Książki o różnych religiach: chrześcijaństwo, islam, judaizm, historia religii i teologia, księgi kanoniczne i teksty święcone, religie Dalekiego Wschodu, religie pierwotne i starożytne, sekty, sanktuaria i cmentarze. Praktyczne przewodniki odnośnie wiary, kazania dla dzieci. Ksiązki o Maryi, o świętych, pisma święte nowego i starego testamentu, ewangelie, śpiewniki - zapraszamy.
Chciałbym poruszyć w tej książce temat skłonności, które pojawiają się w każdym człowieku w kontekście jego relacji z Bogiem, drugim człowiekiem i sobą samym. Mam na myśli budzącą się w każdym z nas tendencję do poruszania się po łuku - życia nieświętą skłonnością, która powoli i niepostrzeżenie, ale nieuchronnie oddala nas od jedynego i ostatecznego celu naszego istnienia: wieczności w ramionach Pana.
Kardynał Bergoglio nie był typem bukmacherów; większość dziennikarzy i watykanistów w ogóle nie brała go pod uwagę jako kandydata na papieża. Już dziś wiemy, że jest to postać wyjątkowa, wymykająca się schematom. Franciszek nie założył tradycyjnych czerwonych papieskich butów, nie zamieszkał w Pałacu Apostolskim, wybierając skromny apartament hotelowy w Domu św. Marty, zrezygnował ze zwyczaju jeżdżenia wszędzie limuzyną czy opancerzonym papamobile, by móc bezpośrednio spotykać się z wiernymi, choć na pewno zdaje sobie sprawę, że takie zachowanie wielu może niepokoić, a nawet gorszyć.
Ta wyjątkowa biografia pomoże nam zrozumieć, dlaczego Papież Franciszek przyjął taką, a nie inną postawę oraz dlaczego tak wazne są dla niego prostota i ubóstwo, które przekłada nad wystawne ceremoniały.
Poznamy życiowe wybory, zamiłowania i pasje biskupa Rzymu, nieznane fakty z jego życia, ale co najważniejsze: przekonania i poglądy moralne, których korzenie czerpią z bogactwa jezuickiej duchowości i doświadczeń Kościoła w Ameryce Łacińskiej. Przekonamy się również, czego możemy oczekiwać od Franciszka, o którym już dziś wiadomo, że pragnie Kościoła ubogiego i dla ubogich.
Czy to możliwe, aby jego marzenie się spełniło?
Odpowiedzi na to możemy szukać w tej książce.
Według OJCA JOACHIMA BADENIEGO kontemplacja jest "widzeniem Boga". Czy można zobaczyć Boga? Nie tylko można - trzeba zobaczyć, jeśli chcemy z Nim żyć!
Poza tym kontemplacja, jak mówi ojciec Joachim, jest zupełnie prosta. Do tego nie potrzeba matury, tylko wiary. Każdy człowiek jest zdolny do kontemplacji, do widzenia obecności Bożej… Zobaczenie Boga i spotkanie z Nim ma swój dalszy ciąg. Tak jak zakochani zmierzają w stronę małżeństwa, podobnie osoba pociągnięta urokiem miłości Boga pragnie związać się z Nim na stałe. Wchodzi do Namiotu Spotkania, to znaczy spotyka się z Nim w atmosferze szczególnej intymności. Człowiek zamieszkuje w Bogu, a Bóg w człowieku. To już nie tylko jest spotkanie, ale trwanie w Bogu i przebywanie w Nim.
„W klasztorze kamedulskim dzwony biją na jutrznię o wpół do pierwszej w nocy. Stoję przed swoją pustelnią i czekam, aż skończą dzwonić, i patrzę - widzę zieloną trawę przy bucie. Jedno źdźbło trawy rzuca cień. Nie ma księżyca, tylko pogodne niebo. Patrzę - cień gwiazd. A najbliższa gwiazda oddalona wiele lat świetlnych od Ziemi. Nagle objawia się olbrzymia przestrzeń i doświadczam aktu obecności. Nagle milionowe przepaści lat świetlnych są tutaj widoczne w tym cieniu źdźbła trawy. I dzwoni dzwon na jutrznię.
Noc daje poczucie ogromu przestrzeni. To jest właśnie ten czas po północy, kiedy nagle doznaje się takiego przeżycia ogromu, w którym obecny jest Bóg.”
