Rodzina jest dla nas niezmiennie ważna, a nawet najważniejsza. Rodzina jest wyzwaniem. W tej sferze zapraszamy po mnóstwo książek psychologicznych właśnie o rodzinie, roli rodziny w naszym życiu. Proponujemy szereg poradników, podręczników , powieści i opowieści opowiedzianych z dużym wyczuciem i wrażliwością, poruszajacych problemy zdrowia psychicznego dzieci i rodziców. Prezentowane publikacje opisują jak takie problemy, których jest przecież niemało w rodzinie są postrzegane i rozwiązywane. Autorzy proponowanych przez nas publikacji przedstawiają ciekawe pomysły na mierzenie się z problemami typowo małżeńskimi: seks, finanse, wychowywanie dzieci. Polecamy książki dla każdego, kto chce przyglądnąć się swojemu funkcjonowaniu w rodzinie. Polecamy ciekawą lekturę Anny Bimer dla wszystkich kobiet, bo wszystkie jesteśmy córkami : Być córką i nie zwariować.
Książka obejmuje tematykę szeroko rozumianej psychopatologii rozwojowej w okresie dorastania. W nowatorki sposób prezentuje obszerny wachlarz uwarunkowań i związków czynników psychospołecznych z zachowaniami ryzykownymi i problemowymi młodzieży, uwzględniając w tych relacjach pośredniczące działanie aktywności wolnoczasowej młodych ludzi, szczególne ich uczestnictwa w zajęciach dodatkowych i dowolnych. W teoretycznej części monografii autorka omawia specyfikę i najważniejsze konteksty rozwoju nastolatków, mechanizmy podejmowania przez nich zachowań ryzykownych oraz emocjonalne problemy, z jakimi się borykają. Część empiryczna książki prezentuje badania własne autorki.
Publikacja skierowana jest do odbiorców, którzy zainteresowani są różnymi kontekstami psychopatologii ujawnianej przez dorastającego człowieka. Może stanowić materiał dydaktyczny dla studentów psychologii, socjologii czy pedagogiki, ale też być źródłem wiedzy dla specjalistów i praktyków: psychologów, pedagogów, psychoterapeutów, socjoterapeutów i innych pracowników oświaty oraz służby zdrowia, którzy pracują z młodzieżą. Jest skierowana jest również do rodziców, którzy chcą lepiej poznać swoje dorastające dzieci i pomóc im rozwijać się prawidłowo.
Książka przedstawia wyniki badań z zakresu studiów nad negatywnymi wizerunkami kobiet w różnych epokach historycznych. Autorzy zastanawiają się, czy postawy przypisywane „złym” kobietom zmieniają się na przestrzeni dziejów i czy takie same działania podejmowane przez mężczyzn i kobiety wartościowane są w taki sam sposób. W swych badaniach sięgają po różnorodne źródła – od filozofii starożytnej po współczesną prasę.
Jak pogodzić życie rodzinne z pracą, skupiając się na tym, co ważne? Po godzinach przełącz się na tryb dom i ciesz się szczęśliwym, uważnym rodzicielstwem! Zmęczenie i stres w pracy nie pozwalają ci na pielęgnowanie bliskich relacji z dziećmi? A popołudnia, i tak za krótkie, wypełnione są kolejnymi obowiązkami domowymi? Jeśli tak jak większość współczesnych rodziców pracujesz, doskonale znasz te problemy: ograniczony czas, ograniczona energia, ograniczona cierpliwość i zbyt wiele do zrobienia. Jak temu zaradzić? Anita Cleare, ekspertka z zakresu świadomego rodzicielstwa, w tym rzeczowym i zabawnym poradniku pokazuje krok po kroku, jak przełączać się między życiem zawodowym i prywatnym i być rodzicem obecnym emocjonalnie. Jej cenne rady pomogą zmienić życie całej rodziny, a to dzięki nowemu podejściu, które pozwoli złagodzić konflikty i nawiązać bliższy kontakt z dziećmi, jednocześnie godząc obowiązki rodzica z pracą zawodową. Autorka pokaże ci, jak wychowywać mądrzej w oparciu o trzy kluczowe elementy: jasny obraz, czego potrzebują dzieci, praktyczne narzędzia efektywnego wychowywania oraz strategie dbania o dobre samopoczucie rodziców. Oprócz tego: - zobaczysz, w jaki sposób