Oazy w latach 80. i 90. były jednym z największych ruchów w Polsce. Gromadziły setki tysięcy ludzi w różnym wieku. Były udziałem głównie dzieci i młodzieży. Piosenki oazowe z czasem weszły do muzyki liturgicznej mimo, że nie wszystkie są liturgicznym śpiewem kościoła. Bez względu na wyrażane opinie o nich, ten tom zawiera opracowanie religijnych piosenek młodzieżowych, zwanych powszechnie oazowymi; piosenek i pieśni, które mocno zaistniały w świadomości muzycznej Polaków. Piosenki oazowe stały się już nie indywidualną formą modlitwy Autorów, lecz muzycznym, publicznym wyznaniem wiary całych grup społecznych i środowisk. Dzięki Ruchowi Światło - Życie, intensywnie rozwijającego się w latach 80. Kościół urósł wówczas w siłę a wiara tych młodych pogłębiała się. Prawdopodobnie to ona jest dziś siłą kościoła wobec postępującej laicyzacji. Niniejszy tom jest nie tylko efektem braku na rynku muzycznym takich opracowań; nie bez znaczenia była tu korespondencja wielu, proszących o nie. Mam pełną świadomość, że w niniejszych propozycjach przełamuję pewne zasady utrwalone w harmonii klasycznej, niemniej autorskie opracowania otrzymują dzięki temu indywidualny koloryt, współtworzący wyjątkowy nastrój tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadałyby im zupełnie inny brzmieniowy kształt. Dziękuje za życzliwe przyjęcie opracowań Kolęd i pastorałek oraz pieśni maryjnych. Te wydania upewniły mnie o potrzebie i sensie opracowywania i harmonizacji kolejnych. Od Autora
Obchodzone rozmaite święta ku czci Matki Bożej, to jedne z najstarszych świąt w kulturze polskiej. Nasza Ojczyzna może poszczycić się wyjątkowym dorobkiem i bogactwem muzycznym w kontekście świąt maryjnych, nie tylko ze względu na istniejące tu jedne z najstarszych sanktuariów w świecie, znajdujących się w naszej Ojczyźnie i tak licznie porozrzucane po całej Polsce, ale także wielowiekową tradycję kultu i czci Matki Bożej, głęboko zakorzenioną w kulturze polskiej. Impulsem do harmonizacji pieśni maryjnych były dla mnie, w dużej mierze, kierowane na moim kanale www.youtube.com/@PiotrowskiPawel prośby o przesłanie nut do pieśni tam wykonanych a także duże zainteresowanie poprzednim tomem Kolędy na fortepian wydanym w 2022 roku. Postanowiłem więc podzielić się z Państwem tymi opracowaniami, przygotowując 35 najpopularniejszych, w moim przekonaniu pieśni maryjnych. Mam pełną świadomość, że w niniejszych propozycjach przełamuję pewne zasady utrwalone w harmonii klasycznej, niemniej autorskie opracowania otrzymują dzięki temu indywidualny koloryt, współtworzący wyjątkowy nastrój tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadałyby im zupełnie inny brzmieniowy kształt. Od Autora
Obchodzone rozmaite święta ku czci Matki Bożej, to jedne z najstarszych świąt w kulturze polskiej. Nasza Ojczyzna może poszczycić się wyjątkowym dorobkiem i bogactwem muzycznym w kontekście świąt maryjnych, nie tylko ze względu na jedne z najstarszych sanktuariów w świecie, znajdujących się w naszej Ojczyźnie i tak licznie porozrzucane po całej Polsce, ale także wielowiekową tradycję kultu i czci Matki Bożej, głęboko zakorzenioną w kulturze polskiej. Impulsem do harmonizacji pieśni maryjnych były dla mnie, w dużej mierze, kierowane na moim kanale www.youtube.com/@PiotrowskiPawel prośby o przesłanie nut do pieśni tam wykonanych a także duże zainteresowanie poprzednim tomem Kolędy – harmonizacje organowe wydanym w 2022 roku. Postanowiłem więc podzielić się z Państwem tymi opracowaniami, przygotowując 35 najpopularniejszych, w moim przekonaniu pieśni maryjnych. Mam pełną świadomość, że w niniejszych propozycjach „przełamuję” pewne zasady utrwalone w harmonii klasycznej, niemniej autorskie opracowania otrzymują dzięki temu indywidualny koloryt, współtworzący wyjątkowy nastrój tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadałyby im zupełnie inny brzmieniowy kształt. Organy to instrument oferujący ocean dźwięków i doznań brzmieniowych, które – jestem przekonany – w moich harmonizacjach pieśni maryjnych przykują uwagę i wyzwolą estetyczne i emocjonalne przeżycia. Od Autora