Nie dajmy się zwieść tytułowi tego zbioru studiów naukowych, sąsiadujących z kronikami rodzinnymi, osobistymi wspomnieniami i minimonografiami miejscowości dawnej i obecnej Rzeczypospolitej. To bogactwo tematyczne sprawia, że obok miejsc świętych i - przeklętych nie może przejść obojętnie zarówno badacz dziejów kultury, jak etnolog czy ktoś zajmujący się najnowsza historią Polski.
Janusz Tazbir
Kościoły chrześcijańskie w Królestwie Polskim wobec Żydów w latach 1855-1915 to pierwsza w historiografii polskiej próba przedstawienia stosunku Kościołów chrześcijańskich (katolickiego, ewangelickiego i prawosławnego) w Królestwie Polskim wobec Żydów na przełomie XIX i XX wieku. Dzięki szerokiej kwerendzie źródłowej przedstawiono wiele nowych faktów. Praca stanowi ważny krok do zrozumienia relacji chrześcijańsko-żydowskich, jak również stosunków polsko-żydowskich.
Każdy wie, jaki był tragiczny koniec templariuszy – jednego z najpotężniejszych zakonów rycerskich, którego proces, zapoczątkowany przez Filipa Pięknego w 1307 roku, do dziś jest tematem wielu legend i przedmiotem kontrowersji. Nieco mniej znana jest jednak historia Jakuba de Molay, ostatniego wielkiego mistrza zakonu, który zakończył życie na stosie po tym, jak odmówił wyrzeczenia się swojej wspólnoty.
Wybrany na przywódcę templariuszy w 1292 roku musiał zmierzyć się z upadkiem państw krzyżowców po zdobyciu Akki przez Mameluków. Przebywając na Cyprze, gdzie wycofali się chrześcijanie, usiłował prowadzić walkę o odzyskanie Jerozolimy, opierając się przy tym na sojuszu z Mongołami. Niestety, jego strategia za-wiodła, a wielkie marzenie zostało pogrzebane. Wezwany do Francji przez papieża Klemensa V, aby przedyskutować projekty krucjaty i połączenia templariuszy z joannitami, Jakub de Molay wpadł w pułapkę intryg, które go przerosły i zadały ostateczny cios jego zakonowi.
Alain Demurger, wykorzystując nieznane i nieopublikowane dotychczas dokumenty, w poprawionym i uzupełnionym wydaniu swojej książki ponownie przybliża karierę postaci mało znanej i niejednokrotnie błędnie osądzanej, jednak niepozbawionej charakteru i ambicji. Korygując niektóre daty i informacje, dotąd powszechnie uważane za prawdziwe, autor stawia w nowym świetle kwestię odpowiedzialności wielkiego mistrza za przebieg procesu templariuszy i kierujące nim pobudki.
Są w życiu takie wydarzenia, które zmieniają prawie wszystko. Sprawiają, że to, co znaliśmy do tej pory staje pod znakiem zapytania. Są zdarzenia, z których chcielibyśmy się obudzić, jak ze złego snu. W których zdaje się, że już nie ma nadziei. Z takimi realiami przychodzi zmierzyć się bohaterce tej książki, Wiktorii. Dla niej jest to śmiertelna choroba, która zmienia całkowicie jej dotychczasowe życie. I choć imię głównej postaci tej powieści nawiązuje do zwycięstwa, rzeczywistość stawia ją w miejscu przegranej, w którym pozostaje jedynie potężny ból, żal i bezradność. I kiedy okoliczności krzyczą ? ?to koniec?, okazuje się, że nie wszystko zostało jeszcze powiedziane? Że to dopiero początek? Że nawet w najtrudniejszej sytuacji w życiu jest droga, która prowadzi do zwycięstwa.
To książka nie tylko dla tych, którzy mierzą się z chorobą, ale dla każdego człowieka, który musi pokonać w życiu trudności. Który potrzebuje siły. Który pyta o sens. To książka o walce człowieka. O zmaganiu. O powstawaniu z upadku.
O nadziei i sile, której potrzebuje każdy.
