Książka poczytnego rosyjskiego autora o niedocenianych prozdrowotnych właściwościach oleju lnianego. Zawiera historię uprawy lnu i wykorzystywania jego włókna i nasion, przykłady zastosowań ze starych rosyjskich zielników i współczesne przepisy zastosowania oleju lnianego, a także informacje o zawartych w nim substancjach czynnych. Olej lniany to: Niedoceniane źródło kwasów tłuszczowych Omega-3 i Omega-6 Remedium na podwyższony cholesterol, nadciśnienie, problemy z odpornością i choroby układu nerwowego Niezastąpiony w zdrowej kuchni Iwan Nieumywakin zajmuje się kolejnym prostym środkiem leczniczym. Tym razem opowiada o prozdrowotnych właściwościach oleju lnianego i siemienia, z którego się go tłoczy. Ich cenne właściwości w pełni potwierdzają zarówno wielowiekowe doświadczenie medycyny ludowej, jak i współczesna nauka. Len stosowano od wieków na terenach słowiańskich nie tylko do produkcji odzieży. Fenomen oleju lnianego związany jest między innymi z tym, że dysponuje on jedną z największych zawartości nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega-3 i Omega-6 spośród wszystkich roślin oleistych. Dzięki temu może być używany jako tanie ich źródło i doskonały środek do wzmacniania zdrowia i odporności dzieci i dorosłych. A przecież to nie jedyne substancje wchodzące w jego skład. Książka omawia zastosowania oleju lnianego w profilaktyce i leczeniu cukrzycy, chorób kobiecych, stanów zapalnych skóry i stawów, a także nowotworów, stwardnienia rozsianego oraz chorób sercowo-naczyniowych. Oprócz tego poznasz przepisy na wykorzystanie oleju lnianego w kuchni.

Książka autora bestsellera „Woda utleniona na straży zdrowia”. Tym razem Iwan Nieumywakin opowiada o prozdrowotnych właściwościach grzyba herba­cianego, znanego również pod nazwą KOMBUCHA. Tak naprawdę nie jest to pojedynczy organizm, lecz unikalny zestaw żyjących w symbiozie grzybów drożdżowych i bakterii kwasu octowego. W wyniku dwóch procesów fermentacji otrzymujemy przyjemny w smaku, orzeźwiający i zdrowy napój. Stanowi on źródło wielu cennych enzymów i witamin, będących produktami przemiany materii mikroskopijnych mieszkańców kolonii. Co więcej, w wyciągu obecne są substancje antybiotyczne, które działają zabójczo nawet na gronkowca złocistego, dur brzuszny, pneumokoki, czerwonkę i krztusiec, co potwierdzono we wschodnich instytutach naukowych. Kombucha znana jest od starożytności i występuje pod wieloma nazwami. Pierwsze wzmianki o niej pojawiły się w chińskich zapiskach z V w. n.e. Już wtedy służyła zdrowiu cesarzy Chin. Grzybek wyjęty z roztworu przypomina meduzę, stąd jego naukowa nazwa – meduzomyceta. Analogicznie wytwarzany przez niego naturalny antybiotyk nazwano meduzyną.

Od starożytności zapiski wspominały o tajemniczej smolistej substancji, która wyciekała ze szczelin skalnych w wysokich górach w wielu miejscach świata. Przypisywano jej niesamowite wprost właściwości zdrowotne. Pisała o niej większość starożytnych lekarzy, którzy położyli podwaliny pod rozwój medycyny. Począwszy od dawnych tybetańskich zapisków, przez związane z farmacją wzmianki Arystotelesa, aż do traktatów Awicenny podkreślano wszechstronność tego środka. Czym jest ta obecna pod wieloma nazwami substancja? Środek ten nazywany był górskim woskiem, balsamem góry, krwią góry, smołą górską, potem skały. Występuje też u nas często pod nazwą Shilajit. Jakie jest jej pochodzenie i skład? Co mówi o niej współczesna nauka? Po przeczytaniu tej książki będziesz wiedział więcej o składzie i tajemniczym pochodzeniu mumio. Poznasz również niechlubny, związany z Egiptem, rozdział tej opowieści. Lecz przede wszystkim książka ta stanowi źródło wielu przepisów wykorzystania mumio w profilaktyce i leczeniu mnóstwa przypadłości. Iwan Nieumywakin opowiada o używaniu mumio w lecznictwie ludowym od najdawniejszych czasów oraz przedstawia historię radzieckich badań nad tym zagadkowym, lecz coraz bardziej popularnym środkiem.

