Książki o różnych religiach: chrześcijaństwo, islam, judaizm, historia religii i teologia, księgi kanoniczne i teksty święcone, religie Dalekiego Wschodu, religie pierwotne i starożytne, sekty, sanktuaria i cmentarze. Praktyczne przewodniki odnośnie wiary, kazania dla dzieci. Ksiązki o Maryi, o świętych, pisma święte nowego i starego testamentu, ewangelie, śpiewniki - zapraszamy.
"Daj nura" to nie tylko zbiór anegdot i wyspiarski humor, to też:
.książka całkiem serio o tym, że chrzest jest najpoważniejszą sprawą w życiu chrześcijanina
.niebanalny „podręcznik” dla rodziców decydujących się na chrzest swoich dzieci
.podpowiedź dla młodych przygotowujących się do bierzmowania, którzy pytają o sens wiary i sakramentów
.przypomnienie o tym, że w Kościele księża są przede wszystkim chrześcijanami
Ksiądz dr Robert Nęcek znakomicie akcentuje istotę najważniejszego prawa społecznego ? prawa do pracy. Obejmuje ono, jak postrzegał to Prymas Wyszyński, prawo do pracy w odpowiednich, godziwych warunkach, czyli pracy bezpiecznej i higienicznej za odpowiednim, sprawiedliwym wynagrodzeniem. Pracy wykonywanej według cywilizowanych, akceptowanych przez obie strony stosunków pracy, dobowych i tygodniowych norm czasu pracy, gwarantujących odpoczynek oraz odnowienie sił fizycznych i psychicznych. Europejska Karta Praw Społecznych, traktat o ochronie praw społecznych, postrzeganych przez Radę Europy jako podstawowe prawa społeczne, w taki właśnie sposób postrzega i definiuje te prawa.
prof. dr hab. Andrzej Świątkowski
Uniwersytet Jagielloński
Monografia jest publikacją na czasie. Istnieje bowiem zapotrzebowanie na nauczanie odważnych, roztropnych i wyważonych pasterzy. Zwrócenie uwagi na promowanie rodziny i kultury życia ? w kontekście ich deprecjonowania ? jest zadaniem ponadczasowym. Jako lekarz mogę ks. Robertowi Nęckowi pogratulować ?Prymasa praw człowieka?.
dr n. med. Ewa Kucharska
Uniwersytet Jagielloński
Wybrana tematyka i sposób jej prezentacji mogą pomóc nie tylko w poznaniu nauczania Prymasa Wyszyńskiego czy zrozumieniu myśli katolickiej, ale także w dialogu ze wszystkimi ludźmi dobrej woli, zwłaszcza, że podstawowe prawa człowieka w ich powszechności, nienaruszalności i niezbywalności zostały w monografii ks. Roberta Nęcka oparte o prawo naturalne.
ks. dr hab. Wojciech Zyzak
prof. Uniwersytetu Papieskeigo Jana Pawła II
Ta książka jest nowym spojrzeniem na Ewangelię z perspektywy kobiecej. Autor pokazuje nam dziewięć spotkań z kobietami: spotkanie Jezusa z Samarytanką przy studni w Sychar; spotkanie Jezusa z cudzołożnicą, która jest kobietą ciągle kuszoną do zdrady swojego autentycznego kobiecego powołania za sprawą... mężczyzn, później uważających, że mają prawo rzucać kamienie; spotkanie Jezusa z kobietą, która dotyka skraju Jego płaszcza, z tą, która zadowala się okruszynami, i jeszcze z Marią i Martą, z kobietą od "dwóch groszy", z Marią z Betanii, w końcu z Marią z Magdali. Księdza Pronzato można porównać do górnika: wchodzi do kopalni Nowego Testamentu i wychodzi z niej z wagonikiem załadowanym nowymi diamentami.
