Psychologia na Uniwersytecie Medycznym w Warszawie. To już 55 lat! Były lata w naszej historii, kiedy myśl psychologiczna zderzała się z uprzedzeniami ideologicznymi i trzeba było pracować w bardzo trudnych warunkach finansowych i organizacyjnych. A jednak oryginalne badania zostały zrealizowane. Bo nauka to ludzie, ludzie z pasją, wielcy duchem, wspaniałe Osobowości, zafascynowani ideą poznania i dochodzenia do prawdy o człowieku. Profesorowie Mariusz Maruszewski, Irena Heszen, Krzysztof Czubalski, Kazimierz Wrześniewski czy obecnie zarządzający Zakładem Psychologii i Komunikacji Medycznej prof. Krzysztof Owczarek. Ich idee chorób psychosomatycznych, czynności mózgu, funkcjonowania człowieka w sytuacji choroby wyznaczyły kierunki do rozwoju dalszych badań w tym obszarze.
Ta monografia wyrasta z potrzeby przypomnienia 55-letniej tradycji Zakładu i wyznaczenia dalszych kierunków rozwoju.
„Pamiętanie, przypominanie, podsumowanie” – takie zadania przyświecały Autorom tomu przygotowującym kolejne rozdziały książki. Dobrze się z nich wywiązali.
z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Ewy Mojs
Autorka poruszającego dziennika noszącego tytuł Obok rzeczywistości… to trzydziestokilkuletnia kobieta, żona i matka, mistrzyni Niemiec w konkursie wizażystek. Niespodziewanie dla siebie i bliskich zapadła na chorobę psychiczną pół roku po urodzeniu córeczki. Jej świat i życie odwróciły się o sto osiemdziesiąt stopni. Reni Wagner dzieli się swoimi przeżyciami, relacją pełną emocji i przeróżnych myśli towarzyszących chorobie, zmaganiami zarówno z samą chorobą, jak i z jej skutkami, refleksjami nad ubocznymi efektami leczenia, doświadczeniem społecznej izolacji, poczuciem inności i napiętnowania; to także zapis przeżyć dotyczących desperackich prób utrzymania się na powierzchni życia oraz niewycofania się z roli matki i żony.
Ze wstępu prof. Piotra Olesia
Autorzy książki podejmują fundamentalne zagadnienia dotyczące psychologicznych aspektów funkcjonowania współczesnej szkoły w czterech blokach tematycznych:
– Wspieranie ucznia w procesie przyswajania wiedzy, analiza czynników sprzyjających i niekorzystnych
– Wspieranie ucznia w rozwoju emocjonalnym i społecznym
– Sylwetka nauczyciela
– Analiza zjawiska przemocy oraz propozycje przeciwdziałania
Autorzy są zarówno naukowcami, badaczami, jak i specjalistami praktykami w swoich dziedzinach, co pozwoliło im nie tylko na przedstawienie najnowszej wiedzy psychologicznej, lecz także na zilustrowanie omawianych zagadnień realnymi przykładami z praktyki szkolnej. Dzięki temu monografia nabrała bardzo żywego, bezpośredniego charakteru. Ogromnym jej atutem jest również omówienie szerokiej gamy programów profilaktyczno-wychowawczych, ułatwiających pedagogom i psychologom odnoszenie się do takich zjawisk jak doświadczanie przemocy, stygmatyzacja, samotność, trudności w funkcjonowaniu rodzin, zagrożenia dla zdrowia związane z używaniem substancji psychoaktywnych czy niewłaściwe nawyki żywieniowe.
z recenzji dr hab. Elżbiety Turskiej, profesor Uniwersytetu Śląskiego
Książka odkrywa przed czytelnikiem na nowo zdefiniowaną szkołę, uwrażliwia na rozliczne doświadczenia i problemy uczniów oraz nauczycieli, a także stanowi cenne źródło wiedzy o sposobach wspierania i stymulacji uczniów z różnymi ograniczeniami i w różnych okolicznościach.
