Drugi tom monografii stanowi kontynuację i dopełnienie pierwszej jej części, prezentującej Czytelnikowi teksty dotykające filozoficzno-religijnego oraz kulturowo-literackiego wymiaru samotności. Tom drugi poświęcony jest literackim kontekstom samotności, ukazanej w różnorodnych aspektach przez pisarzy polskich i rosyjskich. Autorzy tekstów zgromadzonych w niniejszym tomie zwracają uwagę na uniwersalny sens i temporalną ciągłość tego wieloznacznego i niezwykle pojemnego semantycznie fenomenu kulturowego, jakim bez wątpienia jest samotność. Badacze skupiają się między innymi wokół problemów w naturalny sposób wynikających z poczucia osamotnienia. W centrum uwagi literaturoznawców znajdują się więc: wyobcowanie, wykluczenie, odrzucenie, odmienność, konstytuujące sytuację egzystencjalną zarówno bohaterów literackich, jak i współczesnych odbiorców kultury.
Proponowana Czytelnikowi monografia jest swoistym trybutem na rzecz „oswajania” samotności. Autorzy zamieszczonych w niej tekstów starają się zbliżyć do tego fenomenu kulturowego. Dzieląc się swoimi przemyśleniami na temat samotności w kontekstach filozoficznym, kulturowym i literackim, badacze tworzą symboliczną przestrzeń spotkania dla wszystkich zainteresowanych analizowaną tematyką. W monografii ścierają się i uzupełniają poglądy oraz refleksje na temat alienacji, wyobcowania, inności, kształtując i aktualizując opinie, sądy i spojrzenia na te ważkie, dręczące problemy człowieka i świata współczesnego.
W książce omówiono zagadnienia związane z zakładaniem, organizacją i funkcjonowaniem miejscowości uzdrowiskowych i kąpielisk, których szczególnie intensywny rozwój przypadł na przełom wieków XIX i XX. Przykład Sopotu oraz zaangażowanego w jego rozwój Edwarda Herbsta stanowił wzorzec i wyzwanie dla autorów, którzy zdecydowali się podjąć temat działalności ekonomicznej, społecznej i kulturalnej dawnych i współczesnych mecenasów. Ważny i nośny okazał się problem społecznej odpowiedzialności biznesu wobec czynnych dziś uzdrowisk, kąpielisk i miejscowości wypoczynkowych. Nie mniej interesujące stało się pytanie o kontekst obyczajowy „zawsze modnych” podróży do kurortów. Spróbowano też wyjaśnić różnice między dawną filantropią a współczesnym sponsoringiem.
Fenomen podróży podejmowanych przez Słowian od wieków przyciągał uwagę ich europejskich i pozaeuropejskich sąsiadów. Zainspirowani relacjami podróżnymi ze świata słowiańskiego podejmowali egzotyczne wędrówki i konfrontowali wyobrażenia z niezwykłą rzeczywistością. Metaforyczność pojęcia „podróż" jest wykorzystana w sposób twórczy jako inspiracja do analizy różnego jej rozumienia, od dosłownego do metaftonimicznego, łączącego aspekt metonimii (przyległości znaczeń: przestrzennego i metaforycznego) i metafory, otwartej na różne skojarzenia i domeny kognitywne.
Do części teoretycznej należy m.in. przedstawienie głównych międzynarodowych i krajowych regulacji prawnych związanych z ochroną środowiska morskiego. Jedną z omówionych praktykowanych form ochrony jest prowadzenie monitoringu. Niezwykle istotną kwestią jest też zapobieganie zanieczyszczeniom w trakcie bezawaryjnej eksploatacji statków oraz przewożenia różnych substancji – przez odpowiednią gospodarkę odpadami. Najpoważniejsze zanieczyszczenia powodują substancje ropopochodne. Poznanie omówionych w pracy skomplikowanych procesów, dotyczących zachowania się rozlewu olejowego w morzu, to podstawa skutecznej walki z nim.
Kwestie zagrożenia środowiska morskiego najbardziej uwidaczniają się w wyniku katastrof jednostek pływających. Przedstawiono dwadzieścia największych pod względem ilościowym rozlewów olejowych oraz dwa, choć nie należące do największych (pozycje 35. i 131.), które doprowadziły do największego spustoszenia w środowisku naturalnym. Zaprezentowano także wybrane katastrofy na Bałtyku. Ta część pracy jest bogato ilustrowana m.in. oryginalnymi zdjęciami z poszczególnych wydarzeń.
