Autor monografii naukowo zajmuje się tematyką ekoteologii, rozumianej jako refleksji nad zmieniającym się światem w świetle Słowa Bożego. Ponadto, do badanych przez niego obszarów należą antropologia filozoficzna i teologiczna, a także historia teologii współczesnej.
Otto von Kotzebue (1788-1846) to rosyjski oficer marynarki, ale przede wszystkim podróżnik i odkrywca. Swoją pierwszą wyprawę dookoła świata odbył w latach 1803-1806 na statku ?Nadieżda? pod dowództwem I. Kruzenszterna. Kolejnymi dwoma dowodził już sam. Dzienniki z tych wypraw ? na brygu ?Rurik? w latach 1815-1818 oraz na okręci ?Priedprijatie? w latach 1923-1926 ? są fascynującą lekturą dla żeglarzy, oceanografów, polarników i wszystkich zainteresowanych odkryciami geograficznymi.
Kotzebue był człowiekiem o szerokich zainteresowaniach. Jego barwne i ciekawe opisy zawierają wiele cennych informacji nawigacyjnych, geograficznych i etnograficznych. Szczególnie wartościowe wydają się relacje dotyczące życia mieszkańców rosyjskiej wtedy Alaski, Kalifornii czy Wysp Marshalla. Odkrył wiele wysp i atoli. Rosjanie próbowali też zawładnąć Hawajami. Opisy ludzi na wyspach Pacyfiku są egzemplifikacją modnej koncepcji filozoficznej ?życia zgodnie z naturą? i ciekawym porównaniem rozwoju społeczeństw izolowanych i europejskich na początku XIX w. Opowieść Kotzebue o buncie na statku ?Bounty? i uciekinierach, którzy założyli kolonię na wyspie Pitcairn, jest mało znaną i niezwykle barwną historią słyszaną od jej uczestników. Bogaty język przypomina teksty gdańszczanina J.A. Forstera, uczestnika wyprawy J. Cooka, na którego Kotzebue często się powołuje. Kotzebue nie znalazł przejścia północno-zachodniego z Cieśniny Beringa na Atlantyk, co było głównym celem jego polarnej arktycznej wyprawy, dokonał jednak wielu ważnych odkryć.
Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk, Stacją Naukową PAN w Moskwie, Stacją Antarktyczną PAN im. Henryka Arctowskiego, Morskim Instytutem Rybackim oraz firmą NAVIGA-Makowski.
Opracowania podejmujące tematykę edukacji plastycznej należą do rzadkości na rynku wydawniczym, dlatego propozycję recenzji książki autorstwa Pani dr hab. Janiny Florczykiewicz przyjąłem z ogromnym zaciekawieniem.Jej problematyka dotyka rozważań nad czynnikami mającymi wpływ na konstytuowanie się konepcji edukacji plastycznej w Polsce po drugiej wojnie światowej, skoncentrowano się na ukazaniu roli działań artystycznych realizowanych w sytuacjach edukacyjnych.Z recenzji prof. dr hab. Eugeniusza Józefowskiego
Monografia stanowi obszerne kompendium wiedzy o środowisku lwowskich muzykologów z prof. Chybińskim jako postacią centralną, w okresie od powołania Katedry Muzykologii na Uniwersytecie Lwowskim do ostatecznego wyjazdu profesora ze Lwowa w okresie II wojny światowej. Dzieje lwowskiej muzykologii zostały zaprezentowane w szerokim kontekście kulturowo-historycznym, z uwzględnieniem wydarzeń, które miały miejsce w innych placówkach muzykologicznych, działających w tym czasie w Polsce i w Europie, oraz społeczno-politycznej sytuacji kraju, zwłaszcza Galicji. Tak rozległe i wnikliwe potraktowanie tematu wyróżnia tę monografię spośród innych prac, dotyczących środowiska muzykologicznego w przedwojennym Lwowie.Z recenzji prof. dr hab. Bożeny MuszkalskiejAutor nie tylko przeprowadził rekonstrukcję badanych procesów związanych z powstaniem i rozwojem polskiej muzykologii, ale starał się określić czynniki, które miały bezpośredni lub pośredni wpływ na omawiane zjawiska i procesy. Zaprezentował mniej znane sylwetki związane z życiem muzycznym Lwowa oraz wzbogacił wiedzę o osobach znanych.Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Meissnera
Publikacja zawiera zbiór artykułów i esejów dotyczących definicji i roli kultury oraz znaczenia i postrzegania samego pojęcia „kultura”. Książka pomaga w zrozumieniu różnych jej form oraz przejawów we współczesnym świecie.