możesz organizować czas sobie i swojej rodzinie, - nauczysz się rozwijać samodzielność u dzieci, - dowiesz się, dlaczego pozytywna uważność to twoja nowa supermoc, - odkryjesz, jak rozmawiać z dzieckiem, aby chciało cię słuchać, - przekonasz się, że warto od czasu do czasu zająć się wyłącznie sobą, bez wyrzutów sumienia. Rodzicielstwo na etacie łączy psychologię rozwojową, psychologię pozytywną i doświadczenia autorki we wspieraniu rodzin. Książka odnosi się do różnych rodzajów wyzwań wychowawczych, takich jak trudne emocje u dzieci, kłótnie między rodzeństwem, nieposłuszeństwo, planowanie dnia czy czas spędzany przez dzieci przed ekranem. Znajdziesz tu dużo wsparcia i wszystkie narzędzia niezbędne do tego, by zbudować życie rodzinne, do którego będzie chciało się wracać po długim dniu w pracy. *** Anita Cleare jest ekspertką od rodzicielstwa, ma wykształcenie akademickie i zawodowe w zakresie rozwoju dziecka i psychologii rozwojowej. Pracowała na rzecz dzieci, zarządzając wsparciem rodzin, m.in. w ośrodkach dla dzieci Sure Start, po czym stworzyła własną firmę, Positive Parenting Project, w której udziela rodzicom wsparcia w indywidualnych rozmowach, a także prowadzi seminaria, warsztaty i sesje coachingowe dla pracujących rodziców.
Z bardzo ciekawych konkluzji Autora wynika, że młodzi Ukraińcy oceniają się pozytywnie, twierdzą, że mają potencjał. Łączy ich wiele spraw, wartości mimo heterogeniczności grupowej. Tym, co może przeszkodzić w tworzeniu poczucia przynależności, są różnice polityczne, regionalne i historyczne. Tym zaś, co wyróżnia młodych Polaków, jest przede wszystkim rzadsze niż u Ukraińców jednoznacznie pozytywne postrzeganie siebie i poczucie łączności grupowej (…). Ukraińcy wiążą możliwość zmiany politycznej ze wzrostem swojej aktywności, podczas gdy Polacy nie myślą w ten sposób i uważają, że nie są słyszalni przez elity polityczne. Młodzi Ukraińcy częściej niż Polacy zauważają, że ich problemy są podejmowane w życiu publicznym.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Sebastiana Kubasa, profesora Uniwersytetu Śląskiego
Autor, wykazując zróżnicowanie wewnętrzne w „pokoleniu wolności”, wyodrębnił trzy grupy młodych obywateli Polski i Ukrainy: „lojalnych”, „krytycznych” oraz „ambiwalentnych” obywateli. Zwraca uwagę, że „największa moc różnicującą poszczególne segmenty w obu krajach ma z pewnością stosunek do elit politycznych, poczucie kompetencji politycznych oraz deklarowane zasoby poznawcze składające się na polityczne wyrafinowanie (zainteresowanie, rozumienie polityki, rozmowy o polityce).” Powstała w ten sposób mozaika niezwykle bogata, będąca inspiracją do dalszych badań, również dla innych autorów, którzy nie będą mogli pominąć ustaleń Radosława Marzęckiego. (…) To jedna z najlepszych publikacji politologicznych ostatnich lat. Analiza w niej pomieszczona łączy walory badań ilościowych i jakościowych, dowodząc konieczności balansu między nimi oraz wzajemnego uzupełnienia.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Tomasza Słomki (Uniwersytet Warszawski)
Radosław Marzęcki – dr hab., prof. Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie, politolog i socjolog. Jego główne zainteresowania naukowe dotyczą roli młodzieży w procesach politycznych, kultury politycznej, społeczeństwa obywatelskiego oraz dyskursu politycznego. Jest autorem trzech monografii: Młody obywatel we współczesnej demokracji europejskiej (2013); Styl uprawiania polityki: kształtowanie i utrwalanie podziałów politycznych we współczesnej Polsce (2013); Pokolenie ’89. Aksjologia i aktywność młodych Polaków (2015, wspólnie z Aldoną Guzik i Łukaszem Stachem) oraz kilkudziesięciu artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych.
