Znajomość praw rządzących procesami geodynamicznymi jest potrzebna nie tylko do zrozumienia funkcjonowania środowiska, lecz także do wyznaczania kierunków racjonalnego, zrównoważonego zagospodarowania obszarów zurbanizowanych. Źle zdiagnozowane procesy przyrodnicze mogą być przyczyną wielu konfliktów przestrzennych oraz poważnych strat ekonomicznych. Celem publikacji jest analiza wybranych procesów geodynamicznych i ich wpływu na kształtowanie przestrzeni zurbanizowanych. Zbadano ich naturalne uwarunkowani a i mechanizmy, możliwości i skalę antropogenicznych modyfikacji, przebieg w przestrzeni zurbanizowanej, sposoby zapobiegania lub ograniczania ich negatywnych skutków. Ukazano też geologiczną skalę prognozowania tych procesów przez naukowców w zestawieniu z ludzką skalą planowania i odczuwania zagrożenia.
Wszystkie rzeki, od wielkich po najmniejsze, tworzą na powierzchniach kontynentów sieć, która niczym pajęczyna pokrywa lądy, odprowadzając wodę do oceanów, mórz lub jezior i modelując powierzchnię poprzez żłobienie dolin oraz przenoszenie albo osadzanie piasków i żwirów. Ważnym elementem hydrosfery na obszarach lądowych są także jeziora. Ich całkowity obszar to 1,8% powierzchni lądów.
Woda jest substancją niezwykłą. To jedyna ciecz nieorganiczna występująca w sposób naturalny w przyrodzie, bez której człowiek nie jest w stanie istnieć. Nie da się jej niczym zastąpić: jest potrzebna do życia, stanowi także najlepszy rozpuszczalnik, doskonały regulator klimatu oraz wygodną arterię komunikacyjną.
O wyjątkowości naszego kraju, obok gór, wybrzeża, lasów, świadczą także rzeki i jeziora. Rzeki są trwałym i charakterystycznym elementem krajobrazu Polski.Nad Wartą i Wisłą kształtowało się polskie państwo, powstawały grody i trakty.Płyną leniwie, dając ludziom możliwość wypoczynku i rekreacji. W dawnych czasach stanowiły także ważny element systemu obronnego. Można więc powiedzieć,że są zarazem siłą dobroczynną i niszczącą, żywiołem i spichlerzem, granicą i drogą.Życie jezior w skali czasu geologicznego należy uznać za krótkie. Wiele zbiorników na obszarze Pomorza i Mazur przestało już istnieć. Śladem po nich są liczne – zwłaszcza w Polsce Północnej – torfowiska. Prawdopodobnie za kilka tysięcy lat nasze jeziora całkowicie zanikną. Być może jednak później nastąpią zdarzenia geologiczne, które staną się impulsem do powstania nowych zbiorników.
W Polsce istnieje obecnie nieco ponad 900 miast, w których żyje niemal 62% mieszkańców naszego kraju. Miasta różnią się od siebie historią, wielkością i wyglądem zabudowy oraz funkcjami. Każdy ośrodek miejski to unikatowy organizm rozwijający się niekiedy przez wiele stuleci. W murach, na ulicach i budowlach miejskich zamknięta jest ich fascynująca historia, dzieje świetności i upadków, przemian oraz życia pokoleń mieszkańców. Sieć miast kształtowała się na ziemiach dzisiejszej Polski od ponad 1000 lat. Historia najstarszych ośrodków jest pieczołowicie odtwarzana w oparciu o źródła archeologiczne i historyczne. Pierwsze wczesnomiejskie ośrodki osadnicze na ziemiach polskich powstawały w okresie kształtowania się państwowości w X i XI wieku. Budowano wówczas pierwsze plemienne grody - silnie ufortyfikowane siedziby książęce. Obok nich konstruowano umocnione osady zwane podgrodziami, gdzie mieszkała książęca drużyna, ludność służebna, rolnicy, rzemieślnicy i kupcy. Z czasem wewnątrz obwodu drewniano--ziemnych wałów powstawały okazałe budowle - świątynie, kaplice i palatia. Pierwotne ośrodki osadnicze można traktować jako zaczątki miast. Niektóre grody traciły swe znaczenie i z czasem pustoszały, ale ich fragmenty przetrwały wieki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