Czas Świąt Bożego Narodzenia jest jednym z najpiękniejszych okresów, nie tylko tych liturgicznych, uroczyście obchodzonych w Kościele katolickim, lecz także w społeczności, która z religijnością niewiele ma wspólnego. Ściśle związana ze świętami praktyka wykonywania kolęd ma swój początek w wielowiekowej tradycji pielęgnowania w domach języka polskiego, którego używanie w przestrzeni publicznej było, w czasach zaborów, zakazane. Święta i komponowanie na tę okazję kolęd sprzyjały nie tylko praktyce ojczystego języka, ale także twórczości Polska jest krajem, który ma prawdopodobnie największy i najbogatszy repertuar kolędowy (ponad 5 tysięcy kolęd i pastorałek).W ostatnich dziesięcioleciach powstało wiele znakomitych opracowań kolędowych; nie dość wspomnieć obecne w bibliotekach i w zbiorach kościelnych opracowania na chóry lub na głos z organami, np. Śpiewnik kościelny katolicki (cz. I), wydany w Krakowie w 1903 roku, zawierający kolędy z prostą harmonizacją, Tomasza Flaszy albo Wincentego Rychlinga; Chorał opolski (cz. 1), wydany w Opolu w 1983 roku ze spokojnymi i umiarkowanymi harmonizacjami Feliksa Rączkowskiego czy Józefa Siwego. Spośród bardziej znanych współczesnych pozycji należy wymienić Śpiewnik wawelski, wydany nakładem Wydawnictwa św. Stanisława w Krakowie.
Czas Świąt Bożego Narodzenia jest jednym z najpiękniejszych okresów, nie tylko tych liturgicznych, uroczyście obchodzonych w kościele katolickim lecz także w społeczności, która z religijnością niewiele ma wspólnego. Wynika to nie tylko z wielowiekowej tradycji, gdy w czasach zaborów nie można było publicznie posługiwać się językiem polskim. Pielęgnowano go więc w domach, a święta i komponowanie kolęd pozwalały nie tylko nie zapomnieć języka ojczystego ale sprzyjało także twórczości, wszak Polska jest krajem, który ma chyba największy i najbogatszy repertuar kolędowy (ponad 5 tysięcy kolęd i pastorałek).W ostatnich dziesięcioleciach powstało wiele znakomitych opracowań kolędowych; nie dość wspomnieć, obecne w bibliotekach i w bibliotekach starych zabytkowych kościołów opracowania na chóry lub na głos z organami (także z fortepianem), np. Śpiewnik kościelny katolicki (cz. I), wydany w Krakowie w 1903 roku, zawierający kolędy z prostą harmonizacją, Tomasza Flaszy albo Wincentego Rychlinga. Chorał opolski (cz. 1), wydany w Opolu w 1983 roku ze spokojnymi i umiarkowanymi harmonizacjami Feliksa Rączkowskiego czy Józefa Siwego. Z bardziej znanych, współczesnych wydań jest Śpiewnik wawelski, wydany nakładem Wydawnictwa św. Stanisława w Krakowie.Impulsem do harmonizacji kolęd były dla mnie w dużej mierze komentarze na moim kanale www.YouTube.com/@PiotrowskiPawel z prośbą o przesłanie nut do różnych pieśni i piosenek tam wykonanych, w tym także kolęd. Postanowiłem więc podzielić się z Państwem tymi opracowaniami, opracowując 35 najpopularniejszych, w moim przekonaniu, kolęd i pastorałek.Mam pełną świadomość, że w niniejszych opracowaniach "przełamuję" pewne zasady teorii muzyki, ale te autorskie opracowania mają dzięki temu indywidualny koloryt, który jest jednym z elementów nastroju tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadadzą im zupełnie inny kształt, bo w kolorystyce nie tyle chodzi o to „co grasz”, ale jak „to coś gra”. Jestem przekonany, że te harmonizacje kolęd i pastorałek przykują uwagę i pozwolą wciągnąć w estetyczne i emocjonalne przeżycia.
