Domiującymi religiami Chin i Dalekiego Wschodu są taoizm, konfucjanizm, szintoizm oraz hinduizm i buddyzm. Naszym Klientom szczególnie chcieliśmy polecić książki duchowego i politycznego przywódcy narodu tybetańskiego, laureata Pokojowej Nagrody Nobla Dalajlamy. Jego ksiązki potrafia zmienić życie niejednego człowieka. Dalajlama tłumaczy, jak uwalniać się od przygnębiających i złych myśli oraz nawiązywać kontakt z innymi ludźmi w życzliwy i pełen miłości sposób, który przynosi ulgę. Zapraszamy do zapoznania się z osobistymi refleksjami i doświadczeniami autora wyniesionymi z własnych duchowych poszukiwań. Dzięki temu skutecznie otwiera oczy, rozszerza inteligencję oraz wzmacnia serca.
Trudno wyobrazić sobie Indie starożytne czy współczesne bez dżinizmu, a mimo to pozostaje on nieznany polskiemu czytelnikowi.
Początki tej jednej z najstarszych tradycji religijnych i filozoficznych w Indiach, starszej od buddyzmu, sięgają VII?VI w. p.n.e. Od zarania dżinizm był przede wszystkim systemem etycznym. Takie zasady moralne jak niekrzywdzenie istot żywych czy wegetarianizm, które tak bardzo kojarzą się nam z Indiami, upowszechniły się dzięki aktywności dżinistów. Widok na polnej drodze wędrownego ascety w białych szatach z maseczką osłaniającą usta, by nie skrzywdzić żadnego stworzenia, czy szpitale i schroniska dla zwierząt nieodmiennie kojarzą się z tą religią. Tak popularna w dobie nowożytnej idea biernego oporu, powszechnie kojarząca się Mahatmą Gandhim, uformowała się pod przemożnym wpływem dżinijskim. Dżinizm wywierał istotny wpływ na indyjskie życie intelektualne, prądy filozoficzne, sztukę i literaturę, a także na politykę i gospodarkę.
Niniejsza książka jest pierwszym w języku polskim opracowaniem poświęconym dżinizmowi. Czytelnik znajdzie w niej próbę wyjaśnienia początków tej religii oraz zarys rozwoju historycznego, z uwzględnieniem czasów najnowszych. Praca przedstawia również dżinijskie praktyki religijne, rytuały i najważniejsze święta, a także obfitą literaturę dżinijską.
Monografia Joanny Białek nie ma precedensu w rodzimym piśmiennictwie. Jest pierwszą, w pełni profesjonalną, udaną pod względem merytorycznym i formalnym, napisaną w języku polskim pracą dotyczącą historii buddyzmu tybetańskiego. Opiera się na bardzo szerokim materiale faktograficznym. Zarówno bogata bibliografia, jak i liczne odniesienia do tekstów źródłowych stanowią, iż ta publikacja stanie się niezwykle pomocna dla tych wszystkich, którzy chcą się w sposób rzetelny zajmować złożoną i skomplikowaną tematyką dotyczącą buddyzmu tybetańskiego. Książka, pomimo tego, iż porusza bardzo trudne zagadnienia, napisana jest w sposób bardzo jasny i przejrzysty. Widać, że autorka porusza się w omawianej przez siebie tematyce z rzadko spotykaną w tej dziedzinie swobodą.
Książka ukazuje konfucjanizm jako wielowymiarową, starożytną tradycję atrakcyjną dla człowieka współczesnego. W rezultacie czytelnik zyskuje bogatszy i bardziej zrozumiały obraz tego, jak konfucjanizm funkcjonował w przeszłości oraz jakie znaczenie ma obecnie.
Xinzhong Yao przedstawia stan badań konfucjańskich zarówno na Zachodzie, jak i Wschodzie, nie tylko skupiając się na typowych dla tej tradycji doktrynach, szkołach, rytuałach, świętych miejscach i terminologii, lecz także akcentując współczesne adaptacje, przemiany i nowo powstające nurty myślowe.