Książka dotyczy staroegipskich i wczesnochrześcijańskich praktyk grobowych oraz zwyczajów towarzyszących śmierci. Autorka nie zatrzymuje się na przedstawieniu wczesnochrześcijańskich zwyczajów i koncepcji eschatologicznych uchwytnych w materiale archeologicznym i literackim, ale także trafnie pokazuje, w jakim stopniu i zakresie można je powiązać z tradycjami istniejącymi w Egipcie starożytnym epoki faraonów czy Egipcie hellenistycznym. [...] Książka zainteresuje zarówno badaczy archeologii i historii Egiptu, jak też dziejów wczesnego chrześcijaństwa i późnego antyku.
Z recenzji ks. prof. dra hab. Józefa Naumowicza
W opracowaniu tym autorka postanowiła prześledzić całokształt zagadnień związanych z chrześcijańskim obrządkiem pogrzebowym w Egipcie w okresie od IV do VIII wieku. Podejmując temat, miała świadomość, że wkracza w obszary dość skomplikowane, które nie doczekały się jednak do tej pory jednolitego, szerzej zakrojonego opracowania. [...] Starannie omawiając zebrany materiał, zachowując krytyczny stosunek do ustaleń swych poprzedników, autorka przygotowała wyczerpujące opracowanie, którego brak od dawna można było odczuć w literaturze przedmiotu.
Z recenzji prof. dra hab. Joachima Śliwy
Autor zapoznał się z rozmaitymi technikami magicznymi, występującymi w starożytności na zasygnalizowanym w tytule obszarze i opisuje je bardzo precyzyjnie a nawet szczegółowo. W ten sposób otrzymujemy rzetelną, naukową informację na temat rytuałów oczyszczenia na Starożytnym Bliskim Wschodzie.
Z recenzji prof. dra hab. Kazimierza Banka
Na solidnych podwalinach zbudowane są obszerne fragmenty o historiach mitycznych, współzależności mitologii i magii, jednorodności myśli mitologicznej na Bliskim Wschodzie w starożytności i o roli magii w jego społeczeństwach. Wszystkie techniki oczyszczające są starannie opisane, a źródłowe teksty przytoczone w czytelnym tłumaczeniu z każdorazowym podaniem źródła publikacji i z jego transkrypcją oraz filologicznym opracowaniem. […] Brak było dotychczas w literaturze polskiej tak szczegółowego opisu starożytnych praktyk magicznych na Bliskim Wschodzie.
Z recenzji prof. dra hab. Edwarda Lipińskiego
Starożytny poeta i pisarz Cyceron mawiał: "Historia testis temporum, lux veritatis, vita memoriae, magistra vitae" (historia jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci, nauczycielką życia). Bo rzeczywiście, kto potrafi właściwie odczytać znaki przeszłości i zauważyć, jak całe nasze codzienne zaangażowanie i wszelkie prace bledną w porównaniu z ogromem dziejowej przepaści, ten stopniowo dostrzeże to, co w życiu każdego człowieka winno być najważniejsze.
Pomysł wydania tej publikacji powstał w związku z przypadającą w 2010 roku 705. rocznicą powstania parafii Wierzbięcice i Lipowa, z 750. rocznicą pierwszej wzmianki o Lipowej, z 200 rocznicą kasacji księstwa nysko-otmuchowskiego.
Tę książkę powinno się czytać jako ciąg dalszy Teokracji papieskiej 1073-1378. Razem z tym dziełem tworzy swoistą summę poświęconą polityce i władzy. Pokazuje, jak zmieniały się treści wypełniające te pojęcia, jak ewoluowało ich rozumienie. Czytelnik z łatwością odczyta kierunek tych zmian niezwykle szczegółowo i w interesujący sposób opisanych przez prof. Wielomskiego. Tym bardziej, że Teokracja papieska nie ogranicza się tylko do ram wyznaczonych przez tytułowe daty, ale omawia zagadnienie władzy właściwie od początku pojawienia się chrześcijaństwa i od momentu zetknięcia się tej doktryny z wierzeniami pogańskimi przede wszystkim ludów germańskich.
Możemy zatem powiedzieć, że problem władzy jest obecny od zarania naszej kultury i że w zasadzie od początku z władzą człowieka nad człowiekiem, nad grupą, społecznością ludzką był kłopot polegający na konieczności jakiegoś jej usprawiedliwienia, uwarunkowania podania racji dostatecznej przemocy, która władzy towarzyszy od zawsze.
