Książka Przemysława Kiliana to interesujące i ważne studium regionalnych praktyk kulturowych mieszkańców gminy Morzeszczyn na Kociewiu (…). Praca, oparta na dogłębnej znajomości badanej problematyki, w tym wiedzy autoetnograficznej autora, stanowi ważny przyczynek do poznania procesu przemian zarówno praktyk kulturowych, jak i tradycji stanowiącej podstawowy składnik tożsamości regionalnej.
dr hab. Anna Kwaśniewska, prof. UG
Książka wydana we współpracy z Fundacją na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa, nagrodzona w konkursie „Polska wieś – dziedzictwo i przyszłość”.
Od pierwszych stron wspomnień Jadwigi Barthel de Weydenthal zauroczyła mnie ogromna spostrzegawczość autorki i jej wrażliwość w odniesieniu do otaczającego ją świata i zachowań ludzi, zdające się zapowiadać przyszłą artystkę potrafiącą w zwyczajnej zdawałoby się rzeczywistości dostrzegać barwy, kształty, zapachy i niuanse umykające uwadze większości z nas. (...)
Co godne szczególnej uwagi i podkreślenia, na kartach jej wspomnień odnajdziemy dawno już zapomniane zwyczaje i obrzędy towarzyszące mieszkańcom Bądkowa, Padniewa i wielu okolicznych wsi w ich codziennych zajęciach oraz podczas kościelnych, towarzyskich czy ludowych świąt i uroczystości, często wpisanych w ważne lokalne i ogólnopolskie wydarzenia z naszych dziejów, takich jak powstania czy obie światowe wojny.
Józef Nowakowski
Książka wydana we współpracy z Fundacją na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa, nagrodzona w konkursie „Polska wieś – dziedzictwo i przyszłość”.
Schmalenbach nie ma wątpliwości, że przymierze z natury jest tworem nieco efemerycznym. Stany emocjonalnego odurzenia, gotowości do poświęceń, bezgranicznego oddania mijają, zostają wygaszone, przekształcone w „zrosty” wspólnoty lub „uspołecznione” czy wplecione w ramy organizacji społeczeństwa. Labilność przymierza zwiastuje jego zagładę i wymaga szczególnego etosu, o ile nie ma być sprowadzona do niekontrolowanej eksplozji uczuć. Jest to etos lojalności, konkretyzowany jako wierność, przymierze wierności, przyjaźni czy miłości, ich przyrzeczenie czy obietnica. Zarazem jednak oznacza to zakotwiczenie w dwóch pozostałych formach związków społecznych: we wspólnocie, gdy oczekiwanie trwałości przyrzeczenia lub obietnicy staje się składnikiem wspólnotowego bytu (tradycji), i w społeczeństwie, gdy lojalność staje się składnikiem sankcjonowanego społecznie kontraktu. Dopracowanie i równouprawnienie trzech kategorii: wspólnoty, społeczeństwa i przymierza to próba przezwyciężenia ograniczeń dychotomicznego myślenia.
prof. dr hab. Aleksander Manterys
Herman Schmalenbach – niemiecki filozof społeczny, urodzony w 1885 roku w Breckerfeld. Był jednym z najważniejszych krytyków teorii Maksa Webera i Ferdinanda Tönniesa, znawcą myśli Leibniza i Kanta, kontynuatorem tradycji filozoficznej spod znaku Georga Simmela. Od czasu studiów związany z uniwersytetami w Berlinie, Jenie, później w Monachium, Getyndze, Hanowerze, a wreszcie w Bazylei, gdzie zmarł w 1950 roku. Dziś pamiętany przede wszystkim jako autor eseju O socjologicznej kategorii przymierza.
Psychoterapia to zjawisko międzyludzkiej wymiany, wyjątkowe ze względu na wielowarstwowe społeczne i kulturowe konteksty, z których wyrasta i w których jest zanurzona. W tej książce żarty o psychoterapii, służą głębszemu zrozumieniu jej różnych aspektów oraz dotarciu do tych obszarów, które są szczególnie trudne i niewygodne, a w związku z tym pomijane lub tabuizowane.
