Dom dzienny, dom nocny jest najambitniejszym projektem prozatorskim Olgi Tokarczuk. Ta pełna melancholijnego smutku (a miejscami i okrucieństwa) książka oferuje nam w finale wspaniały, optymistyczny koncept. Otwiera nas na poznanie życia, doświadczanie naszego istnienia w jego wielowymiarowej postaci. Nie udzielając nam porad ani nie serwując nam odpowiedzi na tzw. najistotniejsze pytania, zachęca do otwarcia się na tę niełatwą próbę, jaką jest nasza własna, niepowtarzalna egzystencja.
(Jarosław Klejnocki, "Gazeta Wyborcza", 10 listopada 1998)
Olga Tokarczuk napisała książkę niezwykłą i wieloznaczną, opowiedzianą między jawą a snem, między konkretem a mitem. Wydaje się, że powieść otwiera nowy rozdział w twórczości pisarki.
(Mariusz Cieślik, "Polityka", 1998 nr 49)
Tokarczuk czaruje, stwarza z pustki, dopisuje dalsze ciągi do tego, co jej wiadomo. Trudniej mi nazwać tę przedziwną umiejętność przykuwania do lektury. Jej powieść czyta się chciwie i pospiesznie... .
(Piotr Śliwiński, "Megaron", 1998)
Pomiędzy epokami i kontynentami... Przejmująca opowieść o obietnicy sprzed lat i miłości w czasach wojennej zawieruchy.
Eva Gatsby często zastanawiała się nad przeszłością swojego dziadka Lawrence'a i tym, co działo się z nim w Birmie podczas II wojny światowej. Lawrence uparcie unika tego tematu, dopiero służbowy wyjazd Evy, z zawodu antykwariuszki, do Mandalaj, sprawia, że starzec przerywa milczenie. Przekazuje wnuczce posążek leogryfa i prosi, by zwróciła go prawowitej właścicielce. Po przylocie Evy do Birmy okazuje się, że jej misja jest niebezpiecznie skomplikowana, a skarb, którego strzeże, staje się źródłem skandalu o poważnych konsekwencjach. Rozdarta między lojalnością względem rodziny a uczciwością, Eva postanawia uczynić wszystko, by poznać prawdę o przeszłości dziadka, do której kluczem jest posążek o opalizujących czerwonych oczach – tajemniczy symbol bogactwa Mandalaj.
„Zuza albo czas oddalenia” to zapis szaleńczej miłości sześćdziesięciolatka do dwudziestokilkuletniej blond piękności, odnaleziony przez Jerzego Pilcha w narciarskim bucie, na schodach jednej z warszawskich kamienic. „Stary satyr i młodziutka nimfa – uparcie eksponujące ten motyw starożytne ludy wiedziały, co czynią”, powiada Jerzy Pilch i zasiada do spisania „summy erotycznej”, brawurowego traktatu miłosnego, w którym splatają się powieść i esej. Za Zuzą, zwaną w pewnych kręgach Zmysłową Żanetą, bohater podąża w ciemne zaułki Warszawy, krainę męskiego pożądania. Jednak zatracenie w ramionach księżniczki solarium i silikonu nie oznacza wcale zatracenia poczucia humoru i ironii, z jaką bohater spogląda na swoje swawole – świadom swej groteskowości i zarazem powagi. Pogoń za Zuzą budzi wspomnienie miłosnych początków: pierwszych młodzieńczych uniesień, pierwszej żony, pierwszej kochanki. Przeczucie końca miesza się z grzeszną, nieustraszoną miłością – do prostytutki o niebieskich oczach i blond włosach, której wierność jest wiernością wyższego rzędu, duchową, bo nie cielesną przecież. „Zuza albo czas oddalenia” przełamuje granicę fikcji i życia relacją z placu boju, na którym miłość wydaje się już być dosłownie – na śmierć i życie. Ściśnięta między chwilą uniesienia a ostatnią kropką.
Historia wzlotu i upadku Iriego Ringolda, amerykańskiego dryblasa, który zaczyna od kopania rowów w latach trzydziestych w Newark, by stać się radiową sławą w latach czterdziestych. W czasach tryumfu staje się zagorzałym, nieustraszonym zwolennikiem „postępowych” haseł politycznych. Żeni się z Evą Frame, gwiazdą hollywoodzkiego filmu niemego. Ich oszałamiający miesiąc miodowy w domu na Manhattanie nie trwa jednak długo. Eva mówi o swoim mężu wprost: „Amerykanin, który otrzymuje polecenia z Moskwy”. Jej słowa to przyśpiewka do szalejącego w Stanach, rozpętanego przez McCarthy’ego polowania na komunistów. Iron – jako artysta, i jako człowiek – jest niszczony przez ludzką zawiść, zemstę, okrucieństwo.
