Zapomniany i nigdy niewznawiany debiut Marii Nurowskiej. „Nie strzelać do organisty” to opowieści o miłości i grze brutalnych ludzkich namiętności w świecie dobrze znanym z doświadczenia, jednak zarysowane w niespodziewany i zaskakujący sposób. Literacki debiut Marii Nurowskiej przed laty budził emocje, ale pokazał dojrzały talent rozpoczynającej wówczas swą literacką karierę pisarki. Czytany po latach nic nie stracił ze swojej świeżości i staje się prawdziwym literackim świętem! Twarde i pozornie szare życie, jego podskórne arterie, będące także jego treścią, ludzkie słabości i wielkości są tematem książki Marii Nurowskiej. „Kierunki” Maria Nurowska jest odważną debiutantką. „Nowe Książki” Utalentowana a bardzo młoda pisarka. „Literatura” Maria Nurowska – jedna z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich pisarek. Jej powieści podbijają serca kolejnych pokoleń
Henry James wymyślił postać Hiacynta Robinsona, małego, aroganckiego poszukiwacza przygód, obdarzonego jednocześnie delikatnością, spacerując ulicami Londynu. Mimo wychowania w biedzie bohater wykształcił w sobie gust estetyczny, przez co tym bardziej dostrzega otaczającą go szarą rzeczywistość. Zostaje wciągnięty do sekretnego świata działalności rewolucyjnej i pod wpływem chwili przysięga, że zabije jednego z najznamienitszych polityków. Wkrótce po tym poznaje jednak piękną księżną Casamassimę. Urzeczony światem arystokracji, bogactwem, sztuką i pięknem, Hiacynt traci wiarę w radykalizm, nazywając go paskudztwem. Dręczony skrupułami mężczyzna musi zmierzyć się z bolesnym i ostatecznie tragicznym dylematem.Księżna Casamassima jest jedną z najbardziej osobistych, a zarazem jedną z najbardziej zaangażowanych społecznie powieści Jamesa.Henry James jest w historii powieści tym, kim Szekspir w dziejach poezji.Graham GreeneHenry James (18431916) wybitny amerykański pisarz, krytyk i teoretyk literatury, reprezentant realizmu psychologicznego. W swoich znakomitych powieściach zgłębiał mentalność Amerykanów, zderzając ją z kulturą europejską.
Kiedy jest nam tylko dobrze, to nie zawsze dobrze… Blanka jest toksykologiem zatrudnionym w firmie wykonującej ekspertyzy sądowe i kryminalistyczne. Jej życie osobiste wali się w gruzy – zostaje porzucona przez wieloletniego partnera, który w dodatku jest jej szefem. Katastrofa w związku pociąga zatem za sobą także drastyczne zmiany w pracy. Blanka trafia do nowego działu, gdzie musi podjąć współpracę z co prawda przystojnym, ale ekscentrycznym Patrykiem. I kiedy wydaje się, że w spokoju może odzyskiwać równowagę psychiczną, na horyzoncie pojawia się trzech mężczyzn wprowadzających w jej życie jeszcze większy zamęt. Blanka nawet nie przypuszcza, że moment przełomowy dopiero nastąpi… Przewrotna opowieść o zawrotnej fortunie, potrzebie kochania i niezwykłych zrządzeniach losu.
Weronika Wierzchowska – z urodzenia mieszczka, przez długie lata zatrudniona w wielkiej korporacji jako chemiczka. Niedawno przerwała karierę, zrzuciła 30 kilogramów i wyprowadziła się na wieś. Obecnie zawodowo związana z malutką firmą kosmetyczną. Chwile niezajęte wymyślaniem i wytwarzaniem kremów, żeli i serum odmładzających poświęca córce, domowemu kucharzeniu oraz grzebaniu w starych książkach, które bardzo kocha. Zamiłowanie do dawnych historii i wymyślania własnych próbuje połączyć, tworząc opowieści o życiu kobiet: tych współczesnych i tych żyjących w dawnych czasach.
Dwadzieścia miesięcy po aresztowaniu i dzięki wysiłkom przyjaciół, Red Dust wychodzi na wolność. Jednak po powrocie na ranczo jest już tylko cieniem samego siebie. Tak bardzo zmieniło do więzienie. W dodatku pozostaje pod stałym nadzorem zastępcy nowego szeryfa. Podczas gdy Red powoli dochodzi do siebie, Shortgun Marlowe, bandyta, który swego czasu siał postrach w Newadzie, zapowiada przyjazd w okolice Greenstone Falls. Mieszkańców zaczyna ogarniać panika, gdyż najbliższy garnizon wojska stacjonuje zbyt daleko, a w mieście nie ma dosyć ludzi do jego obrony...
