Związki sportu z mediami i polityką są wieloaspektowe i dość skomplikowane, a badania nad nimi mogą być prowadzone z różnych perspektyw. Niniejsza książka nie ma jednak na celu przedstawienia różnorodności podejść do omawianej problematyki, lecz skupia się na wybranych aspektach relacji mediów, polityki i sportu, ukazanych na tle historii politycznej i rozwoju mediów. Główną oś opisu stanowią nowożytne igrzyska olimpijskie, choć podejmowane są także wątki związane z popularnymi dyscyplinami sportowymi – przede wszystkim z piłką nożną, ale również innymi, które posłużyć mogły do zobrazowania analizowanej problematyki.
Książka stanowi wartościową publikację poszerzającą wiedzę na temat związku między wartościami młodzieży a postawami wobec osób z niepełnosprawnością ruchową. Pogłębia także wiedzę na temat związków między wybranymi czynnikami socjodemograficznymi i poznawczymi a preferowanymi wartościami oraz postawami młodzieży. Ukazanie empirycznych związków między różnymi czynnikami kształtującymi wybory aksjologiczne młodych ludzi oraz formującymi ich postawy społeczne wobec osób niepełnosprawnych należy uznać za największy walor poznawczy tej pracy. Monografia rzuca również ciekawe światło na kondycję społeczno-moralną współczesnej młodzieży uczącej się w szkołach ponadgimnazjalnych.
W opracowaniu zwrócono uwagę na ukazanie specyfiki i sposobów organizowania warunków rozwojowych dziecka niepełnosprawnego funkcjonującego w różnych środowiskach społecznych. Publikacja zawiera teoretyczne uwarunkowania niepełnosprawności, jak również praktyczne sposoby jej diagnozy i przykłady działań wspomagających. Przedstawione przykłady możliwych działań rehabilitacyjnych, w których uczestniczą dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi, są ukierunkowane przede wszystkim na zredukowanie zdiagnozowanych już problemów oraz wsparcie całych rodzin w podejmowaniu aktywności społecznej w ich naturalnym środowisku. Szansą na powodzenie tych zabiegów jest równe zaangażowanie w proces rehabilitacyjny wszystkich jego podmiotów.
Publikacja stanowi próbę kompleksowego ujęcia dziennikarstwa śledczego jako jednego z niezbędnych elementów systemu demokratycznego. Ponadto proponuje ona refleksję nad kształtującymi się trendami i praktykami w tym zakresie, co zostało nazwane „międzynarodowym dziennikarstwem śledczym”. Prowadzone przeze mnie badania nad dziennikarstwem śledczym w wymiarze międzynarodowym nawiązują do realizowanych badań nad mediami i komunikowaniem globalnym w Katedrze Dziennikarstwa, Nowych Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. Należy podkreślić, że obszar badawczy związany z szeroko pojętym dziennikarstwem śledczym był przedmiotem analiz środowiska akademickiego, w głównej mierze amerykańskiego i brytyjskiego. Na szczególną uwagę zasługują prace następujących badaczy: James L. Aucoin, Hugo de Burgh, David L. Protess, Fay Lomax Cook, Jack C. Doppelt, James S. Ettema, Curtis D. MacDougall, Margaret T. Gordon, Marilyn Greenwald, Joseph Bernt, Andrew D. Kaplan, David Spark, Tony Harcup, Bill Kovach, Tom Rosentiel, Anya Schriffin, Arthur i Lila Weinberg. Ze względu na specyfikę tego typu dziennikarstwa, co wynika bezpośrednio ze sprawowanej funkcji kontrolnej, wykorzystano literaturę dotyczącą etyki mediów i zawodu dziennikarza śledczego, a także uwarunkowań prawnych i politycznych. Zjawisko dziennikarstwa śledczego było również przedmiotem analiz w Polsce, które stanowią przyczynek do naukowej debaty na temat jego kondycji i perspektyw rozwoju. Z tego względu na uwagę zasługują opracowania naukowe polskich uczonych: Wojciecha Adamczyka, Marka Palczewskiego, Moniki Worsowicz. Ponadto artykuły naukowe skupiające się na tej materii pojawiały się w opracowaniach szerzej traktujących dziennikarstwo, by wymienić prace Jacka Sobczaka czy Iwony Hofman. Istotne było również odwołanie się do publikacji i spostrzeżeń autorstwa dziennikarzy śledczych, zarówno zagranicznych, jak i polskich np. Carla Bernsteina i Boba Woodwarda, Bertolda Kittela czy Sylwestra Latkowskiego. Oprócz literatury przedmiotu, niezbędnej do monograficznego ujęcia problematyki, analizie poddano zebrany też materiał empiryczny, na który składają się: artykuły, raporty ze śledztw w formie książek, materiały audiowizualne, filmy dokumentalne, zdjęcia, udostępniane bazy danych, zawartość mediów społecznościowych.
