Nadrzędnym celem serii, do której należy podręcznik, jest poszukiwanie odpowiedzi na następujące pytania: Czym jest wychowanie? Dzięki czemu jest tym, czym jest? Czy i jak jest możliwe dzisiaj? Ku jakiemu światu wychowywać? Kim jest i jaki jest potencjalny wychowanek? Kim jest/może/powinien być wychowawca? Tom Codzienność w szkole. Szkoła w codzienności podejmuje problematykę potencjału wychowawczego tkwiącego w codziennych warunkach życia. Autorzy poszczególnych rozpraw, esejów oraz raportów z badań – wśród nich antropolodzy, socjologowie i pedagodzy – skupiają się na odsłanianiu istoty i następstw relacji między wychowaniem a codziennymi sprawami zachodzącymi w różnych sferach jednostkowego i zbiorowego życia. W swoich tekstach omawiają zagadnienie wychowania w kontekście codzienności. Treść podręcznika jest zorganizowana wokół trzech obszarów: ści jako fenomenu i kategorii badawczej, analitycznych w badaniu codzienności oraz empirycznych badań nad specyfiką szkolnej codzienności. Część pierwsza podręcznika liczy 8 rozdziałów, druga – 6, a trzecia – 9 (w sumie 23 rozdziały).
Każda wiarygodna teoria demokracji musi odnieść się między innymi do takich dwóch żywotnych kategorii jak patriotyzm i obywatelskość. Upolitycznienie tych kategorii, manipulowanie nimi według potrzeb i doraźnych interesów, prowadzi do partykularyzmów zagrażających procesom edukacji dla demokracji. Konieczne jest zatem tworzenie warunków rozumienia i doświadczania patriotyzmu oraz bycia obywatelem, a zwłaszcza takich elementów obywatelskiego uczestniczenia, jak: podejmowanie decyzji i kształtowanie oraz artykułowanie preferencji. Kolejne studia, rozprawy i eseje składające się na ten tom pomyślane są więc jako przesłanki argumentów przeciw jednowymiarowemu podejściu do rozwoju człowieka i do zmiany społecznej oraz przeciw tym systemom myślowym, które ograniczają ludzkie poznanie i samodzielne decydowanie. W gruncie rzeczy interesuje nas odpowiedź na pytanie: Jak zapobiec niepomyślnym tendencjom osłabiającym więź społeczną, a tym samym jak przywrócić społeczne zaufanie i obywatelskie zaangażowanie? Rzadko natrafiam na prace zbiorowe, które z jednej strony są bardzo potrzebne ze względu na aktualność podjętych tematów w stosunku narastających problemów społecznych wymagających pilnego rozwiązania, a z drugiej strony nie są powierzchownym, niejako automatycznym odzewem na zaistniałe zapotrzebowanie społeczne. Recenzowana książka jest tego typu rzadkością. Trafia idealnie w samo centrum wywołanych przez klasę rządzącą problemów edukacyjnych, a jednocześnie nie ulega presji pospiesznego, a więc także płytkiego udzielania odpowiedzi diagnostycznych i równie silnej presji akceptowania bezrefleksyjnego rozwiązań, które są preferowane przez polityków. Z recenzji prof. S. Kowalika
Książka ta składa się z 21 miniesejów, po przeczytaniu których nauczyciel-wychowawca – pomimo codzienności wypełnionej licznymi troskami i obowiązkami – zapragnie być refleksyjnym praktykiem!
" Pomyśl siebie
Stań się
na nowo
Bezrozumnych
Zmyślają inni."
M. Jachimowicz, Pomyśl
"Teksty są napisane niezwykle atrakcyjnie i dostępnie zarazem […] w finezyjnie rozkładającej akcenty technice eseju o rozmiarach mini, wyraźnie stanowiąc dowód na to, że doświadczenia pedagogiczne Autorki i jej kontakty z młodzieżą szkolną […], jak też z przedstawicielami tak zwanych ciał pedagogicznych, wyposażyły ją w przysłowiowego nosa i język, a poważnie mówiąc w umiejętność trafnego nawiązywania dialogu".
Z recenzji profesora Lecha WitkowskiegoPomyśl siebieSpis treści
Wprowadzenie
Pomyśl siebie jako... kreatora ładu społecznego
Ideologia konsumpcji sytej Europy
Szkoła – ziemia nieludzka
(Nie)byt w społeczeństwie papierkowym Scholaptikon, czyli monitoring w szkole
Samorząd szkolny jako kłopot?
Co z rozwojem społecznego kapitału w szkole?
Pomyśl siebie jako... autorytet
Aura emocjonalna wokół pojęcia i potrzeby autorytetu
Czy chcemy, czy nie, żyjemy w okresie autorytetu
O prawomocności autorytetu w edukacji
O autorytecie nauczyciela – z fotografią w kolorze sepii w tle
Akceptować osobę ucznia? Co to oznacza?
Pomyśl siebie jako... uwikłanego w śmiech
Humor inteligentnego i dobrego człowieka
Nauczyciel w kręgu uczniowskiego śmiechu
Odmiany śmiechu za szkolnymi drzwiami
O śmiechu, który niszczy
Pomyśl siebie jako... rzecznika autokreacji
Wokół kategorii podmiotowości bez „gęstej zadymy mętnego słowotoku”
Zmiana? Zacznijmy od siebie
O rozwijaniu kompetencji autokreacyjnych wychowanków .
Autokreacja w kontekście pytań: o siebie, o innych ludzi i o świat
Minął właśnie rok. Rozważania o/na czasie
Z optymizmem o potędze optymizmu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