Comanche ukazywały się w Belgii i Francji od 1972 roku, a ostatni tom pierwszego cyklu wydano w 1983 roku. Hermann będący ówcześnie wschodzącą gwiazdą komiksu frankofońskiego tym właśnie tytułem wywalczył sobie miejsce wśród najważniejszych twórców komiksu europejskiego. W 2016 roku fakt ten został ukoronowany przyznaniem Hermannowi Grand Prix Festiwalu w Angouleme. Wydawnictwo Komiksowe od kilku lat proponuje czytelnikom komiksy Hermanna - serie „Wieże Bois-Maury, „Bois-Maury; oraz cztery pojedyncze tomy komiksów - Staruszek Anderson, Stacja 16, Bez przeznaczenia (sc. Yves H.) i Krwawe gody (sc. Jean Van Hamme) to komiksy, które powinien znać każdy miłośnik europejskiego komiksu.
Autorem scenariusza jest Greg (właśc. Michel Régnier, 1931-1999), jeden z najwybitniejszych scenarzystów komiksowych, autor scenariuszy m.in. do serii komiksów o Spirou, we Francji najbardziej znany dzięki serii „Achille Talon, redaktor naczelny magazynu „Tintin oraz dyrektor literacki wydawnictwa Dargaud. Pracował m.in. z André Franquin, Eddy'm Paapem, Alberto Uderzo i René'm Goscinnym. Szacuje się, że był współtwórcą ponad 250 albumów.
Szykujcie oręż przeciw memu zaraniu, które lada chwila strąci Ciebie i Harry’ego w mroki zapomnienia, napisała Alicja do swojego brata Williama w 1891 roku. Nie zdążyła, zmarła kilka miesięcy później w wieku czterdziestu trzech lat.
Kim była? Młodszą siostrą Henry’ego, sławnego pisarza, autora „Bostończyków”, „Portretu damy” i „Domu na placu Waszyngtona” oraz Williama, wybitnego amerykańskiego psychologa i moralisty. Bohaterką sztuki teatralnej Susan Sontag „Alicja w łóżku” z 1993 roku. Postacią niebanalną. Piekielnie inteligentną kobietą. Feministką. Przenikliwą obserwatorką rzeczywistości, zepchniętą na boczny tor życia przez tajemniczą chorobę. Gdyby urodziła się wiek później, zostałaby słynną pisarką, filozofką, aktywistką. Żyła pełnią życia.
Alicja wspomina swoje życie przykuta do łóżka w londyńskim pensjonacie. Silną więź z rodzicami i braćmi. Zakazane miłości. Wymarzony Paryż, w którym nie dane jej było zamieszkać. Rozstania z ukochaną Katherine. Czytelnik podąża za Alicją na Montmartre, gdzie z bratem zwiedzała budzące zgorszenie lokale. Zasiada wraz z nią przy rodzinnym stole Jamesów, gdy – najmłodsza z rodzeństwa i jedyna córka – przysłuchiwała się z uwagą dyskusjom najznamienitszych przedstawicieli bostońskiej inteligencji.
Znała swoją wartość. I zdawała sobie sprawę z ograniczeń, jakie narzuciły na nią społeczeństwo i choroba. Co naprawdę dolegało Alicji? Co uwięziło ją w Londynie, nie pozwoliło na powrót statkiem do domu? Depresja czy schizofrenia? A może histeria i kłopoty z tarczycą? W posłowiu autorka przeprowadza intrygującą analizę dolegliwości psychicznych rodziny Jamesów oraz historii medycznej samej bohaterki.
Czytając druzgocące analizy postaci w „Of Moths and Men”, byłem przekonany, że talent tej cudownie inteligentnej pisarki sprawdzi się także w beletrystyce. „Śpiąca Alicja” potwierdziła moje przewidywania. Jako pisarz czuję się podwójnie nagrodzony. Po pierwsze, mogłem przeczytać absolutnie wspaniałą powieść, przemawiającą ostrym, bezlitosnym głosem Alicji. Po drugie, jedna z moich najzdolniejszych konkurentek odeszła z gry. Ostatnie zdanie jest żartem. Ale cała reszta to szczera prawda. Judith Hooper jest doskonałą pisarką w każdym gatunku.