Książka pokazuje, jak stosowanie żartu jako interwencji terapeutycznej może znakomicie uzupełniać inne, bardziej poważne metody postępowania. Żart wprowadza do terapii archetypową postać trickstera – przewrotnego prześmiewcę, który swym działaniem może odwrócić pojmowanie świata i zmienić jego reguły.
Tomasz Teodorczyk – psychoterapeuta, superwizor i facylitator społeczny z wieloletnim stażem zawodowym. Współzałożyciel Akademii Psychologii Głębokiego Dialogu (dawniej Akademia Psychologii Zorientowanej na Proces). Realizuje projekty społeczne i szkoleniowe w Polsce i na świecie (m.in. w Ekwadorze, Meksyku, Gruzji, Armenii, Ukrainie). Autor książek: Jak umierają ptaki (2014), Oświecenie dziobaków (2015), Mindell i Jung. Reedycje i inspiracje (2016), Traktat o psychoterapii. IMAM (2017), Płacz Cykady (2021) oraz dramatu Episteme (2021).
Kolejna książka Jacka Dobrowolskiego, czyli niniejszy traktat o wolności, to brawurowa analiza węzłowych punktów wielkiego historycznego sporu o determinizm i wolność woli. A utor traktuje determinizm jako poważne wyzwanie poznawcze i etyczne, a broniąc wolności woli, osadza ją w „faktach deterministycznych”, należących do sfery ludzkiej podmiotowości i intersubiektywności. Wprawne oko dostrzeże w książce Dobrowolskiego rys postfilozoficzności, przez który należy ją postawić na półce z intelektualną awangardą.
prof. dr hab. Jan Hartman
Jacek Dobrowolski bardzo swobodnie porusza się w gąsz czu problemów generowanych przez spór o wolną wolę, trafnie dobiera przykłady, bardzo umiejętnie łączy własne analizy z materiałe m historycznym. Jest równie kompetentny jako metafizyk, epistemolog czy antropolog (…). Ta samodzielność myślenia, wielokrotnie prezentowana w różnych partiach książki, stanowi o jej duż ej wartości.
dr hab. Jacek Jaśtal
Procesy i zdarzenia obserwowane w ostatnich latach na świecie wymagają adekwatnej odpowiedzi naukowej. Jedną z jej form jest redefiniowanie, dostosowywanie wcześniejszych koncepcji teoretycznych. Dotyczy to również wyzwań, wobec których stają miasta i polityka miejska. Coraz bardziej zauważalne zmiany klimatyczne i pandemia skłaniają do pogłębionej refleksji w tym zakresie. Jednym z jej punktów odniesienia jest koncepcja prawa do miasta. Zaproponowana wiele lat temu, wciąż stanowi przedmiot szerokiej międzynarodowej dyskusji (a także działań wdrożeniowych). Celem monografii jest próba dostosowania koncepcji prawa do miasta do aktualnych wyzwań miast polskich. Zadania podjęli się autorzy reprezentujący zróżnicowane dyscypliny i różne punkty widzenia: Maciej Cesarski, Paweł Churski, Jerzy Hausner, Hubert Izdebski, Tomasz Kaczmarek, Tomasz Komornicki, Tadeusz Markowski, Rafał Matyja, Maciej J. Nowak, Krzysztof Simon, Robert Simon, Marek S. Szczepański, Przemysław Śleszyński, Anna Śliz.
Zarówno Gurney, jak i Jankélévitch próbowali dociec, czym jest muzyka, w jaki sposób oddziałuje na człowieka i dlaczego. Próbowali znaleźć adekwatne do tych poszukiwań narzędzia, które pozwoliłyby dotrzeć do źródeł sztuki dźwięków. Gurney podszedł do tego zagadnienia empirycznie – analizował fizyczne elementy muzyki, jej właściwości akustyczne i konstrukcyjne elementy utworu. Jankélévitch zastanawiał się, czy muzyka niesie sens i w jaki sposób go wyraża (lub nie wyraża).
