Wśród wielu nurtów filozofii buddyjskiej szkoła tylko-świadomości (yogâcara-vijnana-vada) wyróżnia się stawianiem kontrowersyjnych filozoficznie tez o najwyższym stopniu wysublimowania – jej główny postulat głosi, że wszelakie istnienie jest jedynie treścią świadomości. W każdym z wielu krajów, w których się pojawiła, przez jakiś czas odgrywała dominującą rolę w panteonie prądów myślowych – a w Japonii, gdzie dotarła na końcu swojej drogi, zadomowiła się na dobre i funkcjonuje aż do dziś. Zapiski o hossow dwóch częściach są jednym z tekstów japońskiej gałęzi szkoły tylko-świadomości, napisanym w XIII wieku naszej ery, gdy ów nurt wraz z całą Japonią przechodził czas głębokiej przemiany, spowodowanej przetasowaniami politycznymi, społecznymi i religijnymi. Publikowane po raz pierwszy w tłumaczeniu Zapiski stanowią wprowadzenie do doktryny szkoły ich autora, mnicha Ryohena. W niniejszej pracy zostały opatrzone wstępem ułatwiającym zrozumienie zarówno zawiłego systemu filozoficznego, jak i historii tradycji tylko-świadomości. „Dla polskojęzycznego czytelnika książka ta stanowi doskonałe wprowadzenie do zagadnień związanych z buddyzmem w wydaniu dalekowschodnim, z buddyjską tradycją idealizmu i jej ważnym nurtem jogaczarów, którego doktryna, głosząca, że istnieją wyłącznie treści świadomości, prężnie rozwijała się w Japonii, gdzie nabrała nowego wymiaru”. Z recenzji prof. dra hab. Piotra Balcerowicza Piotr Pieścik jest magistrem japonistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i doktorantem w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie prowadzi badania nad buddyjską filozofią tylko-świadomości, a w szczególności jej japońską odmianą, hosso. Interesuje się buddyzmem, filozofią (z naciskiem na filozofię umysłu i świadomości) i kulturą Japonii
Zebrane w tym tomie teksty stanowią swoistą tybetańską poezję filozoficzną (trzy z nich po raz pierwszy przełożono na europejski język). Od wieków były używane przez praktykujących, którzy medytowali na długich odosobnieniach. Stanowiły dla nich wsparcie i pomoc w trudnych chwilach bardzo zaawansowanych, wieloletnich praktyk medytacyjnych, wymagających nie tylko hartu ducha, ale i hartu ciała, albowiem wykonywane były w skrajnych warunkach himalajskich jaskiń i ośrodków odosobnieniowych. Ukazują zarówno rozterki przyszłych mistrzów buddyjskich towarzyszące walce o rozpoznanie natury umysłu, jak i sposoby ich przezwyciężania poprzez pogłębioną refleksję nad sobą i nad znaczeniem buddyjskiej praktyki. Ich autorów zalicza się do największych mistrzów buddyjskich Tybetu: V Szamar Könczog Jänlag (1525–1583), Karma Czagme (1613–1678), XIII Karmapa Düdül Dordźe (1700–1797), Dźamgön Kongtrül Lodrö Thaje (1813–1899) i XVI Karmapa Rangdźung Rigpi Dordźe (1924–1981). Ich teksty pozwalają zajrzeć do jaskini tybetańskiego jogina, a może nawet do jego umysłu…
Pieśni mniszek (Thergth) to antologia poezji przypisywana starszym mniszkom buddyjskim (ther), które żyły w czasach historycznego Buddy. Ze względu na autorstwo kobiet jest to dzieło unikatowe w obrębie oficjalnego kanonu najstarszych zachowanych tekstów religijnych buddyzmu. W swoich pieśniach mniszki opisują drogę, jaką przeszły, aby na wzór Buddy osiągnąć wyzwolenie z kręgu ciągłego rodzenia się i umierania. Choć pieśni koncentrują się na aspekcie wyzwolenia, wiele utworów zawiera elementy biograficzne, daje więc pewien