Przepaść między zachodnią a wschodnią percepcją konfucjanizmu prowadzi do rozbieżności w sposobach prezentowania konfucjanizmu przez rozmaitych uczonych. Książka ta, napisana przez chińskiego uczonego zamieszkałego na Zachodzie, wykorzystuje zarówno naukę tradycyjną, jak i współczesną oraz zestawia liczne wątki konfucjanizmu, posługując się stylem przystępnym dla studentów i wykładowców, a także czytelników zainteresowanych jedną z najważniejszych tradycji religijnych świata.
XINZHONG YAO jest starszym wykładowcą na Wydziale Teologii i Religioznawstwa Uniwersytetu Walijskiego w Lampeter. Uzyskał doktorat na Chińskim Uniwersytecie Ludowym w Pekinie oraz na Uniwersytecie Walijskim w Lampeter. Jest autorem wielu publikacji z zakresu filozofii i religioznawstwa oraz pięciu monografii (m.in. Confucianism and Christianity, 1996 oraz Daode Huodong Lun, 1990), czterech przekładów (z chińskiego na angielski), jak również około piętnastu prac naukowych. Jest członkiem Royal Society of Arts
Co nam zostało z Nowej Ery?
Jak można by określić duchowość człowieka postnowoczesnego? Czy Bóg jest trendy? Anna Sobolewska, krytyk i badaczka literatury, stwierdza, że symptomatyczne dla naszych czasów są indywidualne i pozawyznaniowe poszukiwania religijne. Autorka Mistyki dnia powszedniego wskazuje m.in. na zafascynowanie ludzi Zachodu duchowością Wschodu. Podróż do Indii niejednokrotnie traktuje się jako pielgrzymkę, „wyprawę w głąb siebie”. Przybysze z Zachodu, z innej cywilizacji i innego świata, zaczynają stosować praktyki zalecane przez mistrzów-joginów. Sobolewska jednak nie opisuje tego fenomenu jedynie z perspektywy badacza kultury. Dzieli się własnym doświadczeniem „podróży nieturystycznej” do Indii. Autorka oddaje klimat uroczystości związanych z rytuałami inicjacyjnymi. Relacjonuje spotkania z okolicznymi guru i ich współwyznawcami. Mapy duchowe współczesności to zbiór esejów poświęconych różnym przejawom religijności człowieka współczesnego. Spectrum zainteresowań Sobolewskiej jest niezwykle szerokie. Autorka analizuje zarówno zjawiska kultury elitarnej (utwory poetyckie, spuściznę filozofów religii), jak masowej (podręczniki popularyzujące wiedzę ezoteryczną).
Pierwsza w polskiej literaturze indologicznej obszerna prezentacja pańćaratry, jednej z wczesnych indyjskich tradycji religijnych. Pańćaratra, klasyfikowana jako wczesna wisznuicka tradycja tantryczna, stanowi dopiero od niedawna pole intensywnych badań indologicznych. Zasługuje jednak na znacznie większą uwagę zarówno ze względu na rolę w kształtowaniu się zjawiska określanego hinduizmem, jak i realny i trwający do dziś wpływ na życie społeczności wyznawców tradycji hinduistycznych, szczególnie na południu Indii.
Autorka, wychodząc od przedstawienia tradycji pańćaratry i jej literatury na tle innych tradycji tantrycznych, poprzez uwagi dotyczące egzegezy tekstów religijnych przechodzi do wyników badań terenowych prowadzonych wśród przedstawicieli tradycji na południu Indii. Dalsza część książki dotyczy kluczowej dla tradycji tantrycznych ceremonii inicjacji. Autorka przedstawia pierwszy polski przekład większej partii tekstu pańćaratry - rozdziału dotyczącego inicjacji, pochodzącego z jednego z kanonicznych tekstów pańćaratry, Jayakhyasaühita, umożliwiając czytelnikowi konfrontację z oryginalnym tekstem tradycji.