Zanim powstały odpowiednie przepisy regulujące pozbywanie się różnych odpadów, w morzach i oceanach następowało składowanie bojowych środków trujących, odpadów nuklearnych czy urobku czerpalnego. O tym i o wynikającym stąd potencjalnym zagrożeniu również jest mowa w pracy.
Autorka pracy stworzyła koncepcję badań dotyczącą kierunku badawczego, który koncentruje się wokół zasadniczego przedmiotu zainteresowań pedagogiki resocjalizacyjnej jako interdyscyplinarnej dziedziny pedagogiki specjalnej i pedagogiki ogólnej. Jest to nurt badawczy nawiązujący do analizowania, definiowania, identyfikowania i interpretowania zjawiska niedostosowania oraz wykolejenia społecznego, przestępczości pierwotnej i powrotnej, a także zjawiska „kariery” przestępczej i przestępcy z „karierą”. Jest to trend badawczy, który odnosi się do poszukiwania symptomów nieprzystosowania oraz wykolejenia społecznego, odkrywania genezy przestępczości chronicznej, , wykrywania etiologii przestępczości ewolucyjnej, a także poszukiwania mechanizmów przestępczości jako stylu i trybu życia.
Książka powstała z myślą o tym, aby zweryfikować obiegowe stereotypy dotyczące osób transpłciowych i ich obrazu w polskim społeczeństwie, które wydają się być niezgodne z aktualnymi badaniami społecznymi dotyczącymi omawianej grupy osób. Zaproponowano spojrzenie na osoby transpłciowe oparte na ich percepcji samych siebie. Publikacja opiera się zatem nie tylko na przeprowadzonych wśród osób transpłciowych badaniach społecznych i ich analizie, ale również odnosi się do zamieszczonych w książce opowieści biograficznych zebranych i opracowanych przez autorów publikacji.
Opracowanie zawiera najciekawsze ujęcia tematu wykluczenia i kategorii Innego z zachowaniem równowagi pomiędzy analizowanymi wątkami i dziedzinami. Książka porusza omawiane zagadnienia z perspektywy szeroko rozumianej humanistyki: filozofii, socjologii, psychologii, literaturoznawstwa, filmoznawstwa oraz teatrologii. Różnorodność tematów podjętych przez młodych naukowców z ośrodków z całej Polski wynika z niemożliwości ustalenia granic i rodzajów pojęcia wykluczenia.
Książka stanowi pierwsze tak szerokie ujęcie zagadnień dotyczących stanu i znaczenia lasów glebochronnych w Polsce. Na przykładzie obszarów zarządzanych przez RDLP w Toruniu dokonano oceny zmian struktury lasów uznanych prawnie za glebochronne na przestrzeni ostatniego 29-lecia. Scharakteryzowano również ich rolę i skuteczność w zapobieganiu erozji oraz wpływ na fizyczne i chemiczne właściwości gleb.
Homilie, pisma, traktaty, listy Jana Chryzostoma, patriarchy Konstantynopola na przełomie IV i V w. n.e., są skarbnicą przechowującą tysiące prawd o życiu człowieka i jego uwikłaniach w relacjach społecznych i państwowych. Jan Chryzostom komentując teksty biblijne i zabierając głos w ważnych społecznie i politycznie sprawach mieszkańców Antiochii nad Orontesem, a potem stolicy rzymskiego Wschodu – Konstantynopola, zbudował bastion chrześcijańskiej moralności. Po szesnastu wiekach warto jest również zastanowić się, na ile te zasady chrześcijańskiego życia są dzisiaj aktualne. Ta antologia będzie dobrym punktem odniesienia do takich rozważań.
Siódmy tom z serii, podobnie jak poprzednie, jest publikacją skierowaną przede wszystkim do humanistów, w których kręgu zainteresowań naukowych znajdują się zagadnienia związane z dziejami ezoteryzmu zachodniego. Przedstawiamy w nim szesnaście prac polskich uczonych, poświęconych różnym zjawiskom zachodniego ezoteryzmu, które wpisują się w trzy nurty badawcze: metodologiczny, historyczny i historycznoliteracki. Autorami artykułów są uczeni reprezentujący różne dyscypliny humanistyczne, takie jak literaturoznawstwo, historia, kulturoznawstwo, psychologia, socjologia i religioznawstwo.
