Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Zapach jest elementem doświadczenia prawie wszystkich ludzi. Proces uspołecznienia, któremu człowiek podlega jest również procesem socjalizacji zapachowej. Coraz więcej badań naukowych przemawia za faktem, że zapachy wpływają na ludzkie myślenie i zachowanie. Wiele jest też przykładów ukazujących jak ważnym nośnikiem społecznych informacji jest zapach. Można śmiało powiedzieć, że woń wpisana jest we współczesne zjawiska społeczne, jak i, co oczywiste, w życie poszczególnych jednostek.
Mimo, że współczesna socjologia jest w coraz większym stopniu dyscypliną wielowymiarową, niewiele jest w niej badań nad zmysłowymi aspektami życia społecznego. Lukę tę stara się wypełnić ta książka. Składają się na nią dwie podstawowe części: pierwsza poświęcona jest zapachowi i jego społecznym aspektom, druga ? perfumom.
W części pierwszej omówione zostały takie zagadnienia jak: fizjologia zmysłów człowieka, wpływ woni na zachowania ludzi, funkcjonowanie zapachu w przestrzeni społecznej, indywidualne i społeczne funkcje zapachu, a także miejsce doznań zmysłowych w nauce i kulturze.
Część druga książki poświęcona jest perfumom. Ukazuję ich obecność w różnych obszarach życia kulturowo-społecznego, a w szczególności w muzyce, literaturze, historii i mitologii, sztukach plastycznych, przestrzeni miejskiej, polityce, religii i sztuce kulinarnej. Przyjmując perspektywę historyczną dokonuję analizy wzornictwa flakonów perfumeryjnych i nazw perfum. Omawiam też komponowanie pachnideł jak i jego silne powiązanie z kulturowo-ekonomicznymi procesami. Przestawiam wybrane aspekty promocji pachnideł, regulacji prawnej, analizę wonnych kompozycji w kontekście kultury indywidualizmu, jak i prezentuję perfumeryjne upodobania w różnych krajach świata. Najobszerniejszą część, poświęconą społeczno-kulturowej historii pachnideł poświęcam przedstawieniu i uzasadnienie historycznych przemian konwencji zapachowych, zachodzących pod wpływem zmian w kulturze i społeczeństwach różnych epok, ale i różnych szerokości geograficznych. Część ta nie tylko ukazuje kierunki owych przemian, ale też przedstawia ich społeczno- obyczajowo-kulturowe tło.
Sensoryczne aspekty życia codziennego i codziennych praktyk, obecność pachnideł w otaczającym nas świecie jednoznacznie wskazują, że historia rozwoju sztuki perfumeryjnej jest swoistą historią tradycji i obyczajów człowieka, a rola pachnideł wykracza poza walory doceniane jedynie zmysłem powonienia.
Książkę rozpoczynają rozważania nad rolą zmysłu powonienia w życiu człowieka, a kończą spostrzeżenia dotyczące znaczenia pachnideł w życiu jednostek, grup społecznych i w kulturze. Tym samym uświadamiają, że niewielki szklany flakon wypełniony płynem to nie tylko buteleczka perfum, ale też ważny element kultury.
Sanskrycki termin sati (sati) oznacza wierną, prawą, cnotliwą niewiastę. Staroindyjska tradycja powiązała go przede wszystkim z kobietą, która po śmierci męża ginęła wraz z nim na stosie kremacyjnym, by wspólnie podążyć do świata niebiańskiego i tam wieść dalszą, pełną szczęścia egzystencję, a po powrocie na ziemię w kolejnym wcieleniu znów zostać jego wierną małżonką. Z czasem termin sati ? zwłaszcza w jego zachodniej recepcji ? zaczął być także używany na określenie samego zwyczaju i praktyki samopalenia wdów w Indiach oraz związanego z nią ceremoniału.
Bulwersujące Europejczyków informacje o zwyczaju samopalenia wdów docierały z Indii do świata zachodniego znacznie wcześniej niż bogactwo indyjskiej myśli filozoficzno?religijnej, medytacja, joga, upaniszady, Bhagawadgita, doktryna buddyzmu i zanim narodziła się w europejskich uniwersytetach świadomość indoeuropejskiej wspólnoty językowej. Średniowieczne i nowożytne relacje o wdowach wstępujących na stos trafiały do Europy najczęściej w formie pamiętników z podróży, głównie z okresu XVI?XVIII w. Świat zachodni miał jednak okazję słyszeć o tym zdumiewającym zwyczaju znacznie wcześniej, bo już w czasach starożytnych.