- Rola wody w przyrodzie i organizmie człowieka - Oznaki odwodnienia - Sposoby oczyszczania wody - Jakie płyny powinniśmy pić - Proste ćwiczenia poprawiające stan zdrowia dla osób w każdym wieku Iwan Pawłowicz Nieumywakin zajmuje się tematem leczenia i uzdrawiania ludzi ponad 40 lat. To osoba znana w Rosji zarówno dyplomowanym lekarzom, jak i ludziom zajmującym się medycyną naturalną. Jest doktorem nauk medycznych, profesorem, członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, autorem ponad 200 prac naukowych. Mimo znakomitego wykształcenia zyskał sobie przydomek Głównego Uzdrowiciela Ludowej Rosji. Jest szczególnie znany z promowania leczniczego wpływu wody utlenionej.

Woda utleniona na straży zdrowia - książka Iwana Nieumywakina Lecznicze właściwości wody utlenionej znane są od dawna ten nadtlenek wodoru pomaga w leczeniu zewnętrznych schorzeń. Lecz ostatnie publikacje na ten temat pokazują również, że woda utleniona podawana w rozcieńczonym stanie leczy wewnętrznie, powoduje wiązanie wolnych rodników szczególnie niebezpiecznych dla tkanek organizmu poprzez swoją silną reaktywność. Jest to doskonały środek zabijający patogenną mikroflorę czy grzyby Candida. Posiada również właściwości wzmacniające układ odpornościowy.   W niniejszej pozycji Autor wprowadza w arkana zupełnie nowego tematu. Chodzi o zastosowania wewnętrzne H2O2. Książka zawiera mnóstwo informacji o tym, jak w praktyce stosować nadtlenek wodoru. Podaje optymalne dawkowania, zawiera relacje o odczuciach pacjentów i wyniki kuracji. Wyjaśnia również rolę H2O2, którego produkcja (odbywająca się w organizmie z udziałem wyspecjalizowanych komórek układu odpornościowego) jest jednym z mechanizmów usuwania patogennej mikroflory - grzybów, bakterii i wirusów. Przystępnie, lecz zarazem fachowo wyjaśniono w niej związane z gospodarką tlenową mechanizmy fizjologiczne organizmu, wysoce negatywne skutki niedotlenienia tkanek, a także destrukcyjną rolę wolnych rodników. Iwan Niumywakin podaje również mnóstwo informacji o roli wody (już tej normalnej) w organizmie, o roli soli kuchennej (uważa jej niewielkie dawki za niezbędne dla organizmu). Książka porusza również temat pionierskich, autorskich metod medycznych, takich jak napromieniowywanie krwi UV i podawanie dożylne (kroplówka) nadtlenku wodoru w przetestowanym stężeniu. O Autorze Iwan Pawłowicz Nieumywakin zajmuje się tematem leczenia i uzdrawiania ludzi od ponad 40 lat. To osoba znana w Rosji zarówno dyplomowanym lekarzom, jak i ludziom zajmującym się medycyną naturalną. Jest doktorem nauk medycznych, profesorem, członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, autorem ponad 200 prac naukowych. Mimo znakomitego wykształcenia zyskał sobie przydomek "Głównego Uzdrowiciela Ludowego Rosji". Przez ok. 30 lat związany był z rosyjskim projektem "Kosmicznego Szpitala" - metod udzielania pomocy medycznej kosmonautom i zdalnego monitorowania ich funkcji życiowych w trudnych warunkach przestrzeni okołoziemskiej. Znany jest ze stwierdzenia, że "...przyszłość medycyny to symbioza medycyny oficjalnej i ludowej (z której powstała medycyna oficjalna), plus dogłębna wiedza o procesach fizjologicznych zachodzących w organizmie".   