Po latach lektur zarówno świadectw Żydów, którzy w Polsce przeżyli wojnę, jak i tekstów autorstwa nie-Żydów odsłonił się przede mną obraz, z którym nie oswoiłem się do dzisiaj i który mnie przeraża – obraz głębi i zasięgu antysemityzmu polskiego społeczeństwa podczas okupacji. No i złączone z nim i równie bulwersujące zjawisko (napisałem na ten temat oddzielną książkę, pod tytułem Strach): jak można było w Polsce być antysemitą po wojnie?!
Nie wiem czy przeświadczenie, że takie pytanie jest urgujące wymaga w ogóle uzasadnienia, już choćby dlatego, że przecież połowa, z grubsza biorąc, trzech milionów polskich Żydów została wymordowana w miejscu zamieszkania, albo tuż obok, to znaczy na widoku okolicznej ludności. Czyż tego rodzaju krwawy spektakl, którego byli świadkami, nie powinien był raz na zawsze wyleczyć Polaków z antysemickich uprzedzeń? Ale żeby nie potraktowali Państwo mojego zdumienia za dowód pięknoduchostwa oderwanego od realiów i konkretów życia społecznego, pozwolę sobie zacytować polskiego chłopa, który większą część okupacji spędził w podrzeszowskiej wsi, z której pochodził, a poza tym, zasłużył się literaturze polskiej jako jeden z ważniejszych poetów XX wieku.
Po ponad 20 latach wznawiamy historię Celi – dziewczynki z zespołem Downa. Książka opisuje jej życie od narodzin aż po pierwsze lata szkoły podstawowej. Dowiadujemy się z niej, jakie są możliwości, ograniczenia i talenty ludzi obciążonych tą wadą genetyczną. Autorka i równocześnie mama Cecylii opowiada bolesną historię narodzin upośledzonego dziecka oraz drogę przezwyciężania tego bólu. Małą Cecylię, obdarzoną talentem plastycznym i potęgą wyobraźni, kolejne rozdziały pokazują w domu, w przedszkolu integracyjnym, na wakacjach. Anna Sobolewska prezentuje metody rehabilitacji dziecka z zespołem Downa: sposoby stymulacji (Program Wczesnej Interwencji), uczenie samodzielności, naukę w szkole. Podstawą nie jest tu specjalistyczny trening, ale terapia zabawą i wspólne uczestnictwo w świecie kultury (książki, film, teatr, wideo). Autorka pokazuje życie z dzieckiem upośledzonym, które może być niezwykle twórcze, ciekawe, pełne radości i satysfakcji. Wznowienie zostało poszerzone o dodatkowy rozdział oraz nowe prace plastyczne bohaterki.
Agatha Christie to autorka niezwykła. Pisała nieustannie przez ponad pół wieku. Jej powieści kryminalne, przetłumaczone na ponad sto języków, pozostają najlepiej sprzedającymi się tytułami wszech czasów, a sztuka Pułapka na myszy to najdłużej grane przedstawienie w historii teatru. Choć od śmierci królowej kryminału minęło pięćdziesiąt lat, liczba czytelników jej książek stale rośnie. Autobiografia – opublikowana po raz pierwszy rok po śmierci autorki – ukazuje fascynujące życie Christie. Przeprowadza nas przez jej dzieciństwo, młodość, dwa małżeństwa, podróż dookoła świata oraz odkrycia archeologiczne na Bliskim Wschodzie. Pokazuje na tle dwóch wojen światowych i rewolucji obyczajowej. Przede wszystkim jednak to skrupulatny i zaskakująco świeży opis dojrzewania do miłości, do pisarstwa, do życia. Pozwala przyjrzeć się geniuszowi autorki z bliska, a ten porywa inteligencją, zaskakuje wyobraźnią, niezwykłym poczuciem humoru, a nade wszystko dystansem do siebie, taktem i przenikliwością spojrzenia. Na okładce anglojęzycznego wydania Autobiografii można przeczytać: „to najlepsza rzecz, jaką Christie kiedykolwiek napisała”. Nie bez racji.