Książka Przemysława Szczurka koncentruje się na przedstawieniu, klasyfikacji i analizie najstarszych świadectw odnoszących się do praktyk samopalenia wdów w Indiach. Autor analizuje z jednej strony świadectwa staroindyjskie (przede wszystkim sanskryckie), z drugiej strony starożytne ? a w niektórych przypadkach także późniejsze ? relacje świata zachodniego. Przedstawia także zachowane w Indiach materialne dowody czci oddawanej sati (tzw. kamienie pamięci sati z zawartymi na nich symbolami i inskrypcjami, kapliczki i świątynki sati). Przytoczone przez autora świadectwa ? zwłaszcza te literackie ? pozwalają skonfrontować najstarsze źródła Wschodu i Zachodu na temat jednego z najbardziej osławionych i kontrowersyjnych obyczajów dawnych Indii.
Przemysław Szczurek - adiunkt w Zakładzie Filologii Indyjskiej (Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych) Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowadzi badania nad literaturą staroindyjską oraz greckimi i rzymskimi źródłami o Indiach starożytnych. Jest autorem prac na temat procesów redakcji Bhagawadgity, filozoficzno-religijnych koncepcji zawartych w literaturze sanskryckiej i tekstach kanonu palijskiego oraz greckich i rzymskich świadectw o Indiach.
Prezentowana praca składa się z czterech głównych części. Pierwsza ma charakter teoretyczny. Prezentuję tu najważniejsze teoretyczne założenia filozoficzne, socjologiczne, psychologiczne i pedagogiczne kształtujące mój sposób ujmowania życia codziennego, wyznaczające jednocześnie metodologiczne i empiryczne aspekty badań oraz analiz w obszarze pozazawodowego życia codziennego nauczycielek w okresie przełomu połowy życia.
W części drugiej przedstawiam metodologiczne założenia badań własnych, odwołując się do polskich tradycji pamiętnikarskich, udowadniając równocześnie zasadność ich osadzenia w paradygmacie badań jakościowych.
Kolejna część pracy to empiryczna weryfikacja wyników badań własnych. Pozazawodowe, codzienne życie nauczycielek ujmuję w kategorii sytuacji troski, odpoczywania i religijnych charakterystycznych dla sytuacji życia codziennego. Zaproponowane ujęcie poddanych analizie treści pamiętników i dzienników nauczycielek ma swoje uzasadnienie zaprezentowane w części teoretycznej.
Ostatni rozdział pracy stanowi indywidualne ujęcie życia codziennego każdej z badanych kobiet w okresie przełomu połowy życia, w kontekście postrzegania siebie zarówno w sferze osobistej, jak i zawodowej oraz znaczeń, jakie dla życia osobistego i zawodowego badanych mają doświadczenia codzienności pozazawodowej, jak i zawodowej.
Moja książka jest pierwszą pracą w dziedzinie pedeutologii, w której czytelnik może poznać codzienne życie pozazawodowe nauczycielek na przełomie połowy życia. Życie codzienne analizowane jest z perspektywy ich doświadczeń odnotowywanych każdego dnia (w ciągu dowolnie wybranego miesiąca) na kartach pamiętników i dzienników.
prof. dr hab. Bogusława Dobek-Ostrowska, Uniwersytet Wrocławski:
Dawno nie miałam przyjemności opiniować tak interesującej lektury. Jest to nowatorska praca, która wpisuje się w lukę badawczą w polskich naukach społecznych, w obszarze socjologii, kulturoznawstwa i nauk o mediach. Pod względem merytorycznym mamy dojrzałą, samodzielną i niezwykle wartościową monografię, która z nadmiarem spełnia wymagania rozprawy habilitacyjnej. Autorka doskonale zna literaturę przedmiotu, świetnie się w niej porusza, potrafi analitycznie i krytycznie się do niej odnieść.
dr hab. Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Uniwersytet Jagielloński:
(...) to wartościowy przegląd koncepcji mediatyzacji i celebrytyzacji. Zawiera też ciekawą autorską koncepcję powiązania tych terminów i usytuowania ich na tle kultury ponowoczesnej. Książka ma sporą wartość poznawczą, może się okazać użyteczna dla studentów dziennikarstwa, teorii komunikowania, socjologii mediów, a także dla dziennikarzy i dla wszystkich czytelników zainteresowanych problematyką współczesnych mediów.