Charles C. Mann, dziennikarz i pisarz („1493: Świat po Kolumbie”)
W debiutanckiej powieści „Śpiąca Alicja” Judith Hooper przedstawia bogaty, sugestywny i zuchwale intymny portret Alicji James, inspirującej w swoim heroizmie. Bohaterka jest kimś znacznie więcej aniżeli cierpiącą inwalidką, to silna, odważna i samodzielna artystka, która w pełni zasługuje na uznanie jej za pełnoprawnego członka słynnego literackiego klanu Jamesów.
David R. Gillham, pisarz
Dzieło zapierającej dech w piersiach wyobraźni. W postaci wybitnej pamiętnikarki, jaką była Alicja James, Hooper pokazuje nam osobę zuchwale ciekawą, niepokornie oryginalną, dorównującą pod każdym względem wybitnym braciom, Henry’emu i Williamowi. Klan Jamesów słynął z ekscentryczności nawet w Bostonie, a więź między rodzeństwem została tu pokazana jako czuła, trwała oraz pełna humoru. Niezwykłe osiągnięcie literackie, porywająca lektura.
Thad Carhart, pisarz
Judith Hooper jest dziennikarką i autorką książek „Of Moths and Men” (nominowanej do Los Angeles Times Book Award oraz PEN/American Award) i „The Three-Pound Universe”. Współpracuje z „The Atlantic” i „New York Times”. Mieszka w Massachusetts.
W najnowszej powieści autorki bestsellerów J.D. Robb Eve Dallas tropi młodą parę zabójców, którzy odkryli, że morderstwa potęgują w nich wzajemne pożądanie.
Ella-Loo i jej dopiero co wypuszczony na wolność ukochany, Darryl, postanawiają, że już nigdy więcej się nie rozstaną. Wyruszają w podróż z Arkansas do Nowego Jorku, a po drodze zabijają przypadkowego kierowcę. Zbrodnia wywołuje u Elli-Loo gwałtowne, silne pożądanie do Darryla. I nieodparte pragnienie, by znów kogoś zamordować.
Jadąc do Nowego Jorku, gdzie, jak im się wydaje, czeka ich życie, na jakie zasługują, zostawiają za sobą krwawy ślad. Ale w tym mieście walczy ze zbrodnią porucznik Dallas i jej podwładni z wydziału zabójstw. Mając u swego boku męża, Roarke’a, Eve zamierza dopaść morderców, by otrzymali to, na co naprawdę zasługują.
Rob jest wirtuozem.
„Seattle Post-Intelligencer”
Trzymający w napięciu thrillery z odpowiednią dozą humoru… Fani gatunku będą zachwyceni.
„This Week”
Unikalna kombinacja thillera i romansu.
„The Romance Reader”
J.D. Robb to pseudonim Nory Roberts, autorki ponad dwustu powieści, które sprzedały się w łącznym nakładzie ponad czterystu milionów egzemplarzy i regularnie trafiają na listę bestsellerów „New York Timesa”. Dużą popularnością cieszy się jej seria powieści sensacyjnych, których akcja rozgrywa się w niedalekiej przyszłości.
Czasem fatum, w którym niektórzy chcą widzieć działanie władczej ręki Opatrzności, boleśnie splata ludzkie losy w kilku pokoleniach, zasupłuje je ciasno, zapętla. Na ciele zostawia krwawe ślady i wytatuowane numery obozowe, a w ziemi - przodków pogrzebanych bez tożsamości. Ulica Polanki, poprowadzona wzdłuż starego traktu wiodącego z opactwa cysterskiego w Oliwie ku miastu, przez wieki stanowiła sielską enklawę gdańskich patrycjuszy. To wyjątkowe miejsce wydaje się idealnym azylem dla kilku kobiet, które nie do końca potrafią się odnaleźć w najważniejszej z kobiecych ról. Joanna Marat – „Madonny z ulicy Polanki” są jej czwartą powieścią i drugą po „Jedenastu tysiącach dziewic” z gdańskiego cyklu. Autorkę inspirują ludzie, stare fotografie i strzępki zasłyszanych rozmów.
W swojej błyskotliwej debiutanckiej powieści Catherine Lowell przedstawia ostatnią przedstawicielkę rodu Brontë, która podejmuje literackie poszukiwania mające ją doprowadzić do odnalezienia spadku po znanych pisarkach.
