Bagdad – znany od wieków jako „miasto pokoju", przez większość swojej niezwykłej historii był jednym z najważniejszych światowych centrów kulturalnych i handlowych, budził podziw bajecznymi pałacami, parkami, wykwintnością wspaniałych meczetów i szkół islamskich. To tu można było znaleźć najbardziej utalentowanych matematyków, astronomów, lekarzy, muzyków i poetów, to właśnie tutaj w czasach kalifów spisano „Księgę tysiąca i jednej nocy”. Wyrafinowanemu życiu intelektualnemu towarzyszyły szokujący przepych i rozpusta, a także brutalna przemoc najeźdźców i władców – przez większość swojej obejmującej trzynaście wieków historii Bagdadem rządzili okrutnicy. Justin Marozzi, imponując głęboką wiedzą i zachwycając erudycją, odmalował wielowymiarowy portret tego niezwykłego miasta – jego złotego wieku i jego upadku. „Wspaniała, żywa i barwna historia niesamowitego miasta. Justin Marozzi, uznany autor książek podróżniczych, przeplata świadectwa bagdadczyków z materiałami źródłowymi, tworząc fantastyczną i wciągającą opowieść.” Sameer Rahim, „The Telegraph” „Błyskotliwa opowieść o jednym z najbardziej intrygujących miast świata. Sięgając do prac historyków, geografów, teologów oraz wielu tomów wspomnień, autor rysuje fascynujący portret Bagdadu. Materiały źródłowe łączy z własnym doświadczeniem mieszkania w irackiej stolicy, nadając książce intymny i jednocześnie dokumentalny charakter. Takiej biografii Bagdadu jeszcze nie było!” Ali A. Allawi, „The Spectator” „Marozzi bezbłędnie ukazuje duszę Bagdadu, splatając ze sobą historyczną narrację z opisami trudnej irackiej codzienności.” Christopher de Bellaigue, „Guardian” „Czy istnieje jakiekolwiek inne miasto, w którym tak duży byłby kontrast między bogatą historią a niepewną teraźniejszością? Właśnie o tym paradoksie tak wspaniale pisze Justin Marozzi. Dynastia Abbasydów stworzyła wielkie dzieła literackie, miała też ogromny wkład w rozwój nauki i bieg historii. Jednak wieki wojen zniszczyły dziedzictwo tego złotego okresu. Marozzi, sięgając do wielu źródeł, rysuje mapę nieistniejącego miasta […]. „Bagdad” to najlepsza książka opowiadająca o tym fascynującym miejscu.” Hugh Kennedy, „Literary Review” „Ta książka to niezwykłe osiągnięcie – odważna, oparta na niezliczonych źródłach, żywa oraz – powiedzmy sobie szczerze – nie dla czytelników, którzy lubią szczęśliwe zakończenia. Historia „miasta pokoju”, jak określa Bagdad Marozzi, często pisana była krwią. Mimo że czas nie obchodził się z Bagdadem łaskawie, miasto wciąż jest pełne dumy, odpornej na zawirowania losu. Kto wie, może pewnego dnia Bagdad znowu zazna spokoju.” Christopher Hart, „Sunday Times” „Piękna arabska architektura obiektów użyteczności publicznej, hoteli, została przysłonięta kilometrami betonowych murów. Instalacja sanitarna miasta pozostaje zniszczona, nawet krótkotrwałe opady deszczu powodują powodzie. Prąd dostarczany jest przez kilka godzin na dobę. Pracujące agregaty prądotwórcze to codzienność. Brakuje wody, ludzie żyją w ciągłej obawie o jej zatrucie. Taki Bagdad znam. Życzeniem, nie tylko moim, jest przywrócenie świetności tej kolebce cywilizacji. Ale póki przemawiają armaty, póki Irak zmaga się z problemami wewnętrznymi, potęgowanymi sytuacją w regionie, ważnym staje się zachowanie w pamięci obrazów świata przemijającego. Taką rolę bez wątpienia może spełnić wydanie w Polsce książki, która w sposób bardzo sugestywny ukazuje irackie i bagdadzkie realia.” Lech Stefaniak, gen. dyw. w stanie spoczynku, Pełnomocny i Nadzwyczajny Ambasador RP w Iraku w latach 2012 - 2014

Szwajcarski dziennikarz opisuje tajny projekt islamizacji Zachodu sprzed ponad 20 lat. Spisek odkryto w 2001 roku podczas rewizji dokonanej w willi pewnego bankiera. To odkrycie jest dla Autora pretekstem do przedstawienia nieznanej historii islamizmu w Europie i USA. Kim są islamiści na Zachodzie? Dlaczego chcą zabierać głos w imieniu całej wspólnoty muzułmańskiej? Co kryje się za ich sloganami? Na te i wiele innych pytań Sylvain Besson odpowiada sięgając do akt sądowych, notatek CIA i wielu innych, do niedawna tajnych, materiałów.