Przedstawioną do recenzji monografię autorstwa grupy młodych naukowców postrzegam jako wartościową inicjatywę wydawniczą i badawczą. Mimo iż istnieje literatura dotycząca problemu, który tu został podjęty (aktywizm w kulturze, mediach i polityce), zaś autorzy poszczególnych tekstów odnoszą się do niej w sposób wyczerpujący i kompetentny, to jednak prezentowane opracowanie jest nowością ze względu na syntetyczne, całościowe i wieloaspektowe podejście do zagadnienia. Wartościowe jest realizowane przez większość autorów założenie metodologiczne, polegające na łączeniu teoretycznych podstaw, których dostarcza właśnie istniejąca już literatura przedmiotu, z własnymi próbami formułowania na jej podstawie modeli poznawczych o charakterze objaśniają-cym, które służą z kolei badaniu realnie występującego zjawiska aktywizmu w różnych polach sfery publicznej, w tym zwłaszcza w kulturze, sztuce, mediach, działalności społecznej itp.
Z recenzji dr hab. Marioli Marczak
Prezentowany tom jest cennym wkładem w refleksję nad uwarunkowaniami normatywnymi transformacji, rozwiązaniami praktycznymi zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami, a wreszcie rozważaniami w kontekście projektów ideologicznych z próbą określenia ich wpływu na tytułowe zagadnienie. Przedstawione refleksję są tym cenniejsze, iż książka jest interdyscyplinarna, do czego przyczyniają się przede wszystkim podejmowane rozważania, ale także zainteresowania badawcze osób wchodzących w skład zespołu […]. Warto także zaznaczyć, że zespół badawczy składa się nie tylko z politologów reprezentujących różne specjalności, ale także z kulturoznawców, medioznawców i socjologów, których wkład w recenzowane dzieło przyczynia się do jego bardzo wysokiego poziomu.
Z recenzji dr hab. Danuty Karnowskiej
Oddana do rąk Czytelnika publikacja stanowi zbiór szesnastu tekstów, poświęconych różnym aspektom i wymiarom szeroko rozumianego czasu wolnego, Niektóre z poruszanych w nich kwestii omawiane i dyskutowane były podczas konferencji naukowej pt. Młodzież w czasie wolnym ? edukacja, praca, formy ludności zorganizowanej przez Sekcję Socjologii Młodzieży i Edukacji oraz Instytut Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego w maju 2011 roku w Łagowie Lubuskim. Niniejszy tom zawiera również trzy artykuły, które są efektem kooperacji Uniwersytetu Zielonogórskiego z Uniwersytetem Vinh w Wietnamie.
Z wprowadzenia Marii Zielińskiej
Krzysztof Łoszewski, autor bestsellerowej książki Dress code. Tajemnice męskiej elegancji, proponuje tym razem nieco bardziej swobody styl, proponując rozwiązania odpowiednie dla każdego mężczyzny, który chce się ubierać elegancko, oryginalnie, kreować własny wygląd, a niekoniecznie muszą nosić na co dzień garnitur. Propozycje ubrań na cztery pory roku, liczne porady dotyczące czapek, dżinsów, kurtek, płaszczy, łączenia kolorów, tweedu, doboru butów ? to skarbnica wiedzy dla tych, który chcą dobrze wyglądać, a zarazem czuć się swobodnie i nieskrępowanie. To kwintesencja niewyszukanej elegancji.
Książka Ukrzyżowani. Współczesne misteria męki Pańskiej w Polsce ma dwóch głównych bohaterów: tytułowe misteria oraz teorię performance jako propozycję koncepcji interpretacyjnej w badaniach antropologicznych nad współczesną religijnością.
Claude?a Lévi-Straussa interesowały dwa zjawiska, do dziś pociągające antropologów: olbrzymia wielość kultur, ich różnorodność widziana jako, jak sam pisał, wręcz niewyczerpany temat do rozważań, a z drugiej strony przemożne przeczucie, poparte wszakże obserwacją, ze ta różnorodność zanika. Poszczególne grupy etniczne odchodzą w niebyt, w niebyt odchodzą całe kultury zanim jeszcze zostaną poznane. W tym sensie antropologia może być nauką o ginącej części ludzkości, a kolejne szaleństwa ludzkiego umysłu, których świadkiem był Lévi-Strauss w ciągu swojego stuletniego życia, mogły w nim to poczucie wzmacniać.