Philip Roth – przez magazyn „Commonweal” okrzyknięty „mistrzowskim kronikarzem dwudziestego wieku w Ameryce” – kreśli błyskotliwy portret zdradliwej powojennej epoki, w której antykomunistyczna gorączka nie tylko dotknęła krajową politykę, ale zniszczyła intymne, prywatne życie przyjaciół i rodzin, mężów i żon, rodziców i dzieci.
Wyszłam za komunistę to kontynuacja Amerykańskiej sielanki i druga część nagrodzonej Pulitzerem tzw. trylogii amerykańskiej.
Alice Fancourt to świeżo upieczona mama. Po raz pierwszy od porodu postanawia wyjść z domu, pozostawiając córeczkę pod opieką jej ojca. Gdy dwie godziny później kobieta wraca, zastaje męża śpiącego w łóżku na piętrze, a w dziecięcym pokoju… zupełnie inne niemowlę. Alice nie ma wątpliwości — ktoś podmienił dziecko. Jej obaw nie podziela jednak mąż, który oskarża ją o utratę zmysłów. Depresja poporodowa? A może skrzętnie zaplanowana zbrodnia? W sprawę zostaje włączona policja. Za kilka dni mają zostać przeprowadzone testy DNA. Tymczasem Alice wraz z dzieckiem znikają…
Buźka to znakomity, trzymający w napięciu thriller psychologiczny. Sophie Hannah — autorka międzynarodowego hitu Inicjały zbrodni oraz bestsellerowego Błędu w zeznaniach — udowadnia, że nie bez powodu to właśnie ją wnuk Agathy Christie wyznaczył do kontynuowania przygód Herkulesa Poirota.
Kryminały Sophie Hannach są tak genialnie skonstruowane, że nie sposób odgadnąć zakończenia. „Sunday Telegraph”
Jedna z autorek, których nie można pominąć — inteligentna, z klasą i cudowną, gotycką wręcz wyobraźnią. „The Times”
Hannah bierze na warsztat zwyczajne, codzienne zdarzenia, doprawia je w niepokojący sposób i podkręca suspens do tego stopnia, że po jakimś czasie zaczynamy szukać śladów zbrodni we własnym salonie… „Independent”
Ciąg dalszy znakomitej serii kryminalnej Palokaski
Dlaczego Noora, nastolatka z Palokaski, boi się o swoje życie? Czy śmierć innej dziewczyny, Laury, przeraziła Noorę? Jaka tajemnica kryje się w srebrnym wisiorku z aniołkiem?
Noora, jedna z koleżanek Laury - ta sama, która wkrótce po jej śmierci zapowiedziała, że ona zginie następna - składa zeznanie. Dziewczyna twierdzi, że była świadkiem zepchnięcia Laury Anderson ze skały. Policja nie wierzy nastolatce i nie wznawia dochodzenia.
Noora zakłada blog „Madde's Life”, który szybko zyskuje sporą popularność i wzbudza zainteresowanie sponsorów. Firma BRÄNDT IT UP oferuje spore pieniądze za zdjęcia młodych dziewcząt i informacje o nich. W prezencie przesyła dziewczynie srebrnego aniołka - takiego samego, jakiego nosiły wcześniej zaginione dziewczyny: Venla i Laura.
Miia, szkolny pedagog, odkrywa bloga Noory i widząc zdjęcie z aniołkiem wie, że dziewczyna rzeczywiście może zginąć. Rozpoczyna się wyścig z czasem.
Noora to drugi tom znakomitej trylogii kryminalnej „Miasteczko Palokaski”, która podbiła serca czytelników najpierw w Finlandii, a potem w całej Skandynawii. Prawa do serii kupiło kilkanaście prestiżowych wydawnictw z całego świata. Klimat cyklu można porównać jedynie z najlepszymi kryminałami i serialami, takimi jak Top of the lake, The Killing i oczywiście Miasteczko Twin Peaks.
Trzy kobiety i jedno mieszkanie. Trzy pokolenia i jedna historia. Wciągająca saga z Polską ostatnich dekad w tle.