Fragment książki OD AUTORA OSTATNIMI laty zacząłem publikować (szczególnie w gazecie „ZSZ" - „Zdrowy Styl Życia") swoje prace poświęcone nadtlenkowi wodoru (H2O2), które zostały napisane ponad 30 lat temu i pozostały niezrealizowane. Być może wiązało się to z tym, że metody zastosowania nadtlenku wodoru i inne ówczesne opracowania były dla mnie drugorzędne w stosunku do wywiązywania się z zadań mi wówczas powierzonych, dotyczących „Szpitala Kosmicznego". Dopiero kilka lat temu zrozumiałem ich ważność w wyjaśnianiu kwestii zdrowotnych u ludzi. Masowe zainteresowanie wodą utlenioną pojawiło się w Rosji po przetłumaczeniu książki W. Douglasa „Uzdrawiające właściwości nadtlenku wodoru" (1998 r.), w której dość przekonująco mówi się o korzyściach wynikających z zastosowania H2O2 nie tylko jako antyśeptyka stosowanego zewnętrznie, ale i środka służącego leczeniu praktycznie każdej choroby, w tym również za pomocą wprowadzania dożylnego. Wydawałoby się, że nie można już nic dodać na temat wody utlenionej, której lecznicze właściwości są już w jakimś stopniu wyjaśnione, do tego przez niejednego autora. Przykładem może być książka W. P. Kazmi-na „Woda utleniona w twojej chorobie" (Rostów nad Donem, 2003). Wydawano również inne pozycje. Niestety, ludzie są w większości leniwi i zwykle liczą na cudotwórcze specyfiki, które zbawią ich od chorób bez żadnego wysiłku z ich strony. W życiu jednak tak nie jest. Nie bez powodu porzekadło głosi: „Bez pracy nie ma kołaczy". Rzecz jasna woda utleniona faktycznie wykazuje uniwersalne działanie, jednak ważne jest również to, w jakich warunkach i w jakim stanie organizmu ją zastosujecie. To po pierwsze. Po drugie: w już wydanych książkach autorzy zazwyczaj nie wyjaśniają, dlaczego H2O2 działa tak wszechstronnie i czym różni się od, dajmy na to, tlenu cząsteczkowego, który wdychamy. Poza tym uważają oni, że H2C>2 rozpada się na wodę i na, rzekomo, ten sam tlen cząsteczkowy, l chociaż dociekliwi naukowcy naszego kraju od dość dawna poważnie zajmują się zagadnieniem wpływu wody utlenionej na przebieg leczenia różnych chorób (gangreny, sączących się i ropnych ran w chorobie popromiennej - A.W. Mielnikow i współautorzy, 1945; A. A. Gurewicz i współautorzy, 1966; A.A. Opokin, 1981; chorób nowotworowych -G.B. Bondarew i współautorzy, 1986; N.A. Makarin, 1990) miażdżycy naczyń krwionośnych [ar-tleriosklerozy] kończyn dolnych -G.B. Arsieniewa, 1987; D.A. Arli-mow, 1990), badania te nie uzyskały szerokiego rozgłosu. Przyczyną tego stanu rzeczy jest zajadły sprzeciw ogromnego przemysłu wytwarzającego drogie i coraz silniej działające syntetyczne lekarstwa jako jednej z głównych gałęzi biznesu, który przynosi wielkie dochody, żerując na nieszczęściu ludzkim, oraz opór przedstawicieli tego przemysłu wobec podważania ich „autorytetu". Prawdą jest, że w dwóch pracach (D. Farr, 1991; W. P. Sybnikow, 1990) znalazłem mimo wszystko wzmiankę o tym, że w trakcie rozkładu wody utlenionej wydziela się tlen atomowy. Niedawno zadzwoniłem do przyjaciela, jednego z wiodących fizjopatologów procesu oddychania, profesora E.A. Kowalienko. Zapytałem go: - Żenią, co wiesz o wodzie utlenionej? - Jak to?-odpowiada.-To dobry antyseptyk, przeznaczony do zewnętrznego zastosowania. - Ależ nie- mówię.