W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
W literaturze, muzyce i sztuce tak dawnej, jak późniejszej dominują, jak się zdaje, przedstawienia zatargów, wojen, nienawiści, zdrady i braku porozumienia przyczyny klęsk i nieszczęść. To głównie one wydają się dostarczać tematów i wyobrażeń twórcom. Dioskurowie. Zgoda przyjaźń braterstwo to książka poświęcona znacznie bardziej optymistycznej tematyce, która wiąże się z postaciami Kastora i Polluksa (synów Zeusa i Ledy, żony króla Sparty, Tyndarosa; opiekunów żeglarzy i żołnierzy), mitycznych bliźniąt, przywołujących zagadnienia rzadziej pojawiające się w literaturze, muzyce, sztuce czy ogólniej mówiąc w kulturze, a związane z pozytywnymi uczuciami, postawami i działaniami. Takie ujęcie problematyki skłoniło badaczy różnorodnych specjalności (przede wszystkim literaturoznawstwa, ale również historii i historii sztuki, filozofii i religioznawstwa, prawa i dziennikarstwa, wreszcie muzykologii i teatrologii) do poszukiwania motywów, obrazów, metafor, będących realizacją lub twórczą modyfikacją idei upostaciowanych przez Dioskurów w literaturze, sztuce, muzyce, historii, filozofii, religii, w prawie i dziennikarstwie. W prezentowanych rozważaniach powracają wielokrotnie tytułowe zagadnienia przyjaźń, braterstwo, zgoda poszerzone o inne kategorie, takie jak harmonia, dialog, współpraca, konsensus, konstruktywne myślenie czy jeszcze inne wiążące się z nimi w historii i kulturze zjawiska oraz wartości pozytywne, dotyczące zarówno jednostki, jak i zbiorowości.
Leon Wyczółkowski - wybitny malarz, grafik i rysownik okresu Młodej Polski. Reprezentant nurtu realistycznego w polskiej sztuce. Prace artysty cechowała wszechstronność; eksperymentował w zakresie stosowanych technik: oleju, akwareli, tuszu, temperze, pastelu, ołówku i w grafice. Znane są zarówno jego pejzaże, jak i portrety miast. Mistrzostwo osiągnął Wyczółkowski także w dziedzinie sztuki portretowej. Uprawiał grafikę oryginalną, stając się jednym z pionierów tej dyscypliny w Polsce.Dzieła pokazane w albumie pozwalają prześledzić etapy rozwoju twórczości malarza. Album stanowi wybór najlepszych prac Wyczółkowskiego z całego okresu twórczości. Czytelnik znajdzie w nim ponad 50 znanych i mniej znanych reprodukcji, uzupełnionych wstępem poświęconym twórczości artysty.
Nie byłeś jeszcze w filharmonii? Rzadko słuchasz muzyki klasycznej? Uważasz, że jest ona "zbyt poważna"? Przeczytaj tę książkę! Po świecie muzyki oprowadzi Cię David W. Barber - znakomity przewodnik, który z humorem, sowicie okraszając ważne treści anegdotą, zapozna Cię z faktami z historii muzyki, które znać trzeba, wiadomościami z życia kompozytorów, które znać warto i ciekawostkami, których znajomość może uczynić z Ciebie niemal wytrawnego konesera. Autor potrafi rozbawić także tych, którzy o muzyce wiedzą więcej, a nawet całkiem dużo, przedstawiając znane z podręczników fakty w krzywym zwierciadle swego absurdalnego humoru.
Fascynująca podróż w czasie, podczas której razem z Piotrem Wierzbickim czytelnik zatrzymuje się w niemal każdym zajeździe lub hotelu, który kiedykolwiek pojawił się na planie Warszawy czy w przewodnikach dla podróżnych.Autor - varsavianista od lat publikujący w ""Skarpie Warszawskiej"" i oprowadzający wycieczki po stolicy - drobiazgowo analizuje każdą wzmiankę o obiektach bazy noclegowej, a przy tym barwnie opowiada o atmosferze dawnych czasów. Część II to solidne kompendium na temat warszawskiego hotelarstwa.
"The six performers at the center of this book―Yvette Guilbert, Jane Avril, Aristide Bruant, Marcelle Lender, May Belfort and Loïe Fuller―were all depicted by Henri de Toulouse-Lautrec, and in some ways defined by his iconic renderings. Actors and actresses, comedians, cabaret singers and dancers, these figures were the stars of the new entertainments of 19th-century Paris.
