Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Mistrzowsko napisana reporterska opowieść o człowieku, który przez całe życie próbował uciec. Historia prawdziwa, choć dzieje się w dwóch państwach, których dziś nie ma i wydaje się, że nigdy nie było. W NRD i PRL. Im bardziej Zygfryd, rocznik 1947 chciał uciec, tym mocniej Polska go trzymała i tym głębiej chowała sobie do kieszeni. Czyniąc mu różne krzywdy.
Włodzimierz Nowak mówi, że PRL był jak zła planszówka. Kostkę rzucała władza, obywatel był jak pionek, reguły były nieznane, gra nie miała sensu, ale wszyscy udawali i wierzyli w jej sens. Kto nie umiał, albo nie chciał udawać, tego cofano o trzy pola, tracił kolejkę albo wylatywał z gry. Ci którzy umieli udawać, dostawali M-3 w wielkiej płycie na os. XXXV-lecie PRL, jak Zygfryd Kapela, bohater tej książki.
Wiecznie piękna królowa Luiza miała poprowadzić Zygfryda Kapelę po ścieżkach ojczyzny. Której ojczyzny? Ścieżki się splątały. Królowa wiedziała, kiedy uciekać, więc i Kapela ciągle ucieka. Po latach opowiada Włodzimierzowi Nowakowi swoje przygody, i straszne, i śmieszne, w wirówce Europy Środkowej. Powstaje reportaż, przy którym bledną fabuły kryminalne i sensacyjne. I jest o czym myśleć, bo historia trwa.
Małgorzata Szejnert, reporterka
Jako miłośnik literatury fikcjonalnej, gotowy przy każdej okazji dowodzić jej wyższości nad literaturą faktu, muszę przyznać, że w tym przypadku nie mam argumentów. Powieściopisarz nie mógłby wykorzystać biografii, którą przedstawia autor Niemca – natychmiast spotkałby się z zarzutem, że wymyślił postać nieprawdopodobną, że jego chora wyobraźnia namnożyła w życiu bohatera zbyt wiele niewiarygodnych zbiegów okoliczności i absurdalnych zwrotów akcji.
Jerzy Sosnowski, pisarz, dziennikarz
Ucieczka jest niemożliwa – taką prawdę wyciągam z tej książki. Nigdy nie uciekniemy od niczego. Przykro to przyjąć do wiadomości, ale nie ma rady. Musi to także przełknąć bohater Niemca. Warto zapamiętać jego nazwisko. Razem z imieniem tworzą duet idealny, zestaw, który musiał trafić do literatury: Zygfryd Kapela. Jeśli będą go Państwo wymieniać w przyszłości jako literackiego niewydarzeńca, to bardzo proszę między Szwejkiem a Piszczykiem. Dlaczego jednak Kapela ucieka, mimo że uciec nie można? Najprawdopodobniej liczy się samo uciekanie.
Ta historia, zanurzona w dwudziestowiecznych dziejach Polski i Niemiec, jest świetnie napisana. Włodzimierz Nowak, autor jednego z najlepszych w ostatnich 25 latach zbioru reportaży Obwód głowy, finalista nagrody Nike, teraz napisał powieść non-fiction. Z lekkością, swadą, dowcipnie.
Panie Zygfrydzie, może warto było nie uciec, żeby powstała TAKA książka!
Mariusz Szczygieł, reporter
Kult zdrowego, idealnego ciała, ciągłe doskonalenie się, poszukiwanie samorealizacji, wyrafinowane hobby - a także ich rewers, czyli uzależnienia - stają się nowym znakiem kultury zdominowanej przez dyskurs terapeutyczny. Małgorzata Jacyno w intrygujący sposób rekonstruuje główne wątki procesu indywidualizacji, śledząc strategie życiowe i wybory podejmowane przez współczesnych ludzi. Doświadczenie siebie, szczęście, autentyczność, sukces - to tylko niektóre wątki ze słownika kultury indywidualizmu, która w poszukiwaniu siebie zapoznaje podziały klasowe i ograniczenia strukturalne.