Na granicy życia to zapis wyjątkowych rozmów Michała Dobrołowicza z medykami, którzy na co dzień znajdują się w sytuacjach na granicy pomiędzy życiem a śmiercią. Autor oddaje głos tym, którzy w szpitalnych salach, gabinetach i w czasie interwencji medycznych obserwują chwile "tuż przed" i "tuż po" - momenty, które dla pacjentów i ich bliskich stają się przełomowe.To książka o śmierci, ale przede wszystkim o życiu - o tym, jak można je dobrze przeżyć, mając świadomość jego nieuchronnego końca. Nie znajdziemy tu recept na "dobre odejście" ani metafizycznych spekulacji o tym, co jest "po drugiej stronie". Zamiast tego - konkretne doświadczenia lekarzy: onkologa, kardiologa, geriarty, specjalisty medycyny paliatywnej, patomorfologa, pielęgniarza czy młodych rezydentów. To ich refleksje, obserwacje i pytania stają się punktem wyjścia do rozmowy o tym, co naprawdę ważne."Na granicy życia" nie odbiera radości, ale uczy, by jej nie traktować jako czegoś oczywistego. Pokazuje, że do śmierci można się przygotować - nie wiedząc, kiedy nadejdzie - i że można ją oswoić, traktując życie jako pełny proces: z początkiem i zakończeniem. To książka, która nie tyle mówi o śmierci, ile zachęca do uważniejszego życia.
najbardziej brutalne i intrygujące morderstwa xix wieku!czym były farmy niemowląt?jak wyglądały publiczne egzekucje?czy kuba rozpruwacz był pierwszym seryjnym mordercą?które londyńskie ulice skrywają najbardziej krwawe sekrety? Dr Drew Gray powraca na miejsce zbrodni i przeprowadza szczegółowe analizy ponad 100 morderstw, które wstrząsnęły XIX-wiecznym światem. Drastyczne zdjęcia z miejsca zbrodni wykonane przez pionierów tej techniki policyjnej, wymowne ilustracjeodtwarzające przebieg morderstw, raporty policyjne i sądowe, mapy, zdjęcia policyjne i odciski palców dowiedz się, jak powstawały i rozwijały się techniki śledcze, z których do dziś korzysta policja.
"Piekarz z Auschwitz" to książka opowiadająca historię niezwykłej miłości moich Dziadków, którzy przetrwali piekło niemieckich obozów koncentracyjnych w trakcie II wojny światowej.Historia piekarza obozowego oraz członkini Armii Krajowej, którym miłość dawała nadzieję na przeżycie każdego kolejnego dnia tego piekła.Zawiera własnoręcznie spisane przez Nich opowiadania, numery obozowe oraz imiona i nazwiska Ich współtowarzyszy niedoli.To historia warta przeczytania, aby każdy człowiek zrozumiał, co w życiu jest naprawdę ważne oraz dlaczego nie warto być obojętnym na zło.Dziadek Edward Hertig trafił do Auschwitz 8 października 1940 roku trzecim transportem z Tarnowa. Wypiekał pieczywo zarówno dla więźniów, jak i dla załogi obozu. To w piekarni w Auschwitz pierwszy raz spotkali się z babcią Haliną Bańko.Babcia była dwukrotnie aresztowana przez SS. 2 maja oraz 28 października 1943 roku.Dzięki opowiadaniom Babci dowiedziałem się o wielu ciekawych wydarzeniach, jakie spotkały Ich w trakcie wojny oraz po jej zakończeniu. W jak niezwykły sposób umówili się, że odnajdą się po zakończeniu wojny, o ile oboje ją przeżyją.Myślę, że oboje chcieliby, aby jak najwięcej osób poznało tę wyjątkową historię. Mam nadzieję, że wyciągniecie z tej książki wiele dobrych i wartościowych wniosków.