Jedna z pierwszych wydanych w Polsce książek o tematyce Jiu Jitsu.
Zasady atletycznych ćwiczeń Jiu-Jitsu, poprawiające kondycję i siłę.
Zachowano oryginalną pisownię
Cień taty mojego niebieski jest cały -i wszystkie chłopaki w rodzinie tak miały.Lecz mój cień jest inny - od stóp aż do głowy -bo nie jest niebieski... Mój cień jest RÓŻOWY!Podnosząca na duchu książka, która dodaje dzieciom odwagi i wspiera je w byciu sobą. Opowieść o małym chłopcu z uparcie różowym cieniem i o jego pełnej emocji wyprawie do szkoły... w spódniczce. A także o niezwykłym ojcu, który pokazał, co to znaczy naprawdę wspierać swoje dziecko w jego wyborach i być obok w każdej sytuacji. Ta inspirowana prawdziwą historią synka autora opowieść poruszyła już miliony ludzi na całym świecie. I cały czas wzrusza. W dzieciach budzi odwagę, a w dorosłych - pragnienie bycia lepszym rodzicem.Książka w duchu wychowania w otwartości.Chcę tylko, by mój syn wiedział, że zawsze znajdzie się ktoś, kto go wspiera. Ktoś, kto kocha go trochę bardziej. Bycie sobą może wydawać się przerażające, ale kiedy znajdzie odwagę, by być tym, kim chce być, to chcę, by wiedział, że jesteśmy tuż za nim.Scott Stuart,,Mój cień" jest różowy to piękna i wzruszająca rymowana opowieść o tym, co niektórzy niesłusznie nazywają ideologią. A to jest przecież bardzo delikatna materia, na którą składają się takie kwestie jak tożsamość, różnorodność i akceptacja samego lub samej siebie. I akceptacja inności w sobie i w innych, o której trzeba umieć rozmawiać także z dziećmi. Scott Stuart to potrafi.Michał Rusinek, tłumacz o bardzo kolorowym cieniuDla wszystkich dzieci (w wieku 3+) o różnych kolorach cienia.
W jakim wieku posłać dziecko do przedszkola i na co zwrócić uwagę przy jego wyborze? Czy warto inwestować w zajęcia dodatkowe? O co pytać wychowawców w przedszkolu? Jak znaleźć dla dziecka równowagę między nauką a zabawą? To tylko niektóre z pytań, które zadają sobie rodzice każdego z maluchów.A może najważniejsze jest to, aby najpierw uświadomić sobie, że życie to nie wyścig. Że tak naprawdę nie ma w nim żadnego startu, ani tym bardziej żadnej mety. Dopiero zbudowanie bliskiej relacji ze swoim dzieckiem pozwala skutecznie wspierać je w procesie uczenia się, zgodnie z jego naturalnymi potrzebami.Rewolucyjna książka psycholog dziecięcej Anity Janeczek-Romanowskiej i eksperta od metod nauczania Mikołaja Marceli to najlepsza inwestycja w rozwój twojego dziecka. Oprócz szeregu praktycznych przedszkolnych porad i podsumowania najnowszych badań naukowych, nie pozwala nam zapomnieć kluczowej prawdy: najważniejsze, z czym może wystartować w życiu dziecko to szczęśliwe dzieciństwo!
Książka stanowi pomoc w doborze trafnych narzędzi do diagnozowania rozwoju i może być wykorzystana przez różnych specjalistów pracujących z dzieckiem od urodzenia do 5. roku życia. Opisane w tej publikacji metody zostały przedstawione z perspektywy doświadczonego praktyka, czyli osoby, która posługuje lub posługiwała się nimi w ramach prowadzonych badań normalizacyjnych lub walidacyjnych, udziału w projektach badawczych, a także w ramach działalności diagnostycznej i terapeutycznej prowadzonej w różnych ośrodkach pomocy dziecku i rodzinie. Oznacza to, że większość z tych metod autorka poznała szczegółowo podczas specjalistycznych szkoleń i zdobyła wymagane uprawnienia diagnostyczne (jeśli do stosowania danej metody były takowe wymagane) lub też zdobywała doświadczenie w posługiwaniu się nimi pod opieką innych specjalistów wyszkolonych w stosowaniu określonej metody. W serii polecamy: Diagnozowanie rozwoju małego dziecka. Część 1
Historię regionu Europy Środkowo-Wschodniej, choć nie dla wszystkich jest to oczywiste, w znacznej mierze tworzyły mądre, zdolne i silne kobiety, zarówno anonimowe, jak i te, których nazwiska są dobrze znane szerokim kręgom. […]
Biografie dziesiątek nieprzeciętnych kobiet – świętych i heretyczek, łamiących stereotypy i śmiało wykraczających poza ustanowione dla nich role społeczne, zainspirowały nas do podjęcia szerszej refleksji na temat ich roli w kulturze oraz życiu społeczno-politycznym Polski, a także krajów regionu na przestrzeni dziejów.