Nierzadko staramy się zrozumieć, jak to możliwe, że Ciało i Krew Jezusa, który zmartwychwstał i wstąpił do nieba, są obecne w konsekrowanej hostii. Hostii obecnej we wszystkich tabernakulach świata. Renzo Allegri, dziennikarz i pisarz, z kronikarską dokładnością opisuje cuda eucharystyczne, które wydarzyły się w ciągu wieków. Przestudiowana przez niego dokumentacja pozwala pokazać, kim byli ich bohaterowie i oddać kontekst historyczny cudów.
Najpierw poznawałem Kościół w domu, teraz spotykam dom w Kościele. W domu uczyłem się przyjmować Kościół, w którym jest ludzka słabość; poznawałem Kościół nielukrowany i niewybielany, Kościół grzeszników. W takim właśnie Kościele blisko mi do Boga. Bliżej mi do Niego, ponieważ jest Kościołem zranionym tak jak ja. Kościół rozpoznaję, podobnie jak Jezusa, po jego ranach, a nie pomimo ran.
Żyjemy w świecie analfabetyzmu religijnego. Wielu ochrzczonych nie zna nawet kilku słów z języka Chrystusowego i dlatego ani nie rozumieją nic z tego, o czym Jezus mówi, ani nie są w stanie wymienić kilku zdań z wierzącymi, ani nie potrafią zamienić słowa Jezusa w czyn. Z radością można wziąć do ręki mini słownik ewangeliczny, jakim jest niniejsza pozycja. Autorom należy okazać wdzięczność nie tylko za bardzo fachowe podejście do słownika w wymiarze filologicznym, ale i za sztukę odkrycia bogactwa słów Ewangelii. Potrafią to czynić tak przez zwięzłe wyjaśnienie, jak i przez podanie szeregu świadectw zaczerpniętych z historii, literatury i przekazów obecnych we współczesnym filmie i w prasie.
Kogo interesuje słownik Jezusa, ten z pożytkiem przeczyta te rozważania. W katechezie dorosłych studium takiego słownika winno być ważną lekcją. W Roku Wiary tego typu pozycje należą do najbardziej podstawowych, dla wszystkich, którym zależy na doskonaleniu mocy wiary.
Ks. Edward Staniek
Do istotnych zalet pracy zaliczam jej logiczną i uzasadnioną konstrukcję, umożliwiającą czytelnikowi wniknięcie w niełatwą problematykę doktryny i wierzeń religijnych katarów włoskich. Tytułowe zjawisko zostało przedstawione kompetentnie, w sposób świadczący o szczegółowym poznaniu licznych źródeł i oczytaniu Autora w bardzo bogatej wielojęzycznej literaturze przedmiotu. Przekonująco został ukazany dualizm katarski jako fundamentalny wątek religijny i ideowy omawianego nurtu religijnego. [?] Kataryzm włoski jest poważną, rzetelnie udokumentowaną monografią naukową. Mamy przy tym do czynienia z pracą interesującą, poruszającą niełatwą problematykę w sposób jasny i dostępny dla czytelnika o zainteresowaniach historycznych i religioznawczych.
Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Byliny
Konstatacje Wacha nadal mają walor ważnego tropu teoretycznego przy rozróżnieniu tego, co rzeczywiście religijne od tego, co takim nie jest, chociaż jest do niego czasem bardzo podobne. Dotyczy to na przykład ruchów nacjonalistycznych posługujących się często terminologią religijną, które jednak w świetle analiz Wacha prawdziwą religią nie są. Są najwyżej rodzajem bałwochwalstwa.
Włodzimierz Pawluczuk
Praca nie straciła ani walorów teoretycznych, ani ilustracyjnych, ja uznaję ją za przykład konsekwentnej analizy religioznawczej sensu stricto. W zalewie konfesyjnej ze swej genezy literatury przedmiotu, mnożącej nieporozumienia co do natury badanego zjawiska, dzieło Wacha ustanawia właściwe relacje między tym co uniwersalne i specyficzne w religiach.
