Powrót do swego wewnętrznego domu

Nasze życie stało się niezwykle płytkie i małostkowe. Co czwarta osoba cierpi na lekkie lub ciężkie zaburzenia, takie jak depresje, nerwice, lęki. Wszystko przez to, że zostaliśmy rozdzieleni ze swoim wewnętrznym ja. Książka ta uczy jak na powrót połączyć się z nim i nawiązać pozytywne relacje, tak by zaistniała nić porozumienia. Nauczymy się rozumieć swoje emocje, nie odrzucajmy ich lecz spróbujmy się z nimi komunikować, a w do naszego życia na powrót zawita spokój oraz odzyskamy nad nim kontrolę.

W książce Powrót do swego wewnętrznego domu przedstawię nowy sposób nawiązania kontaktu z wewnętrznym dzieckiem, odnalezienia go, odzyskania i otoczenia opieką. Jeśli pragniesz doświadczyć przemiany, musisz wykonać wskazaną tu pracę. Decyzja, by ją wykonać, musi zostać podjęta przez dojrzałą część twojej osobowości. Jeśli cofniesz się do swojego dzieciństwa, twoje dorosłe ja nadal będzie dokładnie wiedzieć, gdzie jesteś i co robisz. Twoje wewnętrzne dziecko będzie doświadczało wszystkiego tak, jak doświadczyłeś tego w dzieciństwie, lecz teraz obecne będzie również twoje dorosłe ja, które ochroni twoje dziecko i udzieli mu wsparcia podczas pracy nad jego ważnymi, dotychczas nierozwiązanymi problemami.
Książka Powrót do swego wewnętrznego domu składa się z 4 części. W pierwszej jest mowa o tym, w jaki sposób twoje cudowne dziecko straciło swą cudowność i jak krzywdy doznane w dzieciństwie wpływają na twoje obecne życie.
W drugiej części omówione zostaną poszczególne okresy rozwojowe dzieciństwa, z uwzględnieniem specyficznych potrzeb, których zaspokojenie jest niezbędne do zdrowego rozwoju. Każdy rozdział zawiera kwestionariusz z listą pytań, które pomogą ci określić, czy potrzeby twojego wewnętrznego dziecka na kolejnych etapach rozwoju zostały zaspokojone. Następnie przedstawię ćwiczenia, jakie stosuję podczas warsztatów. Pomogą ci one odzyskać twoje wewnętrzne dziecko na każdym etapie rozwoju.
W części 3 przedstawiłem ćwiczenia korygujące, które mają pomóc twojemu dziecku rozwinąć się i rozkwitnąć: nauczą cię skutecznych metod, jak skłonić innych dorosłych do zaspokajania potrzeb twojego wewnętrznego dziecka, a także pomogą zbudować wokół niego bariery ochronne w trakcie tworzenia wzajemnej bliskości. Dowiesz się, w jaki sposób ty sam możesz stać się opiekuńczym rodzicem, którego brakowało ci w dzieciństwie. A gdy nauczysz się sam otaczać siebie rodzicielską opieką, porzucisz próby rozwiązywania problemów przeszłości przez wyznaczanie roli rodzicielskiej innym ludziom.
W 4 części książki przedstawiłem, jak wyłania się cudowne dziecko po naprawieniu jego krzywd. Poznasz metody docierania do niego i przekonasz się, jaką twórczą i przeobrażającą energię wnosi ono w twoje życie. Cudowne dziecko jest tą częścią ciebie, która najbardziej przypomina Stwórcę. Może doprowadzić do bezpośredniego kontaktu z twoim niepowtarzalnym ja i z Bogiem, jakkolwiek Go rozumiesz. Jest to najgłębsza forma uzdrawiania, o której mówią wielcy nauczyciele wszystkich wyznań.

John Bradshaw, słynny amerykański psychoterapeuta, opierając się na własnym doświadczeniu życiowym, stworzył teorię polegającą na docieraniu do krzywd i urazów psychicznych doznanych w przeszłości- docieraniu do skrzywdzonego dziecka wewnętrznego, które należy odnaleźć i otoczyć opieką. John Bradshaw jest autorem wielu książek z dziedziny rozwoju duchowego. Najbardziej znana, tłumaczona na wiele języków to Powrót do swego wewnętrznego domu

FRAGMENT KSIĄŻKI:

Jeżeli opiekunowie okazują się niegodni zaufania, to w dzieciach rozwija się głębokie uczucie nieufności. Świat wyaje się im miejscem niebezpiecznym, wrogim oraz nieprzewidywalnym . Dziecko zatem musi zawsze mieć się na baczności i panować nad sytuacją. Nabiera następującego przekonania: .Jeżeli kontroluję wszystko, to nikt mnie nie zaskoczy i nie wyrządzi mi krzywdy". Takie przekonanie rodzi obsesję i potrzeba kontroli staje się uzależnieniem. Pewien mój pacjent tak bardzo obawiał się utraty kontroli, że pracował po sto godzin tygodniowo. Nie chciał zastępstwa, bo nie wierzył, że ktoś inny wykona prawidłowo jego pracę. Przyszedł do mnie wówczas, gdy wrzodziejące zapalenie okrężnicy wymagało leczenia szpitalnego. Inna pacjentka cierpiała, gdyż mąż właśnie wniósł pozew o rozwód. Uznał, że miarka ostatecznie się przebrała, gdy żona zmieniła markę telefonu, który zainstalował jej w samochodzie. Mąż narzekał, że cokolwiek starał się dla niej zrobić, nigdy nie była zadowolona. Zawsze zmieniała to, co on zrobił. Innymi słowy, nigdy nie czuła się usatysfakcjonowana, jeśli nie kontrolowała wszystkiego od początku do końca. Obsesja kontrolowania powoduje poważne kłopoty w stosunkach z innym ludźmi. Nie można nawiązać bliskiego kontaktu z partnerem, który nam nie ufa. Bliska więź wymaga akceptowania drugiego człowieka takim, jaki jest. Zaburzenia w sferze zaufania prowadzą do skrajnych reakcji: albo człowiek rezygnuje z jakiejkolwiek kontroli, ufa naiwnie i łatwowiernie, kurczowo trzymając się innych 1 darząc ich przesadnym szacunkiem