Dla mnie wszyscy jesteście buddami. Jeśli nie zaakceptujesz tego podstawowego faktu, wszystkie twoje wysiłki, żeby stać się oświeconym, będą bezsensowne. Musi on stać się głębokim zrozumieniem. Taki jest właściwy początek, bez niego zbłądzisz. Oto jest właściwy początek - zacznij od tej wizji i nie przejmuj się, że może stworzyć swoiste ego, które mówi:Jestem buddą.Nie przejmuj się, ponieważ cały proces Sutry Serca pokaże ci, że ego to jedyna rzecz, która nie istnieje. Wszystko inne jest rzeczywiste. Niektórzy nauczyciele twierdzą, że świat to iluzja, a dusza jest egzystencjalna, że JA jest prawdziwe, a wszystko inne iluzją - maya. Budda mówi dokładnie odwrotnie:Tylko JA jest nieprawdziwe, a wszystko inne rzeczywiste.Sutra Serca - pierwotnie bardzo krótki zbiór wierszy - była przesłaniem skierowanym do najbliższego ucznia Buddy - Sariputry. W miarę upływu czasu stała się jedną z podstawowych nauk buddyjskich.Osho w dziesięciu rozmowach prezentuje owo potężne przesłanie i przybliża je współczesnym odbiorcom - odbiorcom z innymi umysłami i potrzebami niż te, które posiadali uczniowie Buddy ponad 2500 lat temu.

Całe nauczanie Upaniszadów można sprowadzić do jednego przesłania – możesz uzyskać zupełnie nowe widzenie wszystkiego, gdy pokonasz dualistyczną naturę umysłu. To inne widzenie w tradycjach mistycznych nazywamy oświeceniem, nirvaną, samadhi, zbawieniem. Oświecenie, które jest centralnym motywem wszystkich nauk duchowych Wschodu (i de facto ludzkości), nie jest pokonaniem, zrozumieniem, osiągnięciem, gdyż w tych podejściach potrzebny jest przedmiot, który zostaje pokonany, zrozumiany czy osiągnięty. Oświecenie nie jest niczemu przeciwne, jest stanem poza dualizmem interpretacji umysłu. Nie więcej i nie mniej, nie lepiej i gorzej, nie ładniej i nie brzydziej, nawet nie ponad – poza. Nie ma w tym żadnej ilości, żadnej skali porównawczej. Dlatego oświecenie możliwe jest dla każdego człowieka, niezależnie od tego, kim jesteś, co robisz, jak wyglądasz, jakie masz doświadczenie, jaką wiedzę, ile lat, ile dobrych uczynków i zasług, jaką pracę wykonujesz, jak żyjesz. Oświecenie jest poza naszym światem zwykłego postrzegania i interpretowania. Współczesna nauka mogłaby powiedzieć, że jest światem równoległym. Jest tu i teraz, a jednak w innej przestrzeni.

Świat Lao Tzu jest zupełnie inny od światów filozofii, religii, etyki. Nie jest to nawet sposób życia.Lao Tzu niczego nie naucza, sam tym jest. Nie jest kaznodzieją, jest obecnością. Lao Tzu nie ma żadnej doktryny dla ciebie, ma tylko siebie i dzieli się tylko sobą.Gdyby był filozofem, wszystko byłoby proste, zrozumiałbyś go. Jest on tajemnicą, bo nie jest filozofią. Nie jest nawet anty-filozofią, ponieważ i filozofia, i anty-filozofia, polegają na logice.Lao Tzu jest absurdalny.Filozofie polegają na logice, tak samo jest z anty-filozofiami, dlatego anty-filozofie nie są niczym innym jak tylko filozofiami. Nagarjuna, wielki anty-filozof, wciąż jest tylko filozofem. Mówi, argumentuje i dyskutuje w taki sam sposób jak każdy filozof. Wypowiada się przeciwko filozofii, argumentuje przeciwko filozofii, ale to spieranie się jest takie samo.

