Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się

Relacje to znakomite wprowadzenie do zagadnień komunikacji interpersonalnej, które może posłużyć jako źródło wiedzy nie tylko dla studentów, ale również badaczy tematu. Autorzy odwołują się do wyników licznych badań nad komunikacją i bogatej literatury przedmiotu. Włączają do rozważań zjawiska jak najbardziej współczesne, np. budowanie związków za pośrednictwem poczty elektronicznej, oraz te, które nabrały nowego znaczenia, m.in. wystąpienia rasistowskie, błędne rozumienie awansów seksualnych, tatuaże jako sposób określania własnej tożsamości, szczerość i intymność.
Autorzy Relacji są psychologami, specjalistami w zakresie porozumiewania się.
Ronald B. Adler jest profesorem Santa Barbara City College i konsultantem wielu firm i instytucji, specjalizującym się w rozwiązywaniu konfliktów, budowaniu zespołów i prowadzeniu rozmów.
Lawrence B. Rosenfeld jest wykładowcą University of North Carolina, a Russell F. Proctor II – Northern Kentucky University.

Relacje interpersonalne – Fragment Książki

Rozwijanie empatii

Kontrola spostrzeżeń służy bardziej adekwatnemu dekodowaniu wiadomości, nie dostarcza jednak tylu informacji, aby uprawomocnić stwierdzenie, że w pełni rozumiemy drugiego człowieka. Profesor, który wykorzysta ten proces, dowie się, że niechęć studenta do zadawania pytań wynika z jego nieśmiałości, a nie z braku zainteresowania tematem. Taka informacja może się okazać przydatna, ale o ile bardziej skuteczny będzie nauczyciel, który pozna uczucie zakłopotania i zastanowi się, jak dobrze mu znany materiał odbiera student, który słyszy go po raz pierwszy. Kontrolując proces percepcji, rodzice dowiedzą się, że dziwne zachowanie ich nastolatka wynika z chęci zdobycia akceptacji innych; niekoniecznie jednak zrozumieją (lub raczej przypomną sobie), jak czuje się ktoś, kto tak bardzo pragnie akceptacji.

Definicja empatii

Pełne zrozumienie wymaga empatii - zdolności do odtworzenia w sobie perspektywy drugiej osoby, doświadczenia świata z jej punktu widzenia. Nie można osiągnąć całkowitej empatii, ale przy pewnym wysiłku i umiejętnościach można się do niej zbliżyć (Long i in., 1999).
Empatia (w takim znaczeniu, w jakim będziemy używać tego terminu) ma trzy wymiary (Stiff i in., 1988). W pierwszym wymiarze empatia oznacza zmianę perspektywy - zdolność do przyjęcia punktu widzenia innej osoby. W tym celu trzeba się powstrzymać przed osądzaniem, na chwilę odłożyć na bok swoją opinię i przyjąć myśli drugiej osoby. Empatia, oprócz zrozumienia intelektualnego, ma także wymiar afektywny, który psycholodzy społeczni nazywają udzielaniem się emocji. Mówiąc językiem potocznym: doświadczamy tych samych uczuć co drugi człowiek. Czu-