- Pytam ojej zastosowanie wewnętrzne, a nawet o iniekcję dożylną. - Czyś ty Iwan zwariował? Wciąż coś wymyślasz! - Na razie z mózgiem wszystko u mnie w porządku. Jeśli zaś ktoś zamierza zwariować, to będzie go można leczyć właśnie za pomocą wody utlenionej... l to ma być profesjonalista w swojej dziedzinie, który nieraz podnosił nowatorskie idee! Cóż więc powiedzieć o pozostałych lekarzach? Ta rozmowa zmusiła mnie do napisania o tej stronie wody utlenionej, o której, jak się okazuje, nie wiedzą nawet specjaliści o niej piszący. Potwierdzeniem tego niech będzie fakt, że uczeni z Instytutu Neurochirurgii im. N.N. Burdenko, po wieloletnich badaniach stworzyli zawierający wodę utlenioną, aerozolowy preparat „Parkon", który wykorzystuje się do leczenia choroby Parkinsona. Niestety, jest on bardzo drogi. Chcę zwrócić Waszą uwagę na jeszcze kilka kwestii. Po pierwsze: w niniejszym nowym wydaniu przytaczam znacznie głębsze wyjaśnienie znaczenia procesów fizjologicznych zachodzących w organizmie, i dotyczących podstawowych źródeł tlenu cząsteczkowego, wody utlenionej i ozonu. Po drugie: chcę zatrzymać się na następującej sprawie. Po praktycznie jednoczesnym wydaniu książki W. Douglasa „Uzdrawiające właściwości nadtlenku wodoru" i mojej książki „Woda utleniona: mity i realia" (pojawienie się której, nawiasem mówiąc, poprzedzały moje publikacje na ten temat na przestrzeni niemal 3 lat na łamach czasopisma „Zdrowy Styl Życia"), w ostatnich dwóch latach pojawiło się wiele książek o wodzie utlenionej [nadtlenku wodoru]. Jakoś tak wszyscy nagle zmądrzeli, chociaż mieli na celu raczej wzbogacenie się, przy jednoczesnym braku pojęcia, o czym w ogóle piszą. Zapoznałem się z dziesiątkami takich książek. W niektórych prawie słowo w słowo powtarza się materiał z mojej książki, ze wskazaniem na mnie jako autora, a w innych czyni się to nie wymieniając mojego nazwiska. Rzecz jednak nie w moich ambicjach, lecz w tym, że większość tych książek napisana jest bez znajomości materii, o której traktuje. Mowa jest w nich po prostu o wodzie utlenionej sprzedawanej w aptekach, o zastosowaniu jej absolutnie bez wiedzy o tym, co dzieje się w organizmie, ani też o pokładach drzemiących w nim rezerw.     Kup zestaw książek Iwana Nieumywakina. Razem taniej!  Woda utleniona na straży zdrowia Spis treści OD AUTORA 13 O WŁAŚCIWOŚCIACH FIZJOLOGICZNYCH PROCESU ODDYCHANIA 27 Azot 31 Tlen 34 Wolne rodniki 42 Dwutlenek węgla 42 PRZEMIANA MATERII W ORGANIZMIE ORAZ JEJ UNORMOWANIE 46 Zaburzenia procesów przemiany materii jako początek choroby 46 Rola nadtlenku wodoru w organizmie 50 Rola promieni UV w funkcjonowaniu żywych organizmów65 Przyszłość połączenia efektu leczniczego nadtlenku wodoru i promieni UV71 WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE I ZASTOSOWANIE NADTLENKU WODORU 73 Postaci rynkowe H2O2 i jego tradycyjne zastosowanie 80 Metody leczniczego zastosowania nadtlenku wodoru 82 Zastosowania zewnętrzne 84 Zastosowanie wewnętrzne 86 Aplikacja do nosa i do uszu 86 Reakcje pacjentów 87 Dożylne zastosowanie nadtlenku wodoru 103 Z korespondencji 105 Środki ostrożności podczas dożylnego wprowadzania H2O2 108 Metoda rektalnego wlewu nadtlenku wodoru (lewatywy) 109 Warunki przechowywania i użycia nadtlenku wodoru 112 Wskazania do zastosowania nadtlenku wodoru 112 WODA – PODSTAWA ŻYCIA 119 Oczyszczanie wody w warunkach domowych 124 Znaczenie wody dla organizmu 125 W jaki sposób najlepiej pić wodę 138 Objawy odwodnienia 141 Oczyszczanie jelit 145 KILKA PRAKTYCZNYCH RAD DOTYCZĄCYCH ZDROWEGO STYLU ŻYCIA 145 Oczyszczanie wątroby 148 Oczyszczanie stawów 150 Oczyszczanie krwi 150 Gimnastyka 150 Odżywianie 155 Myśl 157 CENTRUM LECZNICZO-PROFILAKTYCZNE PROFESORA NIEUMYWAKINA 159 Opinie pacjentów 162 PODSUMOWANIE 173