Publikacja zawiera charakterystykę systemu wspierania rodziny oraz opis roli ośrodka pomocy społecznej w systemie wspierania rodziny, przedstawia zakres zadań ośrodka w kontekście pracy z rodziną i optymalny standard wykonywania zadań na rzecz wspierania rodzin przeżywających trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych.
Książka została opracowana w sposób, który umożliwia analizę działań i czynności ośrodka pomocy społecznej w różnych sytuacjach problemowych, przy czym każdy z problemów rodziny został przedstawiony oddzielnie, w formie tabelarycznej, wskazującej rodzaj i szczegółowy katalog działań, osobę odpowiedzialną za ich prowadzenie oraz dokumenty, jakie świadczą o ich wykonaniu.
Dla pełnego obrazu podejmowanych działań poszczególne obszary problemowe zostały zilustrowane przykładami dobrej praktyki lub przykładami działań nieprawidłowych ośrodka pomocy społecznej. Chciano w ten sposób podkreślić ważne, pozytywne działania realizowane w obszarze pomocy społecznej oraz zwrócić uwagę na te, w których mogą się pojawiać nieprawidłowości w realizacji zadań.
Renata Stojecka-Zuber. Dobra i zła starość jako efekt sztuki życia
Arkadiusz Wąsiński. Autokreacyjny wymiar starzenia się w perspektywie społeczno-edukacyjnej
Danuta Seredyńska. Źródła smutku i radości w opinii seniorów
Agnieszka Stefaniak-Hrycko. O starych kobietach i starych mężczyznach w kontekście języka i stereotypów starości
Joanna K. Wawrzyniak. „Lata lecą”, czyli jak prezentowana jest starość w „Gazecie Wyborczej”
Artur Fabiś. Przygotowanie do własnej śmierci. Perspektywa osób starszych
Anna Jaroszewska. O potencjale badawczym Internetu z perspektywy geragogiki ze szczególnym uwzględnieniem obszaru internetowego forum dyskusyjnego
Joanna Łaszyn, Joanna Wnęk-Gozdek. „Oddam siebie w dobre ręce” – osoby 60+ jako użytkownicy portali randkowych
Grażyna Orzechowska. Słuchacze uniwersytetów trzeciego wieku w rozbudowywaniu przestrzeni edukacyjnej
Anna Panek. Podhalański Uniwersytet Trzeciego Wieku i dom pomocy społecznej w Zakopanem jako społeczno-kulturowe przestrzenie uczenia się dorosłych w kontekście jakości ich życia
Anna Zawada. Opieka nad osobami starszymi w domach pomocy społecznej na przykładzie podregionu bielsko-bialskiego
Slavomír Laca. Starnutie ako prirodzená zložka ľudského života v spoločnosti
Nota informacyjna. Przeciwdziałanie zaginięciom wśród osób chorych na demencję
Pod tym prowokacyjnym tytułem kryje się brawurowo napisana autobiografia człowieka, który jak nikt inny w Polsce zna popkulturę od podszewki. Legendarne zespoły i wykonawcy, w tle historia Polski od peerelowskich absurdów po szalone lata 90. Czytając tę książkę, wraz z autorem, dziennikarzem muzycznym, przed laty szefem kultowego klubu Riviera-Remont, robimy sobie podróż sentymentalną. Czysta przyjemność.
Celem, który sobie stawiałam, idąc w teren, było zrozumienie procesu adaptacji ludzi starych do zachodzących zmian i ich na nie reakcji. Bardzo długo nie potrafiłam satysfakcjonująco ująć teoretycznie moich obserwacji terenowych. W tamtym okresie współczesna teoria praktyk nie była jeszcze tak szeroko stosowana w naukach społecznych, natomiast teoria praktyk Bourdieu, którą przesiąkłam w trakcie studiów na etnologii (…), nie wydawała mi się przystająca do moich odkryć terenowych. Dopiero coraz powszechniejsze stosowanie w socjologii terminu praktyk społecznych, zwykle w sposób intuicyjny, i uwaga profesor Mirosławy Marody, że praktyki nie odnoszą do działań indywidualnych, ale do procesu ich uwspólniania, skłoniły mnie do bliższego przyjrzenia się tej kategorii.