Czy decyzje, które podejmujemy, są naszymi własnymi decyzjami, czy też nieświadomie powielamy wzorzec przekazany nam w genach? Na ile rzeczywiście kontrolujemy swoje życie, a na ile ulegamy mechanizmom silniejszym od nas? W najnowszej powieści Małgorzaty Sobieszczańskiej trzy kobiety: babcię, matkę i córkę łączy nie tylko więź krwi, ale coś jeszcze – doświadczenie jednej nocy, które zadecyduje o całym życiu. Tak jakby los potrafił uprzeć się przy swoim i zdecydował, że nasza historia okaże się powieloną historią naszych matek, babek i prababek.
Amelię od śmierci dzieli kilka chwil. Ma ostatnią szansę, by opowiedzieć o swojej przeszłości. Na powiernika wybiera prawnuka, który niewiele z jej historii rozumie. Prawda odejdzie razem z nią, bez szansy, by kiedykolwiek została odkryta.
W odchodzeniu towarzyszą jej córka i wnuczka. Janina zrezygnowała z pracy w biurze i całe dnie spędza w warszawskim mieszkaniu, opiekując się matką. Maja z kolei nie potrafi pozbierać się po rozwodzie. Niegasnąca miłość do byłego męża pcha ją do szalonych czynów, po których wszystkim robi się jeszcze bardziej niezręcznie.
Amelia, Janina i Maja żyją w jednym mieszkaniu, ale niewiele o sobie wiedzą. Razem z nimi mieszka mąż Janiny, Kostek, którego historia splata się z losami kobiet. Zmianę przyniesie wspólny wyjazd matki i córki do rodzinnego Gdańska, gdzie letni poranek okaże się kluczem do skomplikowanej i przemilczanej przeszłości.
„Kilka dni lata”, nowa książka scenarzystki i dziennikarki Małgorzaty Sobieszczańskiej, to skomponowana z wdziękiem opowieść o skryptach rodzinnych i próbach ich przełamania.
Elementarz księdza Twardowskiego - pełen ciepła i humoru przewodnik, skupiony wokół cyklu życia: dzieciństwa, dojrzewania, nawrócenia, modlitwy, miłości, rodziny, świąt, kapłaństwa, tworzenia, przemijania. Przybliżający przy tym postać samego Autora.
Lektura Elementarza może być pomocą w poszukiwaniu odpowiedzi na najważniejsze pytania.
„Zuza albo czas oddalenia” to zapis szaleńczej miłości sześćdziesięciolatka do dwudziestokilkuletniej blond piękności, odnaleziony przez Jerzego Pilcha w narciarskim bucie, na schodach jednej z warszawskich kamienic.
„Stary satyr i młodziutka nimfa – uparcie eksponujące ten motyw starożytne ludy wiedziały, co czynią”, powiada Jerzy Pilch i zasiada do spisania „summy erotycznej”, brawurowego traktatu miłosnego, w którym splatają się powieść i esej.
Za Zuzą, zwaną w pewnych kręgach Zmysłową Żanetą, bohater podąża w ciemne zaułki Warszawy, krainę męskiego pożądania. Jednak zatracenie w ramionach księżniczki solarium i silikonu nie oznacza wcale zatracenia poczucia humoru i ironii, z jaką bohater spogląda na swoje swawole – świadom swej groteskowości i zarazem powagi.
Pogoń za Zuzą budzi wspomnienie miłosnych początków: pierwszych młodzieńczych uniesień, pierwszej żony, pierwszej kochanki. Przeczucie końca miesza się z grzeszną, nieustraszoną miłością – do prostytutki o niebieskich oczach i blond włosach, której wierność jest wiernością wyższego rzędu, duchową, bo nie cielesną przecież.
„Zuza albo czas oddalenia” przełamuje granicę fikcji i życia relacją z placu boju, na którym miłość wydaje się już być dosłownie – na śmierć i życie. Ściśnięta między chwilą uniesienia a ostatnią kropką.
Rozliczenie z ostatnim 30-leciem naszej historii. Janusz Anderman powraca!
Dzień po katastrofie smoleńskiej przed Pałacem Prezydenckim zbierają się tłumy. Dziennikarz francuskiego tygodnika, z pochodzenia Polak, przyjeżdża do Warszawy, by opisać protesty, które ogarnęły miasto. W przeszłości był dziennikarzem radiowym. Za przynależność do antysocjalistycznej organizacji studenckiej został internowany i trafił na Białołękę. Teraz, po latach, z okna hotelu obserwuje wydarzenia i przeżywa déja vu. Demony z przeszłości powróciły.