Badania naukowe dotyczące wielkich religii i systemów filozoficznych są dla Europy i szerzej dla świata łacińskiego priorytetowe w XXI w., szczególnie w obszarze nauk humanistycznych. Dzieje się tak przynajmniej z dwóch powodów: zwiększonej migracji ludności wywodzącej się z odmiennych religijnie i kulturowo terytoriów geograficznych oraz coraz częstszych konfliktów także na tle religijnym, wynikających z radykalnego ujęcia religii, dążącego do manifestowania siły. Niniejsza praca ukazuje zjawisko ekstremizmu muzułmańskiego w kontekście szeroko prowadzonych działań na rzecz dialogu międzyreligijnego. Największa grupa tekstów skupia się na poszczególnych ekstremizmach muzułmańskich, uwzględniając bardzo szeroki kontekst społeczny, gospodarczy, polityczny i kulturowy.

Katherine Zoepf, amerykańska dziennikarka, przedstawia muzułmanki z zupełnie innej strony. Pokazuje, że pod burkami i hidżabami kryją się silne i odważne kobiety, którym niestraszny skostniały patriarchat. Autorka wiele lat mieszkała w Syrii i Libanie, gdzie była świadkiem licznych walk o prawa kobiet. Strona po stronie opisuje postępującą emancypację muzułmanek, które dzięki swojemu uporowi i woli walki osiągają upragnioną wolność w życiu i pracy. „Niezwykłe córki” to opowieść o krajach arabskich widzianych oczami kobiet. Ta szczera i ważna książka pozwala lepiej poznać zmieniające się kraje arabskie.

Kultura strategiczna Turcji za czasów Atatürka stanowi studium przypadku rozwoju kultury strategicznej w szczególnym momencie transformacji kulturowo-politycznej Turcji. Autorka omawia źródła kultury strategicznej, wskazuje kulturowe aspekty, na których się ona opiera, oraz analizuje jej nośniki i skutki. W polskiej literaturze przedmiotu nie istniała do tej pory tak precyzyjna analiza kultury strategicznej omawianego państwa, dlatego publikację należy uznać za nowatorską. W pracy wykorzystano dziesiątki opracowań oraz wiele artykułów i raportów, jest ona także wynikiem wieloletnich badań prowadzonych w Turcji, co dodatkowo podnosi jej wartość. „Publikacja Agaty Karbowskiej jest szczególnie frapującym obrazem tożsamości kraju, w którym obecnie następują dziejowe zmiany, i stanowi pokłosie badań, jakie prowadziła Autorka w ciągu swoich licznych podróży do Turcji. Miała zatem niepowtarzalną okazję, aby nie tylko zebrać dużą ilość materiału badawczego, lecz również poczuć atmosferę kraju na fali wielkich przemian. (…) Omówienie pewnych aspektów społeczno-gospodarczych, wzbogaconych polityczno-ekonomicznymi oraz zapleczem historycznym dotyczącym nowo utworzonej Turcji, poparte świeżym spojrzeniem na ten kraj, wydaje się nie do przecenienia. Niewątpliwym walorem publikacji jest bez wątpienia fakt, że w związku z wielką popularnością kwestii strategii Turcji jako obiektu analizy stanie się ona punktem odniesienia dla wielu badaczy”. Z recenzji naukowej prof. dr. hab. Huberta Królikowskiego