This booming nightlife scene coincided with new developments in modern printmaking. Lautrec immortalized the performances and personas of the city’s entertainers in colorful lithographs, elevating the advertising poster to the status of high art. Artist and performer collaborated to exploit a new culture of entertainment and mass media, creating a new kind of celebrity in the process.
Lavishly illustrated with high-quality, full-color reproductions of Lautrec’s iconic images alongside some of his rarely seen sketches, and illuminated by insightful essays, this volume shines a spotlight on the stars of the Paris stage, the birth of modern celebrity culture and the brilliance of the artist who gave them enduring life."
"“I’m pursuing the impossible . . . I want to paint the air in which the bridge, the house, and boat are to be found—the beauty of the air around them . . .”
Claude Monet wanted to capture more than just air and light in impasto paint on canvas, as he explained in a conversation with the Danish author Herman Bang in 1895. The master of light was also a master of shadows and reflections. This is evident in his most famous paintings, such as that of the façade of the Rouen cathedral, or the haystacks painted against light, or in the reflections of the water lilies in the pond at Giverny. In particular, his sun-drenched groves, coastlines, and depictions of the Seine in both summer and winter, demonstrate how Monet revolutionized painting by questioning the conventional notions of what a painting could be.
This exquisite volume is devoted to the works from the period between 1880 and 1905 and truly paints Monet in a new light."
„Ostatnie dziesięciolecie XX wieku zapisało się w dziejach Teatru Polskiego we Wrocławiu jako czas nadzwyczajnego rozkwitu. Ów wzlot zbiegł się z trudnym dla polskiej kultury okresem transformacji. „Terapia szokowa” zaaplikowana krajowej gospodarce odcisnęła swoje piętno także na życiu teatru. Galopująca inflacja, kurczące się dotacje i masowy odpływ publiczności doprowadziły wiele polskich scen na skraj zapaści” – pisze Jolanta Kowalska we wstępie do swojej książki.
Ale „Tamta dekada. Teatr Polski we Wrocławiu w latach 1990–2000” to też zupełnie inna opowieść. Autorka portretuje okres wyjątkowego wzrostu popularności wrocławskiej sceny, eksplozji talentów i niełatwych kompromisów. Jolanta Kowalska snuje opowieść o budowaniu się zespołu, głośnych spektaklach Jerzego Grzegorzewskiego, Krystiana Lupy, skandalach i artystycznym fermencie. „Tamta dekada” to opowieść o miejscu, które rozwijało się na przekór pożarom, powodziom i trudom transformacji w barwnych latach 90. i w mieście, które właśnie zaczynało odzyskiwać swój dawny blask.
Obowiązkowa pozycja dla wszystkich miłośników i miłośniczek teatru, historii i Wrocławia.
Welcome to Heimat
An enchanted trip through Bavaria with Ellen von Unwerth
Ellen von Unwerth’s puckish humor pervades the pages of Heimat, an enchanted tour around Bavaria. The renowned fashion and music photographer revisits her childhood homeland to shoot a posse of gorgeous girls out for fun and adventure amid the region’s undulating fields; age-old traditions; and deep, mysterious forests.
As they happily discard their dirndls and run riot across the countryside, von Unwerth’s heroines demonstrate the attributes and attractions of the region, whether munching on pretzels, striding out across pristine pastures, or seducing lederhosen-clad farmhands (and each other). Blending old-world charm with a rebellious edge and a sly subversion of traditional gender roles, Heimat bursts with fresh, provocative eroticism, tied up with wit, laced with an abiding love for a proud and beautiful region.