Nowa powieść Andermana to mieszanka wybuchowa, a jej najważniejsze składniki to świetny słuch i rytm, wyczulenie na wszelkie fałsze obecne w społecznym dyskursie i ostrze ironii. W Czarnym sercuceniony prozaik bezwzględnie i szczerze opowiada o swoim pokoleniu, uwikłanym w traumatyczną , zagmatwaną historię i jak zwykle nie pozwala zapomnieć o czarnej stronie naszej rzeczywistości.
Tom Potrzebne do szczęścia jest jak niezbędnik w szkole życia, w której radość miesza się z cierpieniem, a gdy mowa o miłości, mowa także o jej siostrze – samotności... Nienachalnym nauczycielem w tej szkole jest pewien kochający ludzi, drzewa i biedronki ksiądz.
W świecie, w którym pośpiech zastępuje życie, a gadżet – człowieka, wyciszenie i namysł są jak udzielenie sobie samemu pierwszej pomocy.
Zatrzymaj się, przysiądź z księdzem Twardowskim pod drzewem w parku i pomyśl z nim, czego potrzebujesz do szczęścia.
Nie zapomnij uśmiechnąć się do sąsiada lub sąsiadki z ławki obok.
Wiersze "potrzebne do szczęścia", w wyborze ks. Jana Twardowskiego i Aleksandry Iwanowskiej, są lepsze niż poradnik i tabletka na szczęście!
„Nie płacz w liście
nie pisz że los ciebie kopnął
nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia
kiedy Bóg drzwi zamyka — to otwiera okno
odetchnij popatrz
spadają z obłoków
małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia
a od zwykłych rzeczy naucz się spokoju
i zapomnij że jesteś gdy mówisz że kochasz”
ks. Jan Twardowski, Kiedy mówisz
Od lat porusza czytelników na całym świecie. Jedna z najpoczytniejszych i najgłośniejszych współczesnych polskich powieści, przełożona na ponad dwadzieścia języków.
Prawiek – wieś położona w centrum Polski – tutaj codzienność splata się z niezwykłością, rzeczywistość z mitem, a powszednie życie jest ważniejsze od wielkich wydarzeń. W burzliwych latach XX wieku kilka pokoleń kilku rodzin mieszkających w Prawieku walczy o swoje szczęście i przyszłość. Ich losy układają się w uniwersalną opowieść o czasie, przemijaniu i ludzkim losie.
„Prawiek i inne czasy to znakomite dzieło o rzadko dziś spotykanej randze i głębi”.
„The Prague Post”
„Tokarczuk ze skrawków realnej historii buduje mit, to jest historię przenikniętą ładem, gdzie wszystkie wydarzenia, także te tragiczne i złe, mają swoje uzasadnienie. Przestrzeń zorganizowana jest na podobieństwo mandali – koła wpisanego w kwadrat, będącego geometrycznym wyobrażeniem doskonałości i pełni”.
Jerzy Sosnowski, „Gazeta Wyborcza”
„W tej napisanej z rozmachem powieści Olga Tokarczuk wykorzystuje tradycję magicznego realizmu do kreacji świata, który jest przesiąknięty dawnymi mitami tak samo mocno jak jest zakorzeniony w teraźniejszości”.
„Frankfurter Allgemeine Zeitung”
Uhonorowana Literacką Nagrodą Nike, jedna z najgłośniejszych i najszerzej komentowanych powieści ostatnich lat. Co mamy wspólnego z biegunami – prawosławnym odłamem starowierców, ludźmi, którzy zło oswajają ruchem? Ile jest w nas z biegunów? Od dawnych sułtańskich pałaców przez siedemnastowieczne gabinety osobliwości po współczesne hale odlotów – Olga Tokarczuk zabiera czytelników w niezwykłą podróż przez różne miejsca i czasy. Zaprasza do wspólnego oswajania migotliwej, fragmentarycznej rzeczywistości, do porzucania utartych szlaków. Ta powieść nie ma granic – dzieje się na całym świecie. „Tokarczuk udało się w sposób niezwykły, inteligentny i wrażliwy przedstawić otaczający nas świat. Fascynująca powieść!” TV ORF „Bohaterami tej książki są nomadzi i koczownicy, nieprzywiązani do własnych korzeni. Kobiety wożące w torebkach zapasowe szczoteczki do zębów na wypadek nagłej podróży i mężczyźni umiejący spakować cały swój dobytek w 10 minut, zawsze gotowi do drogi. Proza Olgi Tokarczuk przekonuje, iż poczucie ładu wszechświata dostępne jest każdemu, o ile tylko podróżuje”. Marta Cuber, „Polityka” „Oryginalna, pasjonująca i znakomicie napisana”. „Le Figaro”
Książka Maylis de Kerangal opisuje jeden dzień z życia, dla jednych tragiczny, dla innych szczęśliwy, dla jeszcze innych całkiem zwyczajny.