Z Wprowadzenia
Praca powstała w wyniku realizacji projektu naukowego „Filozofia muzyki. Metafizyczne, fenomenologiczne i dekonstruktywistyczne ścieżki badań nad muzyką, jej praktyką i teorią” o nr 2016/23/B/HS1/02325, finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki
Pierwsza część książki rysuje bogaty i zróżnicowany wewnętrznie obraz historycznych form zaangażowania niepodległościowego w okresie zaborów. Przedstawiono w niej sylwetki intelektualne poznańskich organiczników i myślicieli społecznych, jak również poetów i filozofów. Kolejne części tomu poświęcono czołowym przedstawicielom wielkopolskiej myśli filozoficznej XIX wieku, których aktywność i dorobek intelektualny wykraczały poza kontekst regionalny. Znajdujemy w tym gronie urodzonego w Wolsztynie matematyka i filozofa Józefa Marię Hoene-Wrońskiego i dwóch wybitnych reprezentantów dziewiętnastowiecznego heglizmu polskiego – Karola Libelta i Augusta Cieszkowskiego.
Lektura książki Między pracą organiczną a walką o niepodległość uświadamia potrzebę prowadzenia dalszych badań nad myślą filozoficzną i społeczną czasu zaborów na terenie Wielkopolski. Do tytułu książki chciałoby się dodać „tom pierwszy”, zachęcając tym samym do publikowania kolejnych wyników tak ukierunkowanych badań historycznofilozoficznych.
dr hab. Marek Rembierz, prof. UŚ
Na przełomie drugiej i trzeciej dekady XXI wieku w mazurskiej gminie Stare Juchy zachodzą dwa równoległe procesy związane z mobilnością przestrzenną: emigracja zagraniczna i krajowa oraz migracja osiedleńcza. Dotychczasowi mieszkańcy wyjeżdżają do Ełku, Olsztyna i innych miast oraz za granicę, głównie do Islandii; jednocześnie trwa proces wykupywania działek w gminie i osiedlania się tymczasowo lub na stałe przybyszów z dużych miast. Autorka przedstawia analizę tych zjawisk.
***
Czytelnik otrzymuje wywód osadzony w koncepcjach teoretycznych, a jednocześnie barwny i żywy z uwagi na odniesienia do konkretnych osób, których doświadczenia są przedmiotem analiz. Autorka w szerokim zakresie odwołuje się także do ustaleń innych badaczy migracji gromadzących i interpretujących dane empiryczne.
dr hab. Hanna Bojar, Prof. IFiS PAN
Książka o Starych Juchach jest ciekawym studium socjologicznym, inspirującym dla specjalistów z różnych dyscyplin nauk społecznych. A ponieważ Autorka położyła nacisk na empiryczną stronę badania, teoretyczne rozróżnienia czyniąc tłem dla obrazu rzeczywistości, jej praca może zainteresować także czytelnika nieprofesjonalnego, który potraktuje ją jak reportaż socjologiczny.
prof. dr hab. Izabella Bukraba-Rylska
Małgorzata Budyta-Budzyńska – dr hab., profesor Collegium Civitas, socjolożka i politolożka, ekspertka w dziedzinie polityki narodowościowej w Europie Środkowej i Wschodniej, zajmuje się problematyką migracji. Opublikowała książki: Mniejszości narodowe – bogactwo czy problem? (2003); Socjologia narodu i konfliktów etnicznych (2010); Integracja czy asymilacja? Polscy imigranci na Islandii (2011); Polacy na Islandii. Rekonstrukcja przestrzeni obecności (2017).