Co wyznaczało kobiecą tożsamość w różnych okresach historii Polski i Europy? Jakie były kulturoznawcze i historyczne konceptualizacje kobiety i kobiecości? Jak zmieniały się postrzeganie, status i rola społeczna kobiet? W jaki sposób kobiecość werbalizuje się w literaturze i języku? To tylko niektóre z wielu trudnych pytań, na które odpowiedzi poszukujemy wraz z autorkami i autorami tekstów zamieszczonych w niniejszej monografii. […]
Jesteśmy przekonane, że studia zebrane w niniejszym tomie w sposób istotny pogłębiają wiedzę na temat statusu, miejsca i roli kobiet w historii i kulturze krajów regionu Europy Środkowo-Wschodniej.
Fragment Słowa wstępnego, dr hab. Joanna Getka, dr hab. Iwona Krycka-Michnowska
Publikacja stanowi obszerny zbiór wzorów pism stosowanych w sprawach rozwodowych i separacyjnych. Każdy wzór uwzględnia podyktowane praktyką zagadnienia (np. alimenty na rzecz małżonka, piecza naprzemienna, uregulowanie kontaktów z dzieckiem, przymusowa egzekucja kontaktów z dzieckiem, zabezpieczenie roszczeń, ustalenie sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania czy domu) oraz jest opatrzony szczegółowym, napisanym przystępnym językiem komentarzem. Wzory są ułożone zgodnie z dynamiką procesu rozwodowego albo separacyjnego poczynając od etapu ugodowego, poprzez złożenie pozwu i cały tok postępowania, po środki zaskarżenia oraz postępowanie egzekucyjne.
Nowa książka dla tych, którzy odnaleźli wsparcie w Dogadać się z dzieckiem albo szukają sposobów na bardziej harmonijne porozumienie ze swoim nastolatkiem lub nastolatką.
Kolejne pokolenie młodych ludzi przechodzi ze świata dzieci do świata dorosłych. To trudna droga zarówno dla nich, jak i dla nas, rodziców, którzy im towarzyszymy. Chcemy cię zaprosić do podróży, która jest towarzyszeniem młodemu człowiekowi w jego odkrywaniu swojej wolności, godności i wartości.
Świat młodych osób wyłania się z różnorodności pragnień, oczekiwań oraz samodzielnego budowania Ja, które możliwe jest wtedy, gdy dziecko ma wsparcie w silnym, rozumiejącym, akceptującym i towarzyszącym mu w tej drodze dorosłym. Nastolatek jak mało kto potrzebuje empatycznego i cierpliwego towarzysza. Dlatego w każdym rozdziale wskazujemy, jak rodzic może zadbać o siebie, by znajdować w sobie siłę, empatię i wyrozumiałość w tej kilkuletniej, pełnej wyzwań przygodzie.