Profesor Anna Kuligowska-Korzeniewska od wielu lat z pasją i kompetencją bada zagadnienie odbicia wydarzeń i programu rewolucji 1905 roku w polskim teatrze. Jej wieloletnie działania doprowadziły do obszernego opracowania, w którym zawarła monograficzny obraz refleksów w teatrze polskim ważnego wydarzenia politycznego i społecznego, jakim niewątpliwie było czwarte powstanie. Czwarty akt Wesela. Teatr wobec rewolucji 1905 roku uzupełnia lukę w wiedzy o polskich dążeniach niepodległościowych, po raz pierwszy wiążąc je z życiem teatralnym. Jest efektem wielkiej pracowitości i wiedzy Autorki, a także jej zaangażowania w pamięć o tradycjach patriotycznych w działaniach polskiego środowiska teatralnego. prof. dr hab. Lidia Kuchtówna
Historia sztuki w Odesie w XX wieku to opowieść o ciągłej ewolucji, poszukiwaniu narodowej tożsamości, złożona z momentów triumfu i próby, zwieńczona wojną, ale też nadzieją na odbudowę i kontynuację twórczego dziedzictwa.Sztuka w Odesie zawsze odzwierciedlała bogactwo kulturowe, zróżnicowane wpływy oraz burzliwe wydarzenia, które kształtowały historię tego regionu w XX wieku. Dziś miasto znajduje się na linii frontu, a większość inicjatyw artystycznych została brutalnie przerwana wybuchem pełnoskalowej wojny w 2022 roku, co spowodowało zniszczenie wielu zabytków architektury oraz dzieł sztuki.Album Odesa. Długi wiek XX w sztuce opowiada ohistorii, sztuce i tożsamości miasta perły Morza Czarnego od XIX do XXI wieku i odnotowuje przy tym wszystkie najważniejsze przełomy polityczne i artystyczne.Fotografie znajdujące się w albumie pokazują zarówno dostojne miasto z 1895roku, odeski port w czasie rewolucji 1917 roku, jak i działania artystów-kontestatorów z lat 60. XX wieku.Miasto jest tu sceną zmagań różnych aktorów: poszukiwania indywidualnościartystycznej przez twórców fin de siecleu, narzucania zasad socrealizmu i jegoprzełamywania w latach 70., budowania niepodległej Ukrainy, wojny o Krym w2014 roku i pełnoskalowej agresji rosyjskiej w roku 2022. Schody odeskie nie sąwcale świadkiem strzałów, jakie wojsko carskie kieruje do rosyjskiego ludu, aleperformansów z lat 70. albo zmagań zwolenników Majdanu i separatystów wlatach dwutysięcznych.Album zawiera około 100 dzieł fotografii z życia miasta i jego artystów,pocztówek, reprodukcji grafik, obrazów i rzeźb. Towarzyszą im teksty o sztuce, kinematografii, odmienności Odesy w porównaniu z innymi miastami i regionami Ukrainy, o micie Odesy w kulturze.
The complete set of Views of Mount Fuji
Mount Fuji has long been a centerpiece of Japanese cultural imagination, and nothing captures this with more virtuosity than the landmark woodblock print series Thirty-six Views of Mount Fuji by Katsushika Hokusai (1760–1849). The renowned printmaker documents 19th-century Japan with exceptional artistry and adoration, celebrating its countryside, cities, people, and serene natural beauty. Produced at the peak of Hokusai’s artistic ambition, the series is a quintessential work of ukiyo-e that earned the artist world-wide recognition as a leading master of his craft.
The prints illustrate Hokusai’s own obsession with Mount Fuji as well as the flourishing domestic tourism of the late Edo period. Just as the mountain was a cherished view for travelers heading to the capital Edo (now Tokyo) along the Tōkaidō road, Mount Fuji is the infallible backdrop to each of the series’ unique scenes. Hokusai captures the distinctive landscape and provincial charm of each setting with a vivid palette and exquisite detail. Including the iconic Under the Great Wave off Kanagawa (also The Great Wave), this widely celebrated series is a treasure of international art history.
Among only a few complete reprints of the series, this XXL edition pays homage to Hokusai’s striking colors and compositions with unprecedented care and magnitude. Bound in the Japanese tradition with uncut paper, Thirty-six Views of Mount Fuji presents the original 36 plates plus the additional 10 later added by the artist. The perfect companion piece to TASCHEN’s One Hundred Views of Edo and The Sixty-Nine Stations along the Kisokaidō, this publication paints an enchanting picture of pre-industrial Japan and is itself a stunning monument to the art of woodblock printing.
