolności, swobody, samoświadomości, a także o walce z własnymi demonami.To książka o wspomnieniach i emocjach. O bólu, prawdzie i sile, ale też o radości, szczęściu i szczerym zachwycie życiem.To książka o tym, jak BYĆ TAK NAPRAWDĘ.Ta książka jest jak Marianka: prawdziwa. To historia o byciu najlepszą przyjaciółką samej siebie. O byciu sobą. O życiu swoim życiem, a nie według oczekiwań innych. To książka piękna i mądra. Jak Marianka.Beata Sadowskazałożycielka serwisu MentalistMarianna uświadamia nam, jak ważne jest stawianie granic, także oczekiwaniom innych wobec nas. Zachęca nas do refleksji nad tym, czy lęki, które odczuwamy, są tak naprawdę nasze. Bo żeby "być tak naprawdę", potrzebujemy zrozumieć siebie, swoje potrzeby i emocje, i mówić o nich głośno bez względu na to, co inni o nas powiedzą lub pomyślą.Sylwia Luksblogerka, właścicielka marki Looks by Luks, mama trójki dzieci
Książka, którą oddajemy do rąk Czytelników, opisuje historię dokonań naukowych kobiet. Dokumentując praktyki, osiągnięcia i zmagania uzdrowicielek, zielarek i innych prekursorek wiedzy, Autorzy przedstawiają historię kobiet naukowczyń, które z uporem i determinacją pozyskiwały dla siebie przestrzeń w zamkniętym męskim świecie nauki. Po niektórych z nich pozostał zaledwie dostrzegalny ślad w postaci czasem trudnej do zweryfikowania informacji, dygresji czy legendy. Jednakże niezależnie od tego, czy o ich życiu i działalności wiemy dużo czy też niewiele, wszystkie te kobiety zasłużyły na to, by o nich pamiętać. Ich determinacja, pasja, odwaga i konsekwentne dążenie do realizacji założonych celów mogą być inspiracją dla wszystkich kobiet, zwłaszcza dla reprezentantek pokolenia "Z".
Ile kosztuje żona? Zamówiona z katalogu lub przez Internet już od 5000 dolarów Wylicytowana na aukcji dziewic – powyżej 1 miliona euro Kupiona na targu w Bułgarii – od 350 dolarów Wykonana z silikonu lub seksrobot – od 4000 funtów Ile kosztuje żona? to opowieść o losach kobiet i mężczyzn, którzy szukają miłości i spełnienia w małżeństwie, i o tym, co stanie się ze światem, jeśli zabraknie kobiet gotowych na zamążpójście. Reportaże wędrują po całym świecie – od Stanów Zjednoczonych, przez Chiny, Indie, Tadżykistan, aż po Afrykę Subsaharyjską – i opowiadają historie o poszukiwaniu miłości, kulturowej przemocy wobec kobiet i niedoskonałościach instytucji małżeństwa w gwałtownie zmieniającym się świecie. Okazuje się jednak, że problem złego traktowania kobiet dotyczy również nas, Europejczyków, choć wciąż wydaje się nam, że to realia krajów po drugiej stronie globu. Violetta Rymszewicz udowadnia, że systemowa przemoc wobec kobiet nie jest historyjką zza mórz i oceanów. Stanowi część naszej rzeczywistości, w której polski europoseł w wywiadzie z przekonaniem głosi: „Kobiety są mniej, inteligentne, słabsze i mniejsze, więc zarabiają mniej”, a znany pięściarz w programie rozrywkowym sugeruje, że „rozpuszczone kobiety trzeba lać”. Jak wygląda status żon w różnych kulturach? Dlaczego przemoc domowa wciąż jest tematem tabu? Jak traktowana jest wdowa po śmierci swojego męża? Dlaczego incele nienawidzą kobiet? Czy świat jest sobie w stanie poradzić bez żon? ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- „O przemocy wobec kobiet w Polsce pisze się z trudem. Z pozoru najprościej byłoby sięgnąć po dane statystyczne i rzucić je na papier, niech naprowadzą na pierwsze wnioski. A kiedy szok nieco minie, napisać o kulturowych źródłach i wpływach obowiązującego niegdyś prawa. Kłopot w tym, że polskie dane statystyczne o przemocy w rodzinie są politycznie i kulturowo wrażliwe. Polityka tematu przemocy w rodzinie nie lubi, a tradycyjne podejście nie dość, że ofiar nie rozumie, to jeszcze obarcza je winą i dobija komentarzami w stylu «pewnie go sprowokowała». Nie wszystkie przestępstwa przemocy w rodzinie są zgłaszane i trafiają do policyjnych statystyk, bo jak tu donosić na męża?” Violetta Rymszewicz od zawsze chciała pisać, ale powstrzymywał ją nieuleczalny perfekcjonizm i widzenie świata w ostrych, nie zawsze jasnych barwach. Publikowała teksty w „Newsweek Polska”, „Gazecie Wyborczej” i na blogu w na:temat. Studiowała na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i University of Cambridge. Jest członkinią Brytyjskiego Towarzystwa Psychologicznego i stamtąd czerpie akceptację dla różnych punktów widzenia, kultur i światopoglądów. Pracuje jako trener biznesu, pomaga kobietom planować kariery i ścieżki edukacyjne oraz wychodzić z kryzysów w karierze.