z recenzji dr hab. Ludwiki Wojciechowskiej, profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego
Zarządzanie Publiczne 2 (52) 2020
In this issue e.g.:
Wojciech Giza, Barbara Sztokfisz
Revolution 4.0 as a Factor of Change in the labour Market
Grzegorz Baran, Aleksandra Berkowicz, Małgorzata Marzec, Janusz Sasak, Agnieszka Szczudlińska-Kanoś
Opportunities and Threats of Robotic
Process automation in Public Service Development
Psychotraumatologia to relatywnie nowa dziedzina psychologii, która koncentruje się na uwarunkowaniach i konsekwencjach doświadczenia przez człowieka zdarzeń o charakterze traumatycznym. Zdarzenia te mogą prowadzić do zaburzenia po stresie traumatycznym (Posttraumatic Stress Disorder, PTSD) i innych negatywnych konsekwencji. Mimo ogromnej ilości badań nad traumą i PTSD na świecie, prowadzonych co najmniej od lat osiemdziesiątych XX w., problematyka ta przed długi czas była pomijana w badaniach naukowych i w debacie publicznej w Polsce. Dzięki wieloletnim i niestrudzonym wysiłkom badawczym Pani Profesor Lis-Turlejskiej temat ten poniekąd został „oswojony”. Dalej jednak nie znamy odpowiedzi na wiele kluczowych pytań:
– Dlaczego w Polsce obserwujemy tak duży poziom objawów poutraumatycznych na tle innych krajów Europy?
– Jakie są czynniki ryzyka tak wysokiego nasilenia PTSD w Polsce?
– Czy po traumie można doświadczać także zmian pozytywnych?
Na te i inne pytania znajdą Państwo odpowiedź w tej książce, stanowiącej fascynującą podróż po meandrach psychotraumatologii w Polsce.
***
Monografia jest wyrazem hołdu i wdzięczności dla wybitnej polskiej uczonej, profesor Mai Lis-Turlejskiej, za jej wieloletni, bogaty dorobek naukowy z zakresu psychotraumatologii. Profesor Lis-Turlejska jest znanym
autorytetem w kraju i na świecie. […] W zakresie dokonań naukowych trafnie można Ją określić, jako „niestrudzoną propagatorkę badań nad traumą”. […]
Składające się na ten tom teksty dotykają różnych tematów związanych z problematyką traumy i stresu
traumatycznego. Oparte są na aktualnej literaturze i nowoczesnej metodologii badań. Dzięki tym walorom publikacja będzie atrakcyjnym źródłem wiedzy dla wszystkich czytelników zainteresowanych tematyką traumy psychicznej i jej różnorakich kontekstów. Opracowania znajdujące się w tomie oparte są na badaniach naukowych i charakteryzują się podejściem krytycznym, polemicznym i wskazują nowe obszary badań.
z recenzji profesor Anny Bokszczanin
W tomie publikują:
Kamilla Bargiel-Matusiewicz, Roman Cieślak, Małgorzata Dragan, Wojciech Łukasz Dragan, Magdalena Leśnierowska, Agnieszka E. Łyś, Dorota Merecz-Kot, Małgorzata Pięta, Agnieszka Popiel, Ewa Pragłowska, Marcin Rzeszutek, Maria Szczepaniak, Szymon Szumiał, Bogdan Zawadzki, Mariusz Zięba.
Marcin Kautsch: A Dual Approach to Exercising Statutory Supervision over Hospitals in Poland
Piotr Rajfur, Joanna Rajfur, Katarzyna Hys: The Analysis of Births and Household Poverty Levels with the Consideration of the Material Effect of the ‘Family 500 Plus’ Programme
Małgorzata Dec-Kruczkowska, Filip Grzegorczyk: The New Polish Remuneration Model for Managers: A Discussion of the New Remuneration Act
Marek Ćwiklicki, Kamila Pilch: Understanding Public Value Through Its Methods
Brian Phillips, Magdalena Frańczuk: Access to Weapons: A Comparative Analysis Between Poland and the United States
Urugwaj, a właściwie Wschodnia Republika Urugwaju, jest z wielu względów krajem niezwykłym. Już sama jego nazwa, tłumaczona z języka guaraní jako „rzeka malowanych ptaków”, daje przedsmak tej wyjątkowości. Do światowej prasy Urugwaj trafia regularnie za sprawą przełomowych, bezprecedensowych posunięć, które przyciągają uwagę innych społeczeństw (…). Urugwaj jako pierwszy kraj na świecie ustanowił państwo opiekuńcze. W wyniku splotu wyjątkowych okoliczności stał się krajem świeckim – zaledwie 46% społeczeństwa deklaruje przynależność do Kościoła katolickiego, bardzo pod tym względem kontrastując z tradycyjnie religijną Ameryką Łacińską. Od 2009 roku zapewnia wszystkim uczniom bezpłatne laptopy i dostęp do sieci bezprzewodowej. Były prezydent José Mujica (2010–2015) stał się bohaterem mediów całego świata, które z lubością informowały, że przekazywał 90% swojej pensji na cele charytatywne, pozostając najbiedniejszym prezydentem świata. Równie często wspomina się fakt, że Urugwaj jako pierwszy kraj na świecie zalegalizował w 2013 roku uprawianie, sprzedaż i zażywanie marihuany.