Czosnek to nie tylko aromatyczna przyprawa, ale również znany od lat w medycynie ludowej środek przeciwzapalny, przeciwbólowy, przeciwbakteryjny i antyseptyczny. Stosowany regularnie zapobiega wielu chorobom, m.in. przeziębieniu, nowotworom, zawałom, miażdżycy, astmie czy alergiom. Zmniejsza też ryzyko wystąpienia Alzheimera i demencji starczej. Dzięki poradom zawartym w tej książce dowiesz się, jak wykorzystać czosnek i wykonać lecznicze preparaty na jego bazie wspomagające odporność, poprawiające trawienie i krążenie. Zastosujesz prozdrowotne zabiegi – kąpiele, kompresy czy inhalacje i złagodzisz problemy skórne, poparzenia oraz oczyścisz drogi oddechowe. Czosnek na zdrowie!

Lecznicze właściwości bursztynu znane były medycynie ludowej od tysięcy lat. Dopiero teraz liczne badania naukowe potwierdzają jego zbawienny wpływ na nasze zdrowie. Dzięki informacjom zawartym w tej książce odkryjesz jak wykorzystać jantar w chorobach takich jak: przeziębienie i grypa, cukrzyca, nowotwory, zapalenie stawów, choroby tarczycy, sercowo-naczyniowe, trądzik, hemoroidy czy wrzody żołądka i dwunastnicy. Dowiesz się czym jest kwas bursztynowy, olejek oraz puder z jantaru. Z ich pomocą przygotujesz nalewki, maści czy kąpiele, które pomogą Ci wrócić do zdrowia. Odkryjesz również leczniczo-profilaktyczne wykorzystywanie bursztynowej biżuterii (np. korali czy bransoletek). Bursztynowe zdrowie!

W nowej książce profesora Iwana Nieumywakina mowa o uzdrawiających właściwościach zwykłej sody spożywczej, które wcale nie są tak nieznaczne, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka. Powołując się na doświadczenia naukowców i badaczy, którzy powszechnie stosują sodę oczyszczoną w swojej praktyce, a także konfrontując je ze swoją metodą uzdrawiania organizmu, autor znów wykazuje, że do utrzymania zdrowia i do walki z chorobami często nie są potrzebne drogie lekarstwa, lecz stare sprawdzone środki i dążenie do życia w zgodzie z prawami Przyrody. Książka przeznaczona jest dla szerokiego kręgu Czytelników. Iwan Pawłowicz Nieumywakin zajmuje się leczeniem i uzdrawianiem ludzi ponad 40 lat. To osoba znana w Rosji zarówno dyplomowanym lekarzom, jak i ludziom praktykującym medycynę naturalną. Jest doktorem nauk medycznych, profesorem, członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, autorem ponad 200 prac naukowych. Mimo znakomitego wykształcenia zyskał sobie przydomek Głównego Uzdrowiciela Ludowego Rosji. Jest szczególnie znany z promowania leczniczego wpływu małych dawek wody utlenionej. Przez około 30 lat związany był z rosyjskim projektem „szpitala kosmicznego” – metod udzielania pomocy medycznej kosmonautom, i zdalnego monitorowania ich funkcji życiowych w trudnych warunkach przestrzeni okołoziemskiej. Znany jest ze stwierdzenia, że …przysz­łość medycyny to symbioza medycyny oficjalnej i ludowej (z której powstała medycyna oficjalna), plus dogłębna wiedza o procesach fizjologicznych zachodzących w organizmie. Ów nowy kierunek, którego jest prekursorem, nazywa medycyną zintegrowaną.

To kompleksowy poradnik o soli napisany przez znakomitego rosyjskiego lekarza. Odkryjesz zasady stosowania jej w codziennej diecie i rozwiejesz wątpliwości, które w ostatnich latach wokół niej powstały. Poznasz wiele terapii solnych, które są pomocne w odzyskaniu pełni zdrowia. Cała prawda o soli!