Koniec dzieciństwa, a zarazem początek dziewczyństwa to moment, gdy zmienia się nie tylko ciało młodej dziewczyny - zmienia się przede wszystkim to, jak inni je traktują. Po okresie bezpiecznej niewidzialności zaczynają się zaczepki, niechciany dotyk i obraźliwe komentarze. Już wtedy kształtuje się sposób, w jaki kobiety postrzegają swoją rolę w społeczeństwie, ucząc się, że komfort innych jest zawsze ważniejszy niż ich własny.Czerpiąc z filozofii, badań naukowych, ale też kultury popularnej, Febos pisze o trudnościach związanych z wyrażaniem świadomej zgody, o traktowaniu kobiet jak obiektów seksualnych i tresowaniu ich, by godziły się zaspokajać cudze potrzeby. Wielokrotnie odwołuje się także do historii innych kobiet, a przede wszystkim własnych przeżyć. Otwarcie pisze o swojej pracy seksualnej, uzależnieniu od narkotyków i wchodzeniu w relacje jako osoba nieheteronormatywna. To niezwykle szczery i angażujący zapis własnego dorastania: do tego, by stawiać granice, przestać usprawiedliwiać innych, nauczyć się akceptować własne ciało.Zbiór esejów Melissy Febos może wywołać dyskomfort - zmusza do spojrzenia na dorastanie z nowej perspektywy.
Epoka buntu zaczyna się właśnie teraz Czy wiesz, że słowa "dom" i "dominacja" mają ten sam rdzeń, a łacińska familia (rodzina) pochodzi od słowa famulus oznaczającego niewolnika? Czy wiesz, że praktyki wychowawcze wykorzystywane dziś w szkołach i przedszkolach mają swój początek w badaniach nad zachowaniami i tresurą zwierząt? Czy wiesz, że na każdym etapie życia jesteśmy uczeni bezmyślnego patologicznego posłuszeństwa? System, w którym tkwimy od narodzin, wmawia nam, że dla naszego dobra musimy się mu podporządkować. Ograniczyć pewnymi ramami swoją wyobraźnię, nie wychylać się, nie odzywać bez pytania. Im dłużej w nim tkwimy, tym bardziej przyzwyczajamy się do tego, że tak musi być. Zaczynamy wierzyć, że takie posłuszeństwo jest normalne i naturalne. A co, jeśli wcale tak nie jest? Co jeśli rządząca naszym światem ekonomia oparta jest na XIX-wiecznych spostrzeżeniach, które już dawno zostały podważone? Co jeśli szkoła ma za zadanie nauczyć nas między innymi akceptowania różnych form przemocy systemowej, jakie spotkamy w dorosłym życiu? Co jeśli katastrofy klimatyczne, kryzys gospodarczy, ogólnoświatowa pandemia i konflikty zbrojne to efekty bezrefleksyjnego powielania wzorców wymyślonych przeszło 200 lat temu i mających na celu stworzenie społeczeństwa całkowicie podległego sprawującym władzę? Mikołaj Marcela pokazuje, że nie jesteśmy skazani na trwanie w tym systemie. Już dziś są dostępne alternatywne opcje. Musimy tylko znaleźć w sobie odwagę, by się na nie zdecydować. Kiedyś zostaliśmy nauczeni, że świat musi wyglądać tak, jak wygląda. Teraz przyszedł czas, by się tego oduczyć.