Postać Samanthy Whipple budzi wielką sensację. Po przedwczesnej śmierci ojca według powszechnej opinii staje się dziedziczką skarbu w postaci licznych pamiętników, obrazów, listów oraz rękopisów powieści pozostawionych przez znane przedstawicielki rodu Brontë. Wedle spekulacji znawców i miłośników tematu otrzymała te skarby w spadku po swojej rodzinie, która od lat skrzętnie skrywa je przed światem. Samantha tymczasem żyje w przekonaniu, że nic takiego nie istnieje, a wszystkie te domysły można włożyć między bajki.
Gdy podejmuje studia na Oksfordzie, przekonuje się jednak, że mityczne przedmioty z przeszłości istnieją. Główną rolę w jej życiu zaczynają odgrywać stare książki z odręcznymi notatkami ojca. Zgłębiając tajniki literatury pod okiem przystojnego, choć nieprzeniknionego profesora, Samantha wyrusza na poszukiwania tajemniczej spuścizny po swoich przodkach.
Bardzo przyjemna lektura, która z powodzeniem łączy romans z intrygą, i do tego napisana z odpowiednią dozą humoru.
„Publishers Weekly”
Bardzo zabawna powieść… i wielka tajemnica słynnych sióstr Brontë w tle.
„Elle Magazine”
Catherine Lowell otrzymała tytuł licencjata na Uniwersytecie Stanforda. Obecnie mieszka w Nowym Jorku. „Ostatnia z rodu Brontë” jest jej debiutem literackim.
Anna zaczyna pracę w technikum jako stażystka ucząca chemii. Przez niedoświadczenie i brak przygotowania do zawodu pakuje się w kolejne kłopoty, nie radzi sobie w kontaktach z uczniami i nauczycielami, przez których czuje się na dodatek poniżana. Załamuje się i nie widzi dla siebie ratunku. Zamierza zrezygnować z kariery pedagogicznej, kiedy w jej ręce wpada tajemniczy dziennik. Badając jego historię, poznaje losy kilku nauczycielek i guwernantek żyjących wcześniej, począwszy od XIX wieku, i jak ona borykających się z przeciwnościami losu.
Historie pięciu kobiet, które, choć dzielą je lata i warunki życia, są sobie zadziwiająco bliskie. Wszystkie bowiem mężnie stawiają czoło przeszkodom na swoich drogach oraz uczą się czerpać siłę i życiową mądrość z własnego doświadczenia i od siebie nawzajem.
Weronika Wierzchowska – z urodzenia mieszczka, przez długie lata zatrudniona w wielkiej korporacji jako chemiczka. Niedawno przerwała karierę, zrzuciła 30 kilogramów i wyprowadziła się na wieś. Obecnie zawodowo związana z malutką firmą kosmetyczną. Chwile niezajęte wymyślaniem i wytwarzaniem kremów, żeli i serum odmładzających poświęca córce, domowemu kucharzeniu oraz grzebaniu w starych książkach, które bardzo kocha. Zamiłowanie do dawnych historii i wymyślania własnych próbuje połączyć, tworząc opowieści o życiu kobiet: tych współczesnych i tych żyjących w dawnych czasach.
Historia najlepszych chwil w miłości: spotykają się, patrzą na siebie, prowadzą całonocne rozmowy, nieustannie się kochają. On ją maluje, ona cieszy się tym, że jest malowana... Poza tym, że kreśli prawdziwy portret współczesnego związku, album twórcy Kota Rabina dotyka również odwiecznych problemów miłości i pytań stale pojawiających się w dziełach Joana Sfara: o sztukę, religię, przyjaźń.
Jak mówi Sfar: „Tak często zdarza nam się dzielnie znosić prawdziwe życiowe dramaty, a załamywać się z powodu głupich historii miłosnych. W ten czy inny sposób, ten album komiksowy próbuje pokazać, jak bierzemy się w garść i odnajdujemy w sobie uśmiech.”
Joann Sfar - jeden z najważniejszych europejskich twórców komiksów. Nakładem Wydawnictwa Komiksowego ukazały się jego komiksy z serii Kota Rabina i Sokrates. Półpies.
Niepublikowana dotychczas spowiedź generała Kiszczaka.
W tej książce zebrano o wiele więcej dokumentów, niż IPN znalazł w tak zwanej „szafie Kiszczaka”. W efekcie niemal 20-letniej znajomości Jerzego Diatłowickiego z generałem Czesławem Kiszczakiem, były szef MSW dopuścił autora nie tylko do swego prywatnego domowego archiwum, ale także zwierzał mu się z sekretów swojego życia – przekazując ogromną liczbę nieznanych i sensacyjnych informacji na temat najnowszej historii Polski.