wgląd w życie kobiet wywodzących się z różnych środowisk w Indiach sprzed dwóch i pół tysiąca lat. Pieśni mniszek mogą stanowić świadectwo tego, w jaki sposób we wczesnej tradycji buddyjskiej postrzegano kwestię doświadczenia religijnego kobiet, ich potencjał duchowy i możliwości rozwoju."Zapoznawszy się z treścią Pieśni mniszek, dysponujemy spektrum wiedzy o kobiecej religijności, w tym - co warte podkreślenia - związanych z nią możliwościach emancypacyjnych. Starsze mniszki osiągają to, co jest do osiągnięcia w religijnej praktyce buddyjskiej, czyli nirwanę, i towarzyszące temu okoliczności żywo relacjonują. Z tego powodu tekst stanowi materiał użyteczny, a niekiedy wręcz niezastąpiony, nie tylko w studiach nad buddyzmem czy badaniach w zakresie religioznawstwa porównawczego, psychologii, socjologii i historii religii oraz kulturoznawstwa, lecz także gender studies".Z recenzji dra hab. Krzysztofa Kosiora, prof. UMCS
Siastra rozróżniająca świadomość uwarunkowaną i świadomość pierwotną jest jednym z najsłynniejszych dzieł kultury buddyjskiej Tybetu. Napisana w roku 1335 przez III Karmapę Rangdźunga Dordźe wielkiego filozofa i mistrza medytacji jest zapisem jego głębokiego zrozumienia i urzeczywistnienia nauk Uttaratantry stanowiących ukoronowanie mahajany i podstawę wadżrajany. Przedstawia esencję buddyzmu jako systemu transformacji świadomości uwarunkowanej będącej udziałem nieoświeconych istot w świadomość pierwotną buddów. Samsara bowiem definiowana jest jako to, co postrzegane przez świadomość uwarunkowaną, zaś nirwana jest tym, co postrzegane przez świadomość pierwotną. Co za tym idzie, droga od samsary do nirwany jest zasadniczo drogą przekształcenia świadomości, rozpoczynającą się w codziennym, potocznym doświadczeniu świata.Tłumaczona tu siastra stała się punktem odniesienia dla całej późniejszej filozofii buddyjskiej w Tybecie i była szeroko komentowana. Z trzech zachowanych do niej komentarzy zawartych w tym tomie dwa tłumaczone są tu po raz pierwszy na język zachodni.
Książka jest pierwszą na rynku polskim próbą uporządkowania wiedzy dotyczącej wyobrażeń japońskich istot demonicznych okresu klasycznego. Ten najwcześniejszy okres stanowi punkt wyjścia zarówno do rozważań nad demonami z epoki, jak i skrótowego omówienia sposobu, w jaki kultura wieków późniejszych przekształcała wyobrażenia pierwotne.
"Sam tytuł publikacji mógłby sugerować, że Autorka skupiła się jedynie na opisie kulturowych uwarunkowań i realizacji wyobrażeń związanych z przedstawianiem i odnoszeniem się do demonocznego świata istot nadnaturalnych w wybranych okresach kultury Japonii. Nawet realizacja takiego tylko celu byłaby ambitnym przedsięwzięciem, wymagającym zarówno erudycji, jak i dysponowania rozbudowanym warsztatem badawczym. Książka (...) jest jednak czymś więcej – to nowatorska próba uporządkowania, klasyfikacji i funkcjonowania w kulturze Japonii całego kompleksu wierzeń, przeświadczeń i artystycznej realizacji tytułowego „świata demonów”.
Z recenzji prof. Beaty Szymańskiej
Dogen Kigen (1200-1253) to jeden z najwybitniejszych myślicieli japońskich, nauczyciel buddyzmu zen, założyciel japońskiej szkoły zen soto. Jego najbardziej znane dzieło - Oko i Skarbiec Prawdziwego Prawa - jest zbiorem kazań omawiających rozmaite aspekty buddyjskiej doktryny i praktyki. Stanowi ono niewyczerpane źródło inspiracji dla filozofów i wyznawców buddyzmu.