Dziewiętnastoletni Simon Limbres po wypadku trafia do szpitala. Jest w stanie śmierci klinicznej. Rodzice chłopca nie wierzą w to, że syn umarł, bo serce Simona nadal bije. Koordynator przeszczepów w szpitalu uzyskuje zgodę i natychmiast zaczyna działać. Rusza karuzela życia i śmierci. Organy Simona ratują życie kilku osobom.
Francuska pisarka znakomicie pokazuje dwutorowość rzeczywistości. Zespół lekarzy pracuje w wielkim skupieniu, ale równocześnie do ich myśli wkradają się prywatne banalne sprawy.
Siostra Cordelia złości się na chłopaka, który do niej nie zadzwonił, jej kolega marzy o wypadzie do Algierii, a kardiochirurg, który ma przylecieć z Paryża po serce Simona, o meczu Włochy–Francja i wieczorze z nową sympatią.
Jak skończy się ten dzień dla bohaterów książki? Czy osoby, którym Simon podarował życie, będą szczęśliwe? Jak można żyć ze świadomością śmierci dawcy?
Autorka stawia czytelnikowi trudne i niewygodne pytania, skłania do refleksji, ale nie podsuwa żadnych odpowiedzi. Czytelnik będzie musiał zmierzyć się sam z własnymi przemyśleniami.
„Jan Kanty Osobny” to niewyczerpana opowieść o Janie Kantym Pawluśkiewiczu. Prawdziwy wywiad rzeka, która płynie niespiesznie od anegdoty do anegdoty, dając czytelnikowi niezapomniane widoki na prywatne i artystyczne życie Jana Kantego Pawluśkiewicza. A jest co podziwiać.
Kompozytor wielkich przebojów – piosenek „Niepewność”, „Dni, których jeszcze nie znamy”, „Świecie nasz”, twórca poematów symfonicznych, musicali i oper, artysta związany z Piwnicą pod Baranami i Teatrem STU, założyciel legendarnego zespołu Anawa, w którym występował razem z Markiem Grechutą i Zbigniewem Wodeckim, twórca muzyki teatralnej i filmowej – w tym nagrodzonej ostatnio muzyki do filmu Papusza – odsłania kulisy pracy z artystami, wspomina poszukiwania własnej drogi twórczej, opowiada o inspiracjach i irytacjach.
W błyskotliwej i ironicznej rozmowie z Wacławem Krupińskim wyłania się portret niezwykłego kompozytora, wokalisty, malarza, twórcy żel-artu, architekta, „górola z pnioka” – innymi słowy postaci, która zaskoczy polską kulturę jeszcze nie raz.
Elementarz papieża stanowi jedyną okazję zapoznania się z głównymi tematami i wątkami jego nauczania. Do prezentowanego tomu antologista wybrał fragmenty z ogromnego dzieła Jana Pawła II, pisane językiem przystępnym i barwnym, czasem humorystyczne. Dotyczą one spraw powszednich, osobistych a zarazem powszechnych. Nierzadko papież porusza wielkie problemy naszej epoki oraz dwóch tysięcy lat istnienia chrześcijaństwa. Pożytki z czytania myśli Ojca Świętego są niepodważalne - pomagają żyć każdemu człowiekowi, rozwiązywać problemy natury duchowej, wzbogacać się wewnętrznie.
Pełna zaskakujących zwrotów akcji, a zarazem ciepła i pełna humoru kontynuacja powieści Poczekajka Katarzyny Michalak.
Patrycja, rudowłosa pani weterynarz, opuszcza Poczekajkę, by zacząć nowy etap w życiu u boku ukochanego Gabriela. Wystarczył jednak tylko rok, by marzenia i oczekiwania dziewczyny brutalnie zderzyły się z rzeczywistością. Patrycja tęskni za swoim życiem w Poczekajce, za pracą w ZOO, a i Czarny Książę z bliska nie wydaje się już taki pociągający. Czy to właśnie na niego czekała całe życie?
Zanim odpowie sobie na to pytanie, czeka ją jeszcze wiele przeciwności losu dramatycznych zawirowań.