Recepty Starego Doktora. Wypisy z dzieł Janusza Korczaka to wybór cytatów inspirujących, łamiących utarte schematy i pobudzających do refleksji nad naturą dziecka i jego relacjami z dorosłymi. Mimo upływu lat myśl Korczaka nie traci na aktualności. Chcę nauczyć rozumieć i kochać cudowne, pełne życia i olśniewających niespodzianek – twórcze „nie wiem” współczesnej wiedzy w stosunku do dziecka. Wybrałam Recepty do tego tomu, przejęta mądrością Starego Doktora, wzruszona jego szczerością i zafascynowana logiką zaleceń dla rodziców i wychowawców oraz dla wszystkich, których troską jest pielęgnowanie więzi międzyludzkich - nie tylko tych z dziećmi. Jest bowiem teraz rzeczą ważniejszą niż jeszcze kilka czy kilkanaście lat temu, by przypominać ludziom na wszelkie sposoby, jak ważne są dobre, przyjazne relacje, oparte na pogodnym i polubownym łagodzeniu konfliktów, na akceptacji różnic i szacunku dla odmiennego sposobu życia, charakteru, upodobań. Nawet jeśli realia czasu się zmieniły, nie zmieniła się potrzeba doskonalenia samego siebie u tych wszystkich, którzy są choć w części odpowiedzialni za kształt życia drugiego człowieka. Agnieszka Zgrzywa
W dobie kryzysów szczególnie ważne wydaje się pytanie, jak poradzić sobie z negatywnymi doświadczeniami i traumami? Jak nie zatonąć w zalewie emocji: złości, smutku, współczuciu i frustracji. I jak w ogóle rozpoznać, że toniemy? Kiedy czujemy się zestresowani, zagrożeni albo przytłoczeni emocjami - nasz mózg przełącza się w jeden z trzech trybów alarmowych: walka, ucieczka, zamrożenie. Autorka to trzy typy reagowania nazywa powodzią emocjonalną. Powódź potrafi dosięgnąć każdego, a szczególnie bezbronni bywają najmłodsi. Jeśli mamy za sobą traumatyczne doświadczenia życiowe i mniej korzystne genetyczne wyposażenie, będziemy jeszcze bardziej podatni na tonięcie i zranienia. Ale jest dobra wiadomość: bez zbędnych słów czy interwencji, możemy wyratować dziecko z powodzi i szybko opatrzyć małe rany. Wystarczy, że zaczniemy korzystać z pięciu zmysłów. "Trafiony, zatopiony!" jest książką opartą na neuronauce i czułej akceptacji. To niezbędny dodatek do bajek psychoedukacyjnych: "Marcysia czuje za dużo" i "Diego za mocno". W książce znajdziesz: krótkie przykłady, jak rozmawiać z dzieckiem i z miłością wyznaczać granice, ćwiczenia, inspiracje i pytania, które pomogą ci zaaplikować teorię. Przyjrzysz się również swojemu zdrowiu psychicznemu i dzieciństwu. Autorka dedykuje książkę nauczycielom, rodzicom, psychologom i pedagogom.
Zależy ci na tym, aby być dobrym ojcem, ale co to obecnie znaczy? Czym tata z XXI wieku różni się od swoich poprzedników? „Nowe ojcostwo” pomoże współczesnym mężczyznom stać się ojcami, jakich potrzebują ich synowie i córki. Nie bez powodu istnieją setki książek na temat rodzicielstwa – to zadanie trudne i wymagające. Ale większość z nich opowiada o tym, jak to jest być matką. A co z ojcami? Opierając się na badaniach z zakresu socjologii, ekonomii, filozofii, gender studies i własnych doświadczeniach, Jordan Shapiro postanowił wypełnić tę lukę. Eksploruje psychologię ojcostwa i podważa znane założenia dotyczące pochodzenia tak zwanych tradycyjnych ról rodzicielskich. Jakie paradoksy i sprzeczności tkwią w powszechnym rozumieniu ojcostwa? Czy nadszedł czas, aby przemyśleć niektóre aspekty bycia tatą? Zmieniają się normy dotyczące płci, a stare modele gospodarcze odchodzą w przeszłość. W rezultacie rodzicielstwo i życie rodzinne też ulegają przemianom. Najwyższy czas na aktualizację naszego zbiorowego rozumienia ojcostwa – i ogólnie męskości. O autorze: Dr Jordan Shapiro jest uznanym na świecie amerykańskim autorem i badaczem. Wykłada w Temple University's Intellectual Heritage Program, w latach 2012–2017 pisał dla „Forbes” na temat globalnej edukacji, cyfrowej zabawy i życia rodzinnego. Mieszka w Filadelfii z dwoma synami. Jest autorem „Nowego cyfrowego dzieciństwa”, książki o wpływie technologii na rozwój i wychowanie dzieci.