Jest to pierwsze w Polsce tak obszerne i wszechstronne opracowanie problemów etyki badań socjologicznych. Konfrontując postulaty normatywne z praktyką badań jakościowych, zwłaszcza związanych z narażeniem osób badanych na zranienie (krzywdę), Adrianna Surmiak uświadamia czytelnikowi, jak duża część tej praktyki wymaga wrażliwości, intuicji etycznej, empatii, a ponadto jak wiele szczegółowych kwestii należałoby jeśli nie uregulować kodeksowo, to przynajmniej poddać środowiskowej dyskusji.
dr hab. Wojciech Pawlik, prof. UW
Z książki Adrianny Surmiak jasno wynika, że antropologom i socjologom prowadzącym badania jakościowe potrzebna jest nie tylko znajomość zasad etyki proceduralnej (formalnej), ale też wrażliwość i wiedza wywodzące się z etyki opisowej; praktyce badawczej powinna towarzyszyć nieustanna „kontrola sumienia”, wyczulenie na wszystko, co może w jakikolwiek sposób naruszać dobro badanych.
dr hab. Katarzyna Kaniowska, prof. UŁ
Adrianna Surmiak - doktorka, socjolożka i antropolożka społeczno- -kulturowa. W latach 2016–2020 odbyła staż podoktorski na Uniwersytecie Warszawskim w ramach grantu „Fuga 5” finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki. Od 2021 roku pracuje jako adiunktka w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. Pełni funkcję sekretarza Wydziałowej Komisji Etycznej na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji UW. Obecnie interesuje się etyką i metodologią badań, szczególnie badań jakościowych, socjologią moralności oraz socjologią emocji
Poszukiwanie dróg zagubionych w rzeczywistości to książka poświęcona pamięci Profesora Tadeusza Gałkowskiego, wybitnego polskiego prekursora psychologii rehabilitacyjnej, badań nad autyzmem oraz psychologicznymi aspektami zaburzeń słuchu. Nowatorstwo, pasja badawcza i szeroki zakres zainteresowań naukowych Profesora, jak również liczne działania na rzecz osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin, skupiały wokół Niego grono licznych przyjaciół, współpracowników, uczniów. Wielu z nich wzięło udział w przygotowaniu tej publikacji, dzieląc się z Czytelnikami naukową wiedzą o współczesnych problemach osób z autyzmem, głuchych i niesłyszących, osób z trudnościami w rozwoju mowy, a także przedstawiając inne zagadnienia z zakresu psychologii rehabilitacyjnej, pedagogiki specjalnej i logopedii. Książka zawiera także bogaty rozdział biograficzny oraz liczne osobiste wspomnienia związane z Profesorem.
Tytuł monografii nawiązuje do jednej z pierwszych w naszym kraju książek poświęconych autyzmowi: Dziecko zagubione w rzeczywistości (Brauner i Brauner, 1988), którą wiele lat temu z języka francuskiego przetłumaczył dla polskiego czytelnika właśnie Tadeusz Gałkowski. Profesor nie godził się na niczyje zagubienie i samotność.
Książka jest wyjątkowa, gdyż dobrze utrwala pamięć po wybitnym Profesorze, promuje jego dokonania w obszarze badań naukowych i organizacji pomocy dla osób niepełnosprawnych, zapoznaje z ważnymi problemami, które ciągle – mimo wysiłków Profesora – czekają na rozwiązanie, wreszcie dostarcza wiele informacji, które mogą być pomocne w rozwoju polskiej szkoły rehabilitacji, poszukiwaniu skuteczniejszych rozwiązań pomocowych dla osób z autyzmem i ich rodzin oraz osób niesłyszących i niedosłyszących.
z recenzji prof. Stanisława Kowalika
Warto dokumentować dla potomnych postać Profesora, tak skromnego w sposobie bycia na co dzień, a jednocześnie wybitnego naukowca, niedościgniony wzór nauczyciela kadr naukowych wrażliwych na sytuację osób, które w życiu codziennym są zmuszane do heroicznego wysiłku, aby być takimi jak tzw. pełnosprawni.
z recenzji prof. Romana Ossowskiego
W Państwa ręce trafia kolejna książka z serii Studia Społeczno-Ekonomiczne nad Młodymi Pracownikami Sprekaryzowanymi. Nie jest ona prostą kontynuacją Oswajania niepewności opublikowanego w 2020 r. Wyrasta jednak z tego samego pnia empirycznego, jaki tworzy dorobek zgromadzony w trakcie badań prowadzonych w ramach projektu PREWORK („Młodzi pracownicy prekaryjni w Polsce i Niemczech: socjologiczne studium porównawcze warunków pracy i życia, świadomości społecznej i aktywności obywatelskiej”). Publikacja stanowi zarazem symboliczne jego zamknięcie.