W pierwszych wiekach chrześcijaństwa mieliśmy do czynienia z absorpcją przez tę doktrynę wierzeń, przekonań i tradycji pogańskiej a przede wszystkim łączenia tradycji antyku greckiego i rzymskiego z tradycją starotestamentalną. Władzę usprawiedliwiano Bożym Prawem. Władza pochodziła od Boga. Według świętego Pawła Apostoła była to kwestia oczywista. Władza była gwarantem Bożego porządku i ładu społecznego na ziemi. Bunt przeciwko władzy był buntem przeciwko Bogu i jego ? można powiedzieć ? naczelnemu władztwu. W jego imieniu władzę na ziemi sprawowali cesarz, papież, królowie, książęta itd. w dół hierarchii społecznej.
Modlitewnik obejmuje: wszystkie podstawowe modlitwy, modlitwy dawne, kultywowane przez nasze babcie i dziadków, modlitwy autorstwa Ewy Skarżyńskiej, w tym nieuwzględniane w modlitewnikach dla dzieci modlitwy do Ducha Świętego.
Bogurodzica jest także obecna w historii Polski od zarania dziejów i wiąże się ze wszystkimi najważniejszymi wydarzeniami. Niesie to za sobą istnienie problematyki maryjnej w szeroko rozumianym aspekcie kulturowym. Wątki i motywy maryjne stanowią podłoże do interpretacji i reinterpretacji dziejów Polski. Są silnie zakorzenione w polskiej kulturze i tradycji - zarówno ludowej, jak i w najważniejszych poskich dziełach sztuki i literatury.
Cud w znaczeniu biblijnym to znak Bożego działania. Ks. Roman Bogacz odkrywa przed Czytelnikami starotestamentowe pojęcie cudu najbardziej widoczne przy wydarzeniach związanych z wyjściem z Egiptu, wędrówką przez pustynię i wprowadzeniem do Ziemi Obiecanej, a także działalnością proroków Eliasza i Elizeusza.
W duchu wiary podejmuje próbę racjonalnego wyjaśnienia niezwykłych biblijnych opisów.
Barwne ilustracje i fotografie znakomicie dopełniają treść.
Postać świętej Hildegardy z Bingen wymyka się wszelkim klasyfikacjom. A jednak ta benedyktynka, misjonarka, wizjonerka, kompozytorka, poetka i lekarka została ogłoszona przez Benedykta XVI doktorem Kościoła. Dzięki niezwykłej intuicji mogła stosować skuteczne metody leczenia, stawiać właściwe diagnozy i przewidywać skutki niektórych zdarzeń. Jej życie pełne było kontrastów. Była pokorna i niezwykle odważna. Pokorna - bo wszelkie działania podejmowała po weryfikacji i otrzymaniu zgody od przełożonych. Odważna i uparta - bo wierząc w prawdziwość swych wizji i intuicji, uparcie dążyła do celu. Sama właściwie przez całe życie cierpiąca i chorująca, uzdrawiała i leczyła innych. W jej biografii wymieniono 25 cudownych uzdrowień. Hildegarda pozostawiła około 2000 wskazówek medycznych. Dieta wg św. Hildegardy przeżywa renesans. Jest ona najważniejszym filarem medycyny. Książka składa się z dwóch części: pierwsza to wybór porad duchowych świętej Hildegardy, natomiast druga poświęcona jest jej poradom dotyczącym ciała.