W książce przedstawione są skomplikowane relacje szefa MSW z generałem Jaruzelskim. Poznajemy kulisy: wydarzeń grudnia 70., przygotowań do wprowadzenia stanu wojennego, a później spotkań w Magdalence i obrad Okrągłego Stołu.
Kiszczak opowiada również o ludziach, których poznał w czasie swojej kariery: marszałku Rokossowskim, szefach wszechwładnej wojskowej bezpieki m.in. Dymitrze Wozniesieńskim oraz Ignacym Krzemieniu oraz wielu innych. Poznajemy także szczegóły planowanego przez MSW zamachu na Adama Michnika i różne sekrety partyjnych towarzyszy.
Jerzy Diatłowicki – dziennikarz, socjolog.
Trudno być dziś dziennikarzem w Polsce: co raz to narzekają, że jesteś niepotrzebny i niedługo nieuchronnie zastąpią cię skomputeryzowane maszyny. Niełatwo w tym samym czasie utrzymywać się z celebrzenia na tej scenie: stajesz się przedmiotem łatwym do obrażania, wyśmiewania, a w najlepszym przypadku nie doceniają cię.
Jak jest, gdy jest się po trosze i jednym, i drugim – to główna teza tej książki. Co się dzieje, gdy będąc dziennikarzem, starasz się trafiać z przekazem do swojej publiczności, stosując narzędzia celebrytów? Nie czarujmy się – tylko wtedy, gdy czujemy oddech czytelnika za naszymi plecami, uprawianie tego zawodu ma sens. Książka traktuje o styku dziennikarstwa, coraz powszechniej stabloidyzowanego, i systemu celebryckiego, coraz powszechniej wkraczającego w miejsca, które do tej pory funkcjonowały jako salony (nie mylić z Salonem, ulubionym celem ataków grupy konserwatywnych dziennikarzy).
Wiesław Godzic – profesor zwyczajny, filmoznawca i medioznawca. Związany z Uniwersytetem Śląskim (do 1983) i Jagiellońskim (do 2003), obecnie jest wykładowcą w Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS, kierownikiem Katedry Mediów Audiowizualnych. Zajmuje się semiotyką i retoryką przekazów medialnych. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej, Central European University, Getty Foundation i Deutscher Akademischer Austauschdienst oraz norweskich fundacji rządowych. Wykładał m.in. w Cleveland State University, Rochester University w USA, Middlesex University w Londynie oraz w Bergen i Trondheim w Norwegii. Redaktor naczelny kwartalnika „Kultura Popularna” od 2002 roku. Ostatnio wydał „Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów” (WAiP, 2007) oraz zredagował podręcznik akademicki „Media audiowizualne” (WAiP, 2010) i wraz ze Zbigniewem Bauerem „E-gatunki. Dziennikarz w nowej przestrzeni komunikowania” (Poltext, 2015). Jego „Kuba i inni. Twarze i maski popkultury” (Sedno, Warszawa) ukazała się w 2013 roku. Porzucił Kraków dla Milanówka. Zamienił kilka słów i uścisk dłoni z Umbertem Eco na Sycylii – co bardzo sobie ceni.
Podczas koncertu w klubie muzycznym Solitude Creek w Monterey dochodzi do tragedii. Widzowie – zaalarmowani o wybuchu pożaru – wpadają w panikę i próbując uciec, tratują się nawzajem. Są ofiary śmiertelne i wielu rannych. Kathryn Dance, agentka biura śledczego Kalifornii, przeprowadza kontrole dokumentów ubezpieczeniowych w Solitude Creek i dowiaduje się, że nie było tam żadnego pożaru – ktoś chciał wzbudzić w ludziach strach, nad którym nie sposób zapanować. Komuś zależało, by oszalały z przerażenia tłum, w którym każdy walczy o życie, sam dla siebie stanowił zagrożenie. Okazuje się, że sprawca na tym nie poprzestał i nikt na półwyspie Monterey nie może się czuć bezpiecznie – wchodząc do kina, restauracji czy nawet windy.
Kathryn Dance postanawia odnaleźć i powstrzymać przebiegłego przestępcę, który nie zostawia śladów. W prowadzonym przez funkcjonariuszy służb stanowych wielowątkowym śledztwie musi ona polegać przede wszystkim na swoich umiejętnościach wykrywania kłamstw oraz intuicji.