Gdyby tylko chcieli się wzajemnie poznać, być może nastolatkowie przestaliby uważać swoich rodziców za starych zgredów, a oni swoje pociechy za pozbawionych jakichkolwiek ideałów małolatów. Wystarczyłoby, żeby matka zapytała córkę, dlaczego zamiast modnych bucików na obcasie woli ciężkie glany, a syn zainteresował się, dlaczego na półce z płytami ojca, noszącego na co dzień wyprasowane w kancik spodnie, stoją krążki Deep Purple, Sex Pistols albo Nirvany.Młodzi z reguły nie wyobrażają sobie, że kiedyś ich rodzice mogli nosić długie włosy albo irokeza, ci zaś nie pojmują, jak można zasłuchiwać się w hip-hopie lub muzyce hardcoreowej. Każdemu się wydaje, że bunt w jego wykonaniu jest jedynym i niepowtarzalnym.Ta książka ma stanowić pomost między pokoleniami, ułatwić wzajemne poznanie i zrozumienie. Służy temu zarówno opis poszczególnych subkultur, ich symboli i haseł, jak i kilka opowieści o tym, jak to się wszystko rozwijało.
Nie marnuj życia z powodu lęków.Nieustannie martwisz się różnymi sprawami? Obawy nie dają ci spać? Lęki zakłócają twoją pracę i relacje z innymi? Jeśli tak, możliwe, że masz tendencję do zamartwiania się lub zaburzeń lękowych. Nie ty jedna masz z tym problem. Badania wykazują, że wiele czynników sprawia, iż kobiety martwią się częściej iż mężczyźni. Jednak zmartwienia nie muszą komplikować ci życia. Dzięki przydatnym informacjom i praktycznym radom będziesz w stanie je pokonać.Książka ta jest zbiorem prostych, skutecznych technik walki z obawami. Uczy, jak wydostawać się ze spirali myśli, uczuć i zachowań, które napędzają błędne koło lęków. Przedstawione tu ćwiczenia pozwolą ci znaleźć nowe perspektywy, zrelaksować się i żyć pełnią życia. Dowiesz się, jak zmieniać myśli i energię w pozytywne działanie, zamiast marnować je na zamartwianie się.
Pierwszy esej Eimear McBride, wielokrotnie nagradzanej autorki powieści Pomniejsi wędrowcy. Mizoginia, seksualne uprzedmiotawianie kobiet, shaming i przerzucanie winy, Debbie Harry, Kardashianki i Kościół katolicki autorka szuka odpowiedzi na pytanie, jak możemy dać naszym córkom (i synom) niczym nieograniczoną przyszłość? Jak w końcu znaleźć drogę wyjścia w labiryncie stereotypów, uprzedzeń i nienawiści nieustannie wzmacnianym choćby przez współczesne media? Esej McBride czyta się niemal jak historię science fiction albo dystopijny, gotycki horror, ale z każdej jego strony emanuje wściekłość zmęczonej, znudzonej i poirytowanej sytuacją feministki, jak autorka samą siebie opisuje. Ten prowokacyjny, intymny tekst to wykrzyczany głos niezliczonych za szczupłych, za grubych, owłosionych, głupich, inteligentnych, niewdzięcznych, pijanych, sztywnych, puszczalskich, oziębłych, płodnych, niezainteresowanych czasem pozostałym im na reprodukcję, zbyt albo niedostatecznie wykształconych, za ambitnych, zainteresowanych karierą, zbyt męskich, androginicznych lub zbyt kobiecych kobiet, nieustannie zawstydzanych z powodu swojego ciała. Skoro kobiety stanowią niemal połowę ludzkości, jak to możliwe, że tak często uznaje się je za obrzydliwe? Dlaczego wciąż uznaje się je za niegodne równej płacy, równego traktowania i postrzega w kategorii przedmiotu? Posłowie tego eseju powstało wkrótce po wstrząsającym zabójstwie Sary Everard w Londynie i stanowi jego dramatyczną konkluzję.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