Refleksja dotycząca potrzeby prowadzenia badań bibliologicznych związanych z szeroko rozumianą ochroną zbiorów bibliotecznych, wymianą doświadczeń pomiędzy teoretykami a praktykami oraz szukania skutecznych rozwiązań zachowania dziedzictwa kultury piśmienniczej dla następnych pokoleń towarzyszyła I Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Ochrona zbiorów bibliotecznych. Przeszłość – Teraźniejszość – Przyszłość, odbytej 19–20 maja 2016 r. w Bydgoszczy. Zapoczątkowana wówczas debata doprowadziła dwa lata później do zorganizowania przez Zakład Historii Sztuki i Kultury Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, w dniach 17–18 maja 2018 r., II Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Ochrona zbiorów bibliotecznych. Przeszłość – Teraźniejszość – Przyszłość. Oddany do rąk Czytelników tom zawiera dziewięć tekstów, głównie uczestników wspomnianej II Konferencji, reprezentujących różne instytucje naukowe z Bydgoszczy, Gdańska, Łodzi, Opawy, Poznania, Warszawy oraz Wrocławia.
Adnotowana bibliografia literackiej zawartości działu beletrystycznego tygodnika „Przyjaciółka” z lat 1948–1989 wyrosła z potrzeby udokumentowania roli tego pisma w dyfuzji literatury i upowszechnianiu czytelnictwa masowego w powojennym 40-leciu Polski Ludowej. Kulturotwórcza działalność jednego z najbardziej popularnych periodyków tamtego okresu, nie tylko w kategorii prasy kobiecej, nie została praktycznie do tej pory rozpoznana. Tymczasem fenomen znany pod nazwą „Przyjaciółka”, była ważnym ogniwem w systemie partyjnej propagandy masowej kierowanym do wielomilionowego audytorium. Jego zgłębienie ma szansę wzbogacić wiedzę o mechanizmach transmisji oficjalnych treści artystycznych szerokiej publiczności. Pozwala też spojrzeć na ten repertuar jako na wyraz trudnego kompromisu między poddawanymi ustawicznym zabiegom socjotechnicznym preferencjami i oczekiwaniami czytelniczek a intencjami politycznego dysponenta pisma.
Dzwon w chrześcijańskiej kulturze Europy od wieków postrzegany jest jako element jednoczący. Stanowi jeden z ważniejszych symboli ładu i wspólnego systemu wartości wyrosłych na gruncie chrześcijaństwa. Tom „Dzwon w chrześcijańskiej Europie” prezentuje najnowszą wiedzę związaną z powstaniem, istnieniem, symboliką i kulturą dzwonów.