Czyta Sebastian Konrad
Kiedy wszystko wali się na głowę, można zrobić tylko jedno – wziąć sprawy w swoje ręce!
Emilia Przecinek – ma trzydzieści dziewięć lat, sto pięćdziesiąt sześć i pół centymetra wzrostu oraz prawie dziesięć kilogramów nadwagi. Jest znaną autorką powieści romantycznych, a także matką dwojga nastoletnich dzieci i przykładną małżonką Cezarego, który postanawia zostać szczęśliwym mężem innej kobiety. Nie dość, że młodszej, to jeszcze wyższej, co szczególnie boli Emilię.
Los nie sprzyja przyszłej rozwódce. Bank domaga się spłaty kredytu, kochanka męża zostaje znaleziona martwa, a rodzina, mimo że daje Emilii niepodważalne alibi, zdaje się nie wierzyć w jej niewinność. Jej reputacja zawodowa zaczyna się walić, a w dodatku mąż jest poszukiwany za defraudację. To zdecydowanie dużo za dużo jak na jedną małą kobietkę.
Czyżby?
Olga Rudnicka (ur. 1988) – znana autorka powieści sensacyjnych „Natalii 5”, „Cichy wielbiciel”, „Były sobie świnki trzy” i wielu, wielu innych. Miłośniczka zwierząt, natury i dobrego jedzenia. Kocha jazdę konną i dobrą książkę. Nigdy nie polubi kawy i hipokryzji. Zawsze będzie podążać za swoimi marzeniami.
Świat nie wybacza zbrodni i inności. Mglisty poranek rozpoczyna kolejny dzień życia Ireny. Nic nie zapowiada, że będzie zupełnie inny niż poprzedni… że odmieni wszystko. Z chwili zamyślenia wyrywa ją pisk hamulców, tępy odgłos uderzenia i huk ciała uderzającego o jezdnię. Targana wyrzutami sumienia Irena postanawia pojechać z poszkodowaną do szpitala. Tak poznaje Rutę i jej rodziców. I kiedy wydaje się jej, że będzie musiała zmierzyć się z oskarżeniami, poznaje świat drugiego człowieka. A to coś, co może nas przerosnąć… Magiczna opowieść, której fabuła rozpięta jest między przeszłością a przyszłością, między realizmem a metafizyką. To książka o odszczepieniu i naznaczeniu. O historii, której nie da się wykorzenić. Polacy, Żydzi i Niemcy żyją tu w specyficznej relacji. Każdy poszukuje swojej tożsamości. Bo tak naprawdę każdy z nas – jak Ruta – jest zawieszony na granicy światów. Życie trwa. Czas płynie. Dzieci rosną. Wokół słowa się mnożą i coraz to któryś most niepotrzebny, bo brzeg spotkał się z brzegiem. I świat mniej obcy i wrogi z dnia na dzień. Mężczyzna obok mnie jest ojcem moich dzieci. Jego włosy wioną spalenizną. Siwy popiół zostawia po sobie. Fragment książki Iwona Żytkowiak (ur. 1963) – absolwentka polonistyki i studiów filozoficzno-etycznych na Uniwersytecie Szczecińskim. Członek Związku Literatów Polskich. Od urodzenia mieszka i pracuje w Barlinku. Czas dzieli na w miarę równe części – rodzinę, pracę i pasję (kolejność nie jest przypadkowa). Matka czterech synów. W wolnych chwilach uwielbia długie spacery po Bieszczadach i grę na pianinie z najmłodszym synem. Autorka powieści „Tonia” (2011 i 2016), „Spotkania przy lustrze” (2012), „Kobiety z sąsiedztwa” (2013), „Tam, gdzie twój dom” (2014) i „Dokąd teraz” (2015) oraz tomu wierszy „Żywot jętki” (2016).
Devin Jones, student college’u, zatrudnia się na okres wakacji w lunaparku, by zapomnieć o dziewczynie, która złamała mu serce. Tam jednak zmuszony jest zmierzyć się z czymś dużo straszniejszym: brutalnym morderstwem sprzed lat, losem umierającego dziecka i mrocznymi prawdami o życiu – i tym, co po nim następuje. Wszystko to sprawi, że jego świat już nigdy nie będzie taki sam...
Życie nie zawsze jest ustawioną grą. Czasem nagrody są prawdziwe. Bywają też cenne.