Od redaktora
Książka wpisuje się w poszerzający się w polskim piśmiennictwie naukowym nurt analiz wzmacniających potencjał eksperckiego zaplecza dla polityki publicznej. Warto to uwypuklić w obliczu zagrożeń rysujących się nie tylko w związku z prekaryjnością, lecz także dających o sobie znać w innych, również szerszych kontekstach, po które umiejętnie sięgali autorzy.
z recenzji prof. dr. hab. Jacka Sroki
Socjologia empiryczna w najlepszym wydaniu. Autorzy referują wyniki badań młodzieży Mazowsza. Publikacja daje jednak szerszy obraz świadomości młodego pokolenia Polaków. W szczególności dotyczy to wizji dobrej gospodarki, postaw politycznych, postrzegania nierówności społecznych oraz napięć społecznych, postaw wobec podnoszenia kwalifikacji, planów migracyjnych typów refleksyjności. Mocną stroną jest traktowanie uzyskanych rezultatów poznawczych jako punktu wyjścia do stawiania kolejnych pytań badawczych.
z recenzji dr. hab. prof. ucz. Pawła Ruszkowskiego
Dzienniki Stanisława Ossowskiego, wydawane ponad pół wieku po jego śmierci, obejmują niemal całe życie autora, splecione z historią Polski. Pisane były, z przerwami, od 1905 do 1963 roku. Są zbiorem zapisków z życia codziennego, wojen i podróży, obserwacji środowiskowych, notatek z lektur i przemyśleń; łączy je uważność i refleksyjność. Stanowią materiał do biografii intelektualnej Ossowskiego i źródło do historii życia umysłowego w Polsce. Bogaty aparat naukowy ułatwia zrozumienie zapisków i umieszcza je w kontekście ludzi, miejsc i czasów.
„W kręgu Stanisława Ossowskiego” to projekt naukowy realizowany przez Wydział Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego celami są: dokumentacja dorobku Ossowskiego i jego środowiska, badania nad twórczością i znaczeniem tego kręgu oraz publikacja niedrukowanych pism uczonego. Tom drugi Dzienników jest piątą książka powstałą w ramach projektu.
Tom I objął lata 1905–1939, tom II lata 1939–1949, tom III obejmie okres 1949–1963.
Rozprawa Stanisława Krawczyka […] jest niezwykła: precyzyjna w namierzaniu celu i odmierzaniu racji, dojrzała metodologicznie, odkrywcza, przekonująca. A także pod wieloma względami pionierska, jako że nie znajdziemy w polskiej humanistyce tak kompletnej socjologicznej analizy literatury. […]
O ile gust inteligencki popychał fantastykę ku sprawom ważnym, o tyle gust popularny przeciąga fantastykę na stronę rozrywki, przyjemności, odpoczynku i kompensacji. Autor stawia więc proste i zarazem bardzo trafne pytanie: skąd wzięło się – wcale nie tak oczywiste – połączenie gustu inteligenckiego z prozą fantastyczną w polskiej kulturze, skoro zasadniczo fantastyka (od wieku XIX) była kojarzona właśnie z rozrywką, a nie podejmowaniem spraw ważnych dla życia zbiorowego?
prof. Przemysław Czapliński
Stanisław Krawczyk umiał połączyć doskonałe znawstwo literatury fantastycznej, wysokie kompetencje z zakresu literaturoznawstwa z wiedzą i kompetencjami badawczymi socjologa literatury. Dzięki temu obraz omawianych zjawisk nie jest jednostronny, a prowadzone analizy mają rzeczywiście charakter interdyscyplinarny.
dr hab. Przemysław Kisiel
Stanisław Krawczyk – socjolog, od października 2022 r. adiunkt na Uniwersytecie Wrocławskim, wcześniej członek Scholarly Communication Research Group na UAM w Poznaniu. Pracę doktorską obronił na Uniwersytecie Warszawskim. Interesuje się socjologią kultury i literatury, badaniami nad nauką i szkolnictwem wyższym, a także badaniami gier wideo i literatury fantastycznej.
