Mocno mnie przytul
Jak zbudować i utrzymać silną więź w rodzinie
-
Autor: Carlos Gonzlez
- ISBN: 978-83-67216-19-7
- EAN: 9788367216197
- Oprawa: miękka
- Wydawca: Mamania
- Format: 205x140mm
- Język: polski
- Seria: Mamania wspiera rodziców i dzieci
- Liczba stron: 246
- Rok wydania: 2022
- Wysyłamy w ciągu: 3 - 5 dni
-
Brak ocen
-
26,42złCena detaliczna: 44,90 złNajniższa cena z ostatnich 30 dni: 24,72 zł
x
Razem z dzieckiem rodzi się więź, ale i wiele pytań: Dlaczego niemowlęta nie chcą spać same, dlaczego płaczą, skąd nagłe napady złości, dlaczego ciągle czegoś od nas chcą?
Carlos Gonzlez, uznany autorytet pediatryczny, autor m.in. popularnej również w Polsce książki Moje dziecko nie chce jeść, mocno wierzy (co więcej udowadnia to!), że dzieci są dobre, szczere, towarzyskie, wyrozumiałe i że z całą pewnością zasługują na tyle miłości, ile tylko jesteśmy im w stanie zaofiarować.
Mocno mnie przytul to pełen rzeczowych argumentów głos przeciwko teoriom samozwańczych ekspertów, którzy niemal obsesyjnie propagują konieczność przestrzegania harmonogramów i planów, drobiazgowych systemów kar i nagród, a czasem nawet izolacji dziecka od rodziców.
Żartobliwie i z humorem autor komentuje zakorzenione mity i teorie wychowawcze, pokazując jednocześnie, że najważniejsze, co można zrobić dla dziecka, znajduje się nie w umysłach teoretyków wychowania, ale w naszych sercach.
Carlos Gonzlez, uznany autorytet pediatryczny, autor m.in. popularnej również w Polsce książki Moje dziecko nie chce jeść, mocno wierzy (co więcej udowadnia to!), że dzieci są dobre, szczere, towarzyskie, wyrozumiałe i że z całą pewnością zasługują na tyle miłości, ile tylko jesteśmy im w stanie zaofiarować.
Mocno mnie przytul to pełen rzeczowych argumentów głos przeciwko teoriom samozwańczych ekspertów, którzy niemal obsesyjnie propagują konieczność przestrzegania harmonogramów i planów, drobiazgowych systemów kar i nagród, a czasem nawet izolacji dziecka od rodziców.
Żartobliwie i z humorem autor komentuje zakorzenione mity i teorie wychowawcze, pokazując jednocześnie, że najważniejsze, co można zrobić dla dziecka, znajduje się nie w umysłach teoretyków wychowania, ale w naszych sercach.