`Temat nie był dotąd badany w polskiej literaturze przedmiotu (...) zasługiwał więc na nowe ujęcie i autorce należy się uznanie za jego podjęcie. Nie było to łatwe - rzecz wymagała przede wszystkim dogłębnej, szerokiej kwerendy w źródłach: drukowanych i - głównie - rękopiśmiennych, pisanych po łacinie i w starej niemczyźnie. Ta kwerenda, którą trzeba ocenić bardzo wysoko, jest głównym osiągnięciem autorki, która wykazała się w wysokim stopniu nieczęstymi wśród mediewistów umiejętnościami (...). Praca stanowi pierwsze w nauce, nie tylko polskiej, najbardziej wyczerpujące zestawienie osób zajmujących się lecznictwem w późnośredniowiecznych Prusach krzyżackich. To skutek podniesionej już znakomitej kwerendy w niełatwych do wykorzystywania źródłach (...).` Prof. Antoni Gąsiorowski
Książka powstawała blisko trzy lata. Autorom udało się uzyskać zaufanie ?ojca Bergoglio? i skłonić go do bardzo osobistych zwierzeń. Dziennikarze zadają proste, klarowne pytania nawet na delikatne tematy, a rozmówca odpowiada na nie bezpośrednio, szczerze, bez dyplomatycznych uników, często dowcipnie. Niezwykły klimat książki budują nie tylko odpowiedzi na pytania o wielkie moralne problemy, ale także te, w których ujawnia, o co zawsze pyta młodych rodziców przychodzących do spowiedzi? dlaczego arogancję i pychę uważa za największy grzech, a cierpliwość za największą cnotę? dlaczego nie ufa swojemu pierwszemu wrażeniu? co myśli na temat równowagi pomiędzy pracą a życiem i jaki ma stosunek do niedzieli?
To nie jest książka, którą tworzono ?na kolanie?. Jest przemyślana i dopracowana, jakby Opatrzność czuwała nad autorami, wiedząc że po najbliższym konklawe każde jej zdanie będzie analizowane i rozbierane na czynniki pierwsze. ?Jezuita. Papież Franciszek? to publikacja niezbędna dla zrozumienia osobowości i intelektu nowego papieża. To książka, w której Franciszek sam przedstawia się światu. Nie mówią za niego biografowie, którzy zaledwie zaczęli badać jego postać, ale on sam mówi o sobie: ?taki jestem?, ?tak myślę?.
Prezentowana księga to jeden z tomów zbioru, w całości poświęcony duchom, demonom i tajemniczym zdarzeniom. Opowiadania w nim zawarte, przekazywane z pokolenia na pokolenie, miały na celu przestraszyć, rozśmieszyć, może zastanowić, ale przede wszystkim zapewnić rozrywkę.
Druga, po „Głosach spoza chóru”, część rozmów odsłaniających kulisy pontyfikatu Jana Pawła II
Nowe, szokujące szczegóły trzech spraw, którymi żył świat. Zaskakujące informacje dotyczące zamachu na papieża Polaka, prania mafijnych pieniędzy w bankach Watykanu, zabójstwa Roberta Calviego i zniknięcia córki funkcjonariusza Prefektury Domu Papieskiego, Emanueli Orlandi.
Rozmówcy Agnieszki Zakrzewicz przerywają zmowę milczenia i ujawniają szczegóły śledztw i politykę finansową Watykanu. Czy naszą wolność zawdzięczamy włoskiej mafii? Czy papież odnowił oblicze tej ziemi finansując „Solidarność” z pieniędzy Cosa Nostry?
Historia kościelna Euzebiusza jest pierwszym i najważniejszym dziełem tego typu w Kościele. Dzięki niej nazywano jej autora "Ojcem historiografii chrześcijańskiej". Zdecydowana większość wszystkich informacji jakie posiadamy na temat pierwotnego Kościoła pochodzi właśnie z tego dzieła. Historia kościelna to coś więcej niż historia Kościoła. Co prawda nią autor interesuje się przede wszystkim, ale patrzy szeroko na świat, cytuje dokumenty cesarskie, wiele listów, zestawień itp. Z zamiłowania był archiwistą, który pieczołowicie starał się zachować dokumenty źródłowe i jego dzieło jest wręcz nimi przepełnione. Tylko dzięki niemu też jest możliwe odtworzenie formowania się Nowego Testamentu, powstawania nowych struktur kościelnych czy list biskupów poszczególnych miast.
Nowe wydanie jakie przedstawiamy jest gruntowną przeróbką starego, a dobrego przekładu ks. Arkadiusza Lisieckiego, powstałego na początku XX wieku. Dodajemy do niego tekst oryginalny według wydania krytycznego i tyle przypisów redakcyjnych, ile wydało nam się niezbędne dla lepszego zrozumienia tekstu. Literatura na temat wczesnego chrześcijaństwa jest jednak tak obfita, że nie pretendujemy do tego, by w całości ją uwzględnić.
Henryk Pietras SJ
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