Z wielkim wzruszeniem przyjęłam decyzję o wydaniu notatek Andrzeja Wajdy - mego męża. Dziękuję najgoręcej wydawcy - panu Andrzejowi Nowakowskiemu. Dziękuję z całego serca profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu za przygotowanie do druku zapisków prowadzonych od roku 1942 do 2016 - roku odejścia Andrzeja. Dziękuję bardzo serdecznie pani Agnieszce Morstin za jej oddanie tej pracy. Jestem pewna, że te notatki będą - dla przyjaciół i ludzi zainteresowanych jego życiem i pracą - bardzo ciekawe. Dla mnie będą często niespodzianką - bo wiedziałam oczywiście, że stale ma przy sobie notes i pisze lub rysuje - ale nigdy tych notesów nie czytałam. To były jego notatki. Dziękuję raz jeszcze. Wdzięczna Krystyna Zachwatowicz-Wajda Andrzej Wajda (6.03.1926-9.10.2016) zaczął swoje codzienne notatki w kalendarzyku na rok 1942. Po kilkuletniej przerwie regularne zapisy w notesach prowadził od września 1948 roku, coraz częściej uzupełniając je rysunkami, i czynił to niemal do samej śmierci. Prawie siedemdziesiąt lat systematycznej diarystyki - dokonanie bezprecedensowe! Początkowo te odręczne notatki służyły mu głównie do roboczego zapisywania bieżących pomysłów, stopniowo zaczął je traktować jako pozostawianie świadectwa, aż stały się nieodzownym nawykiem. Wajda nie ćwiczył się w pisaniu, lecz pisał tak, jak żył - pracując nad sobą, by móc być twórcą. W toku lektury tych czterech tomów poznajemy go innego niż wtedy, gdy byliśmy jego widzami. Otrzymujemy zaproszenie na poligon ćwiczebny ich Autora, gdzie odbywa on nieustanne manewry i projektuje kolejne strategie twórcze, planuje wypowiedzi, ale też rejestruje wszystko, co go spotyka, od rozmów z ludźmi, przez obejrzane wystawy i przeczytane lektury, po sny z ostatniej nocy. Czytając wpisy z kolejnych dekad, obserwujemy, jak z wchodzącego w życie pod ciśnieniem perswazji ideologicznej młodzieńca Wajda przeradza się w autora filmowego, by stać się jednym z najważniejszych artystów swojej epoki. Przepisali, opracowali, przypisami i indeksem opatrzyli Tadeusz Lubelski i Agnieszka Morstin.
"Bez makijażu" to kolejna książka z serii wydawniczej "Opera", w której w formie wywiadu przybliżany jest czytelnikom świat opery i jej twórców - wykonawców, reżyserów. W najnowszej publikacji z Olgą Pasiecznik - polską sopranistką ukraińskiego pochodzenia, o rodzinie, pracy i o dwóch ojczyznach rozmawia doświadczona redaktorka radiowa, Agata Kwiecińska. Jest to głęboko emocjonalna rozmowa o miłości do ludzi i o miłości do śpiewu. Rozmowa niepozbawiona żywego komentarza do aktualnej sytuacji politycznej za naszą wschodnią granicą. Rozmowa różnorodna, a jednocześnie naturalna - jak jej bohaterka. Tekst uzupełniają zdjęcia z archiwum rodzinnego śpiewaczki oraz ze scen teatrów operowych. Całość wieńczy spis ról, dyskografia i spis nagród, a "fenomen Olgi" próbuje zgłębić we wstępie Maciej Grzybowski - wieloletni akompaniator śpiewaczki, który pisze, że: "Olga nosi w sobie tajemnicę, która intryguje i prowokuje" czy uchyli przed czytelnikami rąbek tej wewnętrznej tajemnicy? wystarczy przeczytać, by się przekonać.
Od Hello Kitty do maneki neko – Japonia stanowi epicentrum światowej kociej kultury! Czasem czają się w cieniu, a czasem grają w kompozycji pierwsze skrzypce, ale jedno nie ulega wątpliwości: koty są wszechobecne w sztuce japońskiej. W zależności od sytuacji mogą przynosić szczęście, nakłaniać oglądającego do refleksji nad przedstawioną opowieścią lub stanowić materialny dowód na istnienie niewidzialnego świata magii i zjawisk nadprzyrodzonych. Niniejsza książka przedstawia 200 ujmujących drzeworytów, malowideł, parawanów i figurek celebrujących bogatą symbolikę i zaskakujące historie związane z wizerunkiem kota w Japonii.