Czas Świąt Bożego Narodzenia jest jednym z najpiękniejszych okresów, nie tylko tych liturgicznych, uroczyście obchodzonych w kościele katolickim lecz także w społeczności, która z religijnością niewiele ma wspólnego. Wynika to nie tylko z wielowiekowej tradycji, gdy w czasach zaborów nie można było publicznie posługiwać się językiem polskim. Pielęgnowano go więc w domach, a święta i komponowanie kolęd pozwalały nie tylko nie zapomnieć języka ojczystego ale sprzyjało także twórczości, wszak Polska jest krajem, który ma chyba największy i najbogatszy repertuar kolędowy (ponad 5 tysięcy kolęd i pastorałek).W ostatnich dziesięcioleciach powstało wiele znakomitych opracowań kolędowych; nie dość wspomnieć, obecne w bibliotekach i w bibliotekach starych zabytkowych kościołów opracowania na chóry lub na głos z organami, np. Śpiewnik kościelny katolicki (cz. I), wydany w Krakowie w 1903 roku, zawierający kolędy z prostą harmonizacją, Tomasza Flaszy albo Wincentego Rychlinga. Chorał opolski (cz. 1), wydany w Opolu w 1983 roku ze spokojnymi i umiarkowanymi harmonizacjami Feliksa Rączkowskiego czy Józefa Siwego. Z bardziej znanych, współczesnych wydań jest Śpiewnik wawelski, wydany nakładem Wydawnictwa św. Stanisława w Krakowie.Impulsem do harmonizacji kolęd były dla mnie w dużej mierze komentarze na moim kanale www.YouTube.com/@PiotrowskiPawel z prośbą o przesłanie nut do różnych pieśni tam wykonanych, w tym także kolęd. Postanowiłem więc podzielić się z Państwem tymi opracowaniami, opracowując 35 najpopularniejszych, w moim przekonaniu, kolęd i pastorałek.Mam pełną świadomość, że w niniejszych harmonizacjach "przełamuję" pewne zasady teorii muzyki, ale te autorskie opracowania mają dzięki temu indywidualny koloryt, który jest jednym z elementów nastroju tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadadzą im zupełnie inny kształt, bo w kolorystyce nie tyle chodzi o to „co grasz”, ale jak „to coś gra”. Organy to instrument, który oferuje ocean dźwięków i doznań kolorystycznych, które – jestem przekonany – w moich harmonizacjach kolęd i pastorałek przykują uwagę i pozwolą wciągnąć w estetyczne i emocjonalne przeżycia.Od AutoraNie ma chyba w literaturze muzycznej drugiego takiego zbioru pieśni kościelnych czy piosenek świeckich, które zostałyby opracowane na tak wiele sposobów. Inspirują one zarówno kompozytorów zawodowych, jak też pasjonatów muzyki, którzy odnajdują w nich impuls twórczy do własnej muzycznej wypowiedzi. Cieszą ucho słuchaczy, zachęcają do wspólnego śpiewania i z całą ekspresją wpisują się w wymowę i nastrój pięknego czasu Bożego Narodzenia, niejednokrotnie nawet je współtworząc. W jaki sposób polskie kolędy odczuwa i wyraża pan dr Paweł Piotrowski, człowiek wielu aktywności i horyzontów, humanista i niestrudzony animator muzyki, zwłaszcza wśród najmłodszych, dowiadujemy się z niniejszego, bardzo osobistego w swojej szczerej intencji zbioru zatytułowanego Kolędy. Harmonizacje organowe.prof. dr hab. Marek StefańskiHarmonizacje Pawła Piotrowskiego są bardziej współczesne niż dotychczasowe. Kolędy w jego aranżacji są bezpośrednio przeznaczone dla głosu z organami, ale jego harmonizacje sprawiają, że w łatwy i szybki sposób można je rozpisać także na czterogłosowy chór mieszany.ks. prof. St. Ziemiański SJ