Fragment wstępu
Ta cenna książka uzupełnia lukę w polskiej literaturze dotyczącej Ameryki Łacińskiej i przybliża czytelnikowi słabo w Polsce znany Urugwaj – kraj mały, ale ważny z perspektywy stosunków międzynarodowych, ciekawy pod względem kulturowym.
Z recenzji wydawniczej dr hab. Katarzyny Dembicz, prof. UW
Twórczość filozoficzna Aleksandra Ochockiego nie oszałamia, jeśli oceniać ją li tylko po ilości monografii i artykułów, ale pod względem oryginalności i rozmachu myślowego niewiele osiągnięć polskiej filozofii przełomu XX i XXI stulecia – tak sądzimy – może się z nią równać. Wizję filozofii uprawianej przez Ochockiego można naszkicować, poczynając od ukazanego przezeń rozszczepienia filozoficznej tradycji u samego zarania na dwie zasadnicze linie rozwojowe, sygnowane imionami Platona i Arystotelesa. Formy, jakie każda z tych linii przybierała w historii idei, ich rozchodzenie się i dialektyczne interferencje są przedmiotem szczególnego namysłu naszego autora przy okazji takich kryzysów dziejowych jak pierwotna akumulacja kapitału, rewolucje francuska, amerykańska i bolszewicka oraz w analizach dzieł Machiavellego, Hegla, Marksa czy Lenina. Linia Platona to – wbrew podręcznikowej wizji filozofa idealisty zanurzonego głową w niebie idei – linia „filozofa-króla”, który aktywnie przekształca otaczającą go rzeczywistość na modłę swoich wyobrażeń, ale degeneruje się w procesie dziejowym do postaci populistycznego krwawego dyktatora. Linia Arystotelesa to linia filozofii „naukowej”, której rozwój prowadzi filozofa do statusu „eksperta”, „konsultanta”, degenerującego się jednak w roli przebywającego w eterze abstrakcji „profesora na posadzie”.
Jacek Migasiński, Jakub Nikodem
Wszystkie teksty tego tomu są na odpowiednim poziomie akademickim, w znakomitej większości dobre lub bardzo dobre zarówno od strony merytorycznej, jak i warsztatowej. Wydaje się, że ta książka, pomyślana jako swego rodzaju trybut wobec Profesora Aleksandra Ochockiego, składany przez grono ludzi zawdzięczających mu jakiś rodzaj inspiracji w działalności profesjonalnej, sprawiłaby mu radość, a na pewno sprawi przyjemność wszystkim, którzy go znali i cenili.
Z recenzji prof. dr. hab. Kazimierza Ślęczki
Klucze do miasta to książka o nowej odmianie społecznej aktywności i jej roli w kształtowaniu rozwoju polskich miast. Miasto pełni tu funkcję scenografii, bo głównymi aktorami są „wkurzona mieszkanka” i „sfrustrowany sąsiad”, którzy z widowni postanowili przenieść się na scenę, by zmienić zasady miejskiej gry. To, czy ich wspólna aktywność stanie się kluczem, czy tylko wytrychem do miasta, zależy zarówno od struktury możliwości politycznych, jak i wytrwałości oraz poczucia odpowiedzialności za scenariusz miejskiego spektaklu. Autorka stara się wyjaśnić falę aktywności oddolnej mieszkańców polskich miast, sytuując ją w szerszym kontekście międzynarodowych ruchów prawa do miasta. Szkicuje mapę aktorów pola polityki miejskiej i relacji między nimi, aby lepiej zrozumieć przemiany narracji i stylu miejskiego zarządzania. Model teoretyczny opisuje przemiany polityki miejskiej jako strategicznego pola działania czterech głównych aktorów – władz lokalnych, inwestorów, projektantów i ruchów miejskich.
(…) Monografia Anny Domaradzkiej dostarcza bardzo interesujących obserwacji o tym jak rodzi się fenomen aktywizmu miejskiego. (…) Szczególnie ciekawe jest usytuowanie problematyki ruchów miejskich na styku
sfer publicznej, prywatnej i obywatelskiej oraz wykorzystanie teorii pól, która pozwala na pokazanie nowych aspektów społecznego wytwarzania ruchów miejskich w Polsce. Książka powinna wzbudzić zainteresowanie zarówno badaczy miasta, jak i tych, którzy miasto zmieniają. Tym bardziej, że Autorka pisze, unikając branżowego żargonu. Nie będzie nużąca dla osób spoza urban studies.
