Powieść Pepeteli – uczestnika walk zbrojnych o niepodległość Angoli i wykładowcy socjologii – to pasjonująca saga ukazująca panoramiczny obraz wydarzeń, które ukształtowały Angolę od XIX-wiecznej kolonii karnej, poprzez niewolnictwo, powstania Afrykańczyków i wywłaszczenie rdzennej ludności z ziemi. Po tym, jak ojciec głównego bohatera, skazany za morderstwo, zostaje przesiedlony z Portugalii do Angoli, rodzina Semedo z każdym pokoleniem coraz bardziej splata swoje losy z Czarną Angolą. Kolejom ich życia, wojnom i narodzinom nowego narodu przygląda się czujnie Yaka – mityczna statua jednego z ludów rdzennych, której wolę Alexandre Semedo usiłuje za wszelką cenę rozszyfrować. Powieść Pepeteli – nagrodzona w 1986 roku Angolską Narodową Nagrodą Literacką – po mistrzowsku obnaża swą polifoniczną narracją mechanizmy kształtowania się narodów, obrazuje, wokół jakich elementów tożsamości oraz rzeczywistości społecznej mogą się one skupiać.
Wykorzystując sagę rodzinną jako strategię narracyjną, Pepetela przeprowadza analizę społeczeństwa kolonialnego i reinterpretuje historię Angoli, oddając głos wszystkiemu, co zostało przemilczane i przesłonięte przez oficjalną historiografię portugalską.
Donizeth Aparecido dos Santos, „Organon”
„Yaka” to prawdziwe ćwiczenie etnohistoryczne, ponieważ przekazuje i reinterpretuje wspomnienia i mity, pozwalając społeczności wyobrazić sobie swoją przeszłość i wykorzystać ją do aktualizowania i wzmocnienia swojej tożsamości.
Alexandra Santos, „Oxford Research Encyclopedia of African History”
Doskonałe studium mentalności kolonisty i jego walki o zrozumienie i stanie się częścią nowego świata. Świetnie napisane i bardzo wnikliwe dzieło.
Eugene M. Baer, „Humanities and Social Sciences”
Co robisz, gdy świat się rozpada, a ty akurat jesteś na głodzie? Wraz z młodą, zbuntowaną Iranką ruszamy w trwającą dwadzieścia cztery godziny podróż po ogarniętym chaosem Teheranie w poszukiwaniu dawki narkotyków. Powieść Mahsy Mohebali zaczyna się od trzęsienia ziemi, a dalej napięcie tylko rośnie. „Nie ma co” to mroczne i zjadliwe – lecz nie pozbawione humoru – spojrzenie na autorytarne państwo, pogrążone w kryzysie społeczeństwo i dysfunkcyjną rodzinę; to wstrząsający portret współczesnego Iranu. Dzieło Mohebali zostało nominowane do National Translation Award 2022 (USA) oraz New Yorker Best Book of 2022, a także uhonorowane w 2010 roku najbardziej prestiżową nagrodą literacką w Iranie – Literacką Nagrodą Houszanga Golsziriego. Niniejsza książka doczekała się w kraju rodzinnym kilkunastu wznowień i osiągnęła sprzedaż stu tysięcy egzemplarzy.
Powiedzieć, że ta książka jest radykalna, to nic nie powiedzieć.
– Anna Learn, „Electric Literature”
Błyskotiwe spojrzenie na dumny kraj, który od wielu lat jest stygmatyzowany i izolowany. Mahsa Mohebali bardzo umiejętnie stworzyła antybohaterkę, która łamie konwencje i wystrzega się utartych schematów, ale nie odkryła jeszcze, czym je zastąpić. (...)Z pewnością ta książka stawia więcej pytań niż daje odpowiedzi, a czytelnik ma wrażenie, jakby właśnie wpadł do króliczej nory w „Alicji w Krainie Czarów” lub został rzucony na kolejkę górską, która wypadła z torów.
– Mandy Brauer, „The Litro Magazine”
Książka Mahsy Mohebali to błyskotliwa, oryginalna powieść w stylu romansu łotrzykowskiego. (…) „Nie ma co” to mocna krytyka współczesnego Iranu, zarówno pod kątem problemu uzależnienia od narkotyków, jak i nierówności społecznych. (…) Szalona podróż po Teheranie i pociągająca, skomplikowania bohaterka sprawiają, że książkę tę trudno zapomnieć.
– Benjamin Woodard, „Words Without Borders”
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?