Publikacja powstała we współpracy z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Zakładem Krajów Pozaeuropejskich Polskiej Akademii Nauk.
Dziennik wyprawy dwóch okrętów dowodzonych przez kapitana F. G. T. von Bellinghausena jest książka fascynującą dla żeglarzy, polarników i przyrodników. Jest to dokument blisko 3-letnich działań w obszarze Południowego Atlantyku, Oceanu Indyjskiego i wysp Pacyfiku z epoki "drewnianych statków i żelaznych ludzi". Wyprawa szukała kontynentu Antarktydy, której nie znalazł Anglik James Cook. Początek XIX wieku to okres intensywnego poznawania świata, anektowania odkrywanych ziem, nadawania im nazw i tworzenia narodowych tradycji. Mieli w tym swój udział również przedstawiciele polskiego narodu. Zapis w dzienniku znakomitego żeglarza i nawigatora nie tylko dokumentuje ten rejs, lecz także podaje różnorodne fakty z życia mieszkańców spotykanych w różnych częściach świata, przekazuje wiele informacji z takich dziedzin, jak nauka o ziemi, biologia, etnografia. Te suche opisy są przemawiające. Jest w nich zarówno piękno bezkresnej przestrzeni oceanu, jak i groza niszczycielskiej siły, której przeciwstawić można jedynie słowa: "Boże ratuj". Dokument ten, przetłumaczony na języki niemiecki i angielski, jest już znany na Zachodzie. Wart udostępnienia jest również Polakom zainteresowanym odkryciami geograficznymi, a zwłaszcza licznym naszym rodakom pracującym na polskiej stacji polarnej im. Henryka Arctowskiego położonej na wyspie, którą Bellingshausen nazywał Waterloo (King George). Wydanie książki zbiega się z trwającym Międzynarodowym Rokiem Polarnym, któremu przyświeca podstawowy cel - chęć poznania i zrozumienia świata.
Tłumaczył: Stanisław Rakusa-Suszczewski
Publikacja powstała we współpracy z Polską Akademią Nauk.
Jest to więc praca pouczająca dla wszystkich - ludzi władzy i twórców kultury. Stanowi świetne studium polskiej niemożności osiągnięcia racjonalnego kompromisu w sytuacjach wyjątkowych, od rozwiązań których zależała w znacznym stopniu przyszłość polskiej polityki i polskiego społeczeństwa. Może stanowić podstawę do rozrachunku z nieodległą przeszłością i zapoczątkować rozwój badań nad postawami i zachowaniami społeczno-politycznymi pozostałych środowisk intelektualnych, kulturalnych i artystycznych kraju.
prof. dr hab. Michał Śliwa
[Autor] ...zrealizował temat, który dla historii PRL, zwłaszcza dziejów kultury, wydaje się dość ważny, przy czym temat ten nie był dotychczas przedmiotem szerszej naukowej refleksji. (...) nie dysponowaliśmy dotychczas całościowym, kompetentnym opracowaniem, które pokazywałoby zachowania i postawy ludzi teatru w okresie stanu wojennego.