Książka Pawła Piotrowskiego jest niezwykle cennym opracowaniem naukowym z pogranicza pedagogiki ogólnej (metapedagogiki) i filozofii wychowania. Można je również uznać za opracowanie dotyczące podstaw nauk pedagogicznych i - w ogólności - nauk o wychowaniu. Bo istotnie tych podstaw dotyczy, podobnie jak w nie mniejszym stopniu dotyczy ono podstaw samego wychowania, dla ścisłości dodajmy - ontologicznych podstaw.Z recenzji dr.hab.J.Dębowskiego, prof UWM
Przyjaźń nie polega na "przytakiwaniu" koleżance w jej złym postępowaniu, by kontakty między nimi się nie popsuły. Przyjaźń nie polega na celebrowaniu bólu, jaki spotyka koleżankę i wpisywaniu się w jej zachowanie i postępowanie na miarę jej oczekiwań i we wspólnym narzekaniu na rzeczywistość. W końcu przyjaźń nie polega na uspokajaniu sumienia poprzez pozorne "akty miłości" wobec wszystkich dokoła, by zagłuszyć głos sumienia, który jest wewnętrznym głosem człowieka, mówiącym mu serdecznie, że tak czynić nie należy.
Przyjaźń to odpowiedzialność. Prawdziwa przyjaźń jest wielkością człowieka, która potrafi przeciwstawić się złu i nazwać je po imieniu. Przyjaźń jest szczera, niezakłamana, stoi na straży Dobra i Prawdy, broni wartości, gdy te są zagrożone i płaczu dziecka, gdy dzieje mu się krzywda. Prawdziwa przyjaźń nie broni interesów przyjaciela, ale stoi po stronie Prawdy, napomina, przywołuje, nie krzywdzi.
Wiele rodzin się rozpadło i wiele dzieci i mężów płakało przez "przyjaźnie" żon. Wiele osób zranionych, bo zaufało przyjaciółkom, które nimi nie były...
Trudno dziś Proszę Państwa o szczerą i otwartą, niezakłamaną przyjaźń, dlatego tym bardziej warto sięgnąć po tę książeczkę, by zobaczyć naszą "nieprzyjaźń" względem przyjaciela, by stanąć w prawdzie i zrozumieć, że to, co nazywamy przyjaźnią - przyjaźnią czasem nie jest; by zobaczyć, ile w nas pychy; by spojrzeć na nasze przyjaźni przez pryzmat życia i konsekwencji naszych zachowań dawnych i niedawnych i zobaczyć, jak bardzo to, co nazywamy przyjaźnią jest pseudoprzyjaźnią; jak bardzo ona rani i krzywdzi. Może wtedy coś więcej zrozumiemy z życia, choć bez spojrzenia na przyjaźń przez pryzmat chrystusowego kazania na Górze, schowania wlasnej pychy i posłuchania wewnętrznego głosu mówiącego "to czyń, bo dobre, ale tamtego unikaj, bo złe" będzie ciężko.
Droga Krzyżowa autorstwa Pawła Piotrowskiego ze wstępem Kard. Stanisława Dziwisza, zilustrowana obrazami, namalowanymi przez Józefa Mehoffera z Bazyliki Ojców Franciszkanów w Krakowie.