Jesteś buddą od samego początku, tak jak każdy. Bycie buddą jest źródłem i celem. Jesteś buddą od początku i pozostaniesz nim do samego końca. Jedyną kwestią jest dostrzeżenie tego, a nie osiągnięcie. Nie chodzi o osiągnięcie, ale o zdanie sobie sprawy, zwrócenie się do wewnątrz. Takie jest znaczenie słowa nawrócenie: zainteresowanie się sobą. Skupianie się na innych i zapominanie o samym sobie jest nieświadomością. Pamiętanie o sobie i zapomnienie o innych jest przebudzeniem. Gdy staniesz się siebie świadomy, dostrzeżesz swoje bycie buddą, możesz patrzeć także na zewnątrz. Wciąż patrzysz na innych; w cieniu tworzy się ja. Ciągle zajmujesz się innymi i ciągle wpadasz w nowe pułapki, nowe gry. Inni są światem. Zwracając się do wewnątrz... Zobacz Zestaw: Mądrość Piasków Cz. 1 i 2 OSHO. Razem taniej! Oszczędzasz 15% Fragment książki       Był sobie człowiek o imieniu Mojud. Żył w miasteczku, gdzie pracował jako zwykły urzędnik i wyglądało na to, że do końca swoich dni będzie kontrolerem miar i wag. Pewnego dnia, gdy przechodził ogrodami wiekowego budynku w pobliżu swego domu, ukazał mu się Khidr, tajemniczy przewodnik sufich ubrany w połyskującą zieleń. Khidr rzekł: „Człowieku świetlanych perspektyw! Porzuć swą pracę i spotkajmy się za trzy dni na brzegu rzeki" -po czym znikł.       Mojud z lękiem stanął przed szefem, mówiąc, że musi odejść. Na wieść o tym mieszkańcy miasteczka mówili: „Biedny Mojud! Zwariował". Do pracy na jego miejsce wielu było chętnych, wkrótce więc o nim zapomniano. Na umówionym spotkaniu Khidr rzekł: „Zerwij swe ubranie i rzuć się do rzeki. Może ktoś cię uratuje". Mojud tak zrobił, choć zastanawiał się, czy nie oszalał. Umiał pływać, nie utonął więc, ale przez długi czas płynął z prądem. Wreszcie pewien rybak wciągnął go do łodzi ze słowami: „Niemądry człowieku! Prąd jest silny. Co robisz?". Mojud odparł: „Naprawdę nie wiem". „Jesteś szalony, ale zabiorę cię do mego szałasu z trzciny, zobaczymy, co da się dla ciebie zrobić" - rzekł rybak. Gdy rybak odkrył, że Mojud mówi pięknym językiem, uczył się od niego czytać i pisać. W zamian dawał mu jeść i uczył swej pracy. Po kilku miesiącach Khidr pojawił się znowu, tym razem przy łóżku Mojuda. Rzekł: „Wstań, opuść tego rybaka. Będziesz miał zapewniony byt". Mojud od razu ubrał się jak rybak, wyszedł z szałasu i po omacku dotarł do drogi.       0 świcie spotkał rolnika jadącego na ośle na targowisko. „Szukasz pracy?" - zapytał rolnik. - „Potrzebuję kogoś do pomocy w wożeniu zakupów".       Mojud zgodził się. Pracował dla rolnika prawie dwa lata. Dowiedział się wiele o rolnictwie, ale i czegoś jeszcze. Gdy pewnego popołudnia belował wełnę, pojawił się Khidr i rzekł: „Zostaw tę pracę i idź do Mosul. Wykorzystaj swe oszczędności i zostań handlarzem skór".       Mojud posłuchał.       W Mosul handlował skórami przez trzy lata i w tym czasie ani razu nie widział Khidra. Zaoszczędził całkiem sporą sumę pieniędzy i myślał o kupnie domu, ale wtedy pojawił się Khidr i rzekł: „Oddaj mi swe pieniądze i opuść miasto.       Idź do Samarkandy i pracuj tam dla sklepikarza".       Mojud tak też uczynił.       Wkrótce zaczął przejawiać niewątpliwe oznaki oświecenia. Uzdrawiał chorych, w wolnym czasie pomagał w sklepie, zaś jego wiedza o tajemnicach pogłębiała się.       Duchowni, filozofowie i inni ludzie przychodzili do niego i pytali: „U kogo pobierałeś nauki?".       „Trudno powiedzieć" - odpowiadał Mojud.       Jego uczniowie pytali: „Jak zacząłeś swą karierę?".       „Jako prosty urzędnik" - mówił Mojud.       „Izrezygnowałeś, by poświęcić się samoumartwianiu?".       „Nie, ja tylko zrezygnowałem".       Ludzie nie rozumieli go. Postanowili opisać historię jego życia.       „Kim byłeś?" - pytali.       „ Wskoczyłem do rzeki i zostałem rybakiem, ale w środku pewnej nocy opuściłem szałas. Potem zostałem robotnikiem w polu. Gdy belowałem wełnę, odmieniłem się i poszedłem do Mosul, gdzie handlowałem skórami. Zaoszczędziłem trochę pieniędzy, ale je oddałem. Przyszedłem wtedy do Samarkandy, by pracować u sklepikarza. I tu teraz jestem".       „To niewytłumaczalne zachowanie nie rzuca jednak światła na twoje dziwne dary i cudowne przypadki" - powiedzieli biografowie. „Tak właśnie jest" - odparł Mojud.       Biografowie stworzyli więc cudowną, fascynującą historię Mojuda - ponieważ tuszyscy święci muszą mieć historię zgodną z upodobaniami słuchacza, a nie z rzeczywistym życiem. I nikt nie może mówić o Khidrze wprost, dlatego ta opowieść nie jest prawdziwa. Obrazuje życie. To prawdziwe życie jednego z największych sufich.       Ta opowieść jest jedną z najwspanialszych. Ma szczególny klimat, który tylko opowiadanie sufickie może mieć. Nie da się go z niczym porównać. Jeśli je zrozumiesz, zrozumiesz tajemnicę religii.       Ten klimat jest częścią podstawy religijnej świadomości. Religijna przemiana nie może bez niego nastąpić. Słuchaj więc tej opowieści tak uważnie, jak to możliwe. Pozwól ternu klimatowi wniknąć w swe istnienie. Ta historia może otworzyć drzwi, może spowodować tak radykalną zmianę w twoim życiu, że już nigdy nie będziesz taki sam. Jednak trzeba zrozumieć ją bardzo dokładnie, bardzo wnikliwie, z miłością, ponieważ jest to dziwna opowieść.       To nie jest tylko opowiadanie. Opowiadania sufickie nie są tylko opowiadaniami. Nie istnieją po to, by cię czymś zająć, dostarczyć ci rozrywki. Nauczają metod, wskazują coś, pokazują. Są drogowskazami ku nieznanemu, palcami wskazującymi księżyc. Zapamiętaj powiedzenie sufich: „Nie gryź mojego palca, patrz, co pokazuję".       Te opowieści mogą rozbawić, ale nie temu służą. Odzwierciedlają to, co poza. Mówią niewypowiadalne, próbują wyrazić niewyrażalne. Nie dotyczą zwykłego życia, przyziemności. Mówią o najgłębszym poszukiwaniu prawdy, centrum istnienia. Są świetne jako metody. Jeśli skupisz się i pomedytujesz nad tą historią, w twoim istnieniu coś się wydarzy. Opowiadanie jest na jednym planie, a objawienie na innym, równoległym. Jeśli nie poznasz smaku tego objawienia, przegapisz cały sens - to bardzo łatwo. Zrozumienie tego opowiadania wymaga wielkiej inteligencji, więc mobilizuj siły. Bądź zintegrowany przez tych kilka chwil. Słuchaj najbardziej totalnie jak zdołasz, zamień się w słuch. Bądź. Ta historia ma ogromną wartość.       W „O tym, co Alicja odkryła po drugiej stronie lustra" Lewisa Carrolla jest taki oto piękny fragment:       Gdy Alicja znalazła się w świecie, w który nie mogła uwierzyć, królowa powiedziała: „Śmiem twierdzić, że nie miałaś zbyt wiele praktyki. Ja czasem przed śniadaniem uwierzyłam w nie mniej niż w sześć niemożliwych rzeczy!".       To jest tajemnica tego opowiadania. Lewis Carroll mówi tu coś niezwykle wartościowego. Tajemnicą tego opowiadania jest sztuka wierzenia, zaufania i mówienia egzystencji „tak". Gdy wierzysz w niemożliwe, niemożliwe staje się możliwe. Jak to się dzieje?       Coś jest niemożliwe tylko dlatego, że nie masz odwagi wierzyć. Każda myśl może stać się rzeczywistością, cokolwiek dzieje się w świadomości, może stać się rzeczywiste na zewnątrz. Cokolwiek dzieje się na zewnątrz, najpierw musi zdarzyć się wewnątrz. Nasiono jest wchłaniane wewnątrz, a drzewo pojawia się na zewnątrz. Jeśli masz wierzące serce, nie ma rzeczy niemożliwych - nawet Bóg może istnieć. Mądrość piasków 2Spis treści Człowiek o niewytłumaczalnym życiu 7 Porzuć stawanie się, wystarczy samo bycie 39 Jesteś tu po to, żeby być sobą 69 Trzy pierścienie wysadzane klejnotami 95 Pozwól sercu dojść do głosu 125 Jezu, nie trafiłem! 153 Spragniony 179 Wszystko staje się łatwe 209 Jestem ogniem! 239