Andrzej Szyjewski
Wznowienie jednej z najważniejszych książek ks. Józefa Tischnera - wyboru esejów z lat 1993-1997 poświęconych dylematom polskiej religijności, stosunkowi Kościoła do demokracji i współczesnego świata, problematyce władzy, wolności i wiary. Opisując chrześcijaństwo jako religię apelującą przede wszystkim do wolności człowieka, Tischner wskazuje jednocześnie na niebezpieczeństwa, które rodzą integrystyczne tęsknoty części polskich katolików. Spór ze zwolennikami upolitycznienia religii i ?ukościelnienia? państwa przeradza się w obronę tego, co w chrześcijaństwie zasadnicze: dialogu miłości między Bogiem a człowiekiem.
Tomáš Halík przyjął katolicyzm jako dorosły człowiek, w czasach gdy w Czechosłowacji Kościół był prześladowany, a msze odprawiali po kryjomu, w prywatnych domach księża wypuszczeni ze stalinowskich więzień. W 1978 roku został tajnie wyświęcony i przez pierwsze jedenaście lat kapłaństwa działał w podziemiu. To sprawiło, że dialog i pojednanie uważa za sprawy najważniejsze, a do wątpliwości wierzących i niewierzących podchodzi wręcz z pokorą.
Jest Bóg czy Go nie ma? Czy po Auschwitz można jeszcze wierzyć w Boga? Jaki jest związek religii z terroryzmem? Jak prowadzić dialog z judaizmem i islamem? Czy wiara i wątpliwości się wykluczają? Czym się różni katolickość od katolicyzmu, a ateizm od apateizmu? O tym i o wielu innych sprawach z Tomášem Halíkiem rozmawia dominikanin Tomasz Dostatni.
Halík opowiada o swoich mistrzach i lekturach, o drodze do wiary. A o sobie mówi tak:
„W trakcie pisania książek stwierdziłem, że nie jestem teologiem akademickim, lecz teofilem. Teofil wie, że o Bogu raczej nic nie wie, a mimo to szczerze Go kocha. Teofil nie umie pisać uczonych traktatów i dlatego daje raczej świadectwo o swojej drodze życiowej i wierze. Narratywna, biograficzna wypowiedź o wierze, wiara jako droga, Bóg ukryty w wydarzeniu – zawsze przeczuwałem, że tu leży prawda. Tędy może prowadzić droga, skoro oficjalna ścieżka teologii zarosła ostami definicji i dla człowieka niedostatecznie przygotowanego bywa trudna do przebycia”.
Kiedy nasz najmłodszy syn obejrzał ,,Gwiezdne wojny"" dwunasty albo trzynasty raz z rzędu, spytałem go: Dlaczego oglądasz je tak często? A on mi na to: Z tego samego powodu, dla którego ty przez całe życie czytasz w kółko Stary Testament. Znalazł się w świecie nowego mitu.""Kultowa już ,,Potęga mitu"" jest zapisem rozmów Josepha Campbella z dziennikarzem Billem Moyersem, zainspirowanych przez Jacqueline Kennedy Onassis, ówczesną redaktorkę wydawnictwa Doubleday. Rancza, na którym spotykali się autorzy, użyczył im sam George Lucas.Joseph Campbell - wybitny antropolog i religioznawca - porównuje mity różnych kultur, w których poruszane są wielkie tematy ludzkości: życie, zdolność do ofiary, miłość, bohaterstwo, pragnienie wieczności... Jednocześnie podkreśla, że mitologia odgrywa w życiu współczesnego zachodniego człowieka niewielką rolę, co powoduje, że nie potrafi on żyć w zgodzie ze społeczeństwem, naturą i przede wszystkim z samym sobą.Campbell twierdzi, że mitologia Zachodu opiera się na światopoglądzie z pierwszego tysiąclecia przed naszą erą, który nie zgadza się ze współczesnym wyobrażeniem o wszechświecie. Dodaje też, że długo będziemy musieli czekać na nową mitologię, bo wszystko zmienia się zbyt szybko, żeby można było to zmitologizować. Campbell wierzy jednak, że nowa mitologia powstanie. Ale czy wspólna mitologia mieszkańców całej planety jest możliwa?