Endoekologia zdrowia to książka zawierająca wszystko to co o swoim organizmie, zachodzących w nim procesach, schorzeniach, nieprawidłowościach i sposobach radzenia sobie z nimi powinien wiedzieć każdy z nas. Nieumywakin Iwan i Nieumywalina Ludmiła- autorzy książki zdradzają jak żyć, co jeść by pozbyć się dręczących nas schorzeń i żyć zdrowiej. Autorzy patrzą na nasze zwyczaje, tryb życia i sposób odżywiania się przez pryzmat swojego medycznego wykształcenia i znajomości medycyny ludowej. Łączą oba światy, by dać ci w swojej książce receptę na zdrowe i długie życie.Endoekologia zdrowia to książka zawierająca wszystko to co o swoim organizmie, zachodzących w nim procesach, schorzeniach, nieprawidłowościach i sposobach radzenia sobie z nimi powinien wiedzieć każdy z nas. Nieumywakin Iwan i Nieumywalina Ludmiła- autorzy książki zdradzają jak żyć, co jeść by pozbyć się dręczących nas schorzeń i żyć zdrowiej. Autorzy patrzą na nasze zwyczaje, tryb życia i sposób odżywiania się przez pryzmat swojego medycznego wykształcenia i znajomości medycyny ludowej. Łączą oba światy, by dać ci w swojej książce receptę na zdrowe i długie życie. Tematy poruszone w książce Endoekologia zdrowia: Czym jest endoekologia? Dlaczego ludzie chorują i umierają? Bioenergetyczna struktura człowieka. Czym są czakry? Strefy geopatyczne (m.in. cieki wodne) i ich wpływ na zdrowie. Wpływ odżywiania na zdrowie. Rola wody. Prawidłowe oddychanie. Nieumywakinowie są jednymi z nielicznych przedstawicieli medycyny oficjalnej, którzy nie bagatelizują osiągnięć medycyny ludowej. Uważają, że przyszłością medycyny jest połączenie medycyny oficjalnej z lecznictwem ludowym. Małżeństwo poświęciło tej idei ponad 50 lat praktyki lekarskiej. Ostatnio zostali uznani za „najlepszych uzdrowicieli ludowych Rosji”. Obecnie Iwan Nieumywakin jest członkiem prezydium Stowarzyszenia Medycznego Specjalistów Tradycyjnej Medycyny Ludowej i Uzdrowicieli. Kup zestaw książek Iwana Nieumywakina. Razem taniej!   FRAGMENT KSIĄŻKI: Jedną z nurtujących nas dzisiaj kwestii jest problem zakłócenia równowagi ekologicznej na praktycznie wszystkich poziomach (powietrze, woda, pokarm, ziemia). Niestety, nikt nie zwraca uwagi na stan endoekologiczny środowiska wewnętrznego człowieka, od którego zależą wszystkie jego przejawy życiowe. W czym zatem kryje się najważniejsza przyczyna powstawania zaburzeń w organizmie, która w końcu doprowadza do „usterki" - zachorowania, niezależnie od jego charakteru (etiopa-togenezy)? Czyżby jeśli chorego, zgodnie z pojęciem medycyny oficjalnej, „wyleczono", usuwając tylko zewnętrzne objawy choroby, symptomy, a pozostałe w organizmie przyczyny gotują nowe niespodzianki, jedną podstępniejszą od drugiej, nie było z tego wyjścia? Przecież już nie tylko życie ludzi w podeszłym wieku, ale także coraz młodszych, zamienia się nie w radość, a w drogę przez mękę z workiem „nieuleczalnych" schorzeń, które stają się ciężkim brzemieniem dla bliskich, otoczenia i państwa. Ależ nie, jest wyjście, i im wcześniej będziecie je znać, a przede wszystkim - coś robić, tym mniejsze będą problemy ze zdrowiem. Obecnie trudno kogokolwiek zadziwić tym, że sytuacja ekologiczna w wielu krajach, w tym także w Rosji, postawiła ludzi na granicy przetrwania. Rzecz w tym, że ekologia - nauka o otaczającym świecie - zawiera w sobie bardziej pojemne znaczenie, w którym mieści się wszystko, co nazywamy Wszechświatem.