Najczęściej kupowany tarot na świecie. Klasyczne karty tarota (arkana wielkie i cztery kolory arkan małych) wzbogacone o kartę Mistrza symbolizującą wyjście poza wszelkie ograniczenia. Karty o wspaniałej kolorystyce i głębokiej symbolice (prace nad talią trwały ponad sześć lat). Do każdej karty opis i przypowieść Zen ilustrująca przesłanie karty. W podręczniku do kart podane przykładowe rozkłady ze znaczeniami kart w danych położeniach. Niepowtarzalne wzornictwo kart i powiązanie tradycyjnego tarota z rozwojem duchowym człowieka nadają Zen Tarotowi zupełnie nowy wymiar - karty mogą być używane przez każdego z nas, a teksty objaśniające ich znaczenie wprowadzą nawet początkujących w sztukę interpretacji tarota. W opracowaniu i produkcji kart, zarówno w wersji oryginalnej (angielskiej), jak i polskiej, uczestniczyły wyłącznie osoby praktykujące medytację i znające wewnętrzne przesłanie mistycznych treści zawartych w kartach - nadaje to kartom głębię niespotykaną w innych taliach tarota.

Podczas tysięcy godzin spotkań, rozmów ze swoimi uczniami Osho wielokrotnie opowiadał o autorach, artystach, Mistrzach, którzy wywarli wpływ na życie ludzi Wschodu i Zachodu. Na kartach tej książki zebrano opowieści o najważniejszych z nich: Lao Tzu, Buddzie, Krishnie, Dionizjuszu, Sokratesie, Kabirze, Mirze, Gurdżijewie, Nietzschem, Gibranie, Krishnamurtim. Ich biografie przedstawione są w sposób typowy dla OSHO - gawędziarski, wręcz malowniczy. Każda opowieść niesie inne przesłanie, stanowi odmienny przykład życia spędzonego na poszukiwaniu prawdy i dążeniu do oświecenia. Różne drogi, różne miejsca, a cel zawsze ten sam: poznać i pokochać siebie samego. Stać się miłością i dzięki temu zrealizować swoją misję na tej ziemi. Zadajmy więc sobie pytania: Jakie znaczenie mają ci ludzie dla naszych czasów oraz: Jakie ich nauki możemy wprowadzić do naszego życia? Jak mówi Osho: Historia nie odnotowuje buddów. To dlatego, kiedy słyszysz o Buddzie, Mahawirze czy Zaratustrze, wydają się oni być postaciami z mitologii, nie z historii. Wydaje się, że nigdy nie istnieli, albo że istnieli w ludzkich marzeniach, w poezji stworzonej przez kilku ludzi obdarzonych wyjątkową wyobraźnią, romantyków. Wydają się być spełnieniem marzeń. Są takimi ludźmi, jakimi ludzie pragną być... ale nie są rzeczywiści. A przecież żyli. Byli tak prawdziwi, że nie pozostawili po sobie żadnych śladów. „Osho mówi o Jezusie, Buddzie, Mahawirze, Lao Tzu, sufi i starych mistrzach zen z takimi detalami, opisując ich tak barwnie i świeżo, jakby żyli w naszych czasach, jakby nosili dżinsy”. „Die Zeit”