Czytając zamieszczone w tym tomie teksty łatwo zauważyć, ze Lévi-Strauss jest obecny we współczesnej antropologii i innych naukach społecznych na wiele sposobów. Czasami jako historyczny element w rozwoju określonej dziedziny badań, kiedy indziej jego teoria jest wykorzystywana do wyjaśniania zjawisk współczesności. Czasami jest widziany jako intelektualista, który swoimi osobistymi, czasami trudno zrozumiałymi dla innych rozważaniami wywołuje u współczesnych naukowców potrzebę przemyślenia fundamentalnych dla ich dyscypliny kwestii. Jest też uważnym obserwatorem ludzkiego myślenia, a fakt, ze jego teksty i analizy są wciąż aktualne dla ludzi żyjących dekady po ich opublikowaniu, można uznać za argument na rzecz jego tezy o wspólnych wszystkim ludziom sposobach postrzegania świata.
Z wprowadzenia Ewy Nowickiej i Małgorzaty Głowackiej-Grajper
Wszyscy typografowie DTP powinni przeczytać tę książkę. Nie jest to tylko kolejna publikacja na ten temat, lecz lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy zajmują się tą dziedziną, a przede wszystkim dla tych, którzy stawiają w niej pierwsze kroki. Książka Roberta Bringhursta, napisana przez prawdziwego eksperta, jest szczególnie cenna w czasach, w których typografię uważa się często za środek wyrazu indywidualności typografa. Jak mówi Bringhurst: ?Dobra typografia jest jak chleb: pozwala się podziwiać, szanować i spożywać po troszeczku" Życzyłbym sobie, aby ta książka stała się biblią typografów.
Hermann Zapf
Globalizacja oraz rozwój nowoczesnych technologii informacyjnych zasadniczo zmieniły binarny podział na kulturę wysoką i niską. Okazało się, że kultura popularna może być poważnym przedmiotem badań. A nawet musi. Zachodzące w ostatnich latach dynamiczne przemiany społeczno- -polityczne w państwach Bliskiego Wschodu ukazały jej siłę. To zaangażowany hip-hop zagrzewał młodych ludzi do demonstracji, a mury budynków pokryło rewolucyjne graffi ti. Nie można jednak zakładać, że przed Arabską Wiosną kultury popularnej w regionie nie było. Arabska Wiosna dopiero ją wydobyła i za sprawą globalnych środków masowego przekazu, przedstawiła całemu światu. Okazało się tym samym, że kultura popularna jest warta badania, gdyż w nierozerwalny sposób wiąże się z religią i polityką, pokazuje jak sami muzułmanie próbują odnaleźć się w McŚwiecie.
Z recenzji profesora Janusza Daneckiego ? Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego
Bliski Wschód, pokazany w tej książce, wcale nie jest dla nas taki daleki. Autorzy opisują ludzi chodzących do sklepów Ikea, tkwiących godzinami na Facebooku, oglądających seriale, pasjonujących się piłką nożną, wyrażających za pośrednictwem graffi ti swoje problemy. Nie zapominają jednak o własnym dziedzictwie i tradycjach. Takie przedstawienie rzeczywistości Bliskiego Wschodu jest ze wszech miar potrzebne, ponieważ kultura popularna świata muzułmańskiego i bliskowschodniego to w Polsce terra incognita. A przemiany na Bliskim Wschodzie są fascynujące. Młodzi polscy badacze kultur bliskowschodnich przeniknęli w tamtejsze środowisko dzięki temu, że znają języki, umieją się swobodnie poruszać wśród podobnych sobie młodych ludzi i przekazują nam rzetelną i obiektywną wiedzę.
W przedmowie do ostatniej części Trylogii międzyplanetarnej noszącej tytuł Ta ohydna siła C.S. Lewis pisze o niej, że jest ?fikcyjną opowieścią o działaniu siły diabelskiej, która jednak kryje w sobie poważną myśl?. I dodaje: ?Myśl tę starałem się wyłożyć pełniej w mojej książce Koniec człowieczeństwa?.