z recenzji prof. Tomasza Nawrockiego, Uniwersytet Śląski
Klucze do miasta. Ruch miejski jako nowy aktor w polu polityki miejskiej to monografia bazująca na bogatym materiale teoretycznym i empirycznym. Autorka, posługując się zdyscyplinowaną ramą interpretacyjną, prowadzi czytelnika przez złożoność procesów konstytuowania się ruchów miejskich. (…) Wykazała się przy tym szeroką wiedzą z zakresu teorii socjologicznych, problematyki miejskiej i polityk miejskich (krajowych i międzynarodowych), o czym świadczy bogata literatura, dokumenty i akty prawne przywołane w tekście. (…) Bardzo wartościowa książka – zarówno w warstwie teoretycznej, jak i empirycznej.
z recenzji prof. Marcjanny Nóżki, Uniwersytet Jagielloński
KSIĄŻKA W PRZYGOTOWANIU !!!
Książka składa się z samodzielnych prac, artykułów i rozpraw, powstałych w ostatnich latach i różniących się gatunkowo. Czytelnik może czytać zamieszczone tu teksty w dowolnej kolejności zależnie od nastroju wybierać z oferowanego zestawu te dłuższe, trudniejsze i wymagające maksymalnej koncentracji, bądź teksty lżejsze, bliższe problematyce dnia dzisiejszego […].
Jerzy Kochan uważa, że projekt socjalistyczny jest wciąż aktualny i że na horyzoncie dziejów nie pojawiła się inna realistyczna alternatywa dla kapitalizmu, zaś teza Fukuyamy o „końcu historii” zupełnie się skompromitowała. Zarazem jednak twierdzi, że drogi realizacji projektu socjalistycznego są nader skomplikowane i zaskakujące, dlatego też potrzebują filozoficznego rozsupłania, wyjaśnienia, zrozumienia i bacznej obserwacji. […] Rozważania Autora inspirują do pytań: Czy socjalizm jest jeszcze aktualny? Czy upadek ZSRR to koniec socjalizmu? Czy niezwykły rozwój ekonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej to aktualizacja perspektywy socjalizmu? A może to Bernie Sanders w USA oznacza „nowy początek”?
dr hab. Halina Walentowicz, prof. ucz.
Książka jest oryginalnym i świetnie ugruntowanym empirycznie wkładem do akademickich, a także publicystycznych debat na temat stanu i przyszłości demokracji – debat niezwykle aktualnych w dobie triumfu populizmów i medialnych manipulacji. Sumuje i rozwija argumenty krytyczne wobec propozycji „demokracji bezpośredniej” – jej normatywnej zgodności z wartościami demokratycznymi, efektywności i praktycznej stosowalności. W tej perspektywie szczegółowo analizowane są polskie reformy polityczno-prawne po 1989 roku, które miały na celu wprowadzenie elementów demokracji bezpośredniej do polskiego systemu politycznego i porządku konstytucyjnego. Przedstawienie szczegółów transformacyjnych debat i reform jest ważne i unikalne w literaturze politycznej.
prof. Jan Pakulski, Tasmania University, Australia, Collegium Civitas, Warszawa
W książce można wyodrębnić trzy warstwy rozważań. Autorki przedstawiają: 1) genezę obowiązujących form demokracji bezpośredniej (ujmując sprawę z szerszej perspektywy, genezę obecnego modelu demokracji); 2) syntezę aktualnie obowiązujących podstaw prawnych demokracji bezpośredniej; 3) zwięzły opis praktyki politycznej w zakresie instytucji demokracji bezpośredniej. Wszystkie warstwy rozważań dotyczą okresu 30 lat, tj. obejmują lata 1989–2019. Dotychczas nie opublikowano monografii, która obejmowałaby genezę, podstawy prawne i praktykę wszystkich form demokracji bezpośredniej w Polsce na poziomie ogólnokrajowym.
dr hab. Marcin Rachwał, prof. UAM
Ewa Nalewajko, profesor doktor habilitowana nauk społecznych. Pracuje w Zakładzie Badań Elit i Instytucji Władzy Instytutu Studiów Politycznych PAN. Zajmuje się badaniami elit politycznych – parlamentarnych, rządowych i samorządowych, a także władz partyjnych. Zainteresowana również zagadnieniami partycypacji społecznej, relacji między władzą a społeczeństwem oraz współczesnymi przemianami systemów demokratycznych. Opublikowała wiele prac naukowych, wśród nich: Między populistycznym a liberalnym. Style polityczne w Polsce po roku 1989 (2013); Droga do samorządności terytorialnej. Polska 1989–1990 (2016, współautorzy: Jerzy Bartkowski, Barbara Post, Inka Słodkowska); Społeczne światy elity administracyjnej państwa (2016, współautorzy: Barbara Post, Anna Radiukiewicz, Paweł Maranowski); Obywatelska inicjatywa ustawodawcza w systemie przedstawicielskim jako przykład niedopasowania instytucjonalnego (2017); Uwłaszczone politycznie społeczeństwa i wiarygodne rządy (2019).