prof. dr hab. Kazimierz Przybysz
Pozostawione w rękopisie dzienniki Georga Heyma (1887styczeń 1912), obejmujące okres od grudnia 1904 do grudnia 1911, przedstawiają formowanie się emocjonalności i twórczości poety wśród zmiennych nastrojów między lirycznym pięknem i grozą natury, głęboko przeżywanymi lekturami, miłosnymi uniesieniami i przejściowymi miłostkami, przekonaniem o sile własnego talentu i zwątpieniem w siebie, przerażeniem postacią świata i myślami o bliskiej śmierci.Przygotowane przez przyjaciół pośmiertne wydanie wierszy Heyma pt. Umbra vitae (Cień życia) wywołało entuzjazm i zarazem żal z powodu wielkiej straty, jaką poniosła poezja niemiecka. Jego halucynacyjna wyobraźnia nie ma w niej sobie równych.Przekład i objaśnienia: Andrzej Lam
Bezprzyrządowe metody oceny wpływu narkotyków na człowieka - Mariusz Jędrzejko, Jarosław Klimczak
Monografia dokumentuje recepcję twórczości Aleksandra Fredry na terenie Rosji od chwili rosyjskiego debiutu komediopisarza w petersburskim Teatrze Aleksandryjskim w 1847 roku aż po dzień dzisiejszy. Najowocniejsze było w Rosji dla Fredry ostatnie z górą półwiecze, które przyniosło tam kilkadziesiąt premier jego sztuk. Pokazane 756 razy "Damy i huzary" w Moskiewskim Teatrze im. Wachtangowa (1960) stały się największym triumfem Fredry w całych jego zagranicznych dziejach.
"Tarnopolanie" to opowieść o losach pięciu osób związanych z Tarnopolem: komunisty – generała KBW; narodowca i bombardiera Dywizjonu 300 im. Ziemi Mazowieckiej; zielonoświątkowca – głowy polskiego kościoła metodystycznego; nacjonalisty – premiera rządu ukraińskiego, oraz kobiety ratującej Żydów z tarnopolskiego getta.
Każda z tych postaci reprezentuje inne środowisko. Ich losy są świadectwem osobistych charakterów, ambicji i wyborów, a przez to pokazują różnorodność miejsca, z którego pochodzili lub z którym zetknęli się w ważnym okresie ich życia. Wiążą się też z tragicznym losem samego miasta w czasie ostatniej wojny. Nie znalazłem dowodu, że się kiedyś spotkali, ale przecież chodzili po tych samych ulicach i wspominali często te same osoby. Dzięki temu mogłem śledzić ich dramatyczne koleje życia, punkty widzenia – ich losy, w które wplecione są: tragizm i cierpienie, wygnanie i tułaczka.
Rosja jest tym krajem, w którym twórczość operowa Stanisława Moniuszki, a przede wszystkim jego "Halka", zdobyła sobie największą poza ojczyzną kompozytora popularność i przez długie okresy utrzymywała się w żelaznym repertuarze operowym. W dziewiętnastym i dwudziestym stuleciu premiery "Halki" przygotowywali czołowi rosyjscy dyrygenci i reżyserzy, w głównych (i nie tylko głównych) partiach występowali najwięksi rosyjscy śpiewacy z Płatonową, Szalapinem, Sobinowem, Kozłowskim.
Snowden nieźle znał poezję Horacego, który był jego ulubionym autorem jeszcze w latach szkolnych. Czytając zapiski rzymskiego poety, przypominał sobie teraz wiele obrazów, myśli i wyrażeń, które składały się na fakturę tych wierszy. Jedno nie ulegało wątpliwości: ogłoszenie Commentarii będzie sensacją takiej przynajmniej miary, jak odkrycie i wydanie w latach sześćdziesiątych XX wieku komedii Menandra. Widział już siebie jako wydawcę tego tekstu w słynnej serii „Bibliotheca Oxoniensis”, w której od ponad 100 lat ukazywały się najlepsze edycje dzieł autorów greckich i łacińskich. Będzie to wspaniałe zakończenie jego przeszło trzydziestoletniej pracy w Uniwersytecie Oxfordzkim.