Ojcowie i dzieci to znakomite studium relacji międzypokoleniowych. Stare idee kontra nowe mody, serce kontra rozum, nihilizm kontra tradycja. W powieści śledzimy losy dwojga przyjaciół, Arkadiusza Kirsanowa i Eugeniusza Wasiljewicza, którzy wracają po latach w rodzinne strony. Nihilista Eugeniusz jest młodym lekarzem, który w pełni poświęca się swojej pracy, z lekceważeniem odnosząc się do trwoniącej czas rodziny Kirsanowa. Wyborna, ponadczasowa opowieść o konflikcie generacji i światopoglądów. Ten rosyjski klasyk wciąż zdumiewa swą aktualnością. Lektor: Janusz Zadura

Zapiski myśliwego, klasyczne dzieło literatury rosyjskiej, to cykl opowiadań i szkiców połączonych zamiłowaniem autora do polowań, która to pasja jednak tak naprawdę stanowi jedynie literacki pretekst do pełnej celnych obserwacji i zjadliwej satyry analizy rosyjskiego ducha z połowy dziewiętnastego stulecia. Podczas podróży przez Rosję autor spotyka wiele oryginalnych typów ludzkich: chłopów i ekscentrycznych właścicieli ziemskich, lekarzy i komorników, zaniedbywane żony i pozbawione uczuć matki. Jak opisał to sam autor, ""moje utwory są o prostych Rosjanach, najdziwniejszym i najbardziej niesamowitym ludzie na świecie"". Charakterystyczne dla późniejszej twórczości Turgieniewa empatyczne zrozumienie inności i wyobcowania, podkreślenie niepowtarzalności i wyjątkowości każdej istoty ludzkiej bez względu na jej status i pochodzenie oraz mistrzowskie opanowanie dialogu w połączeniu z trafną diagnozą okrucieństwa i arogancji klas panujących składają się na prawdziwy artyzm tych krótkich utworów, które już w momencie publikacji uznano za wybitne

Bajki rosyjskiego pisarza i poety Iwana Kryłowa (1769–1844) należą do światowego kanonu literatury dziecięcej. Od pokoleń bawią i wzruszają dzieci na całym świecie, ucząc je równocześnie odróżniać dobro od zła i z humorem rozpoznawać i potępiać postawy naganne moralnie. Lektura w klasie II

Iwan Turgieniew (1818-1883) uznawany jest za klasyka literatury rosyjskiej, twórcę tzw. Rosyjskiego realizmu krytycznego, dogłębnego znawcę rosyjskiego społeczeńtwa. "Rudin" to jego pierwsza powieść. Główny bohater to pozbawiony korzeni inteligent/rewolucjonista, ale w gruncie rzeczy człowiek bez właściwości i bez umiejętności przekucia swoich idei w czyn. Okazuje się być bohaterem jedynie w słowach, człowiekiem niezdolnym przejść do czynu. Turgieniew jest wyraźnie krytyczny wobec postawy Rudina - celowo kontrastuje jego wypowiedzi i jego zachowanie po to, by wykazać przepaść między słowami i czynami szlacheckiego rewolucjonisty, niezdolność do realizacji wyznawanych w teorii idei. Podkreśla, że niewątpliwe zalety bohatera - inteligencja, elokwencja, empatia - są niewiele warte w zestawieniu z jego apatycznym nastawieniem do życia, fatalizmem, który uniemożliwia mu podjęcie skutecznych działań. Z Rudinem wyraźnie skontrastowana zostaje Natalia - skromna, skrywająca swoje uczucia, ale gotowa do działania, gdy jest to konieczne, oraz Leżniew - człowiek praktyczny, trzeźwo oceniający każdą sytuację.

Iwan Franko (1856-1916) należy do najwybitniejszych pisarzy ukraińskich; był również aktywnym uczestnikiem polskiego życia kulturalnego, naukowego i społecznego. Tom zawiera 158 utworów, w tym wiersze i poematy po raz pierwszy tłumaczone na język polski oraz 10 dotąd niepublikowanych wierszy, napisanych przez Frankę po polsku

Atlas turystyczny Bułgarii to doskonała pomoc w planowaniu udanych wakacji! Książka zawiera najważniejsze informacje na temat kraju: jego historii, geografii, kuchni i kultury. Jej niebywałym atutem są propozycje gotowych tras zwiedzania – poszczególnych miast i regionów. Barwne zdjęcia i staranne opisy pomogą zorganizować dopasowany do oczekiwań urlop.