Barbara Post, doktor nauk humanistycznych, socjolog. Pracuje w Instytucie Nauk Socjologicznych i Pedagogiki SGGW w Warszawie. Zainteresowania badawcze: socjologia władzy i polityki, socjologia organizacji, socjologia problemów społecznych. Najważniejsze publikacje: Społeczne światy elity administracyjnej państwa (2016, współautorzy: Ewa Nalewajko, Anna Radiukiewicz, Paweł Maranowski); O zespole doradców socjologicznych Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego (2018); Kopiec z kredy. Co proces decyzyjny w sprawie reformy szkolnictwa mówi o polskiej demokracji? (2018, współautorka: Ewa Nalewajko); Płeć i polityka. Między pozornymi różnicami i różnorodnością (2019).
By the scope of a remarkably informed analysis, the coherence of the reasoning, its relevance, and the sharpness of the gaze, this intellectually far-reaching synthesis opens up the opportunity to rethink rural Poland. I am convinced that Professor Halamska’s book will mark a breakthrough in the field of social sciences, both in Poland and more widely in Europe.
Prof. Marie-Claude Mariel
Maria Halamska’s work is a revealing, lucidly presented, and in-depth compendium, one that is essential for all researchers of rural areas. It is going to occupy a permanent place in the Polish social sciences. The author has incorporated the rich and subtly nuanced social history of rural Poland over the past century into a single volume.
Prof. Roch Sulima
The volume is an original synthesis, mainly based on analyses performed within the project titled Continuity and Change: One Hundred Years of Development of the Polish Countryside, which was carried out in 2015–2019 at the Institute of Rural and Agricultural Development of the Polish Academy of Sciences.
Książka Magdaleny Jelonek na temat relacji między kształceniem na poziomie wyższym a sytuacją absolwentów na rynku pracy jest ciekawa, momentami inspirująca. (...) Jej ogromną zaletą jest podjęcie próby zrozumienia i interpretacji mechanizmów społecznych regulujących proces transferu absolwentów z instytucji szkolnictwa wyższego na rynek pracy w kontekście trzech głównych nurtów teoretycznych: przede wszystkim teorii zasobów ludzkich oraz krytycznych wobec niej teorii kolejkowych czy kredencjalnych, a także kulturowej reprodukcji (zamknięcia społecznego).
Z recenzji dr. hab. Dominika Antonowicza, prof. UMK
W książce przedstawiłam wyniki badań empirycznych i analiz przeprowadzonych w latach 2012–2019, przy czym, idąc za sugestią Richarda Breena i Jana O. Jonssona, nie ograniczyłam się jedynie do opisu faktów i zdarzeń. Ważną część pracy stanowią interpretacje zaobserwowanych zjawisk na gruncie koncepcji teoretycznych.
Z wprowadzenia
Magdalena Jelonek, doktor socjologii, od 2010 r. adiunkt w Katedrze Socjologii Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, a od 2016 r. także w Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ekspertka i kierowniczka w kilkudziesięciu projektach badawczo-wdrożeniowych w zakresie analizy i ewaluacji polityk publicznych, rynku pracy i edukacji, autorka i współautorka kilkudziesięciu publikacji poświęconych tym zagadnieniom.
Rap w służbie narodu to opowieść o popnacjonalizmie w rytmach hip-hopu. Piotr Majewski ujmuje węzłowe problemy współczesności – powstające na styku kultury popularnej, władzy, przestrzeni symboli i bitew o tożsamość – w sposób intelektualnie frapujący, a zarazem atrakcyjny czytelniczo.
prof. Mariusz Czubaj
(…) Przyglądając się „tożsamościowemu” rapowi Piotr Majewski zdołał napisać książkę o najważniejszych wyborach i konfliktach polskiego społeczeństwa w ogóle. W dobie polaryzacji stanowisk i radykalizacji konfliktu, a także swoistej głuchoty na każdą wyważoną opinię, książka Majewskiego stanowi głos mocno odmienny. Autor nie przyjmuje oczywiście żadnego pozytywistycznego ideału „neutralności”, który kłóciłby się zresztą z jego Gramsciańskimi założeniami. Dobrze widoczne jest jego nastawienie emancypacyjne. Postępuje jednak wedle zasady „zrozum, zanim osądzisz”, starając się ukazać całą komplikację polskiej sytuacji. Nie tylko więc ze względów naukowych, lecz także z racji społecznych jest to książka bardzo cenna dla każdego, kto chciałby zrozumieć, co się dzisiaj właściwie dzieje z polskim społeczeństwem.