Z Prologu
Droga jest często ważniejsza od samego celu. W 2021 roku ukazała się monografia "Początki Polski. Tajna historia Polan, Wiślan oraz Lędzian", a w 2022 roku pamflet "Księga enigmatów: Polska". Najnowszą książkę Piotra Andrzejewicza łączy z jej poprzedniczkami wiele, niemniej pragniemy zwrócić uwagę na jeden istotny szczegół. Zdecydowana większość z kilkuset przypisów w "Behema. Virtute et potencia miast polskich" zawiera cytaty, które wspierają samą treść i pozostają z nią w związku. Kapitalne cytaty sprawiają, że podążanie za tokiem wywodu autorskiego staje się łatwiejsze. Dają także możliwość dokonywania własnych analiz, badań oraz ocen. Nic nie pozostaje ukryte przed Czytelnikiem.
Publikacja, którą oddaję w ręce Czytelników i Recenzentów, to zbiór tekstów omawiających wyrywkowo, w różnych aspektach owe tragiczne dla Rosji i świata stulecie istnienia komunizmu z małym naddatkiem, do którego zaliczam agresję Rosji na Ukrainę w 2022 roku. Piszę o tym jednak skrótowo, bo brakuje tu jeszcze pewnej perspektywy czasowej niezbędnej do prawidłowej analizy, a także ochłonięcia z emocji na wieści o ludobójstwie i zbrodniach wojennych popełnianych na Ukraińcach.Jeśli idzie o metodologię badań, to korzystałem z krytycznej analizy źródeł archiwalnych różnej proweniencji18. Były to głównie źródła postsowieckie, w tym najbogatsze zbiory dotyczące opisywanej epoki w archiwach moskiewskich, takich jak Państwowe Archiwum Federacji Rosyjskiej (ros. skrót GARF), Rosyjskie Państwowe Archiwum Historii Społeczno-Politycznej (ros. skrót RGASPI), Rosyjskie Państwowe Archiwum Wojskowe (ros. skrót RGWA), nie licząc takich jak Narodowe Archiwum Republiki Białoruś w Mińsku (białorus. skrót NARB), archiwa obwodowe w Grodnie, Brześciu, centralne archiwa ukraińskie w Kijowie, zbiory archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum Generała Sikorskiego w Londynie, czy krajowe, bogate w relacje Archiwum Wschodnie. W podobny sposób traktowałem też edycje źródeł i literaturę przedmiotu. Gdybym musiał jednoznacznie określić, o czym jest ta książka, to pewnie powiedziałbym, że o strasznej przypadłości każdego typu państwa rosyjskiego/sowieckiego, polegającej na tym, że uważało się ono za państwo z boskim błogosławieństwem na swoje rządy, a także samych Rosjan (jeśli są w grupie) uważających się za naród wybrany. W moim odbiorze istotę ich dziejów w pełni oddaje tytuł książki: Podpalić świat. Rosja jako zagrożenie cywilizacji Zachodu. Eksperyment bolszewicki 1917-2017/2022. Niestety, jest to wciąż aktualne.Ze Wstępu.
Edycja dwuczęściowa dystrybuowana w formie kompletów wydawniczych:
Część 1 - 606 stron
Część 2 - 738 stron
W ogromnej liczbie publikacji poświęconych dziejom medycyny polskiej obejmującej prace zarówno syntetyczne – ogólne jak i analityczne, dzieło Jana Wnęka zajmuje miejsce wyróżniające się nie tylko swą objętością, ale przede wszystkim śmiałością koncepcji, głębią ujęcia i rozległością horyzontu badawczego. Dodać także wypada niezwykłą podstawę źródłową obejmującą dotychczasową literaturę przedmiotu oraz liczne kategorie materiałów m.in. archiwaliów, prasy, których do tej pory nie wykorzystywano w tak kompleksowy sposób. Dzieło poświęcone jest uniwersalnemu i ponadczasowemu problemowi medycyny w ogóle, a w szczególności medycyny polskiej. Ukazuje, jak w pewnej epoce, niewoli narodowej, braku państwowości i odradzania się jej w okresie międzywojennym, funkcjonowała nauka medyczna polska i światowa. Jak ta ostatnia przenikała do polskiej, jak wpływała na jej rozwój. Zjawisko dyfuzji prądów naukowych i wiedzy, uniwersalnych i narodowych jest czymś powszechnym i stałym. Jednak niemal w każdym przypadku proces ten był i jest wspierany przez państwo, podczas gdy w naszej sytuacji dokonywał się bez własnego państwa, oddolnie i spontanicznie, a potem, kiedy nastąpiło odrodzenie Polski była ona za słaba i biedna by adekwatnie do potrzeb wspierać ten ruch.