Niniejszy zbiór rozważań Drogi Krzyżowej, oparty na Ewangelii, jest kolejnym aktem refleksji i modlitwy nad Misterium Męki i Śmierci, Misterium Krzyża i Odkupienia człowieka. Każdy z nas przeżywa swoją własną drogę krzyżową. Żyjemy w jej perspektywie. Krzyż wpisany jest w życie człowieka, w jego szczęście i ból, nadzieję i rozpacz, wiarę i niewiarę, zwątpienie, egoizm, ale i miłość. Życie człowieka, to kolejne stacje drogi krzyżowej, to ciągłe upadki i podnoszenia się, gdyż perspektywa Ewangelii otwiera przed nami horyzonty chrześcijańskiej nadziei na zbawienie, na „bycie” z Chrystusem. Cieszę się, ze powstają rozważania, że piszą je ludzie młodzi, żyjący w świecie, ze swoimi radościami i smutkami, problemami i zmartwieniami, może zmęczeni pracą, może pełni radości z kolejnych odniesionych sukcesów. Ufam, że wspomniane rozważania przyczynią się do pogłębienia duchowości męki i śmierci naszego Zbawiciela.
Stanisław Kardynał Dziwisz Metropolita Krakowski
Droga Krzyżowa autorstwa Pawła Piotrowskiego ze wstępem Kard. Stanisława Dziwisza, zilustrowana obrazami, namalowanymi przez Józefa Mehoffera z Bazyliki Ojców Franciszkanów w Krakowie.
Niniejszy zbiór rozważań Drogi Krzyżowej, oparty na Ewangelii, jest kolejnym aktem refleksji i modlitwy nad Misterium Męki i Śmierci, Misterium Krzyża i Odkupienia człowieka. Każdy z nas przeżywa swoją własną drogę krzyżową. Żyjemy w jej perspektywie. Krzyż wpisany jest w życie człowieka, w jego szczęście i ból, nadzieję i rozpacz, wiarę i niewiarę, zwątpienie, egoizm, ale i miłość. Życie człowieka, to kolejne stacje drogi krzyżowej, to ciągłe upadki i podnoszenia się, gdyż perspektywa Ewangelii otwiera przed nami horyzonty chrześcijańskiej nadziei na zbawienie, na ?bycie? z Chrystusem. Cieszę się, ze powstają rozważania, że piszą je ludzie młodzi, żyjący w świecie, ze swoimi radościami i smutkami, problemami i zmartwieniami, może zmęczeni pracą, może pełni radości z kolejnych odniesionych sukcesów. Ufam, że wspomniane rozważania przyczynią się do pogłębienia duchowości męki i śmierci naszego Zbawiciela.
Rozważania Pawła Piotrowskiego, zilustrowane "drogą krzyżową" w niezwykłej interpretacji Jakuba Kosiniaka, krakowskiego aktora Teatru Starego. Na okładce XII stacja pędzla wybitnego artysty i współczesnego malarza, prof. Stanisława Rodzińskiego, Rektora ASP w Krakowie. Cała Droga krzyżowa znajduje się w Seminarium Zakonnym Księży Michalitów w Krakowie.
Rozważania oparte są na Biblii i mocno "umocowane" w życiu, z jego radościami i smutkami, wątpliwościami, problemami, miłością i egoizmem i ze wszystkim, co przynosi życie i wiara. I z tym, czego nie przynosi też.
Miłość jest myślą przewodnią rozważań, nicią, która jakby widzialnie lub niewidzialnie przewija się przez całą tę drogę krzyżową.
Lektor: Jakub Kosiniak
To droga krzyżowa dla wątpiących w istnienie Boga i życie wieczne, Jego zbawczą miłość i to w dodatku Miłość bez granic. Bo skąd tyle zła i cierpienia, wojen i nienawiści, skoro Bóg JEST i w dodatku jest Miłością.To droga krzyżowa dla niewierzących i tych, których Kościół denerwuje i wkurza a także tych, którzy wadzą się z Bogiem, bo życie nie jest na miarę ich oczekiwań, bo życie z Bogiem czy bez Niego nie ma kompletnie znaczenia i jest jednakie. W końcu to droga krzyżowa dla ludzi obrażonych na Kościół, bo ksiądz potraktował przy spowiedzi bez miłosierdzia, a w kancelarii okazał się służbistą...