Dziewięć lat po ukazaniu się pierwszego tomu przekładu Oka i Skarbca Prawdziwego Prawa przedstawiamy Czytelnikom tom drugi, obejmujący zwoje od 17 do 40. Tym samym praca nad tłumaczeniem tego opus magnum japońskiego filozofa osiągnęła półmetek. Prawdziwym dziedzictwem, jakie pozostawił Dogen, są liczne pisma zawierające bogactwo jego myśli i doświadczenia. Oko i Skarbiec Prawdziwego Prawa jest - ze względu na zakres podejmowanych w nim zagadnień - najważniejszym z nich. Doświadczenie stało zawsze w centrum zainteresowań Dogena, praktyka zaś była zawsze punktem wyjścia i prowadziła go do podejmowania zagadnień filozoficznych. Żaden inny japoński myśliciel czy nauczyciel buddyjski nie jest tak chętnie studiowany przez współczesnych filozofów. Żaden nie jest tak chętnie porównywany z wielkimi współczesnymi filozofami Zachodu.
„Tworzymy ład z «ja» i czynimy z tego cały świat. Każdą istotę i każdą rzecz w ty m całym świecie należy postrzegać jako czas i czas. Każda z rzeczy nie jest dla siebie wzajem przeszkodą, tak jak czas i czas nie są sobie przeciwne. Dlatego istnieje wzbudzenie umysłu [pragnącego przebudzenia] w tym samym czasie i wzbudzenie czasu takiego samego umysłu. Z praktyką i osiągnięciem Drogi jest tak samo. Tworzymy ład z «ja» i «ja» patrzy nań. Zasada, że ja sam jestem czasem, jest właśnie taka".
Zwój «Byt-i-czas
Znakomita praca na temat taoizmu, pióra jednej z najwybitniejszych specjalistek z tej dziedziny. Stanowi przystępne, przejrzyście uporządkowane wprowadzenie do tradycji taoistycznej".
Philip Clart, University of Missouri
.Zwięźle i ciekawie napisana praca przybliżająca początkującemu badaczowi złożony świat taoizrnu - jego filozofii i praktyki - od czasów starożytnych aż do dziś".
Alan Chan, National University ot Singapore
Livia Kohn analizuje podstawowe kierunki i szkoły taoizmu oraz ukazuje korzenie tej tradycji w dziełach starożytnych filozofów, takich jak Laozi f Zhuangzi, a także w najdawniejszych praktykach samodoskonalenia l kosmologii chińskiej. Autorka bada również rolę taoizmu we współczesnych Chinach oraz omawia jego zachodnie adaptacje.
Każdy rozdział zawiera zarys najważniejszych wydarzeń historycznych danego okresu, przybliża czołowe postacie, święte pisma i praktyki taoistycz-ne oraz przedstawia zagadnienia związane z obrzędowością, doktryną, medytacjami, mitologią i poezją.
Livia Kohn jest emerytowanym profesorem Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Bostońskiego.