Merytoryczna treść poszczególnych referatów konsekwentnie oscyluje wokół fundamentalnych relacji dzwonu do historii, sacrum, kultury, symboliki, sztuki, szeroko pojętej twórczości, komunikacji społecznej oraz ludwisarskiego rzemiosła. Publikacja zwraca uwagę na wyzwania, jakie stoją przed współczesną kampanologią oraz uświadamia o rozmiarach postępu, jakiego dokonano w aktualnych badaniach dzwonów, w zakresie historii, symboliki czy antropologii kulturowej. (…)
Dzwony kościelne, podczas liturgii, przygotowują chrześcijan do przyjmowania prawdy o Trójjedynym Bogu Miłości oraz służą umacnianiu osobistego dialogu z Bogiem. Ponadto kształtują tożsamość człowieka w środowisku pracy i miejscu zamieszkania.
Książka stanowi przykład praktycznej realizacji postulatu interdyscyplinarności w studiach nad pożywieniem, które w ostatnich latach jest przedmiotem badań przedstawicieli wielu nauk: archeologii, historii, antropologii, socjologii, kulturoznawstwa. Prezentowane w niej artykuły podzielone na trzy części o zróżnicowanej tematyce, mieszczące się w ramach tzw. food studies, podejmują próbę określenia roli jedzenia w życiu człowieka. Nie tylko przez pryzmat zaspokajania podstawowych potrzeb egzystencjonalnych, ale także jako ważne źródło, które w przestrzeni historycznej kreowało działania społeczno-kulturowe. Takie zintegrowane spojrzenie na kwestię żywności jest niezbędne do pełnego zrozumienia złożonych problemów związanych z jedzeniem. Takie podejście jest także czymś więcej niż tylko sumą badań poszczególnych dyscyplin naukowych – dostarcza nowych informacji na temat sposobów, w jakich żywność uczestniczy w całokształcie procesów społecznych, politycznych, środowiskowych, kulturowych i ekonomicznych.
Książka jest poświęcona źródłom wizualnym w badaniach nad historią polskiego kina. Badacze doskonale już wiedzą, że same filmy nie wystarczą. Coraz częściej sięgają po dokumenty archiwalne, scenariusze, scenopisy, szeroko rozumiane piśmiennictwo, dzienniki i wspomnienia itp. Dzięki nim można lepiej poznać i zrozumieć historię powstawania różnych filmów, jak również ich rozmaite konteksty. Znacznie rzadziej, mimo coraz większej świadomości metodologicznej historyków kina, uwzględniają oni źródła wizualne, które przecież posiadają znaczną potencję informacyjną, nie zawsze docenianą i w pełni wykorzystywaną. Na nie właśnie autorzy zawartych w książce tekstów chcą zwrócić uwagę.
Obiektem badawczym pracy są wyrażenia z komponentem kolorystycznym. Podstawową kwestią dociekań jest ich charakterystyka wraz z utrwalonym w nich językowym ujęciem rzeczywistości pozajęzykowej ukazanym w planie konfrontacji międzyjęzykowej. W książce język traktuje się jako narzędzie opisu i ujęcia elementów rzeczywistości oraz instrument pośredniczący w próbach dotarcia człowieka do świata, który go otacza i który jest w nim. Praca składa się z dwóch części. Części pierwszej – teoretycznej – obejmującej dwa rozdziały, w pełni świadomie nadano charakter przeglądowy. Dlatego rozdział pierwszy zawiera ogólne informacje o barwie jako zjawisku fizycznym (pochodnej rozszczepienia światła), wrażeniach i spostrzeżeniach barwnych. Omawia się w nim także fizjologiczne podstawy widzenia kolorów, przedstawia symbolikę barw w szerokim kontekście kulturowym oraz dokonuje przeglądu stanu badań nad nazwami barw w różnych językach. Rozdział zamykają wybrane zagadnienia z zakresu semantyki barw. W rozdziale drugim zostaje sprecyzowana podstawa teoretyczna dla analizy przedstawionej w części empirycznej pracy. W części drugiej zostają szczegółowo omówione założenia metodologiczne pracy: cele, materiał badawczy i metoda opisu korpusu językowego. Zasadnicza część pracy – materiałowa – poświęcona jest odtworzeniu wycinka językowo-kulturowego obrazu świata w języku polskim i w języku niemieckim. Analiza obejmuje semantyczno-kulturową charakterystykę połączeń nazw barw z klasami różnych obiektów, także w znaczeniu metaforycznym, z uwzględnieniem referencji prototypowych w rzeczywistości pozajęzykowej, co może przyczynić się do lepszego poznania kolorów, zrozumienia ich symboliki i uświadomienia sobie łączonych z nimi konotacji i konceptualizacji w obydwu językach.