Komentarze do przypowieści sufickich Przypowieści od zarania historii są najlepszą pomocą w nauce. Są żywe i zajmujące. W bardzo prosty sposób przekazują najważniejsze nauki życia. W tej książce znajdziesz specjalny wybór komentarzy Osho do niezrównanych przypowieści ze świata sufizmu. Osho zachęca do poznawania świata sufich wspaniałą przypowieścią o strumieniu, który na swej drodze napotkał pustynię. W obliczu tej pustyni pojawiają się w strumieniu lęki – nie wie on, jak ma pokonać nieznaną mu przeszkodę. W tej chwili wahania strumień słyszy tajemniczy głos, który zachęca go do oddania się wiatrom, które przeniosą go na drugą stronę pustyni. Osho ukazuje, jakie znaczenie w świecie sufich ma ufność, mądrość serca i powierzenie się. Podkreśla, że sufizm nie objaśnia egzystencji, zamiast tego zaprasza do poznawania jej tajemnic. Dlatego przypowieści sufickie, które Osho komentuje, nie mają charakteru filozoficznego. Są gestem wskazującym świat istniejący poza filozofią. Zobacz Zestaw: Mądrość Piasków Cz. 1 i 2 OSHO. Razem taniej! Oszczędzasz 15% Fragment książki       Pewien strumień, płynący ze źródeł w dalekich górach, przepływał przez wszelkiego rodzaju tereny, aż wreszcie dotarł do piasków pustyni. Już miał przeprawić się przez nie, tak samo jak przez wszelkie inne przeszkody, gdy stwierdził, że wody jego znikają pochłaniane przez piasek. Strumień był przekonany, że przebycie pustyni jest jego przeznaczeniem, jednak nie widział na to sposobu.       - Wiatr pokonuje pustynię, więc i strumień może tego dokonać - w pewnej chwili dobiegł go szept z pustyni. Strumień widział, że gdy tylko rzucał się w piasek, znikał pochłonięty przez niego. Wiatr zaś unosił się w powietrzu i dzięki temu przeprawiał się przez pustynię.       - Nie pokonasz pustyni płynąc tak, jak zawsze płynąłeś. Znikniesz albo staniesz się bagniskiem. Musisz pozwolić wiatrowi, by przeniósł cię do celu twej wędrówki.       - Ale jak mam to uczynić?       - Pozwól, by wiatr cię wchłonął.       Strumień nie mógł zaakceptować tego sposobu. Nigdy jeszcze nie został przez nic wchłonięty. Nie chciał tracić swej indywidualności. A gdyby ją stracił... skąd miał wiedzieć, że ją w ogóle odzyska?       - Taka jest rola wiatru -szeptały piaski. - Wiatr unosi wodę i przenosi ją nad pustynią, a potem pozwala jej opaść. Woda opada deszczem i na powrót staje się rzeką.       - Skąd mam wiedzieć, że tak jest naprawdę?       - Tak jest. Jeśli nie wierzysz, staniesz się co najwyżej grzęzawiskiem. Nawet to zająć może wiele, wiele lat. Bycie grzęzawiskiem to nie to samo co bycie strumieniem.       - Czy nie mogę pozostać strumieniem takim, jakim jestem dzisiaj?       - W żadnym razie takim nie pozostaniesz - szeptały piaski. - Twoja istota zostanie uniesiona i z niej znów powstanie strumień. Nazywają cię dziś tak, jak cię nazywają, ponieważ nie wiesz, co jest twoją istotą.       Gdy strumień usłyszał te słowa, w jego myślach odezwały się dalekie echa. Przypomniał sobie, jak przez mgłę, pewien stan, w którym obejmowały go - a może tylko jakąś jego część - ramiona wiatru. Przypomniał też sobie, że było to prawdą, choć nie było takie oczywiste. I strumień wzniósł się w oparach w witające go ramiona wiatru, który delikatnie i z łatwością uniósł go i przeniósł przez pustynię, pozwalając opaść miękko, gdy tylko dotarli do szczytu góry, oddalonej o wiele, wiele mil. Ponieważ strumień miał wątpliwości, mógł lepiej sobie przypomnieć i zapamiętać szczegóły tego przeżycia.       - Tak, teraz poznałem moją prawdziwą tożsamość. Strumień uczył się. Piaski szeptały:       - My to wiemy dlatego, że widzimy to co dnia, i dlatego, że my - piaski - rozciągamy się na całej drodze, od rzeki aż po górę.       To dlatego powiadają, że bieg strumienia życia zapisany jest w piaskach pustyni. Mądrość piasków 1Spis treści Opowieść o piaskach 7 Zaufaj Allahowi 37 Podróż sama w sobie jest celem 63 Wbrew oczekiwaniom 87 Oaza istnieje w twojej uważności 115 Bądź totalny - wtedy jesteś 143 Idol obłąkanego króla 169 Drabina nie istnieje 197 Doświadczenie jest istotą 227 O autorze 249 Kurort Medytacyjny Osho International 250 Więcej informacji 251

Emocje towarzyszą nam na każdym etapie naszego życia. Czym jest złość, niezadowolenie, zazdrość? Skąd się biorą, jak nauczyć się je rozpoznawać? Osho uczy, jak radzić sobie z nimi w praktyczny i dojrzały sposób by nie ranić innych, jednocześnie nie krzywdząc siebie. Nie daje gotowych rozwiązań lecz narzędzia do pracy nad sobą. Nie udziela prostych odpowiedzi jak zapanować nad negatywnymi emocjami, daje jedynie wskazówki, jak poznając siebie, możemy wydostać się z pułapki uwarunkowań, jak zamiast tworzyć problemy, tłumić niezadowolenie i złość poszukiwać pozytywnych rozwiązań.