Święty Franciszek Bernardone z Asyżu, choć żył ponad osiem wieków temu, wciąż pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawanych, kochanych, podziwianych i naśladowanych świętych.
Książka w pasjonujący sposób opowiada jak ten wesoły, zawadiacki i niestroniący od rozrywek syn włoskiego kupca, zafascynowany przywiezionymi przez ojca z dalekich podróży opowieściami i piosenkami trubadurów o wielkich rycerzach, postanawia zostać jednym z nich.
Jednakże po dostrzeżeniu w biednych i cierpiących Chrystusa, postanawia pozbyć się wszelkich ziemskich dóbr i ślubuje oddanie Pani Biedzie stając się trubadurem Pana Boga i rycerzem Pana Jezusa oraz „bratem mniejszym” dla wszystkich ludzi, a nawet dla wszystkich zwierząt i ptaków.
Czy w twoim życiu panuje zamieszanie? Czy dzieje się teraz coś, czego nie rozumiesz? Czy zastanawiasz się dlaczego twoje życie potoczyło się tak, a nie inaczej? Czy zadajesz ciągle pytanie: Dlaczego Boże? Dlaczego? To samo pytanie dręczyło kiedyś autorkę wielu inspirujących bestsellerów, do czasu kiedy zdała sobie sprawę, że czekanie na odpowiedź okrada ją tylko z pokoju i pozbawia radości. Ty też możesz skończyć z zamieszaniem i na nowo wprowadzić szczęście do swojego życia. Niech Joyce Meyer pokaże ci jak: wyzwolić się z nieustannych prób zrozumienia wszystkiego wokół nauczyć się polegać na Bogu przestać martwić się o wczoraj i o jutro ocalić swój umysł przed pułapkami i nauczyć go jak myśleć zgodnie ze Słowem Jeśli ciągle pytasz: Dlaczego Boże? Dlaczego? ? zadajesz złe pytanie. Ta wspaniała książka pomoże ci znaleźć drogę do Boga? i cieszyć się życiem jak nigdy dotąd!
Dzieło oparte na XVI-wiecznym przekładzie ks. Jakuba Wujka, transkrypcja typu ?B? (zachowano język staropolski z zastosowaniem współczesnej ortografii i interpunkcji); szatę graficzną stanowi rekonstrukcja oryginalnych inicjałów renesansowych Biblia ks. Wujka została ukończona w 1596r., a po raz pierwszy ukazała się drukiem po śmierci tłumacza w 1599r. Od razu zdobyła uznanie i poczesne miejsce wśród ówczesnych przekładów Pisma Świętego. Jest ona nie tylko pomnikiem polskiej myśli teologicznej, ale także dziełem literackim o wielkiej wartości, na którym wychowywały się pokolenia Polaków, mającym wielkie zasługi dla rozwoju polskiego języka i literatury. Stylem przekładu ks. Wujka zachwycali się Mickiewicz, Słowacki i Sienkiewicz.
Zapraszamy do wędrówki śladami jednego z najbardziej popularnych świętych Kościoła katolickiego Antoniego z Padwy.
Ten włoski franciszkanin i teolog pochodzenia portugalskiego, przypomina o sprawach znacznie ważniejszych niż tylko o zagubionych przedmiotach; pomaga w odnajdywaniu czasu dla Boga i bliźnich, ponadto w odnajdywaniu samych siebie oraz prawdziwych wartości, a także wspiera w wędrówce do Boga.