W oczywisty sposób rodzice chcą dać swoim dzieciom wszystko, co najlepsze, zadbać o ich przyszłość, wyposażyć w niezbędne kompetencje, wiedzę, zapewnić bezpieczeństwo i dobre życie. Obecnie, w dobie szybkich przemian społecznych i technologicznych oraz w konsekwencji różnych czynników, na przykład zmian klimatycznych, nie jesteśmy w stanie przewidzieć, do jakiej przyszłości wychowujemy swoje dzieci. Powstają nowe zawody, a inne odchodzą w zapomnienie. Coraz trudniej jest określić, co tak naprawdę będzie potrzebne i pomocne nastolatkom w dorosłości. Dlatego dobrym pomysłem jest położenie nacisku na pewne uniwersalne kompetencje. Przyszli dorośli wychowani w przestrzeni wzajemnego szacunku i otwartości na rozmowy o tym, co czują i czego potrzebują, doświadczający jak najczęściej bezpiecznego stylu budowania więzi, mający poczucie, że są ważni, że ich głos i potrzeby mają znaczenie, wejdą w dorosłość ze stabilnymi fundamentami – pewnością siebie, znajomością siebie, umiejętnością rozwijania świadomości innych, zarządzania sobą i zarządzania relacjami.
Okres dorastania to czas eksperymentów życiowych, sprawdzania, przyglądania się, kształtowania się nowego człowieka. Darem, który możemy dać na ten czas naszym nastolatkom, jest przejrzystość naszych wartości, mówienie o tym, co dla nas i dla nich jest ważne, dialog i szukanie rozwiązań dbających o obie strony. Dlatego podkreślamy wagę komunikacji, która daje szansę na porozumienie z nastolatkiem. W każdym rozdziale pokazujemy możliwe do wdrożenia sposoby reagowania i rozmawiania, być może inne niż te, które znałeś/aś do tej pory. Jest to komunikacja oparta na Porozumieniu bez Przemocy i to właśnie porozumienie jest w niej kluczem.
Chcemy zaprosić cię do tego, by w towarzyszeniu nastolatkowi każdego dnia zwracać uwagę na siebie w relacji z nim i na niego w jego trudzie relacji z samym sobą. Wierzymy, a doświadczenie wielu lat pracy to potwierdza, że to rozumienie siebie nawzajem pozwala dojrzewać obu stronom do budowania satysfakcjonującej więzi opartej na szacunku, bliskości i akceptacji.
Zależy nam na dialogu, w którym młody człowiek jest uwzględniany w swojej indywidualności i wyłaniającej się z dzieciństwa tożsamości. Jesteśmy przekonane, że obecnie nastolatki wyjątkowo potrzebują bezpiecznej przestrzeni, gdzie mogą odetchnąć, doświadczać bezpieczeństwa i akceptacji, by w tych warunkach móc wzrastać.
Przez wieki niewiele kobiet dożywało menopauzy. Średnia długość życia w 1900 roku wynosiła zaledwie 40 lat. Te, którym się udało, postrzegały menopauzę jako granicę, za którą czekała je tylko niedołężność i starość. Dziś jednak średnio dożywamy osiemdziesiątki. Możemy się spodziewać, że jeszcze przez kilkadziesiąt lat po menopauzie będziemy sprawne fizycznie i psychicznie – oraz aktywne.
Najwyższy czas zerwać z tabu otaczającym menopauzalną przemianę. Przerwać milczenie narzucone nam przez kulturę i wejść w ten nowy etap życia z wiedzą i szeroko otwartymi oczami. Dla wielu kobiet – co potwierdzają badania – okres między 50 a 65 rokiem życia jest najszczęśliwszy i kojarzy się ze spełnieniem: w rodzinie, relacjach, przyjaźniach, zainteresowaniach i pracy. Menopauza jako początek końca? To nie mogłoby być dalsze od prawdy.
Zmiany okresu menopauzy
Badania nad fizjologicznymi zmianami, które zachodzą u kobiet w czasie perimenopauzy – okresie kilku lat poprzedzających menopauzę – wykazały, że obok zachwiań hormonalnych, które niosą za sobą utratę płodności, nasze ciała, a szczególnie układ nerwowy, niemalże dosłownie zyskują nowe okablowanie. Wpływa ono na myśli kobiety, jej zdolność koncentracji i ilość paliwa kierowanego do płata czołowego mózgu. Dr Christiane Northrup, po latach pracy z tysiącami kobiet, które przeszły przez perimenopauzę i menopauzę, oraz po doświadczeniu tych procesów na własnej skórze, przychodzi do nas z wiedzą i słowami otuchy. Menopauza może być ekscytującą przygodą; nowym etapem rozwoju. Jeśli powitamy ją z pełną świadomością i otwartością, obdarzy nas przemianą i uzdrowieniem ciała, umysłu i ducha.
