Monografię „Być kobietą w Oriencie” przygotowali specjaliści w zakresie kultur, języków, stosunków społecznych i literatury różnych obszarów Wschodu i Afryki. Jej tematem są zagadnienia przedstawiające sytuację kobiety (choć nie da się jej oddzielić od relacji kobiety i mężczyzny, a także kobiety i społeczeństwa) w Azji i Afryce w kontekście przemian kulturowych i społeczno-politycznych. Książka składa się z dwóch części pierwsza zawiera rys historyczny obejmujący następujące kraje: Wschód Starożytny, kraje arabskie, Turcję, Izrael, Iran, Indie, Koreę, Japonię, Wietnam, Chiny oraz Czarną Afrykę. Druga prezentuje wizerunek kobiety w literaturze wybranych krajów (Turcja, Izrael, Indie oraz Mongolia).
Książka jest poświęcona kultowi Manasy, bogini węży, opiewanej w poematach narracyjnych zwanych mangalami, które powstawały od XV do XIX wieku w Bengalu. Czczona we wsiach pod wieloma imionami i postaciami, bogini ta ma niewątpliwe związki z przedaryjskim kultem Bogini Matki. Autorka szczegółowo omawia mit o Manasie, dowodząc jego związku z wierzeniami szamańskimi.
Słownik niniejszy jest pierwszą publikacją w języku polskim omawiającą najważniejsze – zdaniem autorów – terminy i postacie mitologii hinduizmu, tzn. tej dominującej na obszarze Indii historycznych (Indie, Pakistan, Nepal, Cejlon) kultury (nie tylko religii w naszym dzisiejszym rozumieniu tego słowa), którą sami hindusi nazywają „odwieczną normą” (sanatanadharma). Istotną innowacją w porównaniu z innymi publikacjami tego typu są materiały mitologii lokalnej, przede wszystkim dwóch krain Indii o najbogatszej kulturze: Bengalu i Tamilnadu.
Mitologia indyjska, nie tylko hinduska, jest czymś całkowicie żywym, ściśle związanym z życiem codziennym: praktykami rytualnymi, pracami, troskami i radościami. Stanowi bardzo ważny element kultury współczesnej.
W studium literatury indyjskiej autorstwa Barbary Grabowskiej zachwyca kalejdoskop barwnych wątków dotyczących relacji bogów i bohaterów z niebiankami i ziemiankami zawartych w dwóch wielkich epopejach, Mahabharacie i Ramajanie, innych sanskryckich tekstach klasycznych oraz nowszych bengalskich. Autorka prowadząc rozważania o erotycznych skandalach na indyjskim Olimpie, sposobach zawierania małżeństw czy związkach Kryszny z kobietami, zwraca uwagę na fakt, że w literaturze indyjskiej ukształtowały się dwa wizerunki kobiety: idealnej żony, pozbawionej woli i indywidualności i traktującej męża jak boga, oraz idealnej kochanki, partnerki w rozkoszach miłosnych, symbolu erotycznego. Oba wzorce zostały wykreowane z męskiego punktu widzenia w społeczeństwie zdominowanym przez struktury patriarchalne. Postać Sity, oddanej żony, w dyskursie feministycznym służy jako dowód aprobaty dla cierpienia kobiet poddanych męskiej tyranii.
Całość tworzy wielowątkowy przekaz dający świadectwo toczącemu się w Indiach dialogowi kultur i epok. Kolejne rozdziały stanowią ilustrację klarownych konstrukcji myślowych, a atrakcyjna tematyka rozszerza pole recepcji poza grono specjalistów i studentów.
Barbara Grabowska, profesor w Zakładzie Azji Południowej Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się literaturą i religią Indii, zwłaszcza Bengalu.
Niniejszy tom przygotowany przez specjalistów z zakresu kultur i języków Wschodu i Afryki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego był w zamierzeniu zbiorem artykułów dotyczących dziecka, jego sytuacji i roli w rodzinie w różnych krajach Orientu i różnych czasach: starożytnej Mezopotamii, dawnych Indiach, krajach arabskich, Afganistanie, Turcji, Wietnamie, Chinach, Japonii i Nigerii. Teksty przedstawiają zasadniczo sytuację współczesną, lecz przedmiotem analizy jest także wielka rola tradycji.
Dziecko zgodnie z definicją jest istotą, której brak wyraźnie określonych, jednoznacznych cech, jest pozbawione seksualności. Nie osiągnęło jeszcze dojrzałości, znajduje się w stanie inicjalnym. Jest symbolem początku, nowej sekwencji dziejów.
Gdy weźmiemy pod uwagę powyższe sformułowanie, to okaże się, że zebrany w tomie bogaty i różnorodny materiał nie zawsze odnosi się do dziecka nieokreślonej płci, lecz w dużej mierze omawia sytuację małego chłopca i małej dziewczynki. W świetle tego dziecko w krajach Orientu nie jest wartością samą w sobie, lecz jego znaczenie zależy od tego, czy jest synem, którego się oczekuje i pożąda w rodzinie, czy też córką, której przybycie nie budzi radości.