Św. Antoni za swego ziemskiego życia zasłynął jako wybitny kaznodzieja i teolog zajmujący się kwestiami moralnymi, dlatego teraz również w tych intencjach można go prosić o wstawiennictwo. Modlą się do niego także wszyscy, którzy pragną odnaleźć zaginionych
bliskich.
Miał świetną pamięć. Znał doskonale Biblię i potrafił cytować obszerne jej fragmenty. Współcześni mu ludzie twierdzili, że gdyby wszelkie kodeksy Pisma Świętego uległy zniszczeniu, Antoni byłby w stanie odtworzyć je przez podyktowanie ich treści któremuś z sekretarzy.
Jest także patronem wielu miast (w Polsce np. Lublina, Brodnicy, Rybnika), parafii i kościołów, ponadto zakonu franciszkanów i zakonu
antoninek. Sprawuje również szczególną opiekę nad dziećmi, narzeczonymi, małżeństwami, ludźmi ubogimi, położnicami, podróżnymi oraz górnikami. Jest po prostu orędownikiem spraw ludzkich, gdyż nigdy nie uciekał od pomocy potrzebującym. Przez to stał się bliski wielu sercom.
Islam, religia wyznawana przez ponad miliard trzysta milionów osób, na ogromnym i zróżnicowanym terytorium przybiera różne formy. Wyraźnie zarysowuje się rozdźwięk między stanowiskiem alimów, muzułmańskich uczonych, a codziennymi praktykami religijnymi ludności. Opuszczając pustynię, wychodząc poza miejsce swoich narodzin, islam zderzył się z odmiennymi, wielkimi cywilizacjami i rozmaitymi pomysłami duchowej realizacji. W tym, co niektórzy ulemowie nazwaliby herezją, kryje się bogactwo i różnorodność islamu. Setki lat kontaktów muzułmanów z mieszkańcami Indii, Indonezji czy Afryki nie pozostały bez znaczenia. Oba obszary religijne – stary i nowy – czerpiąc ze swoich zasobów, na nowo opowiadały swoje mity, przeformułowywały kosmologię. W rezultacie znajdziemy w islamie wierzenia ludowe i zwyczaje innych tradycji religijnych. Przykładem może być choćby animizm i praktyki związane z kultem przodków w Indonezji, mocno zakorzeniony (zwłaszcza w Bengalu) piryzm, powszechne przekonanie o skuteczności działań i zabiegów magicznych oraz pielgrzymowanie do grobów obecne niemal we wszystkich krajach muzułmańskich.
Książka jest rezultatem obserwacji islamu (badania terenowe prowadzono na terenie Indii, Iranu, Pakistanu, Tunezji, Indonezji), zwłaszcza islamu popularnego, oraz roli, jaką filozofia muzułmańskich mistyków odegrała w jego transformacji.
Wśród wielkich postaci, które na stałe wpisały się w duchowy pejzaż Krakowa i całej Polski między XVII i XX wiekiem wyraźnie rysują się postacie Służebnicy Bożej Matki Zofii Czeskiej, założycielki Zgromadzenia Panien Prezentek i Matki Małgorzaty Łucji Szewczyk Założycielki Zgromadzenia Sióstr Serafitek. (?) Matka Zofia Czeska i Matka Małgorzata Szewczyk odważnie pokonały wszystkie przeszkody, prowadzone roztropnie przez kierowników duchowych i spowiedników. Ich dzieła w postaci Domu Panieńskiego i Zgromadzenia Panien Prezentek oraz Sióstr Serafitek przetrwały zawieruchy dziejowe, umocniły się i wyrosły na piękne drzewa, w których cieniu chronią się po dziś dzień ludzie słabi i poszukujący, przede wszystkim dzieci i młodzież, sieroty, chorzy i cierpiący, samotni i opuszczeni. Niniejsze czytanki są próbą przybliżenia sylwetek duchowych Matki Zofii Czeskiej i Matki Małgorzaty w kontekście ruchów duchowych Rzeczpospolitej XVII wieku i Polski XIX wieku znajdującej się pod zaborami. Szczególnym kontekstem tego przygotowania do beatyfikacji jest Rok wiary, ogłoszony w ubiegłym roku przez Ojca Świętego Benedykta XVI.