Łącząc badania nad tekstami źródłowymi z badaniami nad współczesnym stanem tradycji, autorka wpisuje się w istotny nurt indologii, umieszczający klasyczne badania filologiczne w szerokiej interdyscyplinarnej perspektywie. Książkę uzupełnia autorski materiał fotograficzny zebrany podczas badań terenowych w Indiach.
Dr hab. Marzenna Czerniak-Drożdżowicz, jest adiunktem w Zakładzie Indianistyki Instytutu Filologii Orientalnej UJ. Polem jej aktualnych badań są wczesne hinduistyczne tradycje religijne, zwłaszcza tantryczne. W sferze zainteresowań autorki znajduje się przede wszystkim literatura tradycji pańćaratry, jej stan obecny, procesy zmian w niej zachodzących i jej rola we współczesnym hinduizmie południowoindyjskim, a także teksty prawne i społeczeństwo dawnych Indii, wczesne teksty rytualne i sztuka Indii.
Literatura indyjska odznacza się długością trwania, ciągłością przekazu, obfitością i różnorodnością form wyrazu artystycznego. Hymny religijne Wed, traktaty liturgiczne, teksty mistyczno-filozoficzne, olbrzymie eposy, poezja dworska i liryka, dramat, powieści, bajki i baśnie oraz wiele innych składają się na jej niezwykłe bogactwo.
Wypisy z literatury indyjskiej to oryginalne dzieło polskich indologów, najobszerniejszy z istniejących w literaturze polskiej wybór tekstów tłumaczonych z oryginałów w sanskrycie i języku palijskim. W zamierzeniu autorów tomu wypisy z literatury staroindyjskiej obejmują literaturę piękną, z wyłączeniem literatury filozoficzno-religijnej i naukowej, od epoki wedyjskiej aż do podbojów muzułmańskich, czyli mniej więcej okres od połowy II tysiąclecia p.n.e. do XII wieku n.e. Każda epoka została poprzedzona stosownym omówieniem ogólnym, a do każdego tekstu został dodany wstęp. Część utworów, w dobrych przekładach na język polski, zaczerpnęliśmy z Antologii literatury indyjskiej opracowanej pod redakcją Stanisława Schayera oraz z osobno wydanych tekstów, wiele jednak trzeba było dopiero przetłumaczyć. Dobór utworów podporządkowany został przede wszystkim kryterium wartości literackiej. Staraliśmy się dać Czytelnikowi jak najlepsze przedstawienie literatury staroindyjskiej w układzie chronologicznym i pod względem formy literackiej.
/ze Wstępu/
Tybet był do niedawna jednym z trudniej dostępnych miejsc na świecie, nie tylko ze względów politycznych, ale też przyrodniczych. Zachowała się tam przepiękna pierwotna kultura oraz mistyczna religia.
Niniejsza książka jest systematycznym i historycznym wprowadzeniem do problematyki hinduizmu – religii większości ludzi żyjących w Indiach. Zadając pytanie, czym jest hinduizm, autor śledzi rozwój tradycji hinduskich od starożytnych początków, przez rozwój kultu głównych bóstw: Wisznu, Śiwy i Boginii, do świata współczesnego. Przedstawia hinduizm zarówno jako religię globalną, jak i formę nacjonalizmu. Gavin Flood kładzie szczególny nacisk na niezwykle ważne tradycje tantryczne, na rytuał hinduski, który znacznie silniej oddziałuje na rozwój religii niż konkretne wierzenia czy doktryny, wreszcie na wpływy drawidyjskie pochodzące z południa Indii. Autor analizuje idee dharmy (szczególnie w odniesieniu do ideologii władcy), kasty i wyrzeczenia się świata, a także przedstawia niektóre dyskusje współczesnych badaczy na temat hinduizmu. Jego książka może być przydatna zarówno dla początkujących studentów, jak i szerokiego kręgu odbiorców, którzy chcielibyby lepiej poznać hinduskie tradycje religijne o tak dużym znaczeniu we współczesnym świecie.