Pasjonująca opowieść o miłości i stracie, o dorastaniu i starzeniu się – i o tych, którym nie dane jest doświadczyć ani jednego, ani drugiego, bo śmierć zabiera ich przedwcześnie.
„Joyland” to Stephen King w szczytowej pisarskiej formie, równie poruszający jak „Zielona Mila” czy „Skazani na Shawshank”. To jednocześnie kryminał, horror i słodko-gorzka powieść o dojrzewaniu, która poruszy serce nawet najbardziej cynicznego czytelnika.
Czyta Krzysztof Plewako-Szczerbiński
Błyskotliwy, wciągający policyjny thriller z akcją osadzoną w Liverpoolu. Prawdziwa gratka dla fanów twórczości Petera Jamesa i Marka Bilinghama.
Pewnej mieszkance Liverpoolu nie daje spokoju uporczywy odgłos. A gdy okazuje się, że do wychodzących na ogród kuchennych drzwi stuka kruk, jej lęk tylko się powiększa. Usiłuje przepędzić ptaka, ale wtedy na scenę wkracza morderca. Do rozwikłania sprawy przydzielony zostaje Nathan Cody, sierżant z wydziału dochodzeniowo-śledczego, wciąż noszący w duszy blizny po fatalnie nieudanej akcji, w której uczestniczył jako tajniak. Jedynym jego tropem jest ptasie truchło i wydłubane oczy ofiary. Im głębiej jednak Cody sięga w przeszłość, tym bardziej zdaje sobie sprawę, że zmaga się nie tylko z zabójcą, ale również z własnymi demonami. Niestety, morderca uderza ponownie i detektyw już wie – zwykli liverpoolczycy nie są zagrożeni. Groźba wisi wyłącznie nad policjantami. Jackson przywodzi na myśl Harlana Cobena, ale według mnie jest o wiele lepszym pisarzem.
„Guardian” David Jackson jest autorem serii thrillerów kryminalnych, które bardzo szybko trafiają na listy bestsellerów. Jego debiutancka powieść „Pariah” została wyróżniona Writers' Association Debiut Dagger Awards. Jest wykładowcą, uczy kreatywnego pisania. Mieszka w Wirral z żoną i dwiema córkami.
Trzecia część bestsellerowego cyklu Wallflowers.
Evangeline Jenner po śmierci ojca ma odziedziczyć wielki majątek, na który czyha bezwzględna rodzina jej matki. Evie pragnie uciec od podłych krewnych, dlatego proponuje małżeństwo lordowi Sebastianowi St Vincentowi, znanemu londyńskiemu hulace o reputacji tak fatalnej, że najkrótsze spotkanie z nim sam na sam może zniszczyć dobre imię każdej panny. Jest jednak pewien warunek: po nocy poślubnej małżeństwo ma pozostać białe - Evie nie chce być kolejną porzuconą ofiarą ze złamanym sercem. Czy Sebastian, spragniony cielesnych uciech, będzie musiał bardziej się postarać? A może po raz pierwszy w życiu otworzy swoje serce na prawdziwą miłość? W nowym cyklu Lisy Kleypas ukazały się „Sekrety letniej nocy” i „Jesienne zauroczenie”. W przygotowaniu „Wiosna pełna tajemnic”. Wielbicielki twórczości Lisy Kleypas z pewnością docenią wartką akcję tej powieści oraz błyskotliwe opisy uczuciowych rozterek i problemów bohaterów.
„Publishers Weekly” Lisa Kleypas (ur. 1964) – bestsellerowa amerykańska pisarka, laureatka nagrody RITA, autorka licznych współczesnych i historycznych romansów, które mają swoje wierne czytelniczki na całym świecie. Autorka mieszka w stanie Waszyngton wraz z mężem i dwójką dzieci.
Drugi tom klasycznej komiksowej sagi westernowej autorstwa Grega i Hermanna.
W chwili gdy załoga rancza „Trzy Szóstki” szykuje się do przepędzenia na pobliską stację kolejowej pierwszego stada bydła, na ranczu pojawiają się nieoczekiwani goście: grupa wojowniczych Czejenów domaga się przekazania im stada, aby zaspokoić głód plemienia, które od dawna czeka na obiecane dostawy żywności z Biura do spraw Indian. Aby zapobiec wojnie z Indianami i ocalić życie Comanche, Red Dust zostaje zmuszony do dostarczenia przewidzianej traktatami żywności. Jednak wśród białych znajdują się tacy, dla których krwawy konflikt byłby świetną okazją do pozbycia się z okolicy coraz lepiej prosperującego rancza...