Faza Księżyca, pozycja zajmowana przez Księżyc w znaku Zodiaku posiada przemożny wpływ na ludzkie życie. Wybór właściwego momentu postępowania częstokroć decyduje o sukcesie albo porażce. Autorzy wychowali się w środowisku, w którym wiedza ta pozostała przez stulecia żywa i jako pierwsi zaprezentowali ją milionom ludzi. W książce znajdziecie rady oraz porady dotyczące m.in.: Lecznictwa holistycznego, Zdrowego odżywiania się, Skutecznych sposobów wykonywania prac w gospodarstwie domowym, Pracy w ogrodzie i na polu - bez użycia chemii i nawozów sztucznych

Wśród filozofów Wschodu i Zachodu Friedrich Nietzsche to postać wyjątkowa. Równie wspaniały jest też w innym wymiarze, którego nie zna wielu filozofów - Nietzsche to urodzony mistyk. Jego filozofia płynie nie tylko z umysłu, ale i z serca, pewne jej korzenie sięgają nawet istnienia. Jedynym jego nieszczęściem było to, że urodził się na Zachodzie, dlatego nie zetknął się z żadną szkołą tajemną. Kontemplował głęboko, ale nie wiedział o istnieniu medytacji. Jego myśli sięgają czasem głębin człowieka medytującego, czasem wznoszą się niemal do Gautamy Buddy, lecz wydaje się, że działo się to spontanicznie. Nie wiedział nic o oświeceniu, o ścieżce do istnienia, co wywołało w nim wielkie zamieszanie. Marzenia sięgały gwiazd, ale życie było zwyczajne, bez aury medytacji. Jego myśli nie przeniknęły do krwi, do kości, do samego szpiku. Są niezwykle piękne, jednak brakuje im życia. To martwe słowa: nie oddychają, nie słychać bicia serca... Nietzsche to jedyny filozof, któremu przynajmniej przychodziły na myśl wyżyny ludzkiej świadomości. Z pewnością ich nie doświadczył, lecz chciał znów stać się człowiekiem. U nikogo innego nie ma idei zejścia z wyżyn na targowisko, z gwiazd na Ziemię.Dlaczego warto przeczytać tę książkę? Nietzsche był szokiem dla współczesnych. Choć od tamtej epoki minęło sporo czasu, odwaga jego spojrzenia może i dziś zastanawiać. Filozof ma prawo powiedzieć wszystko, co tylko zechce - ale dopiero mistyk, taki jak Osho, potrafi wyjaśnić wglądy filozofa. Komentarze Osho wyjaśniają słowa słynnego traktatu ,,Tako rzecze Zaratustra"", a przez to dają im głębię i uzasadnienie. Tekst Nietzschego, który literaci chcą uznawać za poetyckie wyznanie, nabiera w objaśnieniach Osho nowego wymiaru i staje się przesłaniem duchowych treści, świętą księgą, ponadczasową, nie ograniczoną ani narodami, ani kulturami, ani doświadczeniem jednostki.

Zbiór technik medytacyjnych. Autor łączy tu techniki tradycyjne z najnowszymi odkryciami psychologii, dając współczesnemu człowiekowi możliwość ich skutecznego stosowania w zgodzie z trybem i tempem współczesnego życia.

Większość ludzi żyje nieświadomie, szukając zapomnienia w pracy, alkoholu lub seksie. Tylko nieliczni decudują się na rozpoczęcie podróży do wyższej świadomości. To właśnie do nich autor adresuje swoje wykłady zawarte w tej książce