PIERWSZA POLSKA KSIĄŻKA O BOJOWNIKACH ISLAMSKICH. DŻIHAD WIDZIANY OD ŚRODKA. Relacja naocznego świadka z najbardziej zapalnych miejsce świata: wojna domowa w Syrii, wojna w Czeczenii, zamachy w Turcji i Egipcie, Państwo Islamskie. Historia porwania opowiedziana przez zakładnika. W piwnicy, nie wiedząc, czy we śnie, czy na jawie, myślałem o żonie, o liście osób i kontaktów, którą jej zostawiłem na wypadek, gdybym zniknął. Jak to wszystko przetrwa? Co zrobi? Mogłem mówić, ale tylko w myślach. Mówiłem: zrób to, potem to… Wysyłałem jej słowa w modlitwach i w ciszy, wtedy kiedy nikt się nami nie interesował, o nic nie pytał. W chwilach spokoju, gdy nie bombardowali. W ciszy przed bitwą, którą z upływem czasu słychać było coraz bliżej, wyraźniej i głośniej. Fascynująca i przerażająca książka Marcina Mamonia — dziennikarza i reżysera filmów dokumentalnych, pracującego w miejscach objętych konfliktami zbrojnymi — który w 2015 roku, razem z fotografem Tomaszem Głowackim, został porwany w Syrii przez Al-Kaidę. Tytułowi bracia to nieformalna społeczność wszystkich bojowników, których pomimo różnic łączą wspólne ideały. Nazywają się braćmi, nawet jeśli nigdy się nie spotkali. Nie znają swoich imion, najwyżej pseudonimy. Walczą na różnych frontach, w innych organizacjach, mówią różnymi językami. Mają wszystkich przeciwko sobie, a jednak wciąż się nie poddają. Kim są ludzie, którzy, powołując się na Allaha, toczą wojnę na całym świecie? Dlaczego powstańcy walczący kiedyś o wolność stali się dżihadystami? Ilu z nich jest narzędziem w rękach służb specjalnych? Co jest źródłem determinacji braci, braku skrupułów, a w końcu okrucieństwa? Dlaczego porywanie ludzi, torturowanie i zabijanie zakładników dla niektórych z nich nie jest niczym nagannym? Mamoń pisze o swoich wieloletnich doświadczeniach z braćmi. Niektórzy już nie żyją, inni są na szczytach list poszukiwanych terrorystów. Opowiada o pobycie w obozie szkoleniowym dla ochotników islamskich w Gruzji i Czeczenii, o nocnych spotkaniach w miejscach bez adresów na Ukrainie, Bliskim Wschodzie i Kaukazie. Pisze o nielegalnym przekraczaniu granic, o ucieczkach pod gradem kul, o świadomości, że jest się celem dla snajpera i o internetowym czatowaniu z dżihadystami. Opisuje też szczegóły swojego porwania i uwolnienia. Marcin Mamoń tematyką Bliskiego Wschodu i terroryzmu zajmuje się od ponad 20 lat – jako jedynemu polskiemu i jednemu z pierwszych dziennikarzy na świecie udało mu się dotrzeć do wielu ważnych przywódców islamskich bojowników i zdobyć ich zaufanie. Wojna braci to także wstrząsająca relacja naocznego świadka konfliktu w Syrii – o zbrodniach popełnianych przez reżim Al-Asada i nierównej walce toczonej przez rebeliantów. Niesamowita lektura i wyjątkowe zdjęcia Tomasza Głowackiego. Wojna braci to opowieść o wspólnocie ponad granicami państw, prawdziwym niepokojącym braterstwie broni.

Podtytuł: Inspirujące historie chrześcijan, którzy zetknęli się z islamskimi fundamentalistamiCzy znasz cenę kroczenia drogą Jezusa?Yousef, któremu własna matka groziła śmiercią za posiadanie Biblii, rozprowadza Boże Słowo tak, jak niegdyś jego rodzina rozprowadzała narkotyki.Parveen postanawia pomagać innym młodym chrześcijankom pracującym w domach muzułmanów po tym, jak jej pracodawczyni pobiła ją za chodzenie do kościoła.Abdulmasi zabijał setki chrześcijan w północnej Nigerii, nie czując wyrzutów sumienia aż do dnia, w którym postanawia wybrać nowe życie wiary i poświęca wszystko dla Boga miłości.Jak dać się zainspirować tym pełnym wiary braciom i siostrom w Chrystusie, rozsianym po całym świecie? Jak się o nich modlić? I czego te niesamowite historie uczą nas o Bogu, którego światłość rozświetla wszelki mrok?Jestem N przypomina nam, że i my wszyscy jesteśmy N. W ten sposób muzułmańscy ekstremiści znakują domy wyznawców Jezusa z Nazaretu. Gdziekolwiek żyjemy, musimy łączyć się w poczuciu jedności z tymi, którzy cierpią prześladowania. Poznajcie więc ich rodziny. Przeczytajcie ich historie. I pogłębcie swoją wiarę w Boga, który daje odwagę, aby być światłością w ciemności okrutnego świata.

