Święty Jan w czwartej Ewangelii ukazuje, jak z boku umierającego na krzyżu Chrystusa, Nowego Adama, rodzi się Nowa Ewa Kościół, symbolizowany przez stojących pod krzyżem Maryję i umiłowanego ucznia. Z boku Chrystusa wypływa krew i woda symbol Eucharystii i chrztu, a w szerszym rozumieniu wszystkich siedmiu sakramentów Kościoła i nadprzyrodzonej łaski odkupienia. Chrystus, Kościół, Maryja to trzy zasady, na których oparliśmy ten inspirowany Soborem Watykańskim II wykład o siedmiu sakramentach źródle życia dla wierzących.
Nie ulega wątpliwości, że od czasu opublikowania adhortacji Amoris laetitia wielu autorów próbowało przybliżyć jej treść oraz zmierzyć się z tymi jej fragmentami, które rozbudziły najwięcej pytań i emocji. Jak uchronić się przed relatywizmem moralnym, subiektywizmem i akceptacją poglądów niszczących pedagogiczną dynamikę duchowego wzrostu w Kościele? Książka o. prof. J. Kupczaka stanowi bardzo cenną pomoc w znalezieniu odpowiedzi na powyższe pytania. Pośród różnych, niekiedy fragmentarycznych, prób zgłębienia tych zagadnień, książka ta może być uznana za fachowe i rzetelne, a zarazem napisane w komunikatywny sposób, ujęcie jednego z najbardziej kluczowych teologicznych sporów ostatniej dekady w Kościele katolickim. Odważna analiza treści samej adhortacji, jak również wieloaspektowa prezentacja komentarzy ukazujących się po jej opublikowaniu pozwoliły stworzyć bogatą skarbnicę wiedzy, z której zaczerpnąć mogą wytrawni specjaliści, początkujący teologowie, a także wierni Kościoła i ludzie dobrej woli, poszukujący odpowiedzi na nurtujące ich pytania.
Z recenzji ks. prof. UAM dr. hab. Macieja Olczyka
Z wielkim napięciem oczekiwano na publikację adhortacji Amoris laetitia. Liczono na to, że papież Franciszek zajmie jasne stanowisko w kwestiach najbardziej kontrowersyjnych, jak stosunek do osób rozwiedzionych żyjących w nowych związkach oraz do osób homoseksualnych. Tak się jednak nie stało, co więcej – dokument zaczął być interpretowany, w zależności od poglądów i oczekiwań, w sposób całkowicie różny. Profesor Kupczak przygląda się jednak nie samej adhortacji, ale poprzedzającym ją dwóm sesjom Synodu Biskupów (2014–2015), poświęconym rodzinie w Kościele i świecie współczesnym. To na nich rozgorzał spór nazwany przez autora „najgorętszym od czasu zakończenia Soboru Watykańskiego II”, dotyczący zwłaszcza etyki seksualnej i „nowej wrażliwości” Kościoła. Na ile temperatura sporu wynikała z siły skrajnych stanowisk, na ile zaś została podgrzana przez media? W jakim stopniu inspiracją dla toczonych dyskusji było stanowisko ojców synodu, w jakim natomiast presja kultury masowej i próba wymuszenia zmian obyczajowych? Wreszcie, czy rzeczywiście możemy mówić o rewolucyjności i przełomowości obecnego pontyfikatu, czy raczej o ciągłości i kontynuacji w teorii i praktyce Kościoła? Między innymi na te pytania odpowiada książka Źródła sporu o Amoris laetitia.
Przekonanie, że świętymi mogą być tylko nieliczni wybrani, którzy poświęcą swoje życie Bogu przez wstąpienie do klasztoru albo chociaż stanu duchownego, ciągle jeszcze pokutuje w świadomości wielu wiernych. A przecież Pismo Święte mówi jasno: każdy chrześcijanin jest powołany do świętości, niezależnie od tego, do jakiego stanu należy i czym się zajmuje. Co więcej, bycie świętymi nie jest czymś, czym można zajmować się po godzinach w zaciszu swego domostwa, ale głównym celem naszego życia, któremu powinny być podporządkowane wszystkie inne. O tym właśnie traktuje ta książka. Dowiecie się z niej m.in.:
Czym jest świętość?
Czy są różne stopnie świętości?
Jak przekonać grzesznego człowieka, że może stać się święty?
Czy świętość jest przebóstwieniem?
Skąd się wziął kult świętych w Kościele?
Czy pośrednictwo świętych nie pomniejsza roli Chrystusa?
Co oznacza „świętych obcowanie”?
Czy święci mają wady?
Czy życie zakonne sprzyja osiąganiu świętości?
Czym powinno charakteryzować się dążenie do świętości w małżeństwie?
Czy single też mogą realizować się na drodze do świętości?
Jaka jest różnica między beatyfikacją a kanonizacją?
Jak przebiega proces kanonizacyjny?
Co o świętości mówi nam życie i pontyfikat Jana Pawła II?
Książka podejmuje temat ludzkiego ciała i płci na poziomie refleksji teologicznej. Nie chodzi przy tym o refleksję etyczną na temat relacji między mężczyzną i kobietą, ale raczej to, jak tematyka ciała i płci pojawia się w teologii dogmatycznej. Książka uzasadnia tezę, że w objawieniu biblijnym płeć jest podstawowym alfabetem, za pomocą którego Bóg mówi o sobie samym. Różnica płci wskazuje na tajemnicę Trójjedynego Boga; równocześnie to wertykalne znaczenie płci napełnia określoną treścią to, czym jest bycie mężczyzną i kobietą. Unieważnienie i relatywizacja różnicy płci w dzisiejszej kulturze stwarza więc poważny problem dla procesu orzekania o Bogu. W tym znaczeniu, prezentowana książka jest traktatem z pogranicza antropologii teologicznej, teologii fundamentalnej, chrystologii, trynitologii, sakramentologii i mariologii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?