Zachcianek to historia o spełnionych marzeniach i odrobinie magii. O prawdziwej Miłości, która jest tuż obok, choć wcale nie tam, gdzie jej szukamy. O odnalezieniu własnego miejsca na Ziemi i szczęścia, które jest w zwyczajnej codzienności. I o tym, że w każdy, nawet najgorszy człowiek, może zmienić się na lepsze i zasługuje na drugą szansę.
W 1908 roku kanadyjska pisarska Lucy Maud Montgomery opublikowała książkę, którą pokochali czytelnicy na całym świecie - Anię z Zielonego Wzgórza. Dziś, po stu latach, przekazujemy w Wasze ręce niezwykły Pamiętnik, w którym oddajemy głos samej Ani. I Wam, Drodzy Czytelnicy, z nadzieją, że powierzycie mu swoje sekrety
Czytelnicy w Rosji, w Polsce i wielu innych krajach dobrze już znają Grigorija Czchartiszwiliego, krytyka literackiego, eseistę, tłumacza z japońskiego, a zwłaszcza – autora blisko dwudziestu powieści kryminalnych pisanych pod pseudonimem Borys Akunin. W tej książce połączył on swoje dwa wcielenia i otrzymaliśmy sześć poważnych esejów o najsłynniejszych światowych cmentarzach (w Moskwie, Londynie, Paryżu, Jokohamie, Nowym Jorku i Jerozolimie) i sześć intrygujących opowiadań z nimi związanych. 'Wiecie, co mnie najbardziej intryguje w mieszkańcach Moskwy, Londynu, Paryża, Amsterdamu, a tym bardziej Rzymu czy Jerozolimy? To, że większość z nich nie żyje.' Brzmi intrygująco, nieprawdaż? Warto więc wyruszyć na spotkanie kapitana milicji Czuchczewa czy starego znajomego Erasta Fandorina...
Małe miasteczko, szokująca zbrodnia i dwójka niedoskonałych śledczych w powieści opartej na fabule bijącego rekordy popularności i wyróżnionego Nagrodą BAFTA brytyjskiego serialu.
Broadchurch... Nikt tutaj nie zagląda przypadkiem. To senne nadmorskie miasteczko, które budzi się tylko w sezonie letnim, niespodziewanie staje się sceną brutalnego morderstwa. Nad brzegiem morza, nieopodal stromego klifu, znaleziono ciało jedenastoletniego Danny’ego Latimera. Społeczność jest wstrząśnięta i oczekuje szybkiego wykrycia sprawcy. Śledztwo prowadzą miejscowa sierżant Ellie Miller oraz nowo przybyły komisarz Alec Hardy przyjęty na stanowisko, na które miała awansować Ellie. Jednakże nie tylko jej urażona ambicja będzie zgrzytem w dochodzeniu. Obaj śledczy mają zupełnie odmienne podejście do sprawy. Ciepła i uczuciowa Ellie odbiera tę zbrodnię bardzo osobiście: zamordowany chłopiec był synem jej najlepszej przyjaciółki. Związana blisko z miejscową społecznością nie wierzy, by mordercą był ktoś z miasteczka. Szorstki i nieuprzejmy Alec podejrzewa każdego, nawet rodziców Danny’ego, i bez skutku powtarza Ellie, że nikomu nie można ufać. Największą nieufność w miasteczku budzi jednak on sam – owiany złą legendą nieudolnie poprowadzonego śledztwa w sprawie równie wstrząsającej zbrodni w Sandbrook.
O książce:
Lubiliście serial? Nie mniej przypadnie wam do gustu psychologiczny thriller Erin Kelly. Powieść oparta na fabule serialu nie zawsze się udaje, ta udała się wybornie!
„The Sun”
Doskonała powieść kryminalna z niebywale szokującym finałem.
„Sunday Mirror”
Odmalowany z wielką czułością portret prowincjonalnego miasteczka w Dorset i doskonale skonstruowany kryminał łączą się w skrupulatną relację o niewyobrażalnym bólu i smutku, które spowodowało morderstwo dokonane na dziecku.
„Kirkus Starred Review”
O serialu:
Najlepszy brytyjski serial kryminalny ostatnich lat. Z odcinka na odcinek dywagacje telewidzów co do tego, kto zabił, urastały do rangi dyskusji narodowej.
„The Telegraph”
...przyciągnął przed ekrany telewizorów dziesięciomilionową publiczność.
„The Independent”
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
