Publikacja Cezarego Kurkowskiego znakomicie wpisuje się w aktualne potrzeby społeczne. Jest trafnie wkomponowana w specyficzne realia regionalne. Prezentuje także sporo uniwersalnych prawd i uogólnień, które czynią z niej nośnik ważnych prawd i konkluzji dla ogólnych procesów społecznych zachodzących w Polsce. Zwiększa to jej wartość poznawczą i instruktywną... (Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha)
W niniejszym opracowaniu Kształtowanie się wspólnoty i sił społecznych na Warmii i Mazurach. Studium socjopedagogiczne przedstawiono przykład działań społecznych stanowiących przeciwwagę dla przytoczonych negatywnych oddziaływań globalizacji, jakim jest m.in. zatracanie poczucia wspólnotowości i sprawstwa. Cel przyświecający realizacji opisywanych badań koncentrował się na ukazaniu roli, jaką odegrały działania projektowe o charakterze społeczno-kulturalnym w kontekście pobudzania sił społecznych w środowiskach lokalnych na terenach Warmii i Mazur. Kategoria sił społecznych odnosi się tu do procesu reorganizacji środowiska życia ludzi, grup i społeczności na podstawie ich sił własnych.
Próbując dookreślić przedmiot badań, uznano, że ważnym obszarem, w obrębie którego mogą pojawiać się procesy odkrywające, uruchamiające czy wspierające siły społeczne w społecznościach lokalnych, jest obszar działań określanych jako projektowe, ze szczególnym uwzględnieniem projektów społeczno-kulturalnych.
Do powstania niniejszego opracowania przyczyniły się przesłanki zarówno subiektywne, jak i obiektywne. Wśród subiektywnych przesłanek pojawiła się chęć lepszego rozumienia przebiegu zjawisk społecznych mających miejsce na terenie Warmii i Mazur, które niejednokrotnie przyjmują inną trajektorię niż w pozostałych regionach kraju, a także chęć zbadania, co te procesy warunkuje. Do obiektywnych przesłanek towarzyszących podjęciu decyzji o prowadzeniu badań zaliczyć można wyraźne luki w zakresie badań naukowych rozpoznających kategorię sił społecznych w odniesieniu do ich praktycznych egzemplifikacji. W pedagogice społecznej siły społeczne są kategorią, której sporo miejsca w swych rozważaniach poświęcili pionierzy tej dyscypliny: Helena Radlińska i Aleksander Kamiński, a współcześnie Brygida Butrymowicz, Ewa Marynowicz-Hetka, Edward A. Mazurkiewicz, Andrzej Olubiński, Barbara Smolińska-Theiss, Jerzy Szmagalski i Wiesław Theiss.
O ile jednak trudno zaprzeczyć zasadności ich wyodrębnienia z grupy innych pojęć opisujących procesy społeczne, o tyle nie sposób też nie zauważyć, że wymykają się one próbom operacjonalizacji i dokładnego dookreślenia. Jak zaznacza Mary Deller Brainerd (2004), paradoksalnie dzięki niedookreśloności kategoria ta inspiruje i stale wzbudza żywe zainteresowanie.
Chcąc zbadać uwarunkowania związane z czynnikami środowiskowymi mającymi wpływ na przebieg i rezultaty działań projektowych o charakterze społeczno-kulturalnym, realizowanych na terenach wiejskich i mało- miasteczkowych Warmii i Mazur, nie można nie uwzględnić wiedzy dotyczącej uwarunkowań społeczno-historycznych. Wpływ tych uwarunkowań ma kluczowe znaczenie dla rozumienia tworzenia się nowej tożsamości regionalnej Warmiaków i Mazurów.
Książka ta stanowi kontynuację dyskursu dotyczącego zagrożonego człowieczeństwa. Tom trzeci z serii „Zagrożone Człowieczeństwo”, zatytułowany Od źródeł zagrożeń i patologii do profilaktyki i wsparcia, pod redakcją Andrzeja Olubińskiego i Moniki Suskiej-Kuźmickiej, odnosi się do nowych obszarów zagrożeń w globalizującym się świecie oraz do koncepcji, metod i form wspierania człowieka w obliczu wielorakich niebezpieczeństw.
Niniejszy tom poświęcony został analizie sił społecznych tkwiących w różnych środowiskach wychowawczych jednostki. Szczególnemu oglądowi poddano problematykę wsparcia środowiska rodzinnego w sytuacjach problemowych. Wiele miejsca zajmują również rozważania na temat wsparcia osób starszych, które wskutek przemian społeczno-obyczajowych coraz częściej korzystają z instytucjonalnych form opieki. Pokaźna część dyskursu podjętego w książce to rozmaite egzemplifikacje aktywnych postaw jednostek, grup i instytucji będących swoistymi katalizatorami zmian w środowisku życia człowieka. Wielość przykładów ludzkiej aktywności na rzecz zagrożonego człowieka i człowieczeństwa ukazuje, że ludzie w swej naturze niezmiennie, niezależnie od otaczającej ich rzeczywistości społecznej dążą do osiągnięcia równowagi poprzez aktywną działalność ukierunkowaną na wsparcie jednostek w sytuacji zagrożenia.
Autorzy tekstów zamieszczonych w tym tomie konsekwentnie opierają się na tezie, że publikacja nie ma na celu kompleksowego określenia genezy, struktury czy typologizacji zagrożeń współczesnego człowieka, gdyż zjawisko to jest bardzo szerokim, interdyscyplinarnym zagadnieniem i problemem. Podobnie jak w drugim tomie hasło „zagrożone człowieczeństwo” ma wywołać dyskurs prowadzony z perspektywy nauk społecznych i humanistycznych, a w szczególności z perspektywy pedagogiki społecznej.
Katarzyna Białobrzeska
Cezary Kurkowski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
