Lecznicza głodówka

Książka ta jest jedną z najciekawszych prac poświęconych głodówce podejmowanej w celach leczniczych. Znajdziemy w niej prawdziwe informacje , jakich nie ma w innej pracy na temat głodówki. Ponadto autor omawia wpływ głodówki na pierwotne przyczyny wielu chorób. Z książki dowiemy się o oddziaływaniu głodówki na świadomość człowieka, o tym, jak wybrać odpowiedni dla siebie rodzaj i czas trwania głodówki. Jest to solidnie opracowany podręcznik, w którym głodówkę rozpatruje się jako naukę o człowieku i jego możliwościach.

FRAGMENT KSIĄŻKI:

Każdy człowiek ma negatywny stosunek do samego słowa „głodówka". Tym bardziej, że dopiero co skończyła się wojna, ludzie nie dojadali przez wiele lat, a tu znowu głód? Na podstawie badań procesów, jakie dokonują się w organizmie w czasie głodówki i po jej zakończeniu, wyjaśnione zostało, że organizm w okresie dozowanej głodówki żyje dzięki włączeniu swoistych mechanizmów, zużywając swoją tkankę rezerwową. W rzeczywistości nie ma głodu, jest tylko inny jakościowo sposób odżywiania. W związku z tymi dwoma sprawami - negatywnym stosunkiem ludzi do słowa „głód" i jakościowo innym sposobem odżywiania - oraz tym, że podczas wychodzenia z głodówki stosuje się szczególny rodzaj diety, Nikołajew postanowił nazwać swoją metodę leczenia chorób psychicznych „terapią dietą odciążającą" (RDT). Od 1952 roku w Rosji metodą RDT zaczęto leczyć cierpiących na choroby somatyczne: dychawicę sercową, oskrzelową, zapalenie płuc, zakrzepowe zapalenie żył, zapalenie korzonków, miażdżycę itd. Ogólnie biorąc, dzięki wysiłkom J. Nikołajewa metoda dozowanej głodówki leczniczej przyjęła się i utrwaliła. Wielu jego uczniów nadal rozwija z powodzeniem ten kierunek leczenia naturalnego. Nikołajew ma już ponad 90 lat i kontynuuje praktykowanie głodówki. Suren Awakowicz Arakelan, podążając własną drogą badania głodówki, szeroko stosując ją w hodowli w celu odmładzania zwierząt, nazwał to zjawisko „głodówką korzystną fizjologicznie". Dlaczego akurat „korzystną fizjologicznie"? Na podstawie badań naukowych i praktycznych wiadomo, że w celu zaktywizowania szeregu mechanizmów biologicznych odpowiedzialnych za odnowę organizmu niezbędne jest całkowite wstrzymanie się na określony czas od przyjmowania wszelkiego rodzaju pokarmów. Ten „określony czas" powinien być wystarczająco długi, aby w pełni zadziałały mechanizmy odnawiające. Jeżeli ten czas jest zbyt krótki, to mechanizmy nie zostaną uruchomione i żaden efekt odmładzający nie będzie miał miejsca. Jeżeli zaś czas*ten będzie zbyt długi, to nastąpią nieodwracalne zmiany patologiczne, które mogą doprowadzić do śmierci. Dlatego głodówkę stosuje się dokładnie tyle czasu, ile jest niezbędne w celu zadziałania fizjologicznych mechanizmów odnowienia i odmłodzenia. Stąd właśnie określenie „głodówka korzystna fizjologicznie". Podsumowując, można powiedzieć tak: termin „post" oznacza świadome zaprzestanie odżywiania w celu doskonalenia zalet duchowych i ciała fizycznego; terminem „głód" posługują się osoby, które w bardzo niewielkim stopniu pojmują istotę tego zjawiska; termin „terapia dietą odciążającą" używany jest w wąskich kręgach medycznych jako nazwa metody naturalnego leczenia wielu chorób psychicznych i somatycznych za pomocą głodówki i następującego po niej prawidłowego odżywiania; termin „głodówka korzystna fizjologicznie" oznacza głodówkę trwającą optymalny czas, wystarczający do tego, by nastąpiły procesy odmładzające w organizmie zwierząt i człowieka.