Gugara to książka o mieszkańcach syberyjskiej osady otoczonej ciszą. Dźwięk dzwonka na szyi renifera niesie się tu daleko. W brezentowym namiocie zawsze pali się nieduże ognisko. Kiedy Tatiana wygrywa w warcaby, jej mąż Dmitrij patrzy za uciekającym dymem, myśli o kosmitach, Spartanach, o dziadku pochowanym w koronie drzewa; pali papierosy. Nie pali ich syn Maksim, dopiero się uczy. I stary wilczur Sułtan. Nie palą też duchy zatopione deszczem. Może zajęte są czytaniem przez ramię przybysza obcych słów, które ten zapisuje w zawilgotniałym zeszycie.Gugara to literatura niespiesznego faktu, reportaż z kilku spokojnych dni na północy Kraju Krasnojarskiego u progu jesieni."Mówiąc najkrócej: Gugara Andrzeja Dybczaka to opowieść o rodzinie ewenkijskich pasterzy renów żyjącej gdzieś na wschód od środkowego biegu Jeniseju, czyli praktycznie w nicości. Dymitr i Tatiana ze śródleśnych pastwisk wybierają się na jesienny odpoczynek w cywilizowane strony do wsi Tutonczany, leżącej kilkadziesiąt kilometrów dalej. Gdy przybijają do brzegu, Tatiana na widok osady wzdycha: 'Ale piękna'. Tymczasem jest to po prostu zbiorowisko szop, lepianek, pleśń i zgnilizna ścian, histeryczna amplituda alkoholu, przemocy, depresji i desperacji. Jakieś lodowate i wilgotne jądro ciemności. Wedle wszystkich reguł gatunku powinna być to typowa egzotyczna opowieść o spotkaniu z Innym, o próbie przeniknięcia, próbie zrozumienia, o heroicznym wyczynie poznawczym. Na szczęście nie jest. Antropologiczna narracja zamienia się niepostrzeżenie w poruszającą prozę. Narrator towarzyszy nam nieustannie, opowiada przecież własne przygody, a jednocześnie jego obecność staje się całkowicie przejrzysta i pozwala mówić rzeczom, obrazom, zdarzeniom i ludziom." Andrzej Stasiuk
W pierwszej części Krakowskie silvae rerum z podtytułem Szkice o ludziach zaprezentowano czterdzieści sylwetek nietuzinkowych mieszkańców Krakowa, w kolejnej - Szkice o dziejach i obyczajach - znane i nieznane epizody z dziejów miasta. Natomiast ta książka: Krakowskie silva rerum. Ludzie znani i nieznani stanowi kontynuację opowieści o Krakowianach od końca XIII do początków XX wieku. Jak się bowiem okazuje, z Krakowem związanych było wiele znamienitych ludzi - wybrano 45 osób o różnych zawodach, zainteresowaniach, działalności i zasługach. Tym razem "las różności" został nieco uporządkowany, bowiem kolejno zostali przedstawieni ludzie z grona uczonych, kręgów medycznych, literackich, sztuk plastycznych, teatru i muzyki, przedsiębiorców oraz wyższych sfer czy działaczy społecznych. Na podstawie książek, literatury pamiętnikarskiej, źródeł i prasy - w popularnonaukowej formie zostały opracowane ich nietuzinkowe życiorysy, charaktery, zamiłowania, ujawniono ciekawostki z ich życia, a nawet dziwactwa czy skandale. O Krakowie i jego mieszkańcach warto się dowiedzieć lub wiedzieć więcejEwa DanowskaEwa Danowska - historyk, dr hab., autorka szeregu książek, edycji źródłowych, katalogów rękopisów, ponad 160 artykułów opublikowanych w czasopismach naukowych i opracowaniach zbiorowych, a także ponad 120 artykułów popularnonaukowych ukazujących się głównie w miesięcznikach "Kraków" i Mówią wieki". Członek Towarzystwa do Badań nad Wiekiem Osiemnastym, a przed opuszczeniem Krakowa na rzecz Bochni - Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Emerytowana kierowniczka Działu Zbiorów Specjalnych Biblioteki Naukowej PAU i PAN, od 2020 r. adiunkt z Zakładzie Medioznawstwa PUNO w Londynie, prof. nadzw. w Tarnowskiej Szkole Wyższej - Akademii Nauk Stosowanych.