Ezoteryka i codzienność, medytacja i miłość Cytat z książki: Musisz istnieć z innymi i z sobą. Każde jednostronne życie jest okaleczone. Ze swym uwarunkowanym umysłem musisz istnieć z innymi, ale musisz też istnieć z samym sobą w totalnej nieuwarunkowanej świadomości. Społeczeństwo tworzy zawężoną świadomość, jednak świadomość sama w sobie oznacza rozszerzenie, jest nieograniczona. Jedno i drugie to potrzeby, i obie one powinny być zaspokojone. Kto nie jest pogodzony z sobą, z nikim innym nie może być pogodzony. Kto nie kocha siebie, ukrywa siebie, nie może być pokochany przez nikogo innego. Ktoś taki oszukuje innych, a inni oszukują jego. W biznesie ważny jest efekt, w radości - to, co się dzieje. Jeśli każdą czynność zdołasz uczynić ważną, możesz cieszyć się i świętować wszystko, co się dzieje. Gdy cieszysz się, pękają zawężające ograniczenia. Nie są potrzebne, odpadają. Śnimy bez ustanku, 24 godziny na dobę. W nocy zamykamy się na świat zewnętrzny i śnimy wewnątrz. W dzień zmysły otwierają się na świat zewnętrzny, ale sen wewnątrz trwa nadal. Zamknij na chwilę oczy, a znajdziesz się we śnie, ten stan wewnętrzny stale trwa. Dlatego nie widzimy tego, co realne, nawet wtedy, gdy pozornie nie śpimy. Nakładamy nasze sny na rzeczywistość. Nigdy nie widzimy tego, co istnieje naprawdę - zawsze widzimy własne projekcje. Nie możesz wywołać boskości, ale możesz powstrzymać jej przyjście. Nie wprowadzisz słońca do domu, ale możesz zamknąć drzwi. Negatywnie umysł wiele może zrobić, pozytywnie nic. Wszystko pozytywne jest darem, błogosławieństwem, samo przychodzi. Dlaczego warto przeczytać tę książkę? Książka ta jest zbiorem odpowiedzi Osho na pytania stawiane przez różnych ludzi - i tych medytujących, i tych, którzy tylko na chwilę przybyli do jego ashramu. Jedne są głębokie i sięgają kwestii duchowych, inne są wyrazem zagubienia w codziennym życiu. Wyjaśnienia Osho dotyczą zarówno otwierania się siódmego czakramu, sahasrary, jak i sposobów poszerzania świadomości nie związanych z duchowością (Huxley i LSD). A kto duchową podróż traktuje naprawdę serio, znajdzie tu objaśnienie różnic między świadkiem i obserwatorem. Trzecią częścią książki są opisy medytacji Osho - strukturalnych, które najlepiej praktykuje się w grupie, i powszechnych, po które można sięgnąć w każdej chwili.

Jeśli chcesz dotrzeć do siebie, żadnej drogi nie ma. Nie ma przestrzeni ani odległości. Już jesteś sobą, droga nie istnieje. Dlatego zen nazywany jest ścieżką bez ścieżki, bramą bez bramy. Bramy nie ma, to właśnie jest ta brama. Ścieżka bez ścieżki - ścieżki nie ma, a zrozumienie tego to właśnie ścieżka. Zen polega na wrzuceniu cię w twoją rzeczywistość. Nie trzeba niczego odwlekać.Żyj, spaceruj, kochaj, śpij, jedz, weź kąpiel. Bądź totalny. Pozwól się dziać wszystkiemu. Po prostu bądź. I nie usiłuj rozumieć, ponieważ wysiłek podjęty w tym celu, wysiłek podjęty z zamiarem zrozumienia, stwarza problemy. Stajesz się podzielony. Nie twórz problemów, bądź.Ufność kieruje się ku życiu, ku energii poruszającej Całość. Zaufaj i płyń z nią. Jeśli wciągnie cię w wir, daj się wciągnąć. Jeśli cię wyrzuci, daj się wyrzucić. Płyniesz z nią, więc nie przejmuj się. Jeśli czyni cię smutnym, bądź smutny. Jeśli czyni cię szczęśliwym, bądź szczęśliwy. Płyniesz z nią, nie przeszkadzaj. Nagle zrozumiesz, że dotarłeś do punktu, od którego czeka cię wieczne szczęście. Będziesz szczęśliwy i w swoim smutku, bo to nie twoja sprawa. Całość nad tym panuje, a ty płyniesz razem z nią. Szczęście - dobrze, smutek - dobrze. Po prostu ""dobrze"". Wszystko jest ""dobrze"". Taki jest człowiek religijny, nie ma swojego zdania.Nie możesz trwać w bezruchu. To jedno z najgłębszych praw natury - nikt nie może być w bezruchu. Musisz iść w górę albo stoczyć się w dół, gdyż życie nie zna spoczynku, zna tylko ruch. Idziesz naprzód albo cofasz się, ale nie możesz być w jednym miejscu, nie idąc ani w dół ani do góry, to niemożliwe. Jeżeli nie idziesz w górę, już staczasz się w dół, nawet jeśli o tym nie wiesz.Trzeba więc najpierw gorąco pragnąć, dołożyć starań, podjąć każde wysiłki, wędrować, szukać i dociekać, robić wszystko, co można, a na koniec trzeba to wszystko porzucić. Nie możesz porzucić tego teraz, bo nie masz czego porzucać. Najpierw musisz czegoś dokonać, dopiero potem możesz to porzucić.

Księga Niczego komentarze do umysłu wiary Sosana Wchodzimy w piękny świat nie-umysłu mistrza zen. Sosan jest trzecim patriarchą zen. Nie wiadomo o nim zbyt wiele. Tak powinno być, bo historia zapisuje tylko przemoc, nie zapisuje ciszy, nie jest w stanie. Wszystkie zapisy dotyczą gwałtownych wydarzeń. Gdy ktoś staje się naprawdę cichy, znika z wszelkich zapisów, przestaje być częścią naszego szaleństwa. Jest więc tak, jak być powinno. Jego biografia nie ma znaczenia, bo gdy ktoś staje się oświecony, nie ma już biografii. Przestaje być formą, więc to, kiedy się urodził i kiedy umarł, to nieistotne fakty. Będziemy mówić o Sosanie i o jego słowach. Jeśli będziesz słuchać uważnie, poczujesz w sobie ciszę. Te słowa są jak atom, pełne energii. Zawsze gdy mówi ktoś, kto dostąpił, słowo jest zalążkiem na miliony lat, szuka odpowiedniego serca. Jeśli jesteś gotów stać się glebą, te słowa, niesamowicie potężne słowa Sosana, które wciąż są żywe, wejdą do twego serca, jeśli na to pozwolisz. Dzięki nim staniesz się zupełnie inny. Nie słuchaj ich umysłem. Ich znaczenie nie pochodzi z umysłu, umysł nie jest w stanie ich zrozumieć. Nie pochodzą z umysłu, umysł nie może ich pojąć. Pochodzą z nie-umysłu. Można je zrozumieć tylko w stanie nie-umysłu. Dlatego, gdy słuchasz, nie interpretuj. Nie słuchaj słów, ale przerw między nimi, nie słuchaj tego, co on mówi, ale co ma na myśli, znaczenia. Niech to znaczenie unosi się wokół ciebie jak aromat.