Taoizm Wprowadzenie
Spis treści:
Wykaz ilustracji Chronologia dynastii Chin Wymowa nazw chińskich Podziękowania Mapa Chin
Wprowadzenie: podwaliny taoizmu
Kult przodków i mantyka w okresie panowania dynastii Shang
Yijing
Szkoły filozoficzne
Konfucjanizm
CZĘŚĆ I. Fundamenty
1. Tao, którego nie sposób nazwać Tekst Daodejing
Tao
Tworzenie i zamieranie
Mędrzec
Interpretacje Daodejing
Pan Lao
Zastosowania obrzędowe
2. Spokój ducha w doskonałym szczęściu Zhuangzi
Świat Zhuang Zhou
Życie idealne
Adaptacje poetyckie
Związki z zenem
3. Od zdrowia do nieśmiertelności Układ energetyczny ciała Pielęgnowanie qi Ćwiczenia zdrowotne
Adepci sztuk magicznych i nieśmiertelni
4. Kosmos, bóstwa i rządy Yin i yang
Pięć faz przemiany
Chiński kalendarz
Bóstwa, demony i boscy władcy
Ideał Najwyższego Pokoju
CZĘŚĆ II. Rozwój
5. Główne szkoły chińskiego średniowiecza Niebiańscy Mistrzowie
Najwyższa Czystość Magiczny Klejnot Te ok racja Trzy Groty Religia panująca
6. Etyka i wspólnota Niebiańskie powinowactwo Struktury mi len ary styczne Koła adeptów samodoskonalenia Organizacje świeckie
Sztuka tao i styczna Życie monastyczne
7. Powstanie świata i panteon Powstanie świata
Zaklęcia, diagramy i talizmany
Nieba i piekła
Bóstwa, przodkowie i nieśmiertelni
8. Praktyki religijne Techniki przedłużania życia Oddychanie i seks Medytacja Wizualizacja Przekształcanie ciała Sprawowanie rytów
Część III. Epoka nowożytna
9. Taoizm w epoce nowożytnej Nowe teksty i bóstwa Mistrzowie obrzędów Szkoła Urzeczywistnienia Prawdy Polilyka dworu wobec taoizmu Rozbudowa panteonu
10. Podążając ku tao Praktyki transowe Alchemia wewnętrzna Uzdrawianie i sztuki walki Spekulacja filozoficzna
Powieści pisane językiem potocznym
11. Taoizm we współczesnych Chinach Przemiany w czasach najnowszych Struktura i administracja
Życie taoistyczne Czynności obrzędowe Związki z qigong
12. Adaptacje zachodnie Działalność w Azji Wschodniej Interpretacje zachodnie Świątynie i wspólnoty religijne Praktyki zdrowotne
CZĘŚĆ IV. Garść refleksji
13. Istota taoizmu i studia nad nim
Najważniejsze cechy taoizmu
Ewolucja studiów taoistycznych
Kierunki najnowsze
Inicjatywy i zasoby
Aneks I. Chronologia dziejów taoizmu
Aneks 2. Kanon taoistyczny Glosariusz
Indeks
Historia Japonii to obszerny i nowoczesny podręcznik akademicki cechujący się atrakcyjnością merytorycznego wykładu i przystępnością języka. Autor przedstawia dzieje Japonii od czasów najdawniejszych aż do dziś. Czytelnik znajdzie tu pełne i wszechstronne informacje zarówno z zakresu historii politycznej i gospodarczej, jak i historii kultury. W kolejnych rozdziałach Conrad Totman porusza m.in. zagadnienia dotyczące kształtowania się stosunków polityczno-społecznych, zmian w sferze produkcji i dystrybucji dóbr, rozwoju kultury wysokiej i kultury wojowników, skutków procesu jednoczenia państwa japońskiego w okresie wojen domowych oraz problemów wynikających z izolacji Japonii. Autor podejmuje też kwestie związane z wchodzeniem nowoczesnego państwa japońskiego na arenę międzynarodową, demokratyzacją, rozwojem gospodarczym i rodzącymi się w jego wyniku problemami społecznymi oraz kulturą współczesną.Conrad Totman ? emerytowany profesor Uniwersytetu Yale, wybitny specjalista w dziedzinie historii Japonii, autor wielu prac ważnych dla japonistów i historyków, m.in. Tokugawa Ieyasu: Shogun (1983), Tokugawa Japan (1992), Early Modern Japan (1995).