W związku z tym niniejsza książka jest efektem zastosowania antropologicznej metody indukcyjnej, w której teren i zdobyte w nim informacje stanowią istotny wkład w budowanie teorii.
fragment Wstępu
Niniejszy tom jest plonem drugiej konferencji z cyklu Cywilizacje w perspektywie socjologicznej poświęconej bardzo złożonym problemom (nie)ładu i (od)budowy cywilizacji. Konferencja odbyła się we Wrocławiu w dniach 12-13 grudnia 2012 roku. Jej uczestnicy przedstawili dziewiętnaście referatów.
Oprócz kwestii pojęciowych, teoretycznych i metodologicznych w tomie zawarto próby ukazania z perspektywy wielu nauk społecznych – filozofii, historiozofii, socjologii, nauki o stosunkach międzynarodowych, antropologii kulturowej, ekonomii, historii – kwestie (nie)ładu i (od)budowy cywilizacji rozumianych różnorodnie. Zakładając najczęściej istnienie wielu cywilizacji współczesnego świata, Autorzy koncentrowali się na tych problemach, które ich interesowały szczególnie. Wszystkie teksty dotyczą jednak w jakimś stopniu tytułowych zagadnień: (nie)ładu i (od)budowy cywilizacji. Okazało się, że budowa nowego ładu międzycywilizacyjnego, jako konstruktywnej, pokojowej alternatywy wobec obecnej fazy globalizacji „bez celu”, „bez wartości”, globalizacji w istocie „barbarzyńskiej”, musi, czy powinna, zasadzać się na równoczesnej (od)budowie ładów narodowych i narodowo-obywatelskich (demokratycznych)
ze wstępu profesora Zagórskiego
„Czy nam się to podoba czy nie, powstające właśnie społeczeństwo globalne jest społeczeństwem wizualnym” – pisze Nicholas Mirzoeff, badacz kultury wizualnej z New York University i zaangażowany krytyk społeczny. Jak zobaczyć świat to jego autorski, przystępny i niezwykle sugestywny przewodnik po współczesnej kulturze wizualnej, ułatwiający świadome poruszanie się w świecie, który w stopniu dotychczas niespotykanym jest współtworzony przez obrazy. Opisywane przez Mirzoeffa cyfrowe, miejskie, globalne społeczeństwo przekształca dotychczasowe formuły i gatunki obrazów, takie jak choćby autoportret, w nowy, własny język (tworząc na przykład najbardziej demokratyczne wcielenie autoportretu – selfie). Technologie wizualne służą jednak nie tylko działaniom oddolnym, progresywnym czy wywrotowym, ale również – a może przede wszystkim – władzy, która od XIX wieku konsekwentnie przekształca wizualność w przestrzeń prowadzenia polityki i działań wojennych. Szczytowym przejawem tego dążenia rządów światowych mocarstw jest wojskowy dron: latająca kamera wyposażona w rakietę, umożliwiająca zdalne zabijanie.
Ponad czterdzieści lat po słynnych Sposobach widzenia Johna Bergera Nicholas Mirzoeff przedstawia najbardziej aktualny podręcznik krytycznego widzenia świata, pozwalający nam „zobaczyć świat” na nowo i zachęcający do otwierania oczu innym
„Życie człowieka składa się z sekwencji pewnych wydarzeń, które dla każdej jednostki wypełnione są innego rodzaju doświadczeniami, gdyż przeżywa ona emocje i zdarzenia w sposób zindywidualizowany, a więc jedyny w swoim rodzaju.”
Autorka zgromadziła w swojej publikacji liczne teorie resocjalizacyjne (antropologiczne, psychologiczne, socjologiczne, ekonomiczne) dotyczące jednostek przestępczych w odniesieniu do przebiegu ich życia, a także poszczególnych jego elementów tj. tożsamości, stylu życia i innych. Niepowtarzalnym uzupełnieniem badań są materiały biograficzne osiemdziesięciu siedmiu skazanych osób, stanowiących grupę reprezentatywną.