1 płyta CDUtwory:1. Płaczże dzisiaj duszo wszelka;2. Pobudka (Gorzkie żale);3. Modlitwa;4. Hymn (Przypatrz się duszo);5. Lament duszy nad cierpiącym Jezusem (Jezu, od pospólstwa niewinnie);6. Rozmowa duszy z Matką Bolesną (Ach, widzę Syna Mojego);7. Któryś za nas cierpiał rany8. Rozważanie pasyjne o nadziei chrześcijańskiej;9. O głowo uwieńczona;10. Jezusa Judasz przedał;11. Już Cię żegnam najmilszy.Rozważanie pasyjne: bp Jan SzkodońŚpiew Gorzkich Żalów: Paweł PiotrowskiPieśni Pasyjne: Wiesław PopiołekOrgany: Paweł Piotrowski
W książce, upiększonej ciekawymi ilustracjami, najmłodsi czytelnicy w prezentowanych opowiadaniach i legendach dowiedzą się o dzieciństwie królewny Jadwigi, zabawach, nauce, przyjaźni z przyrzeczonym na męża Wilhelmem Habsburgiem. O beztroskim życiu i nadziejach na szczęśliwe życie z ukochanym Wilhelmem, które legły w gruzach, gdy podjęto decyzję o ślubie z pogańskim władcą Litwy, Jagiełłą... Po polsku wypowiadała się poprawnie, tylko obcy akcent zdradzał, że nie wychowała się w Polsce. Poznawała ten kraj chętnie, a sama podróż z Węgier była do tego wielką sposobnością. W Czorsztynie w zamku rozmawiała z rycerzami, dostojnikami. W Sączu powitali ją panowie polscy i młody Spytko z Melsztyna,którego Jadwiga już znała. W Lipnicy Małej rozmawiała z mnichami, ponieważ nocleg wypadł w klasztornej wiejskiej plebanii.
Radosne głoszenie Ewangelii – to misja życia zmarłego w 2011 roku Biskupa Albina Małysiaka – długoletniego biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej. Niniejsza płyta jest zbiorem anegdot i ciekawych sytuacji z życia tego absolutnie nietuzinkowego duchownego w interpretacji Jerzego Treli do muzyki Pawła Piotrowskiego. Przedstawia Jego zaskakujące reakcje na sytuacje życiowe, oryginale pomysły i humorystyczne gafy. Biskup Małysiak burzy stereotyp hierarchy katolickiego i daje dowód, że nawet sprawując tak dostojną posługę można mieć dystans do samego siebie.
Bywały czasy, kiedy świętych ogłaszano w kilka lat po ich śmierci i w ten sposób stawali się oni świadkami działalności Boga już w swoim pokoleniu. Oddalenie dat beatyfikacji lub kanonizacji od dat śmierci oddala świętych od życia. Beatyfikacja stu ośmiu Męczenników Polskich, zamordowanych za wiarę przez Niemców w czasie II Wojny Światowej, nastąpiła wprawdzie ponad pół wieku po ich śmierci, jednak żyje jeszcze wielu ludzi, którzy ich znali. Wśród tych beatyfikowanych jest, niestety tylko, nieliczna grupa ludzi świeckich, a w niej Stanisław Starowieyski. O nim właśnie, o moim Stryju - męczenniku jest ta płyta, która trafiła do rąk Państwa.
ks. prof. Marek Starowieyski
Z końcem XX wieku pojawiło się pojęcie "singla", na oznaczenie człowieka żyjącego w pojedynkę, ale nie samotnego. Z czasem słowo to zaczęło nabierać szczególnego znaczenia. "Singiel" było stosowane zamiennie z pojęciem "osoba samotna", jako że żyjąc w perspektywie naznaczonej życiem w pojedynkę, życie singla wcale nie oznaczało życia w samotności czy osamotnionego, rodzącego pustkę i beznadziejność. Życie singla wyznaczone jest bowiem przez scenariusz, jakie to życie mu napisało; czasem przez własne przeżycia i doświadczenia, a czasem własny świadomy wybór u podstaw którego leżą znacznie poważniejsze, nawet duchowe pobudki.
Bez względu na słownikowe ujęcie singla czy powszechne rozumienie i interpretacje, płyta (audiobook) jest niezwykła. Jest piękną duchową refleksją krakowskiego biskupa nad życiem singla, w interpretacji Jerzego Treli.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