Dwa szkice, składające się na tę książeczkę, dotyczą stosunków polsko-niemieckich od średniowiecza do współczesności. Przy czym przedstawione tu relacje obejmują także Mazurów i Warmiaków - społeczności żyjące najpierw w państwie zakonu krzyżackiego, a potem w Królestwie Pruskim. Ludziom przyzwyczajonym do widzenia w Niemcach "odwiecznego wroga" trudno będzie przyjąć przewodnią ideę tej pracy: że również my, Polacy, nie jesteśmy wobec Niemców bez winy, że ciężkie krzywdy wyrządziliśmy też Warmiakom i Mazurom. Autor rozdrapuje narodowe rany: przedstawia "krainy wymarłych ludów", nieznane polskiej opinii publicznej.Andrzej Romanowski (ur. 1951) jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Historii PAN, redaktorem naczelnym Polskiego Słownika Biograficznego, emerytowanym profesorem zwyczajnym na Wydziale Polonistyki UJ. W Wydawnictwie Universitas redaguje serię Biblioteka Literatury Pogranicza. Autor szeregu książek naukowych, publicystycznych i eseistycznych. W ostatnich latach wydał: Polska kalejdoskop kultur (2024), Odwieczny PiS, czyli Historia Polski (2023), Pamięć gromadzi prochy (2021, 2022). Z Pawłem Dybiczem opublikował wywiad-rzekę Życie pełne historii (2024).
Pierwsza biografia opisująca fascynujące i niezwykle trudne życie laureata Nagrody Nobla, fizyka Rogera Penrose'aW wieku sześciu lat Roger Penrose odkrył zegar słoneczny na polanie niedaleko domu. Za sprawą tego urządzenia, utkanego ze światła, cienia i czasu, ujrzał "świat poza światem" pełen olśniewająco pięknej geometrii. Tak rozpoczął długą podróż, dzięki której ostatecznie został jednym z najbardziej wpływowych matematyków, filozofów i fizyków.Penrose pokazał, jakie są ograniczenia ogólnej teorii względności, wyznaczył nowe kierunki badań w fizyce teoretycznej i zadziwił innych uczonych oraz swoich licznych wielbicieli elegancją i pięknem swoich odkryć. Niemniej przyszło mu zapłacić za ten ogromny sukces wysoką cenę: nie potrafił pielęgnować relacji z najbliższymi mu osobami, zwłaszcza kobietami, które troszczyły się o niego lub razem z nim pracowały.Patchen Barss wykorzystuje liczne wywiady, a także zagląda do nieznanych do tej pory dokumentów archiwalnych, by naszkicować poruszający portret Penrose'a, laureata Nagrody Nobla, i Rogera, zwyczajnego człowieka pełnego wątpliwości. Nie tylko opisuje jego niezwykłe życie, ale także zastanawia się, kim trzeba być, żeby zostać geniuszem i kto ostatecznie ponosi ofiarę, dzięki której jednemu człowiekowi udaje się zajść tak daleko.
Pewnego letniego wieczoru w 1969 roku dwaj mężczyźni zeszli po drabince, by stanąć na pylistej powierzchni zwanej Morzem Spokoju i tym samym zrealizować odwieczne marzenie ludzkości.Gdy Neil Armstrong i Buzz Aldrin postawili stopy na księżycowym gruncie, Srebrny Glob przestał być tajemniczym, mitycznym miejscem. Stał się naszym przeznaczeniem.Droga na Księżyc zajmująco opisuje niesamowite dzieje Księżyca i ludzi, którzy jako pierwsi dotarli na jego powierzchnie. Dzięki barwnym ilustracjom i dbałości o szczegóły Jonathan Fetter-Vorm wyczarowuje tętniąca życiem historie wizjonerów, naukowców, konstruktorów i śmiałków, którzy wysłali statek Apollo 11 w legendarna podróż.Od mędrców starożytnej Babilonii po szpiegów z okresu zimnej wojny, od niezwykłych odkryć Galileusza po przygnębiająca spuściznę hitlerowskich zbrodni, od zdumiewających wyczynów astronautów - opisanych ich słowami - po genialne rozwiązania anonimowych inżynierów, Droga na Księżyc wyjaśnia wszystkie aspekty ery kosmicznej.Ponadto wstęp do komiksu napisał sam Michael Collins - trzeci uczestnik pierwszej załogowej wyprawy na Księżyc, pilot modułu dowodzenia Apollo 11.