Dzieło w sposób kompleksowy ukazuje wszystkie płaszczyzny związków medycyny polskiej z powszechną. Widzimy zatem, cudzoziemskich profesorów na katedrach medycznych w uniwersytetach Wilna, Krakowa, Warszawy i Lwowa, modernizujących organizację i nauczanie. Obserwujemy systematyczne i dopełniające studia Polaków w obcych uczelniach, najpierw europejskich potem także amerykańskich. Z kolei otwiera się przed nami rozległa panorama krótkich, spontanicznych wyjazdów lekarzy do różnorodnych klinik, szpitali, ośrodków medycznych dla zapoznania się z nowymi metodami i technikami doskonalenia zawodowego. Przyglądamy się niezwykle szerokiej akcji popularyzacji światowych nowości medycznych przez polskich lekarzy w czasopismach fachowych. Są wśród nich nie tylko medycy wielkich miast i ośrodków uniwersyteckich, ale często także ludzie z bardzo małych prowincjonalnych miejscowości. Po raz pierwszy w takiej skali ukazano tłumaczenia obcych dzieł medycznych na język polski. Ta forma kontaktu z nauką światową pozwalała nawet tym, którzy z wielu powodów np. finansowych, językowych, personalnych nie mogli udać się za granicę, uzupełniać i unowocześniać swą wiedzę i praktykę zawodową. W dziele omówione zostało zagadnienie bardzo trudne do badania nie tylko w zakresie nauk medycznych, to jest obecności obcych prądów, idei, wiedzy na kartach polskich dzieł lekarskich i w dydaktyce uczelnianej. Wszystkie omawiane zagadnienia zostały przedstawione w układzie działowym – specjalizacji medycznych, co daje jasność i przejrzystość obrazu.
Jest sprawą oczywistą, iż mimo wielkich rozmiarów dzieła jest ono jedynie zarysem problematyki. Jest jakby praktycznym drogowskazem, w jakim kierunku winny iść dalsze badania, przede wszystkim zbiorowe. Sądzę, że środowisko medyczne zdobędzie się na taką inicjatywę, która w efekcie może zrekonstruować ten wielki ruch modernizacyjny, niespotykany chyba w innych naukach, poza może techniczno-przemysłowymi. Praca taka pozwoliłaby też właściwie ocenić dorobek polskiej medycyny i jej miejsce w nauce światowej.
Książka wciągająca czytelnika swą treścią może stanowić doskonałą lekturę nie tylko dla studentów medycyny, środowisk lekarskich, ale także dla szerokich kręgów czytelniczych, jako propedeutyka do kultury i tożsamości narodowej.