Jedno z najważniejszych opracowań poświęconych zen w XX wieku, książka ta jest cennym źródłem dla osób, które chcą zrozumieć idee zen w kontekście japońskiego życia i japońskiej sztuki. Prostym, często poetyckim językiem Daisetz Suzuki opisuje, czym jest zen, w jaki sposób zen rozwijał się i w jaki sposób nacisk, jaki zen kładzie na skrajną prostotę i skromność, pomógł ukształtować estetykę przenikającą kulturę japońską. Suzuki bada zadziwiającą rolę, jaką zen odgrywał w filozofii samurajów, i subtelnie odmalowuje powiązania między zen a sztuką władania mieczem, haiku, ceremonią herbaty i japońskim umiłowaniem natury. Pełen refleksji dyskurs Suzukiego wzbogacają anegdoty, wiersze i ilustracje, ukazujące jedwabne parawany, kaligrafię i przykłady architektury.
"Wydaje się, że przewracając kartki tej zachwycającej książki można pochwycić wskazówki co do tego, jak i dlaczego pewne aspekty ?ducha zen? stają się odczuwalne w Ameryce w dzisiejszych czasach? Jest coś niewypowiedzianie kojącego w dawnych japońskich ideałach wabi i sabi, jakie opisuje Daisetz T. Suzuki."
The New York Times
Daisetz T. Suzuki, czołowy japoński znawca tematyki buddyzmu zen i autor ponad stu książek na ten temat, zmarł w Tokio w 1966 roku, w wieku 95 lat. Przyjaźnił się z wybitnymi myślicielami, na których wywarł też wpływ: C.G. Jungiem, Erichem Frommem, Martinem Heideggerem, Karlem Jaspersem, Arnoldem Toynbee, Gabrielem Marcelem, Herbertem Readem i Thomasem Mertonem.
To arcydzieło, zamykające tak wiele na tak niewielu stronach. Doskonale ukazuje najważniejsze aspekty liczących dwa tysiące lat sztuki, kultury i religii (np. ceremonię herbacianą) jednego z najbardziej kulturalnych narodów świata. Nie pomija żadnej znaczącej osobistości, żadnej sekty religijnej, rodzaju i stylu w sztuce, formy literackiej, teatralnej czy obcego wpływu, który ma jakiekolwiek znaczenie. Równocześnie autor skupił się na wyznaczonym celu, nie ulegając pokusie pisania sprawach niemających bezpośredniego wpływu na kulturę. Co więcej, Paul Varley pisze doskonałą, przejrzystą prozą i unika rozbudowanych przypisów. (...) Jest to doskonałe jednotomowe wprowadzenie do japońskiej kultury.
Booklist
Kultura japońska Varleya nadal jest najlepszą dostępną na rynku książką z tej dziedziny. (...) Jest warta polecenia każdemu, kto interesuje się Japonią.
Chanoyu Quarterly
Od niemal trzydziestu lat Kultura japońska funkcjonuje w świadomości czytelników jako trafne i dobrze napisane wprowadzenie do japońskiej historii i kultury. Podstawą tej edycji jest czwarte jej wydanie; tekst został dokładnie przejrzany i uzupełniony, tak że znajdą w nim Państwo dodatkowe informacje na wiele różnych tematów, między innymi systemu wartościach samurajów, buddyzmu zen, ceremonii picia herbaty, konfucjanizmu w epoce Tokugawa, zemsty czterdziestu siedmiu roninów, uczonych z Mito działających na początku XIX wieku, współczesnej kultury masowej i komiksów.
Paul Varley studiował na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, tam też uzyskał tytuł doktora, po czym przez wiele lat prowadził wykłady z zakresu języków i kultur Wschodniej Azji. Jest autorem między innymi następujących publikacji: The Onin War. Imperial Restoration in Medieval Japan; The Samurai. A Chronicle of Gods and Sovereigns; Tea in Japan (wraz z Kumakuro Isao) oraz Warriors of Japan. As Portrayed in the War Tales. Jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Columbia oraz profesorem historii kultury japońskiej na Uniwersytecie Hawajskim.