Apokryfy właściwe, czyli dzieła starożytności żydowskiej i chrześcijańskiej związane z treściami kanonu biblijnego, na trwałe wpisały się w kulturę europejską. Literatura polska, podobnie jak inne literatury narodowe, odnosząc się do dziedzictwa biblijnego, prowadzi z nim rodzaj dialogu, który nazwać można apokryfizowaniem. W kręgu apokryfów to propozycja lektury utworów literackich, głównie polskich, pod kątem ich potencjału apokryficznego. Jest to też książka, w której znajdujemy teoretyczne refleksje na temat obecności apokryfu i zjawiska apokryfizowania w literaturze dawnej i współczesnej.
Książka przedstawia obraz szkoły pełnej konfliktów, których się nie rozwiązuje. Szkoły, której mechanizmy instytucjonalne i działania władzy blokują rozwój i uczenie się społeczności. Wreszcie szkoły, w której wszyscy wiedzą, że zmiany są konieczne, ale strach, często również obojętność uniemożliwiają je. Nie jest to jednak obraz szkoły w ogóle. Jest to przykład instytucji z konfliktem i uwikłanej w konflikt ze społeczeństwem i władzą zewnętrzną. Obraz, który się tu jawi to triada: szkoła-konflikt-władza, która została zarysowana w części pierwszej, a zegzemplifikowana w części drugiej.
W publikacji „Miau.pl, czyli wychowanie na uboczu kultury” autorka, poprzez analizę codziennego życia jednej z wielu grup on-line, odkrywa złożoność świata tworzonego w Internecie. Ukazuje, jak mechanizmy regulujące życie społeczne w świecie realnym są transportowane i adaptowane w świecie wirtualnym. W książce tej nie chodzi o koty, choć one także są ważne. To przede wszystkim tekst o poszukiwaniu sensu życia, o odrzuceniu oraz nadziei, a także o tym, w jaki sposób Internet może pełnić funkcję akceleratora kumulującego i wyzwalającego rozproszoną energię jednostek.
Kluczowym dla publikacji Kobiety i historia. Od niewidzialności do sprawczości jest założenie, że kobiety stanowią grupę, której tożsamość i miejsce w historii były w dużym stopniu determinowane przez płeć kulturową, dlatego też najważniejszych podstaw metodologicznych (wyznaczających horyzont badawczy wszystkich prezentowanych w tomie tekstów) dostarczyły Autorom koncepcje wypracowane na gruncie feministycznej historiografii – jednego z najbardziej inspirujących nurtów we współczesnej humanistyce, wskazującego na potrzebę osadzenia kobiet w roli podmiotów historycznych, aktywnych aktantów dziejowości, a zatem na konieczność zerwania z tradycją marginalizacji doświadczenia kobiet, usuwania ich z obszaru badań historiografii jako nieznaczących na mapie dziejów. Inspiracji teoretycznej dostarczyły tutaj przede wszystkim prace pionierki tego ruchu, amerykańskiej badaczki Joan Wallach Scott, a zwłaszcza postulowana przez nią koncepcja „przepisywania historii” (rewriting history), będąca dotychczas jedną z najbardziej radykalnych form dyskursu historiograficznego.
Zebrane w tomie artykuły odwołują się do bardzo zróżnicowanego rozumienia historycznego wymiaru losu kobiet. Nie zabrakło wśród nich studiów herstorycznych rekonstruujących zapomniane, wyparte kulturowo losy wybitnych kobiet, a także tekstów, którym patronuje ujęcie bliższe współczesnym nurtom Alltagsgeschichte, a zatem historyczności sytuującej się nie na poziomie pierwszoplanowych, dramatycznych zdarzeń, ale w planie rodzinnym, lokalnym, wspólnotowym, w odniesieniu do konkretnych przestrzeni miejskich lub przeciwnie – rozległych i egzotycznych planów natury.
Prezentowana praca Duchowni na plebanii i w drodze. Konteksty codzienności i interpretacje historyczne, na którą składa się zbiór dziewięciu opracowań obejmujących zakresem chronologicznym okres od końca XVIII do połowy XX w., w zamyśle jej inicjatorów chce być impulsem do takiego spojrzenia na duchowieństwo, które badaniom nad nim nada nową dynamikę. Chodzi o przekroczenie narracji hagiograficzno-martyrologicznej z jednej bądź narracji „godnej” podręcznika ABC antyklerykalizmu z drugiej strony.