z recenzji prof. Krzysztofa Moraczewskiego
Piotr Majewski – doktor, kulturoznawca i socjolog, adiunkt w Katedrze Kulturoznawstwa SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Naukowo zajmuje się antropologią oporu, antropologią sportu, socjologią muzyki popularnej oraz problematyką etniczności i nacjonalizmu. Autor książki Re-konstrukcje narodu. Odwieczna Macedonia powstaje w XXI wieku (2013), współautor monografii Być narodem? Ślązacy o Śląsku (2012), Historia mówiona polskiego kulturoznawstwa (2017), Naród w szkole. Historia i nacjonalizm w polskiej edukacji szkolnej (2019) oraz ponad trzydziestu artykułów opublikowanych w polskich i międzynarodowych czasopismach naukowych.
Już w marcu i kwietniu 2020 roku niektórzy badacze zaczęli zastanawiać się nad wpływem pandemii na rozwój miast, na rynek nieruchomości, ochronę środowiska czy uwarunkowania transportowe. Im więcej danych związanych z tym tematem się pojawia, tym większa szansa na pogłębione analizy, adekwatne do potrzeb. Niemniej jednak wciąż pewnego uzupełnienia wymaga kluczowe wyzwanie, sprowadzające się do ogólnego naświetlenia nowej sytuacji przestrzennej i odniesienia jej do konkretnych kierunków badawczych. Taki właśnie jest cel niniejszej książki. (…)
Poszczególne rozdziały dotyczą więc kolejno: charakterystyki nowych uwarunkowań przestrzennych (Aleksander Noworól, Przemysław Śleszyński), kierunków rozwoju miast (Iwona Sagan, Piotr Lorens), rynku nieruchomości (Marek Bryx), zakresu elastyczności w planowaniu przestrzennym w nowych warunkach (Tadeusz Markowski, Maciej Nowak), określenia konsekwencji przyjęcia w roku 2020 nowej agendy terytorialnej Unii Europejskiej (Jacek Szlachta), konsekwencji przestrzennych zmiany mobilności Polaków (Tomasz Komornicki), optymalnych zmian rozwoju społeczno-gospodarczego Polski w wyniku modyfikacji aktywów terytorialnych (Jacek Zaucha, Paulina Szulc-Fischer) oraz nowych wyzwań dla partycypacji społecznej (Paulina Legutko-Kobus).
Ze wstępu
Autorka z jednej strony zwraca uwagę na rolę, jaką kultura może odgrywać w teoriach i modelach rozwoju lokalnego, z drugiej zaś wprowadza czytelnika w realia miast kreatywnych, miast eventów. Pokazuje zagraniczne i polskie przykłady tworzenia dzielnic kulturalnych i klastrów kreatywnych, a także wykorzystywania kultury w projektach związanych z rewitalizacją obszarów zdegradowanych oraz budowaniu jakości życia w mieście.
Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Prawelskiej-Skrzypek, Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego
Może imponować swoboda i wnikliwość, z jaką Autorka porusza się w omawianej problematyce. Czytelnik znajdzie tu nie tylko omówienia różnych poglądów i ujęć, lecz także przekonujące przedstawienie ewolucji podejścia do rozwoju miast i syntetyczny opis konsekwencji wdrażania różnych konceptów. (…) W rezultacie powstało oryginalne i unikalne w polskiej literaturze kompendium wiedzy o roli kultury w rozwoju współczesnych miast. Jest to praca dobrze przemyślana i ułożona, starannie zredagowana i napisana ładnym językiem.
Z recenzji prof. dr hab. Jerzego Hausnera, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Joanna Sanetra-Szeliga, dr, adiunkt w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Studiów Miejskich Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, konsultantka w Ośrodku Statystyki Kultury w Urzędzie Statystycznym w Krakowie. Prowadzi badania na temat potencjału społeczno-ekonomicznego kultury, wykorzystania dziedzictwa kulturowego w procesach innowacji i w dyplomacji oraz wpływu megaeventów na miasta historyczne. Autorka i redaktorka publikacji na temat roli kultury w rozwoju lokalnym, polityki kulturalnej, Europejskich Stolic Kultury oraz dialogu międzykulturowego.