Jan Kulma - muzyk, reżyser, filozof, pisarz. Urodzony 13 grudnia 1924 roku w Radomiu. Zmarł w Warszawie 30 sierpnia 2019 roku. W 2019 roku z okazji dziewięćdziesiątej piątej rocznicy urodzin, przypadającej na 13 grudnia przygotował do druku ostatnie wydanie "Dykteryjek przedśmiertnych", wiedząc o tym. że wszystkie zostaną wydane zgodnie z jego wolą w setną rocznicę jego urodzin, a pamięciowa rekonstrukcja zdarzeń, myśli i emocji, którą zapisał, nie zostanie zmieniona. "To zabawa zrobiła ze mnie człowieka mądrzejszego (mogę to spokojnie stwierdzić) gdyż poznałem sens życia i cel życia, a taka wiedza daje każdemu poczucie szczęścia" - twierdził Jan Kulma. Nie ma więc, jego zdaniem prawdziwej drogi do życia moralnego, jest tylko zabawa w teatr, która stać się może jednocześnie i ważną drogą i ważnym celem i co najważniejsze, prawdziwym obowiązkiem. Takim jakim staje się uczucie twórczej niezależności, nostalgia za czasem minionym umiłowanie wolności i mądrości, które Jan Kulma łączył zawsze z subtelnym żartem, dowcipem i ironią jako "figurę dystansu". (z Wprowadzenia Urszuli Chęcińskiej)
Seryjnie produkowane w latach 1970 – 1990 kioski modułowe, takie jak pionierski K67, zaprojektowany przez słoweńskiego architekta Sašę J. Mächtiga, oraz inne podobne systemy (polski Kami, macedoński KC190 czy radziecki 'Batyskaf'), stały na każdym rogu byłego bloku wschodniego i Jugosławii: od tętniących życiem rynków po socjalistyczne osiedla mieszkaniowe. To właśnie w takich budkach kupowaliśmy hot dogi i zapiekanki, świeże jaja i kurczaki z rożna, wieńce pogrzebowe i prasę; były stróżówkami na parkingach, kantorami wymiany walut – ich funkcje można wymieniać bez końca.
Album zawiera niepublikowane dotąd fotografie ostatnich modernistycznych budek, znalezionych od Lublany po Warszawę i od Belgradu po Berlin, które przetrwały społeczno-polityczną transformację Europy Środkowo-Wschodniej pod koniec XX. wieku. Niektóre z nich pozostają aktywne do dziś lub zmieniają swoje funkcje po renowacji; inne stoją porzucone, by powoli zniknąć z miejskich krajobrazów. Zdjęcia ponad 150 kiosków, które są częścią tej wyjątkowej kolekcji, wykonane zostały na przestrzeni ostatniej dekady przez założycieli Zupagrafika, Davida Navarro i Martynę Sobecką. Prolog i wstęp dają bezcenny wgląd w historię tych mobilnych konstrukcji.
Zbiór esejów wybitnego architekta, jednego z współtwórców modernizmu, założyciela Bauhausu. W przystępnych i pełnych pasji tekstach autor skupia się na najważniejszych dla niego zagadnieniach: jaka jest rola architekta we współczesnym świecie? W jaki sposób rozwijać się jako projektant? Co powinno być ambicją młodych twórców? Czym był Bauhaus? Napisana w rozkwicie ery przemysłowej książka jest zaskakująco aktualna w początkach ery cyfrowej, zwłaszcza w naszym kraju. Gropius podkreśla wagę wszechstronnego wykształcenia oraz praktyki, zachęca do odejścia od sterylnego świata architektonicznych pracowni, postuluje rozwój urbanistyki, który mógłby zawstydzić współczesnych architektów oraz decydentów. Nowoczesność Gropiusa jest mądra, wrażliwa, demokratyczna w najszlachetniejszym znaczeniu tego słowa: książka zrywa z technokratyczną wizją modernizmu, pokazując jego humanistyczne i wrażliwe oblicze.
Pełnia architektury to książka, z której największy pożytek będą mieli młodzi architekci (i humaniści w ogóle – do jej zrozumienia niepotrzebna jest specjalistyczna wiedza): udowadnia, że nawet w skomercjalizowanym świecie warto pozostać idealistą; podpowiada, w jaki sposób wykorzystać zapał i wiarę we wspólne dobro w codziennej pracy. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich, którzy wątpią, że to możliwe.