Intymna i odsłaniająca prawdę biografia Yoko Ono autorstwa bestsellerowego pisarza, który przeprowadził ostatni wspólny wywiad z artystką i Johnem Lennonem.John Lennon opisał kiedyś Yoko Ono jako "najsłynniejszą nieznaną artystkę na świecie". "Wszyscy znają jej imię, ale nikt nie wie, czym się właściwie zajmuje". Przez lata w oczach ludzi była istotna tylko o tyle, o ile wpłynęła na życie Lennona. Yoko była dziwaczką, często czarnym charakterem.Nieprzeniknioną kusicielką, manipulującą oszustką, fejkową artystką wydającą z siebie kakofoniczne dźwięki. Saga Lennona i Beatlesów należy do największych opowieści w historii popkultury, ale Yoko bywała w niej pomijana, ukryta w cieniu Beatlesów z powodu mizoginii i rasizmu.Biografia Yoko Ono Davida Sheffa ma to zmienić. W tej opowieści ona jest najważniejsza. Życie Yoko - nawet w oderwaniu od Lennona - było niezwykłą podróżą. David Sheff, po latach pracy i wielu osobistych rozmowach z artystką, odtwarza je: od narodzin w zamożnej rodzinie w przedwojennym Tokio, przez przerażające doświadczenia wojenne z dzieciństwa, po kontakt z awangardowymi środowiskami Tokio, Nowego Jorku i Londynu. Opisuje jej działalność artystyczną, muzyczną, feministyczną i społeczną. Śledzimy, jak Yoko Ono radziła sobie pod bezlitosnym ostrzałem opinii publicznej, gdy fałszywie oskarżano ją o najgorszą zbrodnię na popkulturze, jaką można było sobie wyobrazić - rozbicie największego zespołu rockandrollowego w historii."Yoko" to poruszająca, porywająca i niezwykle wciągająca opowieść o kobiecie, której historia nigdy nie została opowiedziana uczciwie. To dzieło nie tylko rehabilituje reputację Yoko Ono, lecz także wynosi ją do rangi ikony
DWOJE LUDZI I DWIE KULTURY, JEDNO PRZESŁANIE: SIŁA JEST W DZIAŁANIU RAZEM.Historia miłości, która stała się misją.Dyplomacja to świat, w którym każdy gest ma znaczenie, a jeden uścisk dłoni potrafi zmienić bieg historii. Oni pokazują, że prawdziwa siła tkwi w partnerstwie.Mark Brzezinski, ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce, syn legendarnego Zbigniewa Brzezińskiego, wychowany w cieniu wielkiego nazwiska, z poczuciem odpowiedzialności za każdy ruch i za każde słowo. Olga Leonowicz dorastała w zupełnie innym świecie, nie boi się mówić własnym głosem, jest niezależna, wrażliwa, odważna i inspirująca. To ona przypomina, że dyplomacja bez empatii staje się tylko protokołem."Partnerstwo" to książka o relacji, która dojrzewa w cieniu wielkich wydarzeń.O zaufaniu, które buduje mosty. I o tym, że nawet w świecie dyplomacji najważniejsze jest to, by umieć być razem i się wspierać.Polecam.Martyna WojciechowskaPiękna historia o uczuciach, wzajemnym wsparciu, pokonywaniu przeciwności losu, tolerancji i uczeniu się siebie. A nade wszystko opowieść o dwójce państwowców wspaniale reprezentujących to, co najlepsze w Polsce i w Ameryce. Jeśli chcecie się dowiedzieć, czym jest prawdziwe partnerstwo, polecamy tę książkę.Jolanta i Aleksander KwaśniewscyMark Brzezinski i Olga Leonowicz z autentycznością, błyskotliwością i humorem opowiadają o życiu dwojga ludzi, których łączy głębokie uczucie i wspólna misja w samym sercu spraw publicznych. W czasach rosyjskiej agresji i strategicznego sojuszu polsko-amerykańskiego ich historia staje się fascynującą lekcją nowoczesnej dyplomacji i patriotyzmu. "Partnerstwo" to hołd dla odwagi, by iść ramię w ramię - w miłości i w służbie publicznej.Aleksandra i Sławosz Uznańscy-Wiśniewscy
Drugi tom tajemnic życia kolejnych żon wielkich Polaków. Kim były kobiety stojące u boku naszych wybitnych rodaków? Jak radziły sobie w cieniu ich sławy? Autorka odsłania nieznane losy żon znanych mężczyzn od czułej opiekunki Paderewskiego, przez tragiczną miłość Drapczyńskiej i Baczyńskiego, po skandal z udziałem Żeromskiego. To poruszające portrety kobiet, które przez lata pozostawały w cieniu sławnych mężów, choć zasługiwały na miejsce w pierwszym szeregu.