Książka zainteresuje badaczy stosunków międzynarodowych, sekurytologów, dyplomatów i politologów, a także medioznawców. Wszystkich tych, którzy na co dzień stykają się z potrzebą rozszyfrowywania różnych komunikatów z kraju i ze świata lub mierzą się z potrzebą selekcji informacji z mediów społecznościowych i odróżniania tych prawdziwych od fałszywych. W sumie przyda się ona każdemu z nas jako jeden z kluczy do lepszego zrozumienia świata.
dr hab. Agnieszka Legucka
Książka Dezinformacja międzynarodowa ukazuje się w niezwykle ważnym momencie historycznym. Co najmniej od kilku lat wyraźnie nasila się bowiem agresywna polityka państw rewizjonistycznych, Rosji i Chin, które dążą do wymuszenia zmiany w systemie międzynarodowym. Dezinformacja ułatwia im umacnianie autorytarnych rządów, opartych na manipulowaniu poglądami własnych obywateli. (…) Nasilenie się zagrożeń związanych z dezinformacją doprowadziło do zwiększenia zapotrzebowania na rzetelne analizy tego rodzaju oddziaływań, tak aby można je było wykrywać i zwalczać w praktyce. Publikacja nie tylko wpisuje się w coraz większe zainteresowanie dezinformacją wśród teoretyków i praktyków zajmujących się polityką, ale wypełnia lukę, jaka istniała w tym obszarze badawczym w polskim piśmiennictwie.
dr Wojciech Lorenz
dr hab. Robert Kupiecki – zawodowy dyplomata, m.in. zastępca ambasadora RP przy NATO (1999–2004), dyrektor Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ (2004–2008), ambasador RP w Waszyngtonie (2008–2012) oraz wiceminister obrony narodowej (2012–2015). Profesor Uniwersytetu Warszawskiego na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych.
dr Filip Bryjka – analityk Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych ds. bezpieczeństwa. Adiunkt na Wydziale Nauk o Bezpieczeństwie Akademii Wojsk Lądowych we Wrocławiu.
Tomasz Chłoń – filolog i politolog, zawodowy dyplomata, m.in. ambasador RP w Estonii (2005–2010) i na Słowacji (2013–2015), dyrektor Biura Informacji NATO w Moskwie (2017–2020). Wykładowca i edukator w dziedzinie zwalczania dezinformacji.
This publication is supported by NATO’s Public Diplomacy Division
Książka Homo cooperativus to ambitna monografia naukowa, która naświetla problematykę kooperacji międzyludzkiej w ujęciach socjologicznych, antropologicznych, organizacyjnych, psychologicznych, ale także filozoficznych i ekonomicznych. Praca jest erudycyjna i swobodnie korzysta z dorobku współczesnej literatury, bez zbędnych popisów bibliograficznych, za to z umiejętnym skonfrontowaniem różnych dzieł. To pozycja wartościowa naukowo, solidnie opracowana i wypełniająca istotną lukę w polskiej literaturze z obszaru nauk społecznych.
prof. Dariusz Jemielniak
Alina Landowska – doktorka nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa, wykładowczyni SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Absolwentka i stypendystka uczelni krajowych i zagranicznych, m.in. Instytutu Ekumenicznego Tantur w Jerozolimie (Uniwersytet Notre Dame, USA) i The Baltic University Program (Uppsala, Szwecja). Prowadzi badania nad mechanizmami transmisji kulturowej w mediach cyfrowych, moralnością w cyfrowym świecie oraz retoryczną teorią kultury. Współpracuje z laboratorium badawczym The New Ethos. Członkini The Cultural Evolution Society przy Uniwersytecie w Durham.