Czym jest przyjaźń? Kiedy możemy kogoś nazwać swoim przyjacielem? Dla każdego odpowiedź na te pytania może oznaczać zupełnie coś innego.Autor próbuje opisać warunki, w których przyjaźń się rodzi, rozwija i wzrasta. Mówi także o przyjaźni między mężczyzną a kobietą. Wielu wydaje się ona zwykłą iluzją, jednak dla chrześcijan jest wyzwaniem możliwym do realizacji, zwłaszcza w ramach przyjaźni duchowej. Na przestrzeni wieków duchowa przyjaźń często wzbudzała podejrzenia, nie brakuje jednak znaków, że to prawdziwy dar wspólnej drogi ku świętości. Wzorem takiej przyjaźni jest sam Jezus. Do przyjaźni nie zobowiązują nas przykazania, jeśli jednak zostaniemy przez Boga obdarzeni przyjaźnią z drugim człowiekiem, podlega ona ocenie moralnej. Co z tym darem zrobimy? Czy nie zmarnujemy go jak wiele innych Bożych darów?
W czasach głębokiego relatywizmu, kiedy nawet podstawowe prawdy wiary podlegają nieustannej krytyce i przekłamaniom, chrześcijanin powinien umieć bronić swojej wiary.
Ojciec Joseph Marie Verlinde w prosty, a jednocześnie pasjonujący i zrozumiały sposób wyjaśnia najważniejsze dogmaty wiary katolickiej dotyczące zmartwychwstania, śmierci, czyśćca, nieśmiertelności
ludzkiej duszy i wiele innych kwestii.
Zwraca też uwagę na najrozmaitsze zagrożenia duchowe, które oddalając nas od Boga, mogą prowadzić do zniewolenia i dręczeń diabelskich. Ostrzega przed ezoteryzmem i okultyzmem, a także praktykami duchowymi z Dalekiego Wschodu. Ojciec Verlinde, nim powrócił do wiary katolickiej i przyjął święcenia kapłańskie, przez wiele lat był związany z ruchem medytacji transcendentalnej jako bliski współpracownik guru tego ruchu, Maharishiego Mahesha Yogiego.
Podczas długiej i bolesnej drogi nawrócenia i przemiany doświadczył osobiście wszystkich negatywnych skutków duchowego zniewolenia, w jakie popadł na skutek wieloletniego praktykowania medytacji transcendentalnej. Dziś jest świadkiem, ale też nauczycielem wiary.
Książka Atak na chrześcijaństwo, która odniosła wielki sukces wydawniczy we Francji, jest owocem rozmów ze słuchaczami Radia Notre-Dame, podczas których ojciec Verlinde odpowiadał napytania dotyczące chrześcijaństwa i nowych form duchowości.
Homilie Orygenesa do Pięcioksięgu należą do najważniejszych dzieł egzegetycznych starożytności. Powstały między rokiem 245 a 250 w Cezarei Palestyńskiej, gdzie Orygenes głosił je wiernym, a uczniowie stenografowali. Zachowały się jednak tylko w łacińskim przekładzie Rufina z Akwilei. Orygenes koncentruje się w nich na wybranych zagadnieniach i postaciach, stosując do ich objaśnienia metodę alegorezy, która mu daje nieograniczone możliwości interpretacji tekstu. Zakłada bowiem, że sens Pisma Świętego jest nieskończony i zawsze pod jego jedną warstwą kryje się inna, głębsza. W ten sposób Księga Kapłańska, która zawiera przepisy dotyczące judaizmu i w sensie dosłownym do chrześcijaństwa się nie odnosi, w interpretacji Orygenesa staje się księgą o Jezusie Chrystusie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