Relacje między zachodnią a islamską cywilizacją budzą obecnie zrozumiałe zainteresowanie. Dotyczy to również przeszłości, szczególnie okresu średniowiecza, kiedy dochodziło do pier- wszych spotkań, gdy kształtowały się schematy zachowań i przesądy istniejące do dziś. Literatura przedmiotu jest niezwykle bogata. Wydaje się jednak, że większość prac ujmuje ten temat nieco jednostronnie. Przeważają zdecydowanie opracowania, które ukazują polityczną historię chrześcijańsko-islamskiego konfliktu w epoce podbojów, rekonkwisty i krucjat. Nieco mniejszą wagę przywiązuje się do wzajemnego współżycia, wymiany kulturowej, dziedzictwa arabskiej nauki, percepcji islamu w Europie, ideologii krucjat i wysiłków misyjnych. Właśnie pragnienie bardziej całościowego przedstawienia w zwięzłej formie stosunków między chrześcijanami a muzułmanami w średniowieczu, z dowartościowaniem aspektu kulturowego i teologicznego, legło u podstaw napisania tej książki. Mam nadzieję, że stanie się ona użytecznym narzędziem do lepszego zrozumienia przenikania się obu społeczności na przestrzeni dziejów. (ze "Wstępu")

Popularny dziennikarz w tonie lekkiej, ale pasjonującej gawędy ukazuje nie tylko duchowe oblicze tej ziemi. Książka ta jest owocem wielu wizyt w Izraelu i Palestynie, lat poznawania tego niezwykłego zakątka planety. Autor odwiedzał Ziemię Świętą zarówno w czasie pokoju, kiedy rojno w niej było od turystów i pielgrzymów, jak i podczas wojny, kiedy snuł się po pustych uliczkach Jerozolimy i samotnie siedział w Kaplicy Anioła w... pustej Bazylice Grobu Świętego. Popularny dziennikarz w tonie lekkiej, ale pasjonującej gawędy ukazuje nie tylko duchowe oblicze tej ziemi, skupiającej trzy monoteistyczne religie, ale też migawki z jej życia z religią niemającego nic wspólnego – kibuce, kobiety w armii, pracę w nowoczesnej telewizji – obalając przy tym wiele stereotypów dotyczących współczesnych Izraelczyków.

Jerozolima. Miasto Boga"" nie jest zwykłym przewodnikiem, który z łatwością spotkamy we wszystkich większych księgarniach. To książka łącząca ze sobą elementy reportażu, wywiadu, dokumentu. Opatrzona znakomitymi zdjęciami przenosi nas do stolicy Izraela, w którym świat arabski miesza się z żydowskim, a żydowski z chrześcijańskim. Poznając Jerozolimę. Miasto Boga"" dowiemy się między innymi dlaczego Żydzi przestrzegają koszerności, dlaczego religijne Żydówki golą głowy, jakimi samochodami jeżdżą Izraelczycy, jak przyrządzić smaczną szakszukę, czym jest mezuza, po czym poznać żonatego Żyda, ile wydamy na żywności, jeśli przez jakiś czas zamieszkamy w Jerozolimie? Książka porusza także wiele kontrowersyjnych tematów jak: homoseksualizm czy prostytucja. Jerozolima. Miasto Boga"" obala również stereotypy i pokazuje, jak różne i nieprzewidywalne potrafi być życie w Izraelu.

LEKCJA WIELKIEJ DZIENNIKARKI NA TEMAT BIEŻĄCEGO KONFLIKTU Z ISLAMEM PROROCZE SŁOWA, KTÓRE POWINNY BYĆ WYSŁUCHANE Notka na okładce: „Boimy się, że nie będziemy wystarczająco poprawni politycznie, posłuszni, i że dotknie nas moralna ekskomunika. Krótko mówiąc, boimy się wolności, podejmowania ryzyka i okazywania odwagi”. Dziś, po dziesięciu latach od śmierci Oriany Fallaci, słowa te nadal pozostają dramatycznie aktualne, podobnie jak wiele jej przemyśleń zawartych w niepublikowanych dotychczas tekstach. „Spotkałam muzułmanki, których życie warte jest mniej niż życie wielbłąda” - pisze młodziutka wówczas Oriana w swym pierwszym reportażu o sytuacji kobiet w krajach islamskich. „Są kobiety, które do dziś żyją za gęstą mgłą kwefu, patrząc na świat jak przez kraty więzienia”. To świat islamu, gdzie pomimo „rewolucyjnych fermentów” zasady, którym podlegają kobiety, pozostają niezmienne od wieków. W swych opowieściach Fallaci będzie wielokrotnie przemierzać palestyńską pustynię, dotrze do tajnych baz arabskich partyzantów, spotka przywódców Al-Fatah, przeprowadzi wywiady ze wszystkimi postaciami, które zdefiniują los Bliskiego Wschodu: z królem Husajnem, Goldą Meir, Arafatem, Kadafim, Sharonem. Kilka lat później wysłucha relacji ocalałych z tragedii w Monachium. Opowiedzą jej o tej dramatycznej nocy, gdy arabskie komando wtargnęło do budynku w wiosce olimpijskiej. Na pustynię wróci podczas pierwszej wojny w Zatoce Perskiej, by opowiedzieć o wydarzeniach będących nie tylko konfliktem między nami a Irakiem, ale również „odwróconą krucjatą”, dopiero co rozpoczętą walką, której kulminację stanowić będą przerażające wydarzenia 11 września. Szok i gniew wywołany upadkiem dwóch wież sprawi, że napisze pełen pasji esej zatytułowany Wściekłość i duma. Potem jeszcze Siłę rozumu i Wywiad z sobą samą, ciąg dalszy rozważań „o wojnie, którą synowie Allaha wypowiedzieli Zachodowi”. ORIANA FALLACI (1929-2006) Wybitna włoska pisarka i reporterka. Jako korespondentka wojenna relacjonowała niemal wszystkie konflikty wojenne naszych czasów: od Wietnamu po Bliski Wschód, od powstania węgierskiego w 1956 roku po zamieszki i wojny lat siedemdziesiątych w Ameryce Łacińskiej, od rzezi w Meksyku w 1968 roku, gdzie została poważnie ranna, po pierwszą wojnę w Zatoce. Jej książki, a wśród nich powieści o światowym rozgłosie, przetłumaczono na dwadzieścia jeden języków i opublikowano w trzydziestu krajach. Nakładem Wydawnictwa Cyklady ukazały się: "Wściekłość i duma", "Siła rozumu" oraz "Wywiad z sobą samą. Apokalipsa".