C.S. Lewis już w latach 40. obserwował pojawienie się prądów myślowych, które w imię postępu i rozwoju zaprzeczają samej istocie człowieka; odrzucają to, co jest wpisane w ludzką naturę, a relatywizując wszystkie wartości, tworzą karykaturę człowieczeństwa. Czy zjawiska te dziś wygasły, czy przeciwnie, przybrały na sile? Ich odbicia możemy szukać nie w pismach filozoficznych, ale w szeroko rozpowszechnionym sposobie myślenia, dominujących ideologiach i współczesnym ustawodawstwie.
Koniec człowieczeństwa, uznawany za jedną z najważniejszych ? obok Chrześcijaństwa po prostu ? książek C.S. Lewisa na temat etyki, to błyskotliwa i brawurowo napisana apologia uniwersalnego prawa moralnego. Wychodząc od problemu edukacji i odnosząc się do dziedzictwa różnych kultur, Lewis pokazuje, że istnieje jeden, wspólny i niezmienny kodeks moralny, który możemy odnaleźć zarówno w Biblii, jak pięknych wersach Eddy poetyckiej czy w zasadach Tao. Prawo moralne od zawsze wpisane jest w serce człowieka, a wszelkie próby sztucznego modyfikowania go, stwarzania ?nowego człowieka? czy ?pokonania ludzkiej natury? oznaczają walkę z samym człowieczeństwem.
Każdy z trzech esejów, które składają się na ten tom: Ludzie bez torsów, Droga i Koniec człowieczeństwa, to prawdziwa intelektualna przygoda oraz niezapomniane duchowe spotkanie z autorem Zaskoczonego Radością i Problemu cierpienia.
W powszechnej świadomości Polaków termin "irreligia" zaistniał za sprawą skandalu związanego z wystawą Irreligia - Morfologia niesacrum w sztuce polskiej XX wieku, otwartą 5 października 2001 r. w Brukseli, zorganizowaną przez prywatną galerię "atelier 340 Muzeum". Zaprezentowano na niej 150 dzieł autorstwa 41 artystów polskich, w których prowokacyjnie i bluźnierczo sprofanowano symbole religijne oraz celowo zdeprecjonowano wartości duchowe. Wywołało to gwałtowne i żywiołowe reakcje. Od tego czasu owo pojęcie funkcjonuje w Polsce w literaturze popularnej, jak również naukowej i odnoszone jest do zjawisk z bardzo różnych obszarów kulturowej działalności człowieka.
Fragment Wstępu
Saartjie Baartman i Waris Dirie to kobiety; mówiono o nich: czarne. Płeć i rasa stanowią wyznaczniki tożsamości tak oczywiste, że współczesnym krytykom kultury zdają się wręcz banalne. Wokół nich wciąż jednak osnuwają się ekspansywne koncepcje teoretyczne. Biorą one w posiadanie rzeczywiste jednostki; kształtują ich losy, ingerują w ciała. Wykorzystują je do własnych celów - naukowych, społecznych, politycznych, ekonomicznych, artystycznych, rozrywkowych... Dyptyk zestawiony z biografii Saartjie Baartman i Waris Dirie pokazuje, jak abstrakcyjne pojęcia i wyrafinowane teorie rozgrywane są w konkretnych okolicznościach, jak aktualizują się w ludzkim życiu, kształtując jego bieg. Przyjrzyjmy się częściom dyptyku, z których każda ma swój własny sens, ale ujęte razem dają się odczytać jako całkiem nowa opowieść. Przekazuje ona wiedzę antropologiczną - niekoniecznie bezpośrednio, niemniej jednak dobitnie.
Zbiór artykułów, składających się na recenzowany tom, skoncentrowany jest na kulturowych uwarunkowaniach oraz kulturowym przeżywaniu i praktykowaniu zdrowia i choroby, a także na związanym z nimi doświadczaniu ciała i cielesności, bólu i cierpienia oraz odbiorze stosowanych sposobów zapobiegania, leczenia, wspierania i pomagania w sytuacji choroby.
Prof. dr hab. Zbigniew Jasiewicz
Książka prezentuje problemy współczesnej edukacji w sytuacji przyspieszonych przemian kulturowych. Dotyczy procesów związanych z umasowieniem treści kulturowych, ich unifikacją i globalizacją. Traktuje o wyzwaniach edukacyjnych ze strony kultury popularnej, o nowych perspektywach pedagogiki kultury, przemianach w obrębie kanonu. Analizuje również takie zjawiska i problemy we współczesnej kulturze, które implikują problemy pedagogiczne, jak: wirtualizacja rzeczywistości, wkraczanie zabawy (karnawału) jako imperatywu w codzienne życie człowieka, presja mód i trendów, powodująca odchodzenie od myślenia o edukacji kategoriami trwałych wzorów. Wskazuje też na nowe relacje sztuki i kultury współczesnej, prowadzące do redefinicji teorii wychowania estetycznego.