Roberto Calasso (ur. 1941), włoski pisarz i od dziesiątek lat wydawca (dyrektor wydawnictwa Adelphi), w Polsce znany ze znakomitej książki o greckich mitach ?Zaślubiny Kadmosa z Harmonią?, w ?Ka? sięga do mitologii indyjskiej. Tytułowe Ka to jedno z imion Pradżapatiego, pana wszelkiego stworzenia, oznaczające dosłownie ?kto??. Już samo takie znaczenie sugeruje tajemnicę i wielokształtność tej mitologii, którą Calasso przedstawia w na poły zbeletryzowanym ujęciu. Jej ambiwalencja polega na ?wirtualności?, opowiadane historie dzieją się niejako w umyśle, a w tekstach źródłowych ta sama postać często występuje już to jako bóg, już to jako stan umysłu czy nazwa określonego obrzędu. Calasso dokonuje pewnej systematyzacji i wyboru, a czytelnik otrzymuje w wyniku tom o fascynującej urodzie i wielkiej przydatności poznawczej. W literackim ?zbliżeniu? zapoznaje się z losami takich postaci z ?Rigwedy? i ?Mahabharaty?, jak Brahma, Śiwa, Wisznu, Kriszna czy orzeł Garuda (otwierająca tom wizja jego lotu to wyżyny literackiego kunsztu). Ostatnia część poświęcona jest Buddzie.
Książka podejmuje tematykę wielkich religii Wschodu: islamu, buddyzmu, taoizmu i hinduizmu oraz sekt, wyrosłych na ich gruncie. Uwrażliwia na sposoby przenikania mentalności i cywilizacji azjatyckiej do Europy i świata.
...te trzy etapy, musisz przez nie przejść...
Chaos i zamieszanie, wszystko rozpadło się na kawałki, zupełne szaleństwo. Obserwuj, przejdź przez to, nie bój się. Póki tu jestem, nie musisz się bać. Wiem, że to minie, mogę cię zapewnić. Dopóki to nie minie, wdzięk, elegancja i cisza buddy nie zdarzą się tobie.
Będzie to koszmar, ale minie. Dzięki niemu oczyści się cała twoja przeszłość. Ogromne katharsis, twoja przeszłość przejdzie przez ogień, ale staniesz się czystym złotem.
Potem drugi stan. Chciałbyś zostać w nim na zawsze, taki jest piękny. Wewnętrzna rzeka płynie cicho, chciałbyś nigdzie już nie płynąć, tak jest ci dobrze. W pewnej mierze jest to większe niebezpieczeństwo. Mistrz musi zapewnić cię, że to pierwsze minie i zmusić cię, byś nie zatrzymał się na drugim, bo wtedy Mahamudra ci się nie przydarzy.
Idź dalej. Ruch musi być wieczny. To nieskończona podróż, coś więcej zawsze jest możliwe, niech się dzieje. Gdy Ganges wpada do oceanu, nadchodzi trzecie, ostatnie niebezpieczeństwo: zatracisz siebie.
To ostateczna śmierć, tak wygląda. Nawet Ganges drży nim wpadnie do oceanu, ogląda się, myśli o przeszłości, wspomina piękny czas równin, ogromie energii w górach i na lodowcach. W ostatniej chwili, gdy ma wpaść do oceanu, jeszcze chwilę się waha. Na to też trzeba uważać. Nie zatrzymuj się.
Kiedy przychodzi ocean, przyzwól na to: złącz się z nim, stop się z nim w jedność, zniknij. To właśnie Tilopa nazywa Mahamudrą. To jest najwyższe, ostatnie, za nim nie ma już nic.
Dopiero w tej ostatniej chwili możesz pożegnać mistrza, nigdy wcześniej. Pożegnaj mistrza i stań się oceanem. Do tej chwili potrzebujesz pomocy kogoś, kto wie. Jeśli jesteś szczerym poszukującym, znajdź kogoś, z kim możesz iść w głębokim zaangażowaniu, z kim możesz wejść w nieznane. Bez tego, dalej będziesz tak wędrował jak przez całe żywoty, najwyższe osiągnięcie nie jest możliwe. Zbierz odwagę i dokonaj tego skoku.
