W rozważaniach opisujących koncepcję twórczej resocjalizacji i jej praktyczne zastosowania występują trzy kluczowe zagadnienia, określające zarówno jej założenia teoretyczno-metodologiczne, jak i – wyrastające z nich – oddziaływania resocjalizacyjne. Należą do nich: twórczość, resocjalizacja i tożsamość.
Stymulowanie rozwoju struktur poznawczych i twórczych człowieka poprzez określone formy aktywności, pozwala wychowawcy rozwijać potencjały nieprzystosowanych społecznie podopiecznych i realizować proces ich resocjalizacji oparty na kreowaniu nowej tożsamości. Wykorzystanie tkwiących w każdej osobie potencjałów kreacyjnych, stanowi optymalny sposób rozwiązywania sytuacji problemowych, podejmowania alternatywnych ról społecznych i budowania nowej tożsamości, wypełnionej nową treścią oraz odmiennym niż dotąd, spojrzeniem na rzeczywistość. Rozwijane umiejętności wpływają z kolei na relacje społeczne i kształtują właściwy stosunek do otaczającego świata. Wszystko to pozwala resocjalizowanemu odnaleźć swoje miejsce w środowisku, a otrzymane kompetencje wykorzystać do radzenia sobie z różnorodnymi sytuacjami życiowymi w sposób poprawny oraz zgodny z oczekiwaniami społecznymi. Z punktu widzenia omawianej koncepcji, w procesie readaptacji i reintegracji społecznej, najważniejsze jest wyposażenie nieprzystosowanych w nowe indywidualne i społeczne kompetencje w obszarze społecznym i cywilizacyjno-kulturowym. Powstałe wytwory w trakcie pracy twórczej przybliżają człowieka do świata kultury, nauki, sztuki, sportu i pogłębiają jego percepcję, wyobraźnię, sposób myślenia oraz rozwijają wrażliwość. Redukowanie nieprzyjemnych odczuć, zaburzających obraz świata, poprzez poszukiwanie i aktywizację zasobów wewnętrznych człowieka, stanowi istotę autokreacji nowej tożsamości. Dostarczanie jednostce wspierających informacji przyczynia się z kolei do jej pełnego zaangażowania w podejmowanie zmian i nabywanie indywidualnych oraz społecznych kompetencji, niezbędnych do uczestnictwa w życiu społecznym. W ten sposób, w toku twórczej resocjalizacji, odbywa się proces destygmatyzacji jednostki, polegający na czasowym doświadczaniu przez nią istnienia dwóch tożsamości: aktualnej – pozytywnej i poprzedniej – negatywnej, aby w konsekwencji wzmocnić i utwierdzić ją w poprawnych poczynaniach.
Ze względu na niezbadane obszary przystosowania się skazanych w środowisku lokalnym, a także roli rodziny i środowiska, konieczne staje się poznanie w szerszym wymiarze zależności między czasem pobytu na wolności, a czynnikami warunkującymi pozytywny przebieg procesu reintegracji skazanych w środowisku otwartym.
Opisywani tu skazani to osoby, które po opuszczeniu zakładu karnego w ramach warunkowego przedterminowego zwolnienia powróciły do środowiska lokalnego i podlegają procesom ponownej integracji społecznej. (…)
Zmiana społecznej przynależności wiąże się z przebudową roli byłego skazanego, ze zmianą motywacji, z nauką postrzegania rzeczywistości przez pryzmat współuczestnictwa i współodpowiedzialności społecznej, ze wzmacnianiem samooceny, podniesieniem własnej wartości, poczuciem kontroli życia, z osobistym zaangażowaniem w poprawę własnej sytuacji. (…) Wieloletnie badania pozwoliły uchwycić dynamikę zachodzących zmian w okresie wolności dozorowanej i wolności rzeczywistej oraz miejsca skazanych w środowisku lokalnym, ich dyspozycje osobowe w zakresie celów oraz sensu życia, samooceny, stylu radzenia sobie, rozwiązywania problemów, planów życiowych, roli wsparcia i znaczenia pracy zawodowej oraz kontaktów z otoczeniem. (…)
Książka ta jest rozprawą badawczą o charakterze ilościowym, w której przy użyciu odpowiednich narzędzi poszukiwano i przedstawiono wyznaczniki procesu reintegracji społecznej skazanych w środowisku otwartym.
Książka Tożsamość osobowa dewiantów a ich reintegracja społeczna powstała w gronie specjalistów z zakresu resocjalizacji z myślą o przybliżeniu problemów osób ?INNYCH? i opracowaniu propozycji zmiany wizerunku społecznego na taki, który będzie sprzyjał ich rozwojowi w społeczeństwie lub powrotowi do środowiska lokalnego. Znajdujące się w książce teksty wskazują czytelnikowi rozległe obszary wiedzy teoretycznej, niezbędne do wieloaspektowych i pogłębionych studiów nad tożsamością, na nieuchronne przewartościowanie w myśleniu i badaniu tożsamości oraz na konieczność sformułowania kierunku i zasad działań w środowisku wolnościowym zmierzających do wypracowania koherentnego systemu reintegracji, a także wzbudzają refleksję nad miejscem człowieka we współczesnym świecie. Wszystkie artykuły mogą być przydatne zarówno dla praktyki terapeutycznej, jak i resocjalizacyjnej. Przybliżają sposoby wykorzystania ujęcia interakcyjnego w badaniu zjawiska uzależnień oraz problemy dziecka pozbawionego opieki ze względu na specyficzne skutki kara pozbawienia wolności matki. Prezentują ponadto systemowe podejście w probacji, wskazania odnoszące się do usprawnienia funkcjonowania systemu kurateli w Polsce oraz projekty amerykańskich rozwiązań w pracy readaptacyjnej, które mogą być wzorem i inspiracją dla polskich teoretyków i praktyków z dziedziny resocjalizacji.
Materiały przeznaczone są dla osób zajmujących się problematyką pedagogiki społecznej, a w szczególności psychologów, pedagogów resocjalizacyjnych, socjologów i studentów różnych kierunków i specjalności. Wyjątkowe zróżnicowanie tematyczne, obszerność i wielowątkowość większości tekstów wymagają wnikliwej analizy każdego z nich z osobna, indywidualnej oceny, podjęcia dyskusji oraz zaangażowania społecznego w procesie integracji społecznej.
Anna Kieszkowska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