Autorka książki jest Polką z Pomorza, która w latach 80. ubiegłego wieku wyszła za Libijczyka studiującego w Polsce, a następnie wyjechała na stałe do jego kraju. Radykalnie odmienne obyczaje, prawo szariatu, jawna dyskryminacja kobiet podzieliły małżonków, zmieniając ich uczucie i codzienność w koszmar. Muchtar okazał się kameleonem – w Polsce delikatny i tolerancyjny, u siebie stał się panem i władcą, stawiającym za wzór żonie chrześcijance swoją jedynie słuszną religię oraz wyidealizowaną matkę muzułmankę. Zdecydowany bunt Nadii w obronie własnej godności i podmiotowości zrodził w końcu brutalną przemoc i... plan ucieczki z „islamskiego raju”. Dramatyczne losy autorki – która tutaj ukrywa się pod pseudonimem, nadal obawiając się ingerencji w jej życie tamtej przeszłości – przeplatają się z ciekawymi obserwacjami. Oprócz wątków niemal kryminalnych „Gorzka pomarańcza” jest bogatym źródłem wiedzy o arabsko-muzułmańskiej mentalności oraz obyczajowości, a zwłaszcza o życiu rodzinnym – pokazywanym tu barwnie i różnorodnie. Dzięki temu książka ta ma także walory dobrego reportażu uczestniczącego. Nadia odzyskała wolność w 1997 roku, a swoje pouczające wspomnienia spisała dziewięć lat później. Trafiają one w czas, kiedy zderzenie religii i cywilizacji staje się problemem Europy, a nie tylko nieostrożnych polskich dziewczyn zakochujących się w śniadych studentach z Afryki.

Książka opowiada o współczesnym fenomenie społecznym, znanym pod wieloma różnymi nazwami: Ruch Wolontariuszy, Ruch Posługi, Hizmet. Ruch ten jest również często określany przez badaczy i dziennikarzy jako Ruch Gülena, wywodząc swą nazwę od nazwiska muzułmańskiego uczonego Fethullaha Gülena, który tę inicjatywę zainspirował. Ruch powstał w latach 70. XX wieku w Turcji jako oparta na wierze idea poprawy możliwości edukacyjnych, nastawiona na społeczności lokalne. Od tego momentu rozrosła się do rozmiarów ponadnarodowego ruchu edukacyjnego, międzykulturowego oraz międzywyznaniowego. Liczbę członków Ruchu Gülena szacuje się dziś na kilka milionów. Hizmet ustanowił na wszystkich kontynentach trwałe i cieszące się zaufaniem instytucje (różnego rodzaju, lecz w przeważającej większości są to szkoły), ujawniając tym samym zdolność opartego na islamie ruchu do mobilizacji ogromnej rzeszy ludzi wyznających wartości religijne – nie tylko w celu zaakceptowania, ale również i umiłowania sekularnego, pluralistycznego i demokratycznego ładu społecznego oraz politycznego. Ostatnimi laty Hizmet przyciągnął dużą uwagę środowisk uniwersyteckich. Celem książki jest zgromadzenie i przedstawienie wniosków z większości akademickich opracowań w sposób przystępny dla laików bądź osób niebędących specjalistami w tej dziedzinie. Dr Çetin, który definiuje Ruch Gülena z perspektywy socjologicznej, twierdzi, że Ruch od dwóch czy trzech pokoleń sięga głębi „islamu bez granic”. Swoje zasady wcielił w życie siłą wiary, miłosierdzia, sensu przynależności oraz dialogu międzywyznaniowego. Dr Çetin zaoferował światu religii obowiązkową lekturę historycznych proporcji. Coval B. MacDonald – emerytowany profesor psychologii i religii Muhammed Çetin zdobył tytuł doktora socjologii na Uniwersytecie w Derby. Pracował jako wykładowca, zastępca rektora oraz doradca ministerialny w Turkmenistanie w latach 1992–1997. Nauczał również na uczelniach w Teksasie, Houston oraz na East Stroudsburg w Pensylwanii w latach 2003–2011. Był dyrektorem Instytutu Dialogu Międzywyznaniowego w Stanach Zjednoczonych w latach 2002–2008 oraz organizował i przemawiał na wielu konferencjach dotyczących dialogu wyznań i działalności międzykulturowej. Przez kilka lat pisał również felietony dla międzynarodowego dziennika "Today’s Zaman" wydawanego w Turcji.