Nieokreśloność to punkt wspólny, w którym spotykają się zgodnie wszystkie nurty myśli chińskiej: konfucjanizm, taoizm, buddyzm. Nie traktuje się w nich nieokreśloności w sposób abstrakcyjny, jak przedmiotu badań teoretycznych, ale też nie uważa się, że jest ona czymś niepoznawalnym, dostępnym jedynie mistyce. Także to ją właśnie ukazuje - poprzez surowość ujęcia i zarazem jego bogactwo - sztuka chińska: malarstwo, muzyka, poezja.
Buddyzm filozofią o ponaddwuipółtysiącletniej historii. W swojej książce Rupert Gethin bada wspólne wątki łączące różnorodne tradycje buddyjskiej myśli i praktyki: opowieść o Buddzie, religijną tradycję piśmienniczą jego nauk, cztery „szlachetne prawdy”, życie klasztorne i świeckie, karmę i odrodzenie, etykę, medytację i filozofię.
Buddyjska droga medytacji, współczucia i niezadawania bólu istotom rozumnym to niezwykle przyciągająca filozofia. Niniejsza publikacja jest najlepszym dostępnym wprowadzeniem do tego tematu.
Andrew Linzey, Mansfield College, Oxford
Główna wartość książki Ruperta Gethina polega na tym, że z powodzeniem przedstawia on podstawowe zasady doktryny i praktyki buddyjskiej, umiejętnie prowadząc tok wykładu w taki sposób, aby uwzględnić główne nurty (szkoły) buddyzmu.
Prof. dr hab. Marek Mejor
Setki kilometrów od miejsca narodzin Buddy pielgrzymi podążający do świątyni prastarego Buddy w Swajambhunatha w Nepalu obracają niezliczone młynki modlitewne, zbliżając się do wielkiej stupy. W sali klasztoru stojącego pośród pól ryżowych Korei grupa mnichów siedzi pogrążona w cichej medytacji, a w miejscowości Aukana na Sri Lance kobieta w bieli ostrożnie umieszcza otwarty pąk lotosu u stóp wielkiego posągu stojącego Buddy i wznosi złączone dłonie do czoła
Fragment
Dzięki swej niezachwianej wierności i postawie samopoświęcenia samurajowie stali się legendą i przedmiotem kultu. Chociaż ich kunszt bojów i biegłość w sztukach walki są tematem licznych studiów, samurajski system wierzeń dla większości osób pozostaje zagadką.
Ta oryginalna praca zgłębia duchowość samurajów - od ich zaangażowania w najważniejsze religie Japonii, shinto i buddyzm, po związki z konfucjanizmem, chrześcijaństwem i religią ludową. Jako znawca kultury samurajów Stephen Turnbull podejmuje ważkie tematy, takie jak zen i sztuki walki, nowożytny militaryzm, kult miecza, tradycja krwawej pomsty, zwyczajowe samobójstwa, harakiri i etos pilotów kamikadze. Przygląda się również fascynującej historii kakure kirishitan (?ukrytych chrześcijan"), a także bada rosnącą popularność samurajów zarówno w Japonii jak i na Zachodzie.
Obowiązkowa lektura na studiach japonistycznych, historycznych, religioznawczych i kulturoznawczych.
Autorka w jasny, uporządkowany (chronologicznie i tematycznie) sposób przedstawiła początki filozofii chińskiej, główne nurty myśli i podstawowe pojęcia oraz sylwetki starożytnych myślicieli i ich argumentację. Dodatkowym walorem jest obszerne przedstawienie szkół buddyzmu chińskiego ? bodaj po raz pierwszy w takim szerokim wymiarze ? które mają swoją historyczną kontynuację we współczesnych Chinach i Japonii oraz nadal odgrywają ważną rolę w życiu milionów wyznawców buddyzmu.