Pełen dramatycznych spięć i gwałtownych zwrotów akcji scenariusz Grega znalazł w tym komiksie świetne wizualne dopełnienie w dynamicznych i pełnych epickiego rozmachu rysunkach Hermanna.
Comanche ukazywały się w Belgii i Francji od 1972 roku, a ostatni tom pierwszego cyklu wydano w 1983 roku. Hermann będący ówcześnie schodzącą gwiazda komiksu frankofońskiego tym właśnie tytułem wywalczył sobie miejsce wśród najważniejszych twórców komiksu europejskiego. W 2016 roku fakt ten został ukoronowany przyznaniem Hermannowi Grand Prix Festiwalu w Angouleme. Wydawnictwo Komiksowe od kilku lat proponuje czytelnikom komiksy Hermanna - serie „Wieże Bois-Maury", „Bois-Maury" oraz cztery pojedyncze tomy komiksów - Staruszek Anderson, Stacja 16, Bez przeznaczenia (sc. Yves H.) i Krwawe gody (sc. Jean Van Hamme) to komiksy, które powinien znać każdy miłośnik europejskiego komiksu.
Autorem scenariusz jest Greg (właśc. Michel Régnier, 1931-1999), jeden z najwybitniejszych scenarzystów komiksowych, autor scenariuszy m.in. do serii komiksów o Spirou, we Francji najbardziej znany dzięki serii „Achille Talon", redaktor naczelny magazynu „Tintin" oraz dyrektor literacki wydawnictwa Dargaud. Pracował m.in. z André Franquin, Eddy'm Paapem, Alberto Uderzo i René'm Goscinnym. Szacuje się, że był współtwórcą ponad 250 albumów.
Trzeci tom klasycznej komiksowej sagi westernowej autorstwa Grega i Hermanna.
Toby i Clem, pracownicy rancza „Trzy Szóstki”, udaremniają napad na dyliżans, przepędzając bandytów. Jednak woźnica napadniętego pojazdu, Sid Bullock, zostaje raniony, co uniemożliwia kontynuację podróży. Dyliżans wraz z dość podejrzanym pasażerem i ryzykownym ładunkiem, jakim są pieniądze przeznaczone na wypłatę dla członków stowarzyszenia hodowców, trafia na ranczo. Jednak bandyci nie zamierzają rezygnować z łupu, a i sama przesyłka kryje w sobie nieoczekiwaną tajemnicę; Red Dust i jego towarzysze zostaną wciągnięci w skomplikowaną i niebezpieczną rozgrywkę...
Komiks, nawiązujący do najlepszych wzorów westernowych fabuł, zrealizowany został z prawdziwą maestrią tak przez doświadczonego i świetnie znającego amerykańskie realia scenarzystę, jak i przez coraz bardziej biegłego w realistycznej narracji graficznej rysownika.
Comanche ukazywały się w Belgii i Francji od 1972 roku, a ostatni tom pierwszego cyklu wydano w 1983 roku. Hermann będący ówcześnie schodzącą gwiazda komiksu frankofońskiego tym właśnie tytułem wywalczył sobie miejsce wśród najważniejszych twórców komiksu europejskiego. W 2016 roku fakt ten został ukoronowany przyznaniem Hermannowi Grand Prix Festiwalu w Angouleme. Wydawnictwo Komiksowe od kilku lat proponuje czytelnikom komiksy Hermanna - serie „Wieże Bois-Maury", „Bois-Maury" oraz cztery pojedyncze tomy komiksów - Staruszek Anderson, Stacja 16, Bez przeznaczenia (sc. Yves H.) i Krwawe gody (sc. Jean Van Hamme) to komiksy, które powinien znać każdy miłośnik europejskiego komiksu.
Autorem scenariusz jest Greg (właśc. Michel Régnier, 1931-1999), jeden z najwybitniejszych scenarzystów komiksowych, autor scenariuszy m.in. do serii komiksów o Spirou, we Francji najbardziej znany dzięki serii „Achille Talon", redaktor naczelny magazynu „Tintin" oraz dyrektor literacki wydawnictwa Dargaud. Pracował m.in. z André Franquin, Eddy'm Paapem, Alberto Uderzo i René'm Goscinnym. Szacuje się, że był współtwórcą ponad 250 albumów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