Maja Sablewska jest dziewczyną jak tysiące innych Polek. Wygląda jak one, ubiera się w tych samych co one sklepach. A jednak to ona przebojem wkroczyła do świata show-biznesu, który docenia jedynie największe osobowości. Czym się wyróżnia spośród tłumu? I dlaczego mówi się, że jest ikoną mody oraz wzorem do naśladowania? Nie waha się dzielić swoimi doświadczeniami i szczerze przyznaje, że szukając własnego stylu, popełniła wiele błędów. Napisała o tym w poradniku 10 sposobów na modę,, w którym podpowiada, co robić , żeby świetnie wyglądać. Dobry wygląd to jednak przede wszystkim dobre samopoczucie i akceptacja własnego ciała. Co zrobić, żeby mieć energię, zachować zdrowie i cieszyć się życiem? Jak uniknąć żywieniowych błędów i nie dać się zwieść fałszywej reklamie? Dowiesz się, gdy przeczytasz „10 sposobów na modę i zdrowy styl życia według Mai Sablewskiej”.
Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych. Autorka przygląda się formom towarzyskim obowiązującym w dwudziestoleciu międzywojennym w różnych środowiskach. Zagląda do salonów, dworów ziemiańskich, a także do mieszczańskich domów i miejsc pracy. Analizuje też szczególne grupy zawodowe, jak wojskowi. Zajmuje się kulturą stołu oraz różnymi sytuacjami życiowymi podlegającymi zasadom savoir-vivre`u, jak chrzciny, śluby i pogrzeby, spotkania towarzyskie i rodzinne oraz wizyty oficjalne i prywatne... Tekst ubarwiają cytaty z pamiętników i wspomnień, literatury pięknej, ówczesnej prasy, a także opisy zachowań towarzyskich preferowane przez autorów poradników i kodeksów savoir-vivre`u. Całości towarzyszą starannie dobrane ilustracje archiwalne.
Pierwszy tom monumentalnej trylogii Wiek informacji: ekonomia, społeczeństwo i kultura.Manuel Castells w Społeczeństwie sieci* analizuje społeczną i ekonomiczną dynamikę przemian związanych z rewolucją technologiczną,* na podstawie badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej i Europie tworzy własną systematyczną teorię społeczeństwa informacyjnego, która zwraca uwagę na rosnący wpływ technologii informacyjnych na współczesny świat,* opisuje globalną gospodarkę jako nieustanny przepływ informacji i kapitału, które wpływają zarówno na produkcję, jak i konsumpcję,* wskazuje, że podstawową przestrzenią walk politycznych stają się obecnie media.
Kultura jest w nas, i obok nas. Jest w ludziach, których znamy, i których nie znamy. Kultura jest jak powietrze, którym oddychamy, lecz którego nie widzimy, i nie zawsze uświadamiamy sobie jego istnienie. Wypełnia przestrzenie naszego życia i w dużym stopniu to życie determinuje. Dyryguje nami, choć i my potrafimy na nią wpływać. Kultura nie jest naturą, lecz można ją porównać do rozległego i wielobarwnego ogrodu, w którym rozchodzą się i krzyżują mniejsze oraz większe ścieżki. Kultura jest zawsze po części czyjaś, a po części wszystkich. I tylko gdybyśmy chcieli poszukać jednego jedynego kryterium odróżniającego nas od innych gatunków, to musielibyśmy powiedzieć, że jest to właśnie kultura. Kultura trwa, ale i zmienia się; obowiązuje, ale bywa też elastyczna. Jest pojęciem abstrakcyjnym, ale ma niezliczoną ilość konkretnych wcieleń. Wywołuje też wiele dyskusji i polemik, inspiruje do badań i refleksji, nieustannie domaga się poznawania na nowo i teoretycznego dociekania. Prezentowana książka ma być jakimś udziałem w tych dociekaniach.
Wydanie drugie zmienione (pocketbook) na podstawie tomu 5. Wykładów z Socjologii
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