Moc kobiet w średnim wieku
Kobiety w średnim wieku nie są już niewidzialne i nie siedzą cicho. Są wykształcone, wiedzą, czego chcą, angażują się we własne zdrowie i są zdeterminowane, by nad nim zapanować. Mają też coraz większe wpływy społeczne i ekonomiczne. Są potężną i potencjalnie niebezpieczną grupą dla każdej instytucji, która zbudowana jest na status quo. Budzimy się, by nieść światu tak potrzebną dobrą nowinę o zdrowiu, nadziei i uzdrowieniu.
Menopauza to zmiana perspektywy
Większości kobiet, nawet te na wysokich stanowiskach i singielki, buduje swoją tożsamość i samoocenę w oparciu o relacje. Dla kontrastu mężczyźni obraz samych siebie opierają na pracy, dochodach i sukcesach w świecie poza domem. Dla obu płci wzorzec ten zmienia się w wieku średnim: kobiety zaczynają kierować więcej energii na zewnątrz, odkrywając w świecie źródła kreatywnej ekspresji i samooceny. Mężczyźni tymczasem przechodzą kryzys wieku średniego w inny sposób – zmęczeni światem, kierują się do wnętrza, zmieniając się w stróżów domowego ogniska. Marzą o emeryturze spędzonej przy kominku, w otoczeniu rodziny, z dala od pracy i jej pól bitew. Kobieta w okresie menopauzy, królowa swojego życia, staje na rozdrożu, rozrywana przez przyzwyczajenie i świat, który dobrze zna i marzenia o nowych drogach, które się przed nią otwierają. Wołają do niej, by odkrywała siebie, wszystkie uśpione dotychczas aspekty swojej osobowości, skupiła się wreszcie, po latach stawiania siebie na drugim miejscu, na swoim potencjale. Oto wyzwanie wieku średniego.
Jak mówi dr Christiane Northrup:
W moim osobistym doświadczeniu, którym teraz dzielę się z milionami innych kobiet, uniesienie hormonalnej zasłony – cyklu miesięcznego, który zmuszał nas do skupiania się na potrzebach i uczuciach innych osób – może być wyzwalające, ale również przynosić niepokój i niepewność. W wieku średnim gwałtownie wzrasta liczba separacji i rozwodów, wiele kobiet wybiera też nowe ścieżki kariery i rozwoju. Zawsze wyobrażałam sobie, że spędzę całe życie z mężczyzną, którego poślubiłam; że razem się zestarzejemy. To było jednym z moich najdroższych marzeń.
W wieku średnim, podobnie jak tysiące innych, musiałam pożegnać się ze złudzeniami na temat tego, jak będzie wyglądać moje życie. Musiałam się zmierzyć z rozterką starą jak świat: jak poradzić sobie ze stratą czegoś, czego nigdy nie miałam. To bardzo trudne. Nie chodziło jednak tylko o to, z kim spędzę emeryturę. To było ostrzeżenie płynące z głębi mojego ducha: „rośnij albo giń”. Takie miałam opcje. Postanowiłam wzrastać.
Decades’ worth of images have been distilled down to 512 pages of photographs in this ultimate retrospective collection of Nobuyoshi Araki's work, selected by the artist himself.
First published as a Limited Edition and now back in a new format to celebrate TASCHEN’s 40th anniversary, the curation delves deep into Araki’s best-known imagery: Tokyo street scenes; faces and foods; colorful, sensual flowers; female genitalia; and the Japanese art of kinbaku, or bondage. As girls lay bound but defiant and glistening petals assume suggestive shapes, Araki plays constantly with patterns of subjugation and emancipation, death and desire and with the slippage between serene image and shock.
Describing his bondage photographs as “a collaboration between the subject and the photographer”, Araki seeks to come closer to his female subjects through photography, emphasizing the role of spoken conversation between himself and the model. In his native Japan, he has attained cult status for many women who feel liberated by his readiness to photograph the expression of their desire.