Kalifat Bagdadzki jest nieodłącznie związany z dynastią Abbasydów, którzy między VIII a XIII wiekiem panowali nad większością terenów Bliskiego Wschodu. Doprowadził do utwierdzenia się islamu i niezwykłego rozwoju politycznego, ale także kulturalnego i naukowego pod rządami wybitnych władców. To dzięki uczonym arabskim Europa odzyskała swoje starożytne dziedzictwo, a świat baśniowej wyobraźni otrzymał Baśnie tysiąca i jednej nocy i Sindbada Żeglarza. W pierwszych wiekach panowania kalifowie rozciągali swą władzę głównie jako przywódcy duchowi, swoiści „papieże” islamu, by od połowy XII wieku wyzwalając się spod supremacji seldżuckich dynastów, odzyskać polityczną suwerenność i stać się rzeczywistymi władcami Mezopotamii. Nie na długo jednak, wkrótce ulegli sile mongolskich najeźdźców. Kalifat, związany na koniec z egipskim państwem mameluckim, zaniknął ostatecznie w początkach XVI w., a próby jego wskrzeszenia w Jemenie czy indyjskim państwie Mogołów nie odniosły sukcesów. Niniejsza książka jest swoistym przewodnikiem po burzliwych dziejach bliskowschodniej monarchii mającym ułatwić orientację w zawiłych meandrach politycznych historii abbasydzkiego państwa.

Wojna musiała prędzej czy później dotrzeć do niewielkiej jazydzkiej wioski u podnóża góry Sindżar w północnym Iraku. Osiemnastoletnia Dżinan i członkowie jej rodziny od dawna zdawali sobie sprawę z zagrożenia, jakie niosła ze sobą ekspansja Państwa Islamskiego na pobliskich terenach. Gotowi do drogi, wciąż opóźniali jednak wyjazd w bezpieczniejsze miejsce. Nie mogli uwierzyć w to, że ich spokojny, położony na uboczu kawałek świata może zniknąć z powierzchni ziemi. Łudzili się, że obronią ich stacjonujący nieopodal kurdyjscy peszmergowie. Niestety, w kluczowym momencie Kurdowie zostawili jazydów własnemu losowi, a kawalkada uciekających cywilów była łatwym łupem dla zwyrodnialców w mundurach ISIS.To właśnie wtedy zaczął się dramat Dżinan i innych jazydzkich kobiet. Rozdzielenie z rodziną, bicie, poniżanie, tortury i seksualne niewolnictwo — tylko tego mogły się spodziewać od swoich oprawców. Osiemnastoletnia bohaterka tej książki przetrwała i uciekła z tego piekła dzięki swojej odwadze i determinacji, w imię miłości do męża. Nie wszystkie jazydki miały tyle szczęścia.

