Niniejsza publikacja omawia najsłynniejszy niemiecki czołg z okresu II wojny światowej. PzKpfw VI Sd Kfz 181 Tiger Ausf. H1/E. Opracowanie koncentruje się na problematyce związanej z konstrukcją czołgu, natomiast nie zawiera informacji na temat zastosowania bojowego, bowiem dane na ten temat zostały przedstawione w innych opracowaniach np. Tygrysy w walce (Militaria, 2009,2013). Publikacja zawiera dane na temat rozwoju konstrukcji czołgu: prototypów Porsche Typ 100 i VK 30.01(H) oraz VK 36.01(H), czołgów przedseryjnych VK 45.01(H) i VK 45.01(P) oraz czołgów seryjnych, a ponadto zawiera dokładny opis techniczny. Książka jest ilustrowana licznymi fotografiami, planami czołgów oraz planszami barwnymi przedstawiającymi przykłady malowania i oznakowania.
Niniejsze opracowanie omawia prototypowe działa samobieżne SU-14 na podwoziu czołgu ciężkiego T-35, T-100X i T100Y wykonane w oparciu o czołg ciężki T-100. Działa samobieżne Obiekt 212 i KW-7 zaprojektowanych na podwoziu czołgu ciężkiego KW-1.
Niniejsza publikacja została poświęcona zasadom malowania i oznakowania najsłynniejszego czołgu III Rzeszy - czołgu ciężkiegoPzKpfw VI Sd Kfz 181 "Tiger" i PzKpfw VI Sd Kfz 182 "Tiger" II("Konigtiger"). W książce zostały przedstawione podstawowe informacje o malowaniu w jednostkach armii lądowej (Heer): batalionach czołgów ciężkich i jednostkach improwizowanych oraz w jednostkach Waffen SS: kompaniach i batalionach czołgów ciężkich. Książka jest ilustrowana licznymi kolorowymi planszami przedstawiającymi różne wzory malowania czołgów ciężkich "Tiger" i "Konigtiger" w latach 1942-1945.
Czołg PzKpfw V Sd Kfz 171 ""Panther"", był obok czołgu ciężkiego PzKpfw VI Sd Kfz 181 ""Tiger"", najbardziej znanym niemieckim pojazdem pancernym okresu II wojny światowej. W latach 1942-1945 wyprodukowano blisko sześć tysięcy czołgów tego typu. Obok wersji bojowych powstały wozy dowodzenia (Panzerbefehlswagen), czołgi ewakuacyjne (Bergewagen) i pojazd obserwacyjny artylerii (Panzerbeobachtungswagen), Militaria Nr 463, 466.Niniejsza monografia przedstawia tylko czołgi ""Panther"" wersji bojowych i wozy dowodzenia.
Niniejsze opracowanie omawia niektóre czołgi używane w jednostkach pancernych Wojska Polskiego od 1939 roku, a w zasadzie od 1940 roku, do 1945 roku. Autor celowo zrezygnował z układu chronologicznego, na rzecz układu tematycznego, bowiem historię czołgów WP w tym okresie nie do końca oddaje typ użytych czołgów, które niejednokrotnie były używane do wykonywanych zadań bojowych, do których nie były przygotowane. Przykładem takich operacji mogą być walki we Francji, w czerwcu 1940 roku, gdy powolne czołgi piechoty Renault R35/39/40 zostały wykorzystane do samodzielnych zadań taktycznych, do których były przeznaczone np. czołgi kawalerii SOMUA S35.
Nowymi czołgami rozpoznawczymi, którymi planowano zastąpić w jednostkach Wojska Polskiego tankietki, miały być: lekki czołg rozpoznawczy 4TP (PZInż 140) i czołg pływający oznaczony PZInż 130. Wbrew temu, co się powszechnie sądzi, PZInż 130 nie był rozwinięciem brytyjskiego czołgu pływającego Vickers-Armstrong Light Amphibious Tank Model 1931, bowiem reprezentował wyższy poziom techniczny i odpowiadał pojazdom, klasy sowieckich czołgów pływających T-38.
W okresie drugiej wojny światowej armia niemiecka używała obok klasycznych pojazdów kołowych także wielu typów pojazdów półgąsienicowych. Najbardziej popularne były transportery opancerzone typu Sd Kfz 250 i Sd Kfz 251 oraz ciągniki półgąsienicowe.
Niemcy wprowadzili też do jednostek pojazdy półgąsienicowe powstałe w wyniku przebudowy standardowych samochodów ciężarowych.
Już pierwszy rok walki w Rosji pozwolił uzyskać cenne doświadczenia w zakresie sprawności transportu na froncie wschodnim. W okresie wiosennym i jesiennym rosyjskie i ukraińskie drogi zmieniały się w bajora błota, w którym została unieruchomiona większość pojazdów kołowych Wehrmachtu i Waffen-SS, oczywiście, oprócz wówczas nielicznych, pojazdów z napędem na obie, lub dwie osie (4x4 lub 6x4).
Klasyczne samochody ciężarowe, posiadające napęd tylko na tylną oś (4x2) doskonale sprawdzały się na dobrych drogach, natomiast na froncie wschodnim stawały się zupełnie bezużyteczne.
Brytyjskie czołgi szybkie Mk VIII A27M `Cromwell` weszły na szeroką skalę do uzbrojenia alianckich wojsk pancernych tuż przed lądowaniem w Normandii. Brały udział w zmaganiach pancernych na terenie Francji latem 1944 roku. Konstrukcja czołgu wywodziła się, z opracowanej wcześniej rodziny czołgów szybkich Mk III (A13), Mk IV i Mk IVA (A13 Mk II i Mk IIA), Mk V `Covenanter` (A13 Mk III) i wreszcie najbardziej znanego Mk VI A15 `Crusader`. Jednak najbliższe konstrukcyjnie `Cromwellowi` czołgi to A24 `Cavalier` i A27L `Centaur`. Czołgi szybkie Mk VIII A27M `Cromwell` były używane w polskich jednostkach pancernych (PSZ) stacjonujących na terenie Wielkiej Brytanii w latach 1944 - 1945. W pierwszej części monografii zostaną omówione wersje produkcyjne czołgu oraz plany, zamieszczony opis techniczny i fotografie pojazdów muzealnych, natomiast w drugiej części zostanie przestawiony opis działań bojowych z udziałem tego czołgu. ze wstępu
Największym i najcięższym pojazdem niemieckich wojsk pancernych, użytym bojowo w czasie II wojny światowej, było działo samobieżne 12,8 cm Pak L/55 Sd Kfz 186 Panzejager „Tiger” Ausf. B, nazywane zgodnie z rozkazem Adolfa Hitlera z 26 lutego 1945 roku, „Jagdtiger”.
Jednym z najbardziej spektakularnych rodzajów uzbrojenia armii niemieckiej, użytych bojowo podczas II wojny światowej, były działa kolejowe. Pociski dużego kalibru wystrzeliwane z dział kolejowych niszczyły umocnienia w Sewastopolu, Leningrad i aliancki przyczółek pod Anzio. Niemieckie działa kolejowe ustawione we Francji, w Pas de Calais, ostrzeliwały terytorium Wielkiej Brytanii. Pod koniec 1944 roku kilka niemieckich dział kolejowych stacjonujących w okolicach Warszawy i w Warszawie ostrzeliwano pozycje armii sowieckiej i LWP położone na prawym brzegu Wisły.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