Baliszewski pisze o tym, o czym inni historycy boją się nawet mówić. Dziś, na stulecie Polskiej Niepodległości, ukazuje się kolejny tom esejów historycznych Autora. Każdy z nas znajdzie w nim odpowiedzi na najtrudniejsze pytania dotyczące owych stu lat. Komu naprawdę zawdzięczamy wolność, kto był bohaterem, a kto nie przysłużył się Polsce. Kto zdradził, a kto został skrzywdzony...
Książka „Czarująca poetka” to próba ukazania czarodziejskiej mocy Lilki, czyli słynnej poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, w obu znaczeniach słowa "czar" - zarówno uroku jej kobiecości, jak i fascynacji zjawiskami nadnaturalnymi. Jest to swoista biografia oparta na analizie źródeł, archiwaliów, dokumentów i artykułów, przywołująca szeroki kontekst obyczajowy, społeczny, historyczny i literacki. Skierowana do tych, którzy pragną odkryć interesujące, mniej znane, a nawet nieznane dotąd informacje na temat poetki. W 1930 roku Lilka opublikowała tomik Profil Białej Damy, który zaludniła eterycznymi zjawami, duchami spacerującymi po starych domostwach, osobami biorącymi udział w tajemniczych seansach spirytystycznych, opisując trwogę, która ogarnia w nawiedzonych miejscach. Czy Maria Pawlikowska-Jasnorzewska wierzyła w świat niewidoczny dla oczu? Jakie odpowiedzi znalazła na pytania o naturę istnienia? Czy wierzyła w duchy? Czy pisząc Białą Damę, subtelnie nawiązywała do powszechnej wówczas mody na „wirujące stoliki” czy może lekko z niej kpiła? A może starała się zgłębić tajemnicą życia i śmierci…
Kardynał George Pell. BiografiaSyn właściciela pubu, pasjonat futbolu, absolwent Oksfordu i Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum w Rzymie, doktor filozofii, reformator finansów Watykanu, wreszcie - niesłusznie oskarżony, który z pokorą przyjął cierpienie, głęboko wierząc, że prawda się obroni. Kardynał George Pell był przede wszystkim oddanym sługą Chrystusa, który w imię miłości do Niego miał odwagę sprzeciwiać się "mądrości tego świata".Tess Livingstone - australijska dziennikarka, przez wiele lat zaprzyjaźniona z kardynałem - opisuje go jako serdecznego kapłana kochającego Boga, drugiego człowieka i Kościół. Jednocześnie ukazuje go jako nieustępliwego sługę prawdy, człowieka z dystansem do siebie, otwartego na świat, lecz bezkompromisowego w obronie depozytu wiary. To fascynująca historia życia człowieka, którą czyta się jednym tchem!Dodatkowym atutem książki są przedmowy trzech znakomitych osobistości: George'a Weigla, ks. dr. Josepha Hamiltona, sekretarza kard. Pella, i ks. prof. Roberta Skrzypczaka. Całość dzieła dopełniają wybrane przemówienia kardynała ukazujące jego przenikliwe spojrzenie na wiarę i wyzwania współczesności oraz wskazujące drogę prowadzącą do Boga."Kościół przetrzyma wszystko pod warunkiem, że w tych nowych i zdradliwych czasach pozostaniemy wierni, stale zakorzenieni w naszym Krzewie Winnym."