Farida Khalaf ma 18 lat. Właśnie ukończyła przedostatnią klasę gimnazjum i cieszy się na czekające ją wakacje. Ale ten rok jest pod każdym względem inny: w sierpniu 2014 roku na jej spokojną rodzinną wioskę Kocho napadają terroryści z ISIS. Spędzają wszystkich mężczyzn i chłopców ze wsi i zabijają ich. Dziewczęta i kobiety biorą w niewolę. Przez cztery miesiące Farida przeżywa piekło na ziemi. Jest sprzedawana jako niewolnica różnym mężczyznom. Przechodzi z rąk do rąk, jest gwałcona i bita niemal do nieprzytomności. Ale udaje jej się przetrwać. Doznane okrucieństwa umacniają w niej odwagę, aby się przeciwstawić gnębicielom. Wraz z sześcioma innymi dziewczętami, którym przewodzi, ucieka przez pustynię. Po drodze spotyka je wiele dramatycznych przygód. Ile może wytrzymać jeden człowiek? Tortury, wysiedlenie, wykorzystywanie – Farida ciągle zmaga się z konsekwencjami terroru ISIS. Farida jest bardzo silna, ma serce jak lwica, i na szczęście, jej wiara w Boga jest wystarczająco mocna, aby pomóc jej przetrwać wszystkie kryzysy. Niesamowita historia, która boli – i woła o to, aby nigdy nie milczeć i się nie poddawać. Frank Heinrich, przewodniczący Komisji Praw Człowieka i Pomocy Humanitarnej w Bundestagu Andrea C. Hoffmann studiowała w Lipsku i Florencji psychologię i dziennikarstwo i uzyskała doktorat w dziedzinie medioznawstwa na uniwersytecie w Lipsku. Pracowała jako wolontariuszka w „Frankfurter Runsdschau”, a także w wielu innych niemieckich i szwajcarskich gazetach i czasopismach. Od roku 2004 Hoffmann jest zatrudniona jako specjalistka od zagadnień Bliskiego Wschodu w dziale zagranicznym magazynu „Focus”. Jest autorką licznych reportaży z Iranu, Afganistanu, Pakistanu, Iraku, Turcji, Libanu, Syrii, Egiptu, a także z krajów afrykańskich i latynoamerykańskich. W swoich książkach przedstawia przede wszystkim losy kobiet w krajach muzułmańskich. Jej utwory przetłumaczono dotąd na kilkanaście języków. Andrea C. Hoffmann mieszkała w Stanach Zjednoczonych, Francji, Hiszpanii, we Włoszech, Nikaragui i Iranie. Zna wiele języków obcych. Naucza w różnych szkołach wyższych, między innymi w Monachium, Dżakarcie, Ilmenau i Monachium. Za swoją twórczość otrzymała kilka nagród literackich.

Historia o tym, jak Zachód wykreował, sfinansował i rozpętał islamski terroryzm. „Estulin jest jednym z niewielu, którzy naprawdę zrozumieli przyczyny światowego kryzysu”. Wall Street Journal Zarówno media, jak i zachodnie rządy włożyły wiele wysiłku, byśmy uwierzyli, że odpowiedzialni za atak terrorystyczny na redakcję Charlie Hebdo w Paryżu byli wyłącznie radykalni dżihadyści. Prawda o zamachu to jednak zupełnie inna historia. Daniel Estulin w książce W imię Allaha opisał, jak zachodnia cywilizacja – ze Stanami Zjednoczonymi, ich partnerami w NATO oraz sojusznikami, takimi jak Izrael, Arabia Saudyjska i Katar na czele – wykreowała, sfinansowała i rozpętała islamski terroryzm. Autor pokazał, kto z tego konfliktu czerpie największe korzyści i jaki jest jego główny cel – zmiana porządku na Bliskim Wschodzie. Zdaniem Estulina to, czego jesteśmy obecnie świadkami, to nie zwykła religijna wojna, ale raczej pierwsze oznaki geopolitycznych zmian, które będą mieć głębokie i długotrwałe konsekwencje.