Określenie umieszczone w tytule: „na plebanii i w drodze” należy rozumieć szeroko. Plebania to spotkanie przestrzeni prywatnej i publicznej, to mieszkanie i mieszkańcy, i też interesanci. To symbol nie tylko funkcji religijnych i duszpasterskich, lecz także społecznych, kulturalnych i politycznych wypełnianych przez jej głównego lokatora, reprezentującego instytucję Kościoła i jego wielowiekową tradycję. „Droga”, drugie określenie zawarte w tytule, nie oznacza tylko peregrynacji osób duchownych, lecz symbolizuje także wędrówkę opinii wygłaszanych o duchownych i przez duchownych, a także wędrówkę przedmiotów do nich należących.
W przedstawianej książce młodzi badacze zajmujący się nauką o literaturze, filmoznawstwem, kulturoznawstwem i translatoryką podejmują refleksję na temat sposobów wyrażania/tłumienia i przejawiania się wściekłości w kulturze. Zastanawiają się, czy te negatywne (czy na pewno negatywne?) emocje tylko i wyłącznie niszczą, czy bywają także katalizatorem zmian na lepsze. Czy, a jeśli tak, to jaka, jest cena poddania się im? Wreszcie – jak przetłumaczyć gniew?
Odpowiadając na wyzwania czasu, kiedy to wszystkie procesy społeczne jednocześnie skomplikowały się i uległy przyśpieszeniu, wywołując tym samym określone reakcje w werbalnym zachowaniu człowieka i społeczeństwa, współczesne badania socjolingwistyczne mają wyraźnie interdyscyplinarny charakter.
W tej sytuacji zbadanie zachowań werbalnych społeczeństwa coraz wyraźniej wymaga zwrócenia szczególnej uwagi na różne ekstralingwistyczne czynniki z jednej strony i kognitywne procesy uwarunkowane danymi czynnikami z drugiej strony. Tym samym uwaga badacza, próbującego uchwycić dynamikę zachodzących zmian, coraz częściej zwrócona jest na współdziałanie, wzajemne wpływy i wzajemne przenikanie się językowych, i socjalnych zjawisk, obustronne uwarunkowanie socjalnego i werbalnego zachowania osób uczestniczących w komunikacji. Istotne znaczenie ma przy tym fakt, iż w roli uczestnika komunikacji może występować zarówno jednostka, jak i społeczeństwo w całości bądź określona grupa.
Publikacja jest owocem fakultetu, którego głównym celem było utrwalenie na fotografiach wybranych przez studentów dzieł street artu z terenu Trójmiasta. Ma zatem charakter inwentaryzacyjny służący przyszłym pokoleniom. Zgromadzony w niej materiał ilustracyjny wkrótce stanowić będzie jedyny zapis utrwalonych tu dzieł, jako że naturą tej dziedziny sztuki jest jej nietrwałość... Z czasem stanie się zatem podstawą do badań nad rozwojem trójmiejskiego street artu.
Omawiane prace są zlokalizowane w Gdańsku:
Śródmieściu,
Chełmie,
Suchaninie,
Wrzeszczu,
Zaspie,
Przymorzu,
oraz wzdłuż trasy SKM Gdańsk–Sopot–Gdynia.
Niniejsza publikacja jest próbą spojrzenia z wielu perspektyw na rozwój współczesnego miasta doby neoliberalizmu. Autorzy, reprezentujący różne dyscypliny naukowe (architekci, urbaniści, geografowie, socjologowie, historycy sztuki), podejmują kwestię miasta neoliberalnego, skupiając swoją uwagę nie tylko na aspektach funkcjonalno-przestrzennychi gospodarczo-społecznych jego rozwoju, ale także na kierunkach prowadzonej przez nie polityki miejskiej i jej konsekwencjach dla miasta i jego użytkowników.
Dzięki szerokiemu spektrum zagadnień na temat rozwoju miasta neoliberalnego, niniejsza publikacja przyczyni się zapewne do pogłębienia i wzmocnienia dyskursu na temat konsekwencji, jakie niesie dominacja reguł wolnorynkowych w kształtowaniu przestrzeni współczesnego miasta i wskaże na konieczność pamięci o innych niż tylko ekonomiczna sferach funkcjonowania miasta, a nade wszystko – o jego codziennych użytkownikach.?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