Cieszę się ogromnie z wydania i winszuję polskim czytelnikom tego zbioru arcydzieł literatury rosyjskiej, które wyszły spod pióra jednego z najwybitniejszych pisarzy Rosji przedrewolucyjnej, laureata literackiej Nagrody Nobla, Iwana Aleksiejewicza Bunina - nad wszelki wyraz wspaniale, przenikliwie, troskliwie i z wielką miłością przełożonych na język polski przez Renatę Lis. Teksty, które weszły do zbioru Późna godzina, powstawały w czasach dla Rosji przełomowych: Ciemne aleje pisał Bunin głównie w latach drugiej wojny światowej, w miasteczku Grasse na południu Francji, rozpaczliwie tęskniąc za dawną, tak drogą jego sercu Rosją; Nieszczęsne dni - w czasie katastrofalnego dla niej (i dla całego świata) przewrotu bolszewickiego; Koniec - na emigracji, krótko po nim. ,,Szczęśliwy, kto oglądał świat / W chwilach przemiany i przełomu"" - pisał Tiutczew. Bunin, zagościwszy na tym świecie właśnie w takich chwilach, pozostawił nam swoje wyraziste świadectwo na temat raju, grzechu pierworodnego narodu, który uwierzył słowom kusiciela, oraz wypędzenia z rajskiego Ogrodu - świadectwo przyswojone polszczyźnie przez tłumaczkę, która nie tylko zna język rosyjski, lecz także kocha go i czuje w stopniu rzadko spotykanym. Dla polskiego czytelnika, któremu nieobca jest nostalgia za ,,złotym wiekiem"", uczucie tragicznej utraty własnej ojczyzny i wspomnienie długiej, dramatycznej drogi do jej odzyskania, ten zbiór błyskotliwych przekładów z pewnością okaże się nie tylko zrozumiały, lecz także serdecznie bliski. Władimir Dworiecki Kaukaz Późna godzina Rusia Szmaragd Gość Wilki Zojka i Waleria Początek Pani Klara Żelazna sierść Zimna jesień Kruk Czysty poniedziałek Czasownia

Poezje prozą to zbiór opowiadań napisanych przez Iwana Turgieniewa pod koniec życia. Poruszają one kwestie moralne, filozoficzne, egzystencjalne, jak i społeczne. Pełno w nich atmosfery snu (niektóre są spisanymi snami według deklaracji autora), tajemniczości, niekiedy grozy, ale także i prawdy. Część bazuje na prawdziwych wydarzeniach z życia autora. Turgieniew wspomina m.in. o nieuchronności losu, przeznaczenia, jak i dość przewrotnie o psychice ludzkiej (świetnie opowiadanie Człowiek zadowolony). W części opowiadań pojawia się krajobraz Rosji z 2 połowy XIX w. Dzięki swojej ponadczasowości Poezje prozą są jak najbardziej aktualne także i dziś. Iwan Turgieniew (1818-1883) należy do najbardziej znanych klasyków literatury rosyjskiej. Zaliczany do przedstawicieli rosyjskiego realizmu krytycznego, porównywany często z francuskimi klasykami: Flaubertem i Zolą. Pisał dużo: powieści obyczajowe, dramaty, nowele, opowiadania oraz cykl Poezje prozą, mający formę zbioru krótkich opowiadań. Turgieniew był ważną postacią rosyjskiej inteligencji swoich czasów. Doceniano go m.in. za poruszanie aktualnych tematów (m.in. uwłaszczenia), a także za nastrojowe opisy rosyjskiego krajobrazu.

Pędzel i płótno – Iwan Los Pędzel i płótno - historia malarza, Konstantego Potockiego, rozgrywająca się w dziewiętnastowiecznej Galicji. Historia Konstantego Potockiego Życie Konstantego Potockiego stanowi osobliwego rodzaju obraz, przepełniony niepospolitą kolorystyką oraz symboliką. Główną problematyką jest niewątpliwie przekład ludzkiej bryły na len. Realia XIX wieku "Pędzel i płótno" odwołuje się do realiów tamtych czasów, na które składają się – obyczajowość, stroje, obowiązująca etykieta, uwielbienie polowań oraz umiłowanie szeroko pojętej francuszczyzny.

Akompaniament fortepianowy do 'Ładnie gram na wiolonczeli', nut na wiolonczelę dla dzieci rozpoczynających naukę gry na tym instrumencie.