Odmienna mowa, wygląd, zachowanie od wieków wzbudzały różnorodne, często skrajne emocje: zaciekawienie, obawę, a nawet strach. Uczucia te były podstawą rozmaitych działań społecznych – od chęci zrozumienia i akceptacji, poprzez próby oswojenia odmienności, aż do dążenia do anihilacji. Zawarte w książce artykuły, oddając punkt widzenia różnych dyscyplin, odpowiadają na pytania dotyczące ludzkiego bytu w relacjach odmienności. Jest ona rozważana przez pryzmat wielu czynników i motywów – społecznych, etnicznych, religijnych, politycznych, w wielorakich wymiarach, bo zarówno jednostek, wspólnot lokalnych, jak i organizmów państwowych. Zdając sobie sprawę, że tom ten naturalnie nie wyczerpuje tematu odmienności, redaktorzy mają nadzieję, że prezentowana praca przyczyni się do wzbogacenia dotychczasowej wiedzy oraz do dalszych studiów nad tą problematyką.
Niniejsza książka stanowi próbę odpowiedzi na zasadnicze pytanie: jak wspierać potencjał innowacyjnego rozwoju społecznego w organizmach miejskich, tak aby ich mieszkańcy żyli bliżej siebie, szczęśliwiej i dłużej? Składa się na nią wielogłos specjalistów różnych dziedzin i dyscyplin badawczych, mających świadomość roli, jaka przypada środowisku naukowemu zarówno w wyznaczaniu standardów i celów postępu, jak i w diagnozie jego barier. Postawione pytanie wydaje się o tyle zasadne, że z co najmniej kilku względów nadszedł sprzyjający czas na wdrażanie innowacyjnych rozwiązań miejskich. Przede wszystkim dlatego, że coraz powszechniejsza staje się świadomość, iż to miasto stanowi dzisiaj koło zamachowe gospodarki i gwarant rozwoju. Wzrasta przy tym nacisk w Unii Europejskiej na innowacje, zwłaszcza te natury społecznej, środowiskowej i energetycznej. W wielu przypadkach innowacyjność miejską wymusza także konieczność dostosowania się do zaostrzanych przepisów, trans czy międzynarodowych. Ponadto wydaje się, że polskie miasta powoli dojrzewają do tego, aby podjąć się wdrażania innowacji społecznie zakorzenionych, wykorzystujących nowoczesne praktyki i technologie w ramach spójnych wizji przyszłości. Od…
Rozprawa wpisuje się w szeroko rozumiane badania nad relacjami pomiędzy władcą a duchowieństwem. Jej celem jest przedstawienie stosunków zakonu krzyżackiego z męskimi zakonami mendykanckimi (żebraczymi) w Prusach do 1466 r., tj. z dominikanami, franciszkanami, augustianami-eremitami i karmelitami. Ma na celu ukazanie zarówno ogólnych zasad, którymi kierowali się Krzyżacy w analizowanych relacjach, jak też szczegółowe omówienie stosunków z poszczególnymi zakonami żebraczymi.
Mijająca w 2014 r. dekada od powołania diecezji bydgoskiej i podniesienia fary (konkatedry) do godności katedry, dała sposobność do ponownej interdyscyplinarnej debaty o dziejach świątyni. Wymianie naukowej myśli (zainicjowanej w roku jubileuszu) czynnie patronowali: Jego Ekscelencja biskup Jan Tyrawa Ordynariusz Diecezji Bydgoskiej oraz Jego Magnificencja prof. Janusz Ostoja-Zagórski rektor Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. Zapisem debaty jest przekazany do rąk Czytelnika tom: Kościół katedralny w Bydgoszczy. Ogólnie brzmiący tytuł oddaje szerokie spektrum dyskusji, uwzględniającej średniowieczną metrykę architektury i średniowieczne elementy wyposażenia.