Mekka to serce islamu, miejsce narodzin Mahometa. W jej stronę zwracają się wierni podczas modlitwy, do niej zmierzają co roku miliony pielgrzymów ze wszystkich zakątków świata. Jednak znaczenie Mekki wykracza poza aspekty religijne: stosunek muzułmanów do politycznej i kulturowej historii tego miejsca miał i nadal ma ogromny wpływ na wydarzenia na świecie. Jeden z najbardziej znanych współczesnych islamskich intelektualistów prezentuje niezwykłe spojrzenie nie tylko na duchowy wymiar Mekki, wywoływane przez nią namiętności, ekstazę i tęsknoty, ale także na napięcie między dziedzictwem a nowoczesnością, które jest charakterystycznym elementem historii tego miasta. Odsłania jego kolejne wymiary i przygląda się niezwykłej fascynacji, jaką Mekka przez wieki budziła w wyobraźni ludzi Zachodu. Ta książka to odkrywcze, nieraz poetyckie, ale i niepozbawione humoru połączenie historii, reportażu i wspomnień. To dzieło, które pozwala nam zajrzeć za zamknięte drzwi jednego z najważniejszych miejsc we współczesnym świecie. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. „Książka Sardara jest książką fundamentalną. Przede wszystkim dlatego, że przynosi rozległy i niezwykle sumienny obraz najważniejszego ze świętych miast islamu, sięga z wielką erudycją i znawstwem ku duchowym i kulturowym podstawom tej religii. Po drugie dlatego, że taki właśnie – fundamentalny – jest zakrój tej książki, układającej się w ogromną panoramę historyczną. Po trzecie wreszcie, nie ma w języku polskim publikacji – a i w piśmiennictwie światowym jest ich stosunkowo niewiele, poświęconych właśnie Mekce. Książka nie ma wyznawczego, konfesyjnego charakteru, nie jest religijną apologią, lecz udokumentowaną relacją historyczną i opowieścią o niezwykle ważnym centrum światowej kultury. I może dostarczyć europejskiemu czytelnikowi obrazów kluczy do dziejowych przypadków islamu, jego dramatycznych zawiłości i jego „tajemnic”.” prof. Zbigniew Mikołejko „Nieczęsto zdarza się, by ktoś opisał historię miasta z tak ogromną pasją. Książka Sardara to cudowna opowieść o Mekce z perspektywy muzułmańskiego intelektualisty. To wciągająca lektura, a równocześnie niezwykle istotne opracowanie naukowe dotyczące jednego z najważniejszych miast na świecie.” William Dalrymple, „The Observer” „Od książki światowej klasy intelektualisty i historyka islamu oczekujemy, że odkryje przed nami nieznany świat. Ziauddin Sardar nie rozczarowuje. W biografii najświętszego miasta muzułmanów zabiera czytelników w fascynującą podróż.” Seema Chishti, „The Indian Express” „Książka Sardara to nie spacer po ulicach Mekki – to widok miasta z lotu ptaka, pozwalający czytelnikom zobaczyć, w jak niesamowity sposób rozwija się to wspaniałe miasto.” Lynx Qualey, „Caixin Online” „To przepiękny hymn o miłości do najświętszego miasta muzułmanów.” „The Spectator”

Publikacja przedstawia procesy społeczno-polityczne zachodzące w Dagestanie, najmniej stabilnej republice Federacji Rosyjskiej. Autorka metodami antropologii politycznej bada i przedstawia obraz dagestańskich muzułmanów i ich stosunek do religii oraz do Rosji.Książka powstała na podstawie badań Autorki i jej rozmów z ponad setką dagestańskich muzułmanów, które przeprowadziła w latach 2007-2013 podczas podróży po Kaukazie. Państwo rosyjskie jawi się w relacjach mieszkańców regionu jako obiekt nienawiści i źródło przemocy, natomiast sama idea państwa jako abstrakcyjnej siły, uosabianej przez Putina, Stalina czy Lenina, jest waloryzowana pozytywnie lub staje się wręcz obiektem marzeń. Dążenie do życia w świecie, w którym panuje porządek i sprawiedliwość, zarówno na poziomie wspólnoty, republiki, jak i państwa, skutkuje głoszeniem radykalnych haseł poparcia dla państwa islamskiego lub praktykami wprowadzenia szarijatu. Działania te są inspirowane głęboką troską o państwo i społeczeństwo.Publikacja zawiera kolorowe zdjęcia, ilustrujące codzienne życie mieszkańców Dagestanu.

Odnowa muzułmańska z perspektywy propozycji Muhammada Asada na tle dyskursu o stanie świata islamu to monografia prezentująca postać i zapatrywania wybitnego myśliciela wywodzącego się ze Lwowa i aktywnie uczestniczącego w ważnych przeobrażeniach świata muzułmańskiego w XX wieku. Autorka prezentuje poglądy Asada na tle debaty dotyczącej stanu współczesnego świata islamu i jego wyznawców, toczonej wśród intelektualistów muzułmańskich. Z perspektywy przemian w obrębie tej religii ewolucja myśli Asada, jego zaangażowanie w odnowę muzułmańska oraz doświadczenia osoby wywodzącej się z europejskiej cywilizacji stanowią nie tylko interesujący przyczynek do zagłębienia się w jedna z najważniejszych dyskusji w obrębie współczesnej myśli muzułmańskiej, ale także przykład postawy dialogu, widocznej w nadawanym mu przydomku – „europejski dar dla islamu”. Karolina Rak – arabistka, doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, pracuje w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się przemianami w islamie, ruchami odnowy muzułmańskiej oraz zmianami we współczesnych społeczeństwach arabskich. W latach 2007–2008 przebywała na stypendium na Uniwersytecie Jordańskim w Ammanie.