Książka jest ważnym i aktualnym głosem w interdyscyplinarnej dyskusji o kondycji pedagogiki resocjalizacyjnej, a także ma duży wkład w badania nad znaczeniem metody biograficznej w naukach społecznych i dziedzinach pokrewnych.
Książka dotyczy kilku ważnych zagadnień z punktu widzenia analiz współczesnego społeczeństwa Polski. Jest to z pewnością praca o jednym z elementów kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego, o aktywności społecznej ludzi starych i funkcjonowania kluczowej społecznie instytucji, jaką są uniwersytety trzeciego wieku.
Jest to wreszcie publikacja, którą umiejcowiłbym też na pograniczu socjologii polityki, ponieważ dotyczy ona pewnych form aktywności politycznej. Jest to więc książka z pogranicza kilku subdyscyplin.
Z recenzji prof. Dra hab. Jacka Wodza
Wielokulturowość jako zjawisko społeczne oznacza nie tylko istnienie obok siebie wielu kultur, ale to przede wszystkim dynamiczny aspekt kontaktów zachodzących między nimi (…). W skali mikrospołecznej znakomicie ilustruje ten proces i oddaje jego istotę zawieranie małżeństw binacjonalnych i tworzenie rodzin wielokulturowych. Z tego punktu widzenia należy wyrazić pełną akceptację dla pomysłu przygotowania przez Ewę Sowa-Behtane odrębnej publikacji poświęconej kategorii rodzin wielokulturowych. Walor recenzowanej książki tkwi w aktualności jej problematyki, ale też w samym podjęciu przez Autorkę analizy zjawiska dotychczas postrzeganego w Polsce jako niszowe (biorąc pod uwagę jego wymiar statystyczny), słabo obecne w świadomości społecznej i w gruncie rzeczy mało rozpoznane. (…) W mojej ocenie przedstawiony do recenzji tekst książki reprezentuje dobry poziom naukowy i wnosi istotny wkład do wiedzy pedagogicznej i socjologicznej o procesach wielokulturowości i rodzinie. O walorach recenzowanej książki stanowi ranga, aktualność i wszechstronność podjętej problematyki, a także jej wymiar praktyczny, odpowiadający na społeczne potrzeby poszerzania specjalistycznej wiedzy o metodach pracy oraz wspierania rodziny wielokulturowej.
Z recenzji dr hab. Jadwigi Plewko, prof. KUL
W pierwszym rzędzie należy docenić nowatorstwo i oryginalność poruszonego przez Autorkę tematu, który - choć obecny w polskiej literaturze naukowej - nie doczekał się dotąd tak solidnego i systematycznego opracowania oraz syntezy. Poza tym tematyka ta stała się jeszcze bardziej aktualna z racji ostatnich wydarzeń, które mają obecnie miejsce w Europie - napływu przedstawicieli różnych nacji i kultur, co zapewne sprawi, że zjawisko małżeństw i rodzin wielokulturowych także w naszym kraju stanie się częstsze.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty Stopikowskiej, prof. Ateneum
Godność każdej osoby, chociaż bezwarunkowo jest przypisana wszystkim ludziom, to jednak stopniowo jest przez człowieka rozpoznawana poprzez wychowanie i edukację. To właśnie te procesy wprowadzają człowieka w świat wartości, ukazując ich znaczenie i rolę w kształtowaniu stosunku zarówno do samego siebie, jak i relacji interpersonalnych w złożonej przestrzeni społecznej i transcendentnej.
prof. dr hab. Andrzej M. de Tchorzewski
PRAWDA O ŻYWYCH TRUPACH JEST DZIWNIEJSZA OD FIKCJI
Złowieszcze żywe trupy atakują z ekranów kin, telewizorów i komputerów. Uwielbiamy się ich bać. Myśl o tym, że nadejdą chwiejnym krokiem, zwiastując kres cywilizacji, pochłonęła miliony na całym świecie. Adam Węgłowski – człowiek, który zjadł zęby na zombie – udowadnia, że nie jest to wcale nowy fenomen. Ludzkość drżała ze strachu przed żywymi trupami już dwa tysiące lat temu. I miała ku temu doskonałe powody.