Pojęcie kultury historycznej, tak jak je tu rozumiem, jest pojęciem wewnętrznie otwartym, obejmuje wszelkie zjawiska odnoszenia się do przeszłości. Wspomniana otwartość zasadza się na tym, że nie przyjmuje się tu żadnej skończonej listy zagadnień, zjawisk, problemów, które w sposób ostateczny wyczerpywałyby treść tego terminu. Kultura, w tym i kultura historyczna, jest historyczna właśnie, a to znaczy zmienna w czasie i przestrzeni społecznej, nie da się zatem raz na zawsze orzec, na jakie nowe zjawiska trzeba będzie zwracać uwagę, jak je poznawać i jakiej aparatury pojęciowej w tym celu użyć.
Prezentowany tom składa się z artykułów, które w większości były już publikowane w pracach zbiorowych lub czasopismach. Ich wydanie (z niewielkimi redakcyjnymi zmianami) w jednym tomie tworzy nową jakość, ukazuje bowiem wieloprofilowość całego kompleksu zjawisk mnemonicznych.
Książka składa się z dwóch części. W części I zatytułowanej Matryce kulturowych badań nad historią, pamięcią i niepamiętaniem zamieszczam artykuły o bardziej teoretycznym charakterze. Natomiast w części II – Z warsztatu empirycznych badań socjologa pamięci – znalazły się teksty poświęcone badaniu przemian różnych aspektów kultury historycznej przy użyciu wypracowanych wcześniej narzędzi badawczych.
Celem pracy jest przedstawienie złożoności zjawisk kształtujących zarządzanie rozwojem terytorialnym, które przybierają hybrydowe postaci, łącząc odległe – a nawet pozornie sprzeczne – procesy. Autor dąży do ukazania, w jaki sposób społeczeństwo informacyjne wpływa na zarządzanie publiczne. (…) Zamierzeniem jest zidentyfikowanie cech hybrydyzacji zarządzania rozwojem w kanonicznych fazach tego procesu i uwieńczenie wywodu próbą ujęcia modelowego, zawierającego rekomendacje dla tych, którzy kreują przyszłość jednostek terytorialnych. Autor dostrzega możliwość koegzystencji niekiedy sprzecznych systemów w modelowej postaci helisy.
Z Wprowadzenia
Aleksander Noworól, profesor nauk ekonomicznych, inżynier architekt, uzyskał habilitację z architektury i urbanistyki. Specjalizuje się w zarządzaniu rozwojem terytorialnym, polityce regionalnej i rewitalizacji. Praktyki zagraniczne odbywał we Francji, Szwajcarii, Japonii, Wielkiej Brytanii, USA, Izraelu i Hiszpanii. Związany w przeszłości z Politechniką Krakowską i Uniwersytetem Jagiellońskim, a obecnie – z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. Zdobył doświadczenia praktyczne w projektowaniu architektonicznym, zarządzaniu w administracji samorządowej i przedsiębiorstwach. Autor i współautor 11 książek i ok. 120 innych publikacji, a także blisko 120 opracowań konsultingowych i eksperckich.
Autor niezwykle kompetentnie, w formie eseju, omawia filozoficzne założenia analizy prawa. Rekonstruuje filozofię analityczną na dwa sposoby: przedstawiając historię instytucji zaangażowanych w tworzenie dzieł zaliczanych do tego nurtu (podejście historyczno-instytucjonalne), a także poszukując minimum założeń podzielanych przez jego przedstawicieli (podejście epistemiczno-metodologiczne). Analizę tę należy uznać za przedsięwzięcie pionierskie w polskiej literaturze prawniczej. Ostatecznie o przyszłości polskiej filozofii analitycznej zadecyduje, zdaniem Autora, rozstrzygnięcie sporu między fundacjonalizmem i antyfundacjonalizmem. Zaletą odrzucenia fundacjonalizmu jest oparcie pojęcia znaczenia na kontekście społecznym oraz politycznym, w którym używany jest język. Takie ujmowanie prawa wykracza poza poziom lingwistyczny i zwraca się ku życiu społecznemu. Język i prawo okazują się działaniem społecznym. Dzięki niezwykłej pomysłowości badawczej i erudycji Michała Stambulskiego jego rozważania dostarczają czytelnikowi wielkiej satysfakcjiMarek Zirk-Sadowski, profesor nauk prawnych, kierownik Katedry Teorii i Filozofii Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, prezes Naczelnego Sądu AdministracyjnegoW podjętych rozważaniach Autorowi wciąż towarzyszy główna teza pracy - kontrowersyjna, choć moim zdaniem prawdziwa - że tradycyjna formuła analitycznej teorii prawa wyczerpała swój potencjał i należy poszukiwać nowego spojrzenia, które mogłoby przezwyciężyć jej ograniczenia. Michał Stambulski zasadnie przekonuje, że tradycyjna teoria analityczna jest jak kojot z kreskówki, który, goniąc strusia, wpada w przepaść i nawet