Jedna z najważniejszych książek światowej literatury dla dzieci w kanonicznym wydaniu z ilustracjami mistrza Williama Nicholsona.Kiedy jesteśmy mali, z zapartym tchem słuchamy tej bajki o przyjaźni Chłopca z Królikiem i czekamy na odpowiedź na frapujące pytanie: JAK ZABAWKI STAJĄ SIĘ PRAWDZIWE. Kiedy jesteśmy zakochani, "Aksamitny Królik" staje się piękną historią o miłości aż po sypiące się ze starości trociny - bo "skoro jesteś Prawdziwy, to w oczach tego, kto cię kocha, nie możesz być brzydki. Brzydkim mogą cię nazwać tylko ci, którzy niczego nie pojmują, którzy nie rozumieją, jak to pięknie być Prawdziwym". To również głęboka refleksja o życiu po życiu. Od magicznego wyobrażenia Wróżki z dziecięcego pokoju, która przenosi Królika do lepszego świata, po wiarę w przetrwanie dzięki pamięci tego, kto naprawdę cię kochał.Setki razy cytowany w książkach i filmach, kilkakrotnie zekranizowany, wystawiany na deskach wielu teatrów - jest równie obecny w kulturze jak Mały Książę i Kubuś Puchatek.Popularna współczesna autorka książek dla dzieci i młodzieży Jacqueline Wilson umieściła "Aksamitnego Królika" na swojej liście dziesięciu najważniejszych książek do głośnego czytania.W filmie "W chmurach" zwolniony z pracy mężczyzna siedzi w pokoju dziecięcym i czyta "Aksamitnego królika". - Znasz? - pyta granego przez George'a Clooneya Ryana Binghama. - Tak, mocna rzecz - odpowiada Bingham.
To pierwsza, kompletna polska monografia postaci Kryszny, prezentowanej w kontekście różnych funkcji historyczno-kulturowych: religijnych związków folkloru, literatury i kultu Kryszny w całych Indiach. Autorka, posiadająca znakomity warsztat pisarski, pisząca przejrzystym językiem, zebrała i rzetelnie opracowała bogatą faktografię, skonstruowała całość w sposób logiczny, dzięki czemu powstał wzorcowy podręcznik akademicki, wzbogacający bardzo skąpą u nas wiedzę o religii, literaturze i kulturze krysznaickiej w Indiach. Podręcznik adresowany jest przede wszystkim do studentów i wykładowców orientalistyki we wszystkich ośrodkach uniwersyteckich kraju, z powodzeniem może być również wykorzystywany na innych wydziałach: kulturologii, literatury, religioznawstwa, antropologii, etnografii i folklorystyki akademickiej. Może być również zalecany jako literatura uzupełniająca lub obowiązkowa w programach wykładów o cywilizacjach Wschodu i antropologii porównawczej na wydziałach politologii, dziennikarstwa i stosunków międzynarodowych.
Przedstawiona publikacja koncentruje się na zagadnieniach poczucia tożsamości młodzieży należącej do polskiej mniejszości narodowej. W pracy została wykorzystana obszerna literatura z wielu dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych. Konstrukcję teoretyczną tworzą teorie: zachowań tożsamościowych Tadeusza Lewowickiego oraz tożsamości społecznej Henri Tajfela, a także koncepcje: tożsamości narodowej Grzegorza Babińskiego oraz wielopłaszczyznowej i ustawicznie kreującej się tożsamości w ujęciu Jerzego Nikitorowicza. Stanowią one teoretyczną podstawę badań i zostały wykorzystane przy interpretacjach wyników analiz.
Zagadnienia dotyczące kwestii tożsamości oraz uwarunkowań poczucia tożsamości i zachowań określanych jako tożsamościowe zostały w pracy ujęte porównawczo. Zastosowanie badań komparatystycznych pozwoliło na opisywanie faktów, zjawisk i procesów dziejących się w społecznościach żyjących w trzech ościennych państwach ? na Białorusi, Ukrainie i w Republice Czeskiej. Zmiany dokonujące się w poczuciu tożsamości pod wpływem wielorakich czynników przyczyniają się do formowania modelu tożsamości wielowymiarowej młodzieży należącej do polskiej mniejszości narodowej.
Publikacja jest adresowana zarówno do teoretyków edukacji międzykulturowej, nauczycieli, wychowawców, działaczy organizacji mniejszościowych, jak i do tych wszystkich, którzy interesują się problematyką polskich mniejszości narodowych oraz funkcjonowaniem szkolnictwa dla grup mniejszościowych.
Książka to pierwsze opracowanie dotyczące bóstw tworzących panteon Bengalu. Autorka zajęła się omówieniem średniowiecznych poematów narracyjnych, zwanymi mangala. Postacią dominującą w tej poezji jest czczona od wieków małżonka Śiwy. Mangala pisane przez wybitnych poetów Bengalu stworzyły nowe mity i równocześnie nowe wcielenia bogini małżonki Śiwy. Mangale prezentują najbardziej żywotne tradycje religijne Bengalu - kulty bogiń, pochodzące z dawnych domowych rytuałów. Podstawowy materiał źródłowy to Ćandimangali, czyli poematy narracyjne, prezentują one dotychczasowy stan wiedzy na temat bogini indyjskiej w jej wersji klasycznej i bengalskiej. Książka napisana jest prostym językiem i ma przejrzystą konstrukcję. Autorka stworzyła wzorcowy podręcznik akademicki, który wzbogaca naszą ubogą wiedzę o religii, kulturze i literaturze Indii.
Podręcznik adresowany jest przede wszystkim do studentów i wykładowców orientalistyki we wszystkich ośrodkach uniwersyteckich kraju, może być także wykorzystywany na innych wydziałach: kulturologii, literatury, religioznawstwa, antropologii, etnografii i folklorystyki akademickiej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