Autor wyrusza śladami zombie w podróż przez epoki i kontynenty. Przemierza Afrykę, Karaiby, Bliski Wschód i dziewicze puszcze średniowiecznej Polski. Zagląda do laboratoriów wybitnych biologów i analizuje czarnoksięskie księgi. Jego wnioski są zatrważające.
Od mrożących krew w żyłach rytuałów Haitańczyków, po polowania organizowane przez istniejących naprawdę polskich wiedźminów – walka z żywymi trupami trwa od najdawniejszych czasów. A współczesna nauka tylko potwierdza, że jest się czego bać.
A gdybyście Wy spotkali siebie sprzed lat? Co byście sobie powiedzieli?
W czerwcu 2013 Katarzyna Bielas zaczęła zadawać pytanie: co byś powiedział sobie młodemu? Co byś powiedziała sobie młodej?
Co widzieli i przeżyli jej rozmówcy, że doszli do takich wniosków? I co jeszcze na ten temat powiedzieli?
Rozmówcami Katarzyny Bielas są: Ewa Woydyłło-Osiatyńska, Juliusz Machulski, Anna Dymna, Krzysztof Krawczyk, Janina Ochojska, Jerzy Vetulani, Krystyna Janda, Władysław Kozakiewicz, Jerzy Stuhr, Hanna Krall, John Porter, Olga Krzyżanowska, Jarosław Jakubik, Stefan Chwin, Bartłomiej Dobraczyński, Sławomir Idziak, Ewa Lipska, Anna Grodzka, Redbad Klynstra, Ewa Kuryluk, Cezary Harasimowicz, Józef Hen, Małgorzata Szpakowska, Martin Pollack, Mariusz Grzegorzek, Magdalena Fikus, Maciej Zaremba Bielawski, Anda Rottenberg, Stanisław Obirek, Małgorzata Fuszera, Wojciech Eichelberger.
By rozum był przy młodości… Czy tego życzyłoby sobie z perspektywy lat osiemnastu panów i trzynaście pań, doświadczonych życiowo, mądrych i sławnych? Przygotujmy się na niespodzianki!
Małgorzata Szejnert
Miles L. Patterson, światowej sławy badacz komunikacji niewerbalnej, udowadnia, że każdego dnia wielokrotnie wchodzimy w rozmaite interakcje z ludźmi, w których komunikacja niewerbalna odgrywa dominującą rolę. Ponieważ zachodzi ona w dużej mierze automatycznie, poza naszą świadomością, nie zdajemy sobie sprawy z tego, że wysyłamy i odbieramy tego typu komunikaty. Autor wyjaśnia, jak działa komunikacja niewerbalna i co leży u źródła jej skuteczności. Pokazuje, jak – często nieświadomie – stajemy się jej ofiarami, ale także jak możemy ją wykorzystać do osiągnięcia własnych celów.
Ile rzeczywistości jest w telewizji? Czy jest to rzeczywistość taka, jaką ją widzimy, czy też może inna, wypaczona? Jak w telewizji prezentuje się sama telewizja? Na te i inne pytania odpowiedzieć próbuje Marcin Sanakiewicz, autor Telewizji ponowczesnej. Posługując się metodologią badań performatywnych, bada efekty oraz relacje zachodzące pomiędzy telewizją, jej kreacjami, odbiorcami i społeczeństwem.
O konkursie:
Ogólnopolski Konkurs Medi@stery został zainicjowany w celu promowania najlepszych prac magisterskich napisanych przez absolwentów studiów dziennikarskich. Pomysłodawczyniami konkursu są dr Małgorzata Łosiewicz oraz dr Anna Ryłko-Kurpiewska, a organizatorem przedsięwzięcia jest kierunek Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna na Uniwersytecie Gdańskim.