Książka podsumowuje badania prowadzone w latach 2012–2016 w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki”. Jest pierwszą monografią malarskich dekoracji ściennych z lat 1795–1939 zachowanych w drewnianych świątyniach Wielkopolski. Kataloguje 77 zespołów malowideł. Atrybuuje i datuje dzieła, analizuje ich jakości artystyczno-stylistyczne, charakteryzuje ikonografie, programy dekoracyjne i systemy aranżacyjne; wskazuje związki z malarstwem monumentalnym, określa relacje z aktualnymi zjawiskami kultury religijnej.
Kolejna z cyklu poświęconego badaniom zależności zjawisk społeczno-politycznych, przede wszystkim konfliktów powstających w życiu publicznym, z działalnością na niwie kultury i sztuki. Wyodrębniono w niej dwie części: Obraz wojny w wybranych dziełach literackich oraz Kultura i sztuka wojenna jako element oddziaływania propagandowego i budowania tożsamości narodowej. Autorami artykułów są pracownicy Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych UKW oraz kilkunastu krajowych ośrodków naukowych, wśród których są zarówno doświadczeni badacze problematyki, jak i osoby debiutujące w tej dziedzinie.
Książka ta świetnie wpisującą się w nurt aktualnych rozważań nad strukturą i organizacją społeczności zamieszkujących w pradziejach Europę Środkową. Podjęcie tej problematyki, choć niezupełnie nowe, wyróżnia dzieło J. Żychlińskiej wśród wielu innych publikacji, traktujących o epoce brązu i wczesnej epoce żelaza z punktu mniej lub bardziej drobiazgowych rozważań nad relacjami chronologiczno-kulturowymi, które nadal stanowią dominujący nurt w literaturze przedmiotu.
W niniejszej książce ukazano zróżnicowane reakcje twórców na wojnę na przestrzeni dziejów w takich dziedzinach kultury i sztuki wizualnej, jak: malarstwo, grafika i rysunek, fotografia i film, a także numizmatyka, wystawiennictwo i moda. Podobnie jak w latach ubiegłych, także tym razem zaproszono do dyskusji zarówno pracowników naukowo-badawczych, jak i osoby reprezentujące świat kultury i sztuki. Praca zawiera trzynaście tekstów, przygotowanych przez pracowników z ośrodków naukowych, kulturalnych i artystycznych z całego kraju. Zgrupowane są one w trzy części tematyczne: Film; Malarstwo, szkice i fotografia; Kultura i sztuka – varia.
Publikacja przedstawia problematykę starości w teoriach i koncepcjach socjologicznych oraz psychologicznych. Zaznaczyć należy, że po raz pierwszy w literaturze gerontologicznej pojawia się perspektywa feministyczna. Autorka bardzo obszernie zaprezentowała światowy dorobek w polskim piśmiennictwie gerontologicznym. Praca przeznaczona dla pedagogów i gerontologów społecznych.
Anita Garbat, Agnieszka Karpeta: Nauczyciele historii szkół średnich we wspomnieniach uczniów 1918-1989
Tomasz Bugaj: Wywiady narracyjne z represjonowanymi w Związku Radzieckim Świadkami Jehowy: problemy metodologiczne na przykładzie badań własnych
Adam Piwek: Pamięć pełna aktywności. Angielskie pomysły na kształtowanie świadomości historycznej
Krzysztof Garczewski: Polityka historyczna we współczesnych stosunkach polsko-niemieckich
Marek Mutor: Nowoczesne metody prezentowania wydarzeń historycznych na przykładzie projektów Ośrodka "Pamięć i Przyszłość"
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