Na czym w takim razie polegał ów nienazwany problem? Jakimi słowami kobiety próbowały go opisać? Czasami jakaś kobieta mówiła: „Czuję się w jakimś sensie pusta… niespełniona” albo: „Czuję się, jakbym w ogóle nie istniała”. Niektóre próbowały zapomnieć o udręce, sięgając po środki uspokajające. Czasami myślały, że problem dotyczy męża lub dzieci, albo że właściwie wystarczy tylko zmienić umeblowanie w domu, przeprowadzić się do lepszej dzielnicy, znaleźć sobie kochanka lub urodzić jeszcze jedno dziecko. Czasami szły do lekarza z objawami, których nie potrafiły opisać: „Czuję się zmęczona… potwornie złoszczę się na dzieci, złoszczę się tak bardzo, że aż mnie to przeraża… Czuję, że zaraz się rozpłaczę bez żadnego powodu”. (Pewien lekarz z Cleveland nazwał to „syndromem gospodyni domowej”.) Fragment książki Ameryka była z nich dumna. Mówiło się o szczególnej roli amerykańskiej pani domu, o jej osobistym szczęściu i historycznej misji. Tymczasem Friedan podsunęła tym rzekomo spełnionym kobietom lustro, w którym zobaczyły ogrom własnej frustracji, poczucie pustki, zagubienia, bezsensu i wstydu, że tak właśnie się czują. Dotarło do nich, że nie są same. Że jednak nie zwariowały, bo ich desperacja to doświadczenie milionów innych kobiet. W listach do autorki – a dostała ich całe stosy – pisały z przejęciem, że ta książka zmieniła ich życie. Mistyka kobiecości to książka-legenda. Książka, która zmieniła świat. Kongres Kobiet otwiera nią swoją Bibliotekę, w której znajdą się kluczowe dzieła feministyczne. Polecamy „Mistykę” tym wszystkim, którzy uważają, że miejsce kobiety jest w domu, bo tak chce natura. I wszystkim, którzy uważają feminizm za dziwactwo, które nie dotyczy „zwyczajnych kobiet”. Ale polecamy ją także tym z Was, które – i którzy – wiedzą, że jest inaczej. To książka, od której zaczął się wielki zryw i wielka zmiana. Magdalena Środa Mistyka kobiecości to klasyka feminizmu liberalnego. Friedan dowodzi, że kobiety to przede wszystkim jednostki, które nie mniej niż mężczyźni mają prawo dążyć do samorealizacji w sferze publicznej. Masowe zamknięcie kobiet w domach to gotowy przepis na frustrację i nerwice, a przy tym absurdalne marnotrawstwo ludzkiego potencjału. Ta książka powstała pół wieku temu w Ameryce, ale warto do niej wrócić tu i teraz, bo aktywizacja zawodowa kobiet pozostaje wielkim wyzwaniem polityki społecznej w Polsce i w Europie. Małgorzata Fuszara
Książka przedstawia działalność Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (TPD) w PRL-u. Dotychczasowe współczesne publikacje koncentrują się przede wszystkim na funcjonwaniu organizacji w okresie stalinowskim, za koniczne uznałam więc przeprowadzenie analizy pracy TPD po 1956 r. Niniejsza książka stanowi skróconą i na nowo zredagowaną wersję mojego doktoratu napisanego w języku niemieckim. Ponieważ dotyczy ona działalności polskiej organizacji, jak i zarysu funkcjonowania opieki nad dzieckiem w Polsce Ludowej, rzeczą oczywistą było dła nie przetłumacznie jej na język polski. Działalność Towarzystwa Przyjaciół Dzieci wzubudziła zainteresowanie nie tylko naukowców z mojego macierzystego Uniwersyteu w Ratyzbonie. Miałam przyjemność przedstwić wyniki swoich badań m.in. na Uniwersytecie w Kolonii, w Instytucie Pamięci Narodowej w Warszawie oraz w Niemieckim Instytucie Historycznym w Warszawie.