Autor skupia uwagę na telewizji, podejmując próbę ujęcia jej jako systemu autopojetycznego, tworzącego i odtwarzającego siebie poprzez rekonstrukcję i rekombinację własnych elementów. Podejmuje przy tym oryginalny eksperyment myślowy, stosując do analizy aparatu telewizyjnego narzędzia hermeneutyczne i heurystyki zaczerpnięte z zasobów współczesnych badań performatycznych. […] Efektem jest ciekawa próba integracji kilku popularnych i poznawczo płodnych, a występujących zazwyczaj w oderwaniu od siebie, ujęć teoretycznych współczesnej kultury audiowizualnej.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty Lisowskiej-Magdziarz,
Członka Kapituły Ogólnopolskiego Konkursu Medi@stery
Performatyczny klucz rozumienia telewizji rozpisany na kartach tekstu to zarówno świeże narzędzie poznawcze, jak i świetnie rozpisana „mapa drogowa” dla instytucji i kultur organizacyjnych stojących „po drugiej stronie szklanego ekranu”. Autor wskazuje na możliwości rozwoju, a nawet i poszerzenia formuły telewizji w cyfrowym otoczeniu, ale i nie boi się wskazywać na grożące jej problemy i mielizny, dla których zaleca niezbędne kuracje naprawcze. Tak pomyślany tekst można i należy traktować przynajmniej na dwa sposoby: jako wartościową pozycje? w najnowszej bibliografii studiów nad mediami, oraz jako rodzaj pogłębionego o rozważania teoretyczne guidebooka dla środowisk i instytucji telewizyjnych.
Z recenzji dr. hab. Piotra Celińskiego
Marcin Sanakiewicz (ur. 1980 r. w Krakowie) – medioznawca, dziennikarz, lektor radia i telewizji. Współpracował z Polskim Radiem Kraków, RMF FM, Radiem ZET, PR III, VOX FM, Radiem Plus, TVP i Discovery. W latach 2002–2013 dziennikarz i wydawca Telewizji Polskiej. Ukończył studia dziennikarskie na Wydziale Politologii UMCS w Lublinie (tytuł Najlepszego Absolwenta 2014 oraz Srebrny Medal UMCS). Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za Wybitne Osiągnięcia (2013), zdobywca Małego Akademickiego Lauru Dziennikarskiego (2015), laureat I. nagrody w I. edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Najlepszą Pracę Magisterską z Wiedzy o Mediach Medi@stery (2015). Autor książki „Poetyka telewizyjnych programów porannych: między informacją, tabloidem i autopromocją” (Scholar: Warszawa 2013) oraz artykułów naukowych. Obecnie doktorant w Zakładzie Filozofii i Socjologii Polityki UMCS.
Należy podkreślić, że bardzo ciekawy jest sam projekt publikacji. Autor postawił sobie za cel wniknięcie w perspektywę poznawczą samych osadzonych, szczególnie tę odnoszącą się do ich rozwoju osobowego. Takie podejście zasługuje na uznanie i świadczy o znajomości problemów penitencjarnych [...]. Praca jest cennym źródłem wiedzy dla naukowców i praktyków pracujących z osadzonymi i byłymi więźniami, a także dla wychowawców, rodziców, katechetów. Autor monografii poruszył problem bardzo ważny nie tylko w obszarze pomocy postpenitencjarnej, ale również istotny w procesie wychowania każdego człowieka.
Fragment recenzji dr hab. Anny Fidelus, prof. UKSW
Książka ta dotyczy istotnych i bardzo interesujących aspektów uwzględniających problematykę kształtowania się osobowości człowieka, jego odpowiedzialności i powinności, a także różnic w zachowaniach uwarunkowanych środowiskowo. [...] Jest oryginalna, interesująca, a przede wszystkim dotyka ważnego problemu, jakim jest funkcjonowanie rodziny w kontekście kształtowania powinności i odpowiedzialności u młodzieży oraz u osób pozbawionych wolności. [...] Zarysowane tu elementy koncepcji i wizji oraz zaprezentowane wyniki badań z pewnością przyczynią się do poszerzenia perspektywy badawczej pedagogiki resocjalizacyjnej.
