Artykuły zebrane w książce stanowią próbę spojrzenia na rozmaite wpływy filozofii krytycznej Immanuela Kanta przede wszystkim z punktu widzenia filozofii współczesnej. Prezentowana publikacja stanowi efekt współpracy ośrodków (przede wszystkim uniwersytetów w Katowicach, Koszycach, Preszowie i Wrocławiu), w których już od wielu lat prowadzone są badania nad myślą Kanta i szeroko rozumianą filozofią pokantowską. Książka ma trójdzielną strukturę. W pierwszej części zebrane zostały artykuły, które podejmują namysł nad ogólną recepcją myśli Kanta zarówno w odniesieniu do okresu bezpośrednio po wydaniu Krytyk, jak i pierwszej połowy XIX wieku, gdy filozofię Kanta interpretowano w duchu idealizmu. Część druga poświęcona jest z kolei relacji fenomenologii do filozofii Kanta. Uwzględnione tu zostały zarówno początki rozwoju fenomenologii, gdy ta - czerpiąc przede wszystkim z filozofii Franza Brentana - występowała przeciwko Kantowskiemu transcendentalizmowi, jak i sytuacji po opublikowaniu Badań logicznych Edmunda Husserla, gdy fenomenologia transcendentalna rozwijała się w perspektywie filozofii Kantowskiej, ale także neokantyzmu. Część trzecia dotyczy recepcji filozofii Kanta i uwzględnia - z nielicznymi wyjątkami - pierwszą połowę XX wieku. Motywy, wokół których koncentrują się analizy prezentowane w tej części pracy, to metoda transcendentalna (która znajduje swą kontynuację nie tylko w neokantyzmie i fenomenologii, ale także filozofii analitycznej, neotomizmie czy dekonstrukcjonizmie) oraz perspektywa teoretyczna, którą można nazwać postneokantyzmem. Chodzi tu o dotarcie do tych aspektów filozofii Kanta, które pozwalają na lepsze zrozumienie rozwoju problemów filozoficznych. Aspekt ten - nie zawsze wprost ujawniany - znajduje wyraz w twórczości takich filozofów, jak Nicolai Hartmann, Karl Jaspers oraz wczesny Heidegger.
Książka stanowi zbiór krytycznie opracowanych artykułów, sprawozdań i recenzji nawiązujących do fenomenologii, napisanych przez polskich filozofów przed wybuchem drugiej wojny światowej. Ukazuje szerszy horyzont rozwoju i recepcji fenomenologii w okresie przedwojennym, a zatem - oprócz pierwszych prób przeniesienia fenomenologii na polski grunt - także polemicznych odniesień do tego nurtu filozoficznego i jego reprezentantów. Publikacja obejmuje między innymi najwcześniejsze polskie reakcje na fenomenologię Husserla (tu na przykład teksty Władysława Heinricha, Bronisława Bandrowskiego, Kazimierza Twardowskiego, Konstantego Michalskiego), wybrane artykuły Romana Ingardena, najsłynniejszego polskiego ucznia Husserla, a także fragmenty pism estetycznych Ingardena oraz wybrane polemiki, w których brał udział. Znalazło się w niej także miejsce na artykuły i fragment rozprawy Leopolda Blausteina oraz na reakcje na fenomenologię filozofów wywodzących się z kręgu szkoły lwowsko-warszawskiej. Publikacja kierowana jest przede wszystkim do studentów filozofii oraz badaczy filozofii polskiej, dziejów fenomenologii (w tym jej recepcji w Polsce) oraz epistemologii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?