Philippe Morando urodził się w 1948 roku. Jest osobą medialną, uzdrowicielem, który poświęca swoje życie dla polepszenia bytu ludzi. Przekazuje on nam swoje duże doświadczenie w dziedzinie nauk duchowych. Jest autorem kilku bestsellerów, z których szczególnie znany ""Twoje sekretne moce i panowanie nad przeznaczeniem"" przeobraził życie tysięcy osób. Naukowe wykształcenie pozwoliło mu na nabycie bardzo cennych cech przejrzystości oraz precyzji, które charakteryzują jego książki.
Tiziano Tarzani - wybitny, światowej klasy reportażysta - ostrzeżony w Hongkongu przez wróżbitę, że nadejdzie rok, gdy latanie samolotem będzie dla niego śmiertelnym zagrożeniem, postanowił przemieszczać się tradycyjnie, jak dawni podróżnicy. Powiedział później: "Decyzja okazała się znakomita, a rok 1993 - jednym z najbardziej niezwykłych. Przepowiedziano mi śmierć, a tymczasem odżyłem". Pieszo, łodzią, autobusem, samochodem i pociągiem odwiedził Birmę, Tajlandię, Laos, Kambodżę, Wietnam, Chiny, Mongolię, Indonezję, Singapur i Malezję. Wszędzie szukał kontaktów z wróżbitami, jasnowidzami i szamanami, co sprawiło, że z coraz większym zrozumieniem i szacunkiem odnosił się do dawnych zwyczajów i przekonań, dziś zagrożonych przez agresywne formy zachodniej nowoczesności.
"Wielka książka wpisująca się w najlepszą tradycję literackiego dziennikarstwa... Książka głęboka, bogata, przeniknięta skupionym namysłem".
Ryszard Kapuściński
Książka prezentuje historię kultury chińskiej we wszystkich aspektach od czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy. Autor ukazuje zjawiska i tendencje, które charakteryzują rozwój cywilizacji chińskiej. Szeroko omawia kulturę poszczególnych dynastii w ujęciu chronologicznym, a następnie archeologię, piśmiennictwo, sztukę zdobniczą, język, literaturę, filozofię, osiągnięcia naukowe i wkład Chin w zdobycze nauki i techniki światowej oraz religie panujące w Państwie Środka. Wykład uzupełnia słownik pojęć typowych dla kultury chińskiej, uwzględniający fakty i zjawiska fundamentalne dla rozwoju chińskiej cywilizacji, a obce kulturze Europejczyków.
To pierwszy w Polsce, tak obszerny zbiór tekstów Dalajlamów. Księga zawiera fragmenty najważniejszych dzieł kolejnych Dalajlamów, w tym Jego Świątobliwości Czternastego Dalajlamy. Znajdują się tu opowieści o życiu mistrzów, a także fragmenty ich nauk. Teksty pozwolą czytelnikowi docenić wkład, jaki kolejni Dalajlamowie wnieśli do religijnego i politycznego życia Tybetu. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie poznać rolę Dalajlamów, zrozumieć problemy Tybetu i los Tybetańczyków. To niezwykłe źródło poznania tradycji duchowej buddyzmu tybetańskiego.
Fragment
Ze wstępu Jego Świątobliwości Czternastego Dalajlamy:
"W Tybecie mieliśmy wielką literaturę składającą się z przekładów sanskryckich tekstów na język tybetański, a także późniejszych komentarzy do nich. O wiele popularniejsze były jednak krótkie, lokalne utwory. Wiele z nich opowiadało historie z życia wielkich nauczycieli i medytujących. Inne tworzyli lokalni lamowie, zawierając w nich zwięzłe rady oparte na własnym doświadczeniu. W niniejszej książce czytelnicy znajdą fragmenty takich dzieł, dotyczących kolejnych Dalajlamów. Są tam opowieści o ich życiu, włączając w to również moją osobę, a także fragmenty pism i nauk tych mistrzów. Tworząc ten wybór, autor nie tylko rzuca światło na wkład, jaki kolejni Dalajlamowie wnieśli do religijnego i politycznego życia Tybetu, ale również pozwala czytelnikowi posmakować tego rodzaju literatury, którą tak wysoko cenią zwykli Tybetańczycy.