Fragment recenzji dr hab. Anny Kieszkowskiej, prof. UJK
Prezentowana praca ma charakter empiryczny i sytuuje się w nurcie badań diagnostyczno-eksploracyjnych. W swej treści zawiera analizę literatury przedmiotu, która odnosi się do kształcenia pedagogów i badanych zmiennych, takich jak: wizji kariery zawodowej, wartości życiowych, wartości związanych z pracą i cenionymi jej aspektami, a ponadto obejmuje założenia metodologiczne badań własnych, a także analizę i interpretację uzyskanych wyników badań. Każdy rozdział empiryczny kończy podsumowanie. Klamrą spinającą prezentowane wyniki badań jest zakończenie.
W rozdziale pierwszym, zawierającym ogólne rozważania o zawodzie pedagoga, scharakteryzowano edukacyjne wyzwania współczesności i na tym tle określono role pedagoga, wskazując na potrzebę adekwatnego wyposażenia go w kompetencje profesjonalne i społeczne, aby w pełni sprostał społecznym oczekiwaniom w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Rozwinięcie tej problematyki znajduje swoje odbicie w teorii i praktyce kształcenia pedagogów w Polsce i na Ukrainie. Dostrzec tu można dużo punktów stycznych, ale nie brakuje też różnic wynikających z odmiennych narodowych doświadczeń i uwarunkowań społeczno-kulturowych. Podjęta problematyka edukacji pedagogów wskazuje na istotę przygotowania zawodowego młodzieży wybierającej tę odpowiedzialną profesję, stanowiącą swoistą misję społeczną. Jest to także istotne wprowadzenie do zaprojektowanych i zrealizowanych badań empirycznych. Analizy prowadzone w tym rozdziale uzupełnia przegląd badań empirycznych nad zawodem pedagoga w Polsce i na Ukrainie oraz zoperacjonalizowanie wizji kariery zawodowej przyszłych pedagogów.
Książka jest niezwykłą relacją z etnograficznych badań terenowych prowadzonych w latach 1978–1987. Jacek Olędzki, mieszkając przez wiele lat w Murzynowie, w sposób niemal perfekcyjny zrealizował postulat „obserwacji uczestniczącej”. Przedmiotem jego zainteresowań były wszelkie przejawy bycia i istnienia, analizowane w kontekście codziennego życia mieszkańców wsi. Praca może być pretekstem do dyskusji na temat znaczenia metody etnograficznej w badaniach społecznych, sposobu konstruowania opisu etnograficznego czy też przenikania się wiedzy teoretycznej i doświadczenia terenowego. Murzynowo jest ważną publikacją dla studentów oraz przedstawicieli nauk społecznych i humanistycznych, przede wszystkim antropologów, etnografów i socjologów.
academia
Kobieca odpowiedź na „Ginekologów” Jurgena Thornwalda.
Sheila Kitzinger (1929–2015) to międzynarodowej sławy edukatorka porodowa, antropolożka i feministka, jedna z najbardziej wpływowych postaci ruchu na rzecz praw reprodukcyjnych kobiet, ikona walki o ludzkie oblicze porodu.
W ukończonej krótko przed śmiercią autobiografii dostajemy barwny opis dorastania pod rządami matki (która była feministką, zanim jeszcze wynaleziono ten termin), studiów w kipiącym życiem Oksfordzie i zmagania się z murem skostniałych poglądów i przesądów w środowisku medycznym.
Kitzinger zabiera nas w niezwykłe podróże odbywane ze swoją nieprzeciętną rodziną (pięć córek!), podczas których w najodleglejszych zakątkach świata prowadziła badania nad historycznymi, społecznymi i kulturowymi aspektami porodu. Odkrywa przed nami świat mistycznych przeżyć zarówno kobiet w egzotycznych plemionach, jak i tych rodzących w najlepszych szpitalach na całym świecie.
Podczas trwającej kilkadziesiąt lat kariery Sheila Kitzinger zawodowej prowadziła pionierskie kampanie mające na celu radykalną zmianę w postrzeganiu porodu, przywrócenie wagi pracy położnych i kładzenie nacisku na dokonywanie przez kobiety świadomych wyborów. Jej niebywała pasja życiowa i ogromna ciekawość antropologiczna miały wpływ na miliony kobiet na całym świecie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