Książka jest podsumowaniem ostatniej części badań prowadzonych w ramach projektu naukowego, który obejmował różne aspekty skutków finansowych urban sprawl dla poszczególnych kategorii podmiotów w Polsce. Przywołanie i omówienie wcześniejszych badań własnych w tym zakresie (odnoszących się do budżetu państwa i jednostek samorządowych) zapewnia odpowiedni kontekst dla nowych treści. (?) Za jedną z największych zalet publikacji uważam przegląd koncepcji teoretycznych. Ma on wszechstronny zakres i konsekwentnie koncentruje się na związkach pomiędzy finansami prywatnymi a zachowaniami lokalizacyjnymi gospodarstw domowych i przedsiębiorstw oraz ich wpływie na kształtowanie struktury przestrzennej obszarów zurbanizowanych. dr hab. Łukasz Mikuła, prof. UAM Za szczególnie wartościowe w książce Piotra Lityńskiego uważam połączenie zagadnień budżetów gospodarstw domowych, mechanizmów finansowych przedsiębiorstw oraz publicznego kontekstu (i konsekwencji) urban sprawl. (?) Monografia powinna spotkać się z zainteresowaniem zróżnicowanych środowisk zajmujących się zarówno problematyką planowania i zagospodarowania przestrzennego, jak i ekonomii. dr. hab. Maciej J. Nowak, prof. ZUT Piotr Lityński, doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Członek Zespołu Zadaniowego ds. Obszarów Miejskich i Metropolitalnych przy Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na: procesach rozwoju społeczno-gospodarczego oraz przestrzennego; problematyce finansowych konsekwencji zagospodarowania przestrzennego; polityce lokalnej i strategiach rozwoju jednostek samorządu terytorialnego. Autor wielu publikacji naukowych oraz ekspertyz pisanych na zamówienie władz poziomu centralnego i lokalnego.
Autor buduje swoje rozważania wokół oryginalnej tezy, że społeczeństwo polskie za pośrednictwem mitu o wspólnym pochodzeniu dopuszcza się orientalizacji innych wspólnot (etnicznych, narodowych, religijnych), od których dystansuje się, określając własne granice. (…) W odróżnieniu od Edwarda Saida Ładykowski nie skupia się na kolektywnych wyobrażeniach o Innych, lecz analizuje działanie, poprzez które Inni są konstytuowani (…).
Z recenzji wydawniczej doc. Jakuba Grygara, Ph.D., Uniwersytet Karola w Pradze
Fascynujący jest temat główny książki: zmienność i wielość kryteriów przynależności do polskiej wspólnoty narodowej na przestrzeni dziejów oraz rola tzw. Kresów Wschodnich w formowaniu tych kryteriów. Materiał analizy stanowi przede wszystkim Karta Polaka i inne karty narodowościowe oraz polityki asymilacyjne lub segregacyjne prowadzone współcześnie i w przeszłości przez Polskę i Rosję na obecnych obszarach państwowych Litwy, Białorusi i Ukrainy. Autor podejmuje ów temat, odwołując się do niezwykle płodnego, chociaż wewnętrznie bardzo zróżnicowanego, nurtu refleksji – a mianowicie teorii postkolonialnej.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Marcina Lubasia, prof. UJ
Paweł Ładykowski, etnolog, dr nauk humanistycznych, zajmuje się zagadnieniami z zakresu etniczności oraz szerokim spektrum zjawisk związanych z transformacją ekonomiczną i polityczną krajów byłego obozu socjalistycznego. W latach 1992–2008 prowadził długofalowe badania terenowe w Estonii, na Łotwie, Litwie, a także w Rosji. Później przedmiotem jego badań były nowo powstające wielowymiarowe relacje społeczne na pograniczu polsko-niemieckim w rejonie Szczecina. Obecnie skupia się na krytyce postkolonialnej, antropologii ekonomii i antropologii prawa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