Dhammapada składa się z 423 wersów podzielonych na 26 rozdziałów i zawiera zbiór moralnych mów Buddy, które do dziś cieszą się niesłabnącym powodzeniem. Wielokrotnie także były wydawane w zachodnim kręgu kulturowym. * * * Słowa Buddy są wielkim skarbem dla ludzkości od wielu wieków. Słowa Osho są dla nas skarbem od wielu dekad. Komentarze Osho do nauk Buddy są skarbem wyjątkowym, ponieważ rzadko bywa tak, że nauki jednego oświeconego mistrza po latach może odświeżyć inny oświecony mistrz, nadając im formę bardziej zrozumiałą dla ludzi żyjących obecnie. W czasach, w których na naszych oczach cały świat wywraca się do góry nogami, wszyscy poszukujemy czegoś, na czym moglibyśmy się oprzeć, a nie ma pewniejszego fundamentu od ponadczasowych nauk Buddy tym razem dodatkowo wzbogaconych komentarzami Osho.

Tarot Przemiany składa się z sześćdziesięciu kart, z których wszystkie są sobie równorzędne. Nie ma tu podziału na arkana, co odzwierciedla ciągłość świadomości człowieka, bez opiniowania i bez nawykowego wyróżniania zdarzeń jako ważniejsze lub mniej istotne, bardziej duchowe lub bardziej światowe, ziemskie. Karty są ilustracją dla przypowieści z różnych tradycji duchowych i religijnych świata.

Znajdziesz tu doświadczenie człowieka oświeconego, buddy XX wieku, odpowiadającego na pytania ludzi takich jak ty i ja, ludzi czujących (jak i ty, inaczej nie czytałbyś tej książki), że w życiu jest coś więcej niż to, co widzą oczy. Osho o tym wszystkim opowiada: od boga i wiary po egzystencję i świadomość, od frustracji i cierpienia po miłość i współczucie, od życia przed narodzinami po życie po śmierci, od hipnozy i narkotyków po jogę i medytację, od cudów Jezusa po materializacje Sai Baby, od intelektu i inteligencji po znaczenie relacji mistrz – uczeń. Wszystko tu jest: świeże, podane z pierwszego źródła. Osho szczegółowo przedstawia też to, co zapewne stanowi jego najbardziej rewolucyjną technikę medytacji, „metodę odrzutowców” – medytację dynamiczną. George Gurdjieff mawiał do swoich uczniów, aby czytali jego książki trzy razy, że potrzeba przynajmniej trzech czytań, by jego słowa wniknęły. Słowa Osho z pewnością można czytać tyle samo razy – i więcej – i za każdym razem czytelnik będzie odkrywał nowy sens, nowe znaczenie, docierając do poszczególnych warstw ukrytych w wykładach Osho. W swoim wykładzie o żerowaniu na cudach, Osho stwierdza: „Nie interesują mnie cudy, ponieważ to wszystko jest bzdurą. Całe nasze życie jest absurdalne, więc nawet jeżeli stworzysz w nim coś, nie ma to znaczenia. Jedyny cud, jaki mnie interesuje, to popychanie cię w ruchu coraz dalej. Nawet jeden przebłysk tego, co jest poza będzie cudem.” Jeżeli czytając słowa Osho odczujesz pragnienie wejścia w swój wewnętrzny świat, eksplorowania tego co jest „poza”, będzie to oznaczać, że usłyszałeś zaproszenie, przyjąłeś wielkie wyzwanie Osho. Masz przed sobą kolejny tom z serii niezwykłych wglądów w naturę życia, relacji międzyludzkich, funkcjonowania umysłu, rozkwitania uczuć i tworzenia dobrych podstaw życia społecznego. Nie skończ na czytaniu – wprowadzając w życie te słowa, możesz doznawać większej radości i mieć poczucie większego spełnienia. Fragment Książki Wprowadzenie „Wielkie wyzwanie" Osho nie jest jedynie wyzwaniem, jest również zaproszeniem. W książce tej znajdziesz doświadczenie człowieka oświeconego, buddy dwudziestego stulecia, odpowiadającego na pytania ludzi takich, jak ty i ja, ludzi czujących (tak jak ty - inaczej nie czytałbyś tej książki), że w życiu istnieje coś więcej niż tylko to, co widzą oczy. Osho o tym wszystkim opowiada - od Boga i wiary po egzystencję i świadomość, od frustracji i cierpienia po miłość i współczucie, od życia przed narodzinami do życia po śmierci, od hipnozy i narkotyków po jogę i medytację, od cudów Jezusa po materializacje Sai Baby, od intelektu i inteligencji do znaczenia relacji mistrz - uczeń. Wszystko tu jest: świeże, podane z pierwszego źródła. Ponadto Osho szczegółowo przedstawia to, co zapewne stanowi jego najbardziej rewolucyjną technikę medytacji, „metodę odrzutowców" - medytację dynamiczną. George Gurdżijew mawiał do swoich uczniów, aby czytali jego książki trzy razy, że potrzeba przynajmniej trzech czytań, by jego słowa wniknęły. Słowa Osho z pewnością można czytać trzykrotnie - i więcej - i za każdym razem czytelnik będzie odkrywał nowy sens, nowe znaczenie, docierając do poszczególnych warstw ukrytych w wykładach Osho. W wykładzie o żerowaniu na cudach Osho stwierdza: „Nie interesują mnie cuda, ponieważ to wszystko jest bzdurą. Całe to życie, które przeżywamy, jest absurdalne, więc nawet jeżeli coś w nim stworzysz, nie ma to znaczenia. Jedyny cud, jaki mnie interesuje, to popychanie cię w ruchu coraz dalej. Nawet jeden przebłysk tego poza będzie cudem". Jeżeli - czytając tę książkę - odczujesz narastające pragnienie zagłębienia się w swoim wewnętrznym świecie, eksplorowania tego, co jest poza, będzie to oznaczać, że usłyszałeś zaproszenie, przyjąłeś wielkie wyzwanie Osho. Swami Kriszna Prem Wielkie wyzwanie Spis Treści: Wprowadzenie 1. Podróż samotnego do samotnego 2. Medytacja dynamiczna 3. Joga - zdarzenie spontaniczne 4. LSD: skrót do fałszywego samadhi 5. Decydująca równowaga 6. Religia: ostatni luksus 7. Tajemnice związku mistrz - uczeń 8. Bóg jest egzystencją 9. Nieznane życie Jezusa 10. Coś z niczego 11. Techniki zamknięcia się na wpływy niższe i otwarcia na wpływy wyższe 12. Poszukiwania indywidualne Załącznik. Między śmiercią a odrodzeniem Osho