Minęło prawie trzydzieści lat od chwili, gdy Glenn H. Mullin po raz pierwszy przyjechał do Dharamsali i zainteresował się dziełami kolejnych Dalajlamów. Podziwiam upór, z jakim zgłębiał swoje zainteresowania. Czasem zastanawiam się, czy jego wiedza na ten temat nie przewyższa tej, którą ja sam posiadam. Wielu ludzi mówiło mi, że w swoich książkach potrafi on sprawić, by sprawy Tybetu stały się dostępne i łatwo zrozumiałe dla zwykłego czytelnika. Z przyjemnością zatem witam pojawienie się tej książki pierwszej, w której opowiedziane zostały żywoty wszystkich Dalajlamów i przedstawione fragmenty ich dzieł. Modlę się, by czytelnicy znaleźli w niej inspirację do własnych poszukiwań wewnętrznego spokoju. Mam również nadzieję, że książka ta przyczyni się do większego zrozumienia roli, jaką Dalajlamowie odgrywali w historii Tybetu, a także jak wielki wnieśli wkład w tworzenie żywego przekazu i praktyki tej bogatej tradycji duchowej, jaką jest buddyzm tybetański".
Hugo Makibi Enomiya-Lasalle (1898-1990) był człowiekiem o nietuzinkowej biografii. Podczas I wojny światowej walczył we Francji, gdzie został ranny. W 1919 roku wstąpił do zakonu jezuitów. Nowicjat odbył w s-Heerenberg w Holandii, a studia teologiczne i filozoficzne w Valkenburg. Święcenia kapłańskie przyjął w 1927 roku, a dwa lata później wyruszył na misje do Japonii. W 1935 roku został superiorem zakonu w tym kraju. W 1939 roku osiedla się w Hiroszimie, gdzie sześć lat później przeżyje wybuch amerykańskiej bomby atomowej. Po wojnie przyjmuje obywatelstwo japońskie oraz japońskie nazwisko (Makibi Enomiya). W 1943 roku zaczyna intensywnie praktykować zen pod kierunkiem mistrza Shimada Roshi, a od 1962 roku sam kieruje tego rodzaju ćwiczeniami w stworzonym przez siebie centrum szkoleniowym (oficjalnie uznanym mistrzem zen zostanie w latach siedemdziesiątych). W tym samym roku zabiera także głos na II Soborze Watykańskim, gdzie daje się poznać jako zwolennik nowych form duszpasterstwa i liturgii. Lasalle, zafascynowany kulturą Japonii, stał się jednym z pionierów porozumienia pomiędzy religiami Wschodu i chrześcijaństwem. W Medytacji zen dla chrześcijan oraz w innych swych publikacjach wskazuje na głębokie podobieństwa między buddyjskimi technikami medytacyjnymi a mistyką chrześcijańską. Dowodzi tego zwłaszcza na przykładzie pism św. Jana od Krzyża, Jana van Ruysbroeka i Johannesa Taulera. Szczegółowo analizuje także powstałe w średniowiecznej Anglii anonimowe dzieło mistyczne zatytułowane Obłok niewiedzy. Wykazuje przy tym równoległość dróg dochodzenia do oglądu istoty w zen oraz do chrześcijańskiej unio mistica. Choć oczywiście nie uchodzą jego uwagi istotne różnice między buddyzmem a chrześcijaństwem wynikające zwłaszcza z faktu, że w przeciwieństwie do buddyzmu chrześcijaństwo przyjmuje istnienie Boga osobowego Lasalle stoi na stanowisku, że ćwiczenia zen mogą istotnie wzbogacić duchowość chrześcijańską, nie naruszając w niczym jej integralności. Medytacja wzorowana na zen sprzyja ponadto rozszerzeniu horyzontów duchowych i moralnych człowieka Zachodu, otwierając go na nowe obszary doświadczeń. (od tłumacza)
Książka powstała w oparciu o wybrane rozdziały Wisznudharmottarapurany, sanskryckiego dzieła, będącego swoistą encyklopedią wyznawców Wisznu, jednego z bóstw hinduizmu. Trzecia księga zawiera traktat artystyczny istotny dla zrozumienia indyjskiej sztuki. Opisuje proces tworzenia wizerunków i wyjaśnia ich znaczenie w sferze religii. Analiza autorki koncentruje się na Trimurti, wspólnym wizerunku trzech bogów: Brahmy, stwarzającego świat, Wisznu, który go podtrzymuje, i Śiwy, który go unicestwia.