tego nie zauważa. Jeszcze przez jakiś czas biegnie w powietrzu, lecz kiedy tylko orientuje się, że stracił grunt pod nogami, zaczyna spadać.Uważam, że w dzisiejszej tzw. wojnie o państwo prawa próby obrony dorobku "ancien regime`u" przy pomocy argumentów ze starego świata (kompleks pozytywizmu i liberalnej metafizyki) są skazane na porażkę. Polityczność dawnych rozwiązań jest zbyt oczywista, by można było skutecznie przekonać audytorium, że nie jest ona problemem. Teoria postanalityczna wydaje się w tym kontekście potencjalnie bardziej użyteczna i chwytliwa.Adam Sulikowski, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego i teorii prawa, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu WrocławskiegoMichał Stambulski - doktor nauk prawnych, post-doc na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie, adiunkt na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz dyrektor wykonawczy w Centrum Edukacji Prawniczej i Teorii Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor kilkudziesięciu publikacji z zakresu teorii i filozofii prawa oraz interwencji medialnych. Jego zainteresowania naukowe obejmują kwestię polityczności prawa, w szczególności problemy z zakresu ontologii i estetyki prawa, konstytucjonalizmu oraz edukacji prawniczej.Seria Prawo i Teoria PrawniczaSeria wydawnicza zainicjowana w Centrum Edukacji Prawniczej i Teorii Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Celem serii jest konfrontowanie wiedzy prawniczej z jej politycznymi i społecznymi podstawami. Prawo jest wielowymiarową praktyką społeczną, w której ogląd prawniczy jest uprzywilejowany, lecz nie jedyny. Dlatego, nawiązując do współczesnych dyskusji filozoficznych i politycznych, autorzy i autorki książek publikowanych w serii dążą do poszerzenia granic wyobraźni prawniczej w duchu demokratycznego pluralizmu.
Z bardzo ciekawych konkluzji Autora wynika, że młodzi Ukraińcy oceniają się pozytywnie, twierdzą, że mają potencjał. Łączy ich wiele spraw, wartości mimo heterogeniczności grupowej. Tym, co może przeszkodzić w tworzeniu poczucia przynależności, są różnice polityczne, regionalne i historyczne. Tym zaś, co wyróżnia młodych Polaków, jest przede wszystkim rzadsze niż u Ukraińców jednoznacznie pozytywne postrzeganie siebie i poczucie łączności grupowej (…). Ukraińcy wiążą możliwość zmiany politycznej ze wzrostem swojej aktywności, podczas gdy Polacy nie myślą w ten sposób i uważają, że nie są słyszalni przez elity polityczne. Młodzi Ukraińcy częściej niż Polacy zauważają, że ich problemy są podejmowane w życiu publicznym.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Sebastiana Kubasa, profesora Uniwersytetu Śląskiego
Autor, wykazując zróżnicowanie wewnętrzne w „pokoleniu wolności”, wyodrębnił trzy grupy młodych obywateli Polski i Ukrainy: „lojalnych”, „krytycznych” oraz „ambiwalentnych” obywateli. Zwraca uwagę, że „największa moc różnicującą poszczególne segmenty w obu krajach ma z pewnością stosunek do elit politycznych, poczucie kompetencji politycznych oraz deklarowane zasoby poznawcze składające się na polityczne wyrafinowanie (zainteresowanie, rozumienie polityki, rozmowy o polityce).” Powstała w ten sposób mozaika niezwykle bogata, będąca inspiracją do dalszych badań, również dla innych autorów, którzy nie będą mogli pominąć ustaleń Radosława Marzęckiego. (…) To jedna z najlepszych publikacji politologicznych ostatnich lat. Analiza w niej pomieszczona łączy walory badań ilościowych i jakościowych, dowodząc konieczności balansu między nimi oraz wzajemnego uzupełnienia.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Tomasza Słomki (Uniwersytet Warszawski)
Radosław Marzęcki – dr hab., prof. Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie, politolog i socjolog. Jego główne zainteresowania naukowe dotyczą roli młodzieży w procesach politycznych, kultury politycznej, społeczeństwa obywatelskiego oraz dyskursu politycznego. Jest autorem trzech monografii: Młody obywatel we współczesnej demokracji europejskiej (2013); Styl uprawiania polityki: kształtowanie i utrwalanie podziałów politycznych we współczesnej Polsce (2013); Pokolenie ’89. Aksjologia i aktywność młodych Polaków (2015, wspólnie z Aldoną Guzik i Łukaszem Stachem) oraz kilkudziesięciu artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