Seria Horyzonty Kina
Książka powstała na podstawie uhonorowanej Nagrodą im. Alicji Helman dysertacji doktorskiej pt. Filmy animowane kobiet w (męskich) strukturach kinematografii w Polsce w perspektywie komparatystycznej, pisanej pod opieką dr hab. Moniki Talarczyk, prof. PWSFTviT, obronionej z wyróżnieniem w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego w 2022 roku. Jest to publikacja szczególna, ponieważ zrodziła się na przecięciu praktyk zawodowych autorki, badaczki akademickiej, która przez ponad dekadę pracowała także jako reżyserka filmów animowanych. Na tej podstawie (nie unikając tonów autorefleksyjnych) stworzyła dobrze udokumentowaną, przekrojową i pasjonującą „historię śledczą”, analizującą nieznany i (do bólu) zadziwiający obraz pracy kobiet w branży polskiej animacji od lat 40. po współczesność, ostatecznie dekonstruując mit mistrzowskiej animacji autorskiej. Publikacja pokazuje zarazem produkcję filmu animowanego jako pracę zbiorową – nawet wtedy, kiedy jej współautorki nie „przechodzą do historii”.
Dysertacja Hanny Margolis jest rozprawą wybitną (...), którą „czyta się jak dobry kryminał”. (...) Tekst ten jest domyślany, dojrzały, dopracowany konceptualnie, a częstokroć odkrywczy (...) Pokusiłbym się nawet o opinię, że to książka, która mogłaby powstać w Paryżu lat 50. czy 60. i z powodu wagi prezentowanej w niej „archeologii” stać się od razu ważnym głosem, wpływającym na następujące po jego wybrzmieniu trajektorie humanistyki.
z recenzji dr. hab. Marcina Adamczaka, prof. UAM
Rozprawa jest dziełem imponującym, zarówno jeśli chodzi o kwerendę w archiwach dotyczących krajowej produkcji filmów animowanych od czasów powojennych do dziś, jak i krytyki źródeł, analiz i wniosków końcowych. Najważniejsze jest jednak to, że mamy do czynienia z pracą absolutnie pionierską.
z recenzji dr. hab. Marcina Giżyckiego, prof. PJATK
Przedsięwzięcie współfinansowane przez Polski Instytut Sztuki Filmowej
Teatr to dom wariatów, ale opera to dopiero oddział dla nieuleczalnie chorych!. Słowa, których autorem był rzekomo Hugo von Hofmannsthal, stały się dla Marcina Boguckiego inspiracją do napisania książki o motywie szaleństwa w operze od XVII do początku XX wieku. Jej główną część stanowią studia historyczne, w których autor prezentuje, jak motyw szaleństwa był w poszczególnych stuleciach opracowywany muzycznie. Aby zaznaczyć dzisiejszą perspektywę, Bogucki każdy z rozdziałów rozpoczyna od analizy współczesnego utworu nawiązującego do dzieła z epoki. Swe rozważania uzupełnia zagadnieniami teoretycznymi: W jaki sposób szaleństwo można rozumieć jako chorobę nowoczesną? W jaki sposób opera była powiązana z nowoczesną estetyką? W jaki sposób dotychczas opisywano historię motywu szaleństwa w operze? Dzięki interdyscyplinarnej perspektywie książka pokazuje operę wielowymiarowo jako teatr anatomiczny duszy, będący w dawnych wiekach ważnym medium nie tylko artystycznym, ale i społecznym.
Kolejny zeszyt do kolorowania, tym razem prezentujący dzieła Zdzisława Beksińskiego. To propozycja skierowana do wszystkich miłośników kolorowanek oraz sztuki polskiej, którzy nie tylko podziwiają dzieła największych malarskich mistrzów, ale także sami chętnie sięgają po plastyczne przybory. Zeszyt zawiera ilustracje reprodukcji obrazów Zdzisława Beksińskiego. Obok zdjęcia danego dzieła umieszczono szablon do samodzielnego pokolorowania. Dzięki temu każdy kolorujący będzie mógł w swojej wersji zbliżyć się do oryginału lub przeciwnie - nadać obrazkowi własne barwy, zmieniając jego dotychczasowy charakter.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?