Uważność jest cudem - jak mówi tradycja buddyjska - dzięki któremu poznajemy siebie samych. Potrzebujemy spokoju serca i samokontroli, jeśli chcemy, aby nasze wysiłki przynosiły dobre rezultaty. Jeśli bowiem tracimy samokontrolę, pozwalamy niecierpliwości i złości zakłócić naszą pracę, to odbieramy jej tym samym jakąkolwiek wartość. Każdą czynność powinniśmy wykonywać uważnie. Aby zapanować nad naszym umysłem i uspokoić myśli, musimy uważnie przyglądać się naszym uczuciom i wrażeniom zmysłowym oraz jednoczyć się z nimi. Nauczmy się patrzeć na wszystkie istoty oczami pełnymi współczucia. Główny przekaz tej książki przekłada się na naszą postawę wobec innych ludzi, a zwłaszcza najbliższe otoczenie. Kwintesencją rozważań autora jest wskazówka: "Jest tylko jeden najważniejszy czas, a ten czas - to teraz. Chwila teraźniejsza jest jedynym czasem, jaki mamy. Najważniejszą osobą jest zawsze ta, z którą właśnie przebywamy, która stoi przed nami, bo kto wie, czy jeszcze z kimkolwiek będziemy mogli się spotkać. Najważniejszym zajęciem jest czynienie szczęśliwym tego, kto znajduje się obok nas, albowiem samo to stanowi cel życia". Stanisław Milc "Super Linia"
Thich Nhat Hanh, mistrz zen, działacz na rzecz pokoju na świecie, autor 35 książek, był przedstawiony przez Martina Luthera Kinga jako kandydat do Pokojowej Nagrody Nobla. Obecnie mieszka w Plum Village, stworzonym przez siebie ośrodku medytacyjnym we Francji, i podróżuje po całym świecie, nauczając "sztuki uważnego życia".
„Zen w sztuce łucznictwa” od ponad 50 lat prowokuje do myślenia i inspiruje zarówno osoby skłaniające się ku mistycyzmowi, jak i te o bardziej przyziemnych inklinacjach. Choć niewielka objętościowo, książka ta stała się klasykiem i wywarła ogromny wpływ na sposób postrzegania zen przez ludzi Zachodu, zapoczątkowując ogromną falę naśladownictwa liczoną już dziś w setkach tytułów.
Niniejsze poprawione wydanie zostało poprzedzone krytycznym esejem na temat związków zen z łucznictwem i ukazuje się jako ósmy tom serii "Kokoro".
Książka Mahamudra Gendyna Rinpoczego przedstawia podstawy nauk o naturze umysłu, które są szczególnie popularne w szkołach kagju i njingma buddyzmu tybetańskiego. Jest to ważna lektura zarówno dla zaawansowanych, jak i początkujących adeptów buddyzmu, a nawet dla ludzi nie interesujących się buddyzmem. Czytelnik znajdzie tu cenne wskazówki, jak żyć pełniej i bardziej szczęśliwie, jak zachować się w obliczu śmierci. Bezpośredni, ciepły i przejrzysty styl nauczania Lamy Gendyna Rinpoczego sprawia, że książka ta nie pozostawia nikogo obojętnym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