Z recenzji prof. dr. hab. Marka Mejora
Wartość dokonania JeeLoo Liu podnosi fakt, że jest ona filozofem, a nie tylko sinologiem. Jej dobra orientacja w dziedzinie filozofii zachodniej uprawnia ją do wnikliwych analiz porównawczych i sprawia, że prowadzony przez nią wykład klasycznej myśli chińskiej nieodmiennie zachowuje wysoki poziom, a zarazem jest przyswajalny dla krytycznego i wymagającego czytelnika.
Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Kosiora
JeeLoo Liu jest profesorem filozofii na California State University w Fullerton. Studia w zakresie klasycznej filozofii chińskiej odbyła na Tajwanie w National Taiwan University, a następnie studiowała filozofię na University of Rochester, gdzie uzyskała doktorat.
Książka ukazuje konfucjanizm jako wielowymiarową, starożytną tradycję atrakcyjną dla człowieka współczesnego. W rezultacie czytelnik zyskuje bogatszy i bardziej zrozumiały obraz tego, jak konfucjanizm funkcjonował w przeszłości oraz jakie znaczenie ma obecnie.
Xinzhong Yao przedstawia stan badań konfucjańskich zarówno na Zachodzie, jak i Wschodzie, nie tylko skupiając się na typowych dla tej tradycji doktrynach, szkołach, rytuałach, świętych miejscach i terminologii, lecz także akcentując współczesne adaptacje, przemiany i nowo powstające nurty myślowe.
Przepaść między zachodnią a wschodnią percepcją konfucjanizmu prowadzi do rozbieżności w sposobach prezentowania konfucjanizmu przez rozmaitych uczonych. Książka ta, napisana przez chińskiego uczonego zamieszkałego na Zachodzie, wykorzystuje zarówno naukę tradycyjną, jak i współczesną oraz zestawia liczne wątki konfucjanizmu, posługując się stylem przystępnym dla studentów i wykładowców, a także czytelników zainteresowanych jedną z najważniejszych tradycji religijnych świata.
XINZHONG YAO jest starszym wykładowcą na Wydziale Teologii i Religioznawstwa Uniwersytetu Walijskiego w Lampeter. Uzyskał doktorat na Chińskim Uniwersytecie Ludowym w Pekinie oraz na Uniwersytecie Walijskim w Lampeter. Jest autorem wielu publikacji z zakresu filozofii i religioznawstwa oraz pięciu monografii (m.in. Confucianism and Christianity, 1996 oraz Daode Huodong Lun, 1990), czterech przekładów (z chińskiego na angielski), jak również około piętnastu prac naukowych. Jest członkiem Royal Society of Arts
Nie sposób zrozumieć Chin ani Chińczyków, jeśli się nigdy nie czytało Księgi dao i de i nie zna się legendy o Starym Mistrzu, który ją napisał, gdy porzucił świat cywilizowany, by zamieszkać w górach. W życiu publicznym mieszkańcy Kraju Środka wciąż prowadzą dialog z Konfucjuszem, lecz prywatnie kochają Starego Mistrza. To od niego uczą się tego, jak być naprawdę sobą tu i teraz, w środku świata, takiego, jakim on faktycznie jest, z jego wieczną bieganiną i zaaferowaniem, z jego małymi i wielkimi celami, które należy osiągać wciąż i wciąż od nowa. Pośrodku świata polityki i kultury odnajdują, dzięki tej księdze drogę do natury, do wielkiej ciszy i spokoju, które trwają ponad szczytami gór. l to przesłanie ma walor uniwersalny - nie trzeba się urodzić w Azji, żeby z niego skorzystać, a przy okazji może także lepiej zrozumieć jedną z najstarszych cywilizacji dalekowschodnich? Książka adresowana jest również do tych, którzy interesują się myślą i praktyką buddyzmu. Tym wszystkim, których zdumiewa, jak bardzo chiński chan i japoński zen różnią się od swego indyjskiego pierwowzoru, komentarze neotaoistycznego filozofa Wang Bi mogą pomóc w ujrzeniu narodzin tej formy duchowości we właściwym kontekście.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