To nie jest zwykła miłosna pieśń, bardziej zaproszenie do otwarcia naszych serc i usłyszenia czegoś poza słowami, poza sercem. . . cisza poza wszelkim zrozumieniem - do której wszyscy należymy. Właśnie tak łączy przemówienia Osho na temat historii sufizmu i sufizmu. Osho, ze swoim charakterystycznym dowcipem, przenikliwością i brakiem szacunku, zdziera warstwy naszej świadomości i przedstawia nas samym sobie.

Współczesne życie straciło dawny urok Nieznanego. Nie zdumiewa nas już błysk pioruna, a patrząc na Księżyc w pełni nie odczuwamy dziwnej tęsknoty i szacunku. Zamiast tego w naszych umysłach pojawiają się definicje, nazwy i wyjaśnienia procesów fizycznych. Oprócz tego. że zapomnieliśmy niezwykłej sztuki zdumiewania się tym. co jest nam najbliższe, straciliśmy też umiejętność korzystania z tajemnych mocy takich zjawisk Natury, w których przecież żyjemy. Wiedza i technika zastąpiły nam duchowe poszukiwania. W tej książce Osho stara się odkryć przed nami mechanizmy działania lub wykorzystania niektórych aspektów życia ludzkiego. Omawia ezoteryczne powody, dla których budowano świątynie, wspominając przy okazji o zjawiskach towarzyszących religijności w dawnych czasach: pielgrzymkach, wykorzystaniu różnych akcesoriów, czczeniu świętych miejsc, wielbieniu idoli i rytuałach oddawania czci. W niezwykle wnikliwym wykładzie ukazuje zasady otwierania trzeciego oka i orientalne sposoby wspierania tego procesu. Porusza również tematykę astrologii, jako kształtującą los człowieka od dawnych czasów aż po dzień dzisiejszy. Uzasadniając istotę astrologii, podaje też wiele ciekawostek ze współczesnej astronomii i fizyki Układu Słonecznego. Błyskotliwość wypowiedzi i łatwość formułowania myśli przez Osho sięgają w tej książce zenitu. Tematy wykładów tu zawartych należą do najbardziej intrygujących nas, współczesnych poszukiwaczy duchowych prawd. Tym lepiej więc, że możemy skonfrontować nasze zachodnie widzenie tych zjawisk z oświeconym wglądem wschodniego mistrza duchowego, który - jako jeden z nielicznych - potrafi łączyć mistyczne widzenie świata z pragmatyzmem codziennego życia.Ukryte tajemnice Spis treści Wprowadzenie 7 1. Tajemne znaczenie świątyń 9 2. Posągi, pielgrzymki i święte miejsca 43 3. Trzecie oko 83 4. Idole, posągi i rytuały oddawania czci 113 5. Astrologia 149 6. Układ Słoneczny i zjawiska na Ziemi 183 Był czas, kiedy świątynie, miejsca pielgrzymek, noszenie znaków na czole, czczenie bożków, posługiwanie się różańcem, zaklęcia i czary, święte teksty, rytuały, astrologia, wiara w dobry i zły omen - wszystko to miało jakiś sens. Obecnie przestało to mieć większe znaczenie. Czy mógłbyś nam to wytłumaczyć? Chcielibyśmy także wiedzieć, czy były to jedynie zewnętrzne przejawy duchowej dyscypliny -działania mające na celu pobudzenie pamięci, których znaczenie uległo z czasem zapomnieniu, czy może miało to jakąś głębszą wartość? I czy nadejdą czasy, gdy znów zostanie to wykorzystane?