Dieses Buch befasst sich mit der Tätigkeit der Gesellschaft der Kinderfreude (Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, kurz TPD). Die bisherigen, gegenwärtigen Publikationen umfassen vor allem das Handeln der Organisation in der stalinistischen Periode, sodass ich die Durchführung einer Analyse der Arbeit der TPD nach dem Jahre 1956 für notwendig hielt. Die vorliegende Veröffentlichung ist eine gekürzte und überarbeitete Doktorarbeit, die in deutscher Sprache verfasst wurde. Da es sich bei der TPD um eine polnische Organisation handelt und diese Analyse gleichsam einen Überblick über das gesamte Fürsorgesystem in der Volksrepublik Polen gibt, war es für mich sehr wichtig die Arbeit auch in der polnischen Sprache zu veröffentlichen. Die Forschung über die Tätigkeiten der Gesellschaft der Kinderfreude erweckte nicht nur bei den Wissenschaftlern meiner Heimatuniversität in Regensburg reges Interesse, sondern ermöglichte es mir die Ergebnisse meiner Untersuchungen u.a. an der Universität zu Köln, am Institut des Nationalen Gedenkens in Warschau und am Deutschen Historischen Institut Warschau vorzustellen.
Książka ta w przystępny sposób pokazuje dzieciom, jak różnorodne są odcienie smutku i towarzyszące im odczucia. Zwłaszcza gdy jest to żal po stracie bliskiej osoby. Czy taki smutek w ogóle kiedyś minie? Autorka z wyczuciem przekonuje małych czytelników, że choć wydaje się to niemożliwe, prędzej czy później nadchodzi czas, kiedy robi się nam lżej i zaczynamy czuć radość z pięknych chwil, jakie przeżyliśmy razem z ukochaną osobą. Żywe i bliskie rzeczywistości ilustracje zachęcają dzieci do otwartej rozmowy o tej trudnej sytuacji.
KSIĄŻKA AUTORA BESTSELLEROWEJ ""CYFROWEJ DEMENCJI""!W ciągu minionej dekady smartfon podbijał świat w oszałamiającym tempie, zmieniając codzienność użytkowników w stopniu, w jakim nie udało się to dotąd żadnej technicznej nowince.Towarzyszy nam od rana do wieczora, w pracy i w życiu prywatnym wygląda na to, że nie możemy się bez niego obyć. Wielu dostrzega pozytywne strony korzystania z tego urządzenia, nieliczni zastanawiają się nad jego negatywnym wpływem na nasze myślenie, odczuwanie i działanie, a także na zdrowie.Czy mamy powody do obaw? Najwyższy czas przyjrzeć się faktom.
Autorka stara się odpowiedzieć na wiele ważnych pytań, jakie stawia przed nami współczesne rodzicielstwo. Wskazuje dylematy, z którymi borykają się rodzice, ale nade wszystko próbuje uświadomić, że wyznacznikiem naszych poczynań jako dorosłych, zdawałoby się rozsądnych i odpowiedzialnych ludzi, rodziców, powinno być dobro dziecka.
„Najważniejsze, żeby dzieci wychowywać w miłości i poczuciu bezpieczeństwa, pokazywać im, co jest dobre, a co złe – by później same potrafiły czytać świat. Przekazem dla dziecka powinna być miłość – jednak nie każdej matce i nie każdemu ojcu przychodzi ona łatwo.”
(fragment książki)
Tematem niniejszej książki jest jąkanie widziane inaczej, w ujęciu systemowym. Jest to spojrzenie oparte na wynikach badań, w tym własnych, oraz wieloletnim doświadczeniu w prowadzeniu terapii skoncentrowanej na problemie osoby jąkającej się. Skupiono się na przyczynach jąkania oraz ukazano je w kontekście innych zaburzeń. Omówiono wyniki eksperymentów zmierzających do zmiany postaw wobec osób jąkających się i ich terapii. W książce podano różne metody rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży jąkającej się oraz ich otoczenia szkolnego i rodzinnego. Przedstawiono warunki i determinanty prowadzenia efektywnej terapii, opartej na połączeniu treningu płynnego mówienia, psychoterapii i socjoterapii. Wyróżniona w podtytule monografii metoda Tarkowskiego została przedstawiona w sposób wyjątkowy. Ukazano bowiem przebieg i dynamikę procesu terapeutycznego, którego fundamentem jest dialog. Opis zawiera liczne przykłady rozmów z pacjentami. Mam ogromny szacunek dla Zbigniewa Tarkowskiego i Agnieszki Okrasińskiej, którzy zdecydowali się na ujawnienie swojego warsztatu pracy, dzięki czemu możemy być biernymi uczestnikami zaprezentowanych oddziaływań terapeutycznych.Z recenzji prof. dra hab. Jacka J. Błeszyńskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