"Paryż to zawsze dobry pomysł" to opowieści dla tych, którzy kochają Paryż nie tylko za pocztówkowy wizerunek, ale też za jego ludzkie wnętrze. Przechadzając się ulicami, parkami i mostami tego wielkiego ślimaka, Agnieszka Łopatowska sprawdza, co zostało w nim z czasów "mistrza demolki" barona Haussmanna, ojca metra - inżyniera Bienvene, nadsekwańskich praczek i okrutnych wikingów. W niespiesznym tempie, jak prawdziwa flanerka, przeprowadza nas przez zakątki francuskiej stolicy, które nie zawsze leżą na turystycznym szlaku, ale ciągle pachną świeżą bagietką, pięknymi perfumami i przygodą do przeżycia.Autorka przenosi nas w czasie i wiedzie dzielnicami, na które podczas wizyty w Paryżu spojrzymy już z pewnością inaczej. To wspaniała podróż, okraszona wieloma anegdotami i ciekawostkami. ANNA KALCZYŃSKAPrzed Tobą twarde jak paryski bruk fakty, smakowite ciekawostki i wartka opowieść pachnąca prawdziwym uczuciem do Miasta Miłości. Paryż to zawsze dobry pomysł jest wielowymiarowym zaproszeniem, którego nie sposób odrzucić - nawet jeśli Paryż znasz na wylot! JACEK MULCZYK-SKARŻYŃSKI (PAN OD FRANCUSKIEGO)
Pierwszy generalny kwatermistrz, niemalże dyktatorBłyskotliwą karierę Ludendorffa w czasie wojny światowej relacjonują jego wspomnienia. Godzi się tutaj zauważyć, że choć z oczywistych względów mają one charakter propagandowy, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że ich autor w propagandę tę szczerze wierzył. Nie przeszkodziło mu to zawrzeć w nich twierdzeń co najmniej wątpliwych. Będąc praktycznie dyktatorem, w wyniku stopniowej wszechstronnej mobilizacji, utrzymywał, że jego wpływ na polityczne kierownictwo Niemiec był ograniczony. Gdyby tylko, Ludendorff zadowolił się wojskowymi dokonaniami zapewne przeszedłby do historii jako jeden z najsłynniejszych dowódców. Już z tego powodu jego wojenne wspomnienia są pracą godną uwagi. Trzecia część wspomnień Ericha Ludendorffa obejmuje końcowy okres I wojny światowej – od sierpnia 1917 r. do końca wojny. W konsekwencji „zamknięcia” frontu wschodniego, II Rzesza szuka ostatecznego zwycięstwa na zachodzie. W tym samym czasie, do Europy trafiają już pierwsze dywizje amerykańskie, a więcej ma przypłynąć wiosną i latem 1918 r. Ludendorff opisuje te wydarzenia z pozycji dyktatora wojskowego, który stawia wszystko na jedną kartę. Z tą intencją, dokonuje hazardowej zagrywki, w postaci wiosennych ofensyw we Francji wykonanych siłami uzupełnionymi przez dywizje ze wschodu. Mimo sukcesów taktycznych Ludendorffowi nie udaje się pokonać aliantów a jego strategia ponosi całkowitą klęskę.Marcin Wichrowski, tłumacz książki, uzupełnił tom trzeci wstępem, w którym koncentruje się na ocenie strategii Ludendorffa w ostatnim roku wojny. Drugim interesującym uzupełnieniem jest kontynuacja wyciągu ze „Zbioru przepisów o wojnie pozycyjnej” z 10 sierpnia 1918 r. przygotowany przez Ludendorffa. Bowiem to właśnie w dziedzinie taktyki i sztuki operacyjnej Ludendorff miał okazję dowieść swojej niewątpliwej kompetencji Tekst zawiera liczne zdjęcia i szkice. W warstwie ilustracyjnej 19 map i szkiców oryginalnego wydania uzupełniono ponad 90 fotografiami.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