Prof. Julian Dybiec
Duża dynamika wydarzeń politycznych, gospodarczych i społecznych sprawia, że niektóre procesy badawcze muszą być nieustannie aktualizowane, gdyż częste zmiany w środowisku międzynarodowym i wewnętrznym, jak i zupełnie nowe czynniki istotnie ograniczają aktualność prowadzonych wcześniej analiz. Prezentowane w publikacji, pozornie oderwane od siebie zagadnienia składają się jednak na spójny obraz łączący aspekty filozofii, prawa i politologii. Autorzy poszczególnych tekstów poruszają istotne i aktualne problemy. Wiele rozważań i wniosków zawartych przez autorów odnosi się do spraw bieżących, co stanowi niezwykle cenne informacje dla wszystkich badaczy zainteresowanych przedmiotową kwestią.Wyniki poniższych badań mogą okazać się użyteczne dla szeregu osób, zarówno teoretyków, jak i praktyków. Pozwolą one spojrzeć z innej perspektywy na zagadnienia filozofii, prawa, politologii, czy innych nauk społecznych, wzbogacając dyskurs w tej materii oraz włączając w obieg naukowy w Polsce szereg refleksji obecnych w literaturze światowej.Wnioski z przeprowadzonej analizy będą mogły zostać wykorzystane przez wielu odbiorców, w tym m.in. naukowców czy dziennikarzy, którzy w codziennej pracy spotykają się z konkretnymi problemami, podejmowanymi w niniejszej publikacji.
"Cień za tobą" to symboliczny tytuł nowej, już szesnastej książki Anny Winner, tworzącej obecnie zarówno w Sztokholmie, jak i w Lublinie. Powieść, bazująca na opowieściach i pamiętnikach, opowiada niezwykłą historię życia Maryni, która z uległej i niesamodzielnej dziewczyny przekształca się w Marynę, kobietę, która potrafi podejmować ważne decyzje o własnym losie. Przestrzeń czasowa powieści rozpościera się między rokiem 1909 a wczesnymi latami osiemdziesiątymi. Fabuła toczy się w Puławach, Kazimierzu na Wisłą, Lublinie i Warszawie. Utwór zawiera wiele wątków luźno związanych z życiem bohaterki, z którą autorka przeprowadziła wiele rozmów i wspólnie odwiedziła miejsca związane z historią jej rodziny. Los Maryny jest pełen zaskakujących zwrotów i nieoczekiwanych - czasem wręcz nieprawdopodobnych - zbiegów okoliczności, ale, jak wiadomo, życie potrafi płatać różne figle.
Książka "Cień za tobą" - jak Anna Winner sama wyznaje - powstawała etapami i długo przeleżała w szufladzie. A szkoda. Historia życia Maryni-Maryny jest ciekawym studium osobowości kobiety, ukazanym na szerokim tle społeczno-historyczno-kulturowym. Powieść czyta się łatwo i z prawdziwym zainteresowaniem.
Ewa Teodorowicz-Hellman
Prezentowana publikacja () to przedsięwzięcie, które znakomicie wpisuje się w obecną dyskusję prowadzoną przez naukowców i polityków na temat przyszłości integracji europejskiej. Została ona wzbogacona przez kwestie dotyczące koncepcji i właściwości struktury organizacyjnej UE, procesów kreowania jej polityk publicznych, kontroli stosowania prawa UE przez państwa członkowskie oraz jej wymiaru ustrojowego związanego z Brexitem. Publikacja łączy w sobie refleksje politologiczne i prawne. () Zagadnienia naukowe będące przedmiotem dociekań badaczy tworzą płaszczyznę do dalszych rozważań i dyskusji na temat wyzwań, jakie stoją przed Unią Europejską.Z recenzji prof. dr. hab. Ireneusza Krasia (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach) () w celu zapewnienia wysokiej efektywności unijnych procedur i instytucji konieczne jest możliwie wczesne dostrzeganie wyzwań stojących przed UE i procesem integracji na Starym kontynencie. Wyprzedzająca ich identyfikacja umożliwia bowiem opracowanie i wdrożenie mechanizmów pozwalających zapobiec kryzysom, a w przypadku gdy jednak one wystąpią, zminimalizowanie negatywnych ich skutków. Dlatego też z uznaniem odnoszę się do wyników pracy zespołu autorów ocenianej książki. () Stwierdzam, że oceniana praca stanowi oryginalne rozwiązanie problemu naukowego, a jej opublikowanie przyczyni się do poszerzenia wiedzy o wyzwaniach stojących przed UE i integracją europejską.Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Wallasa (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu)
W 2014 roku na rynku wydawniczym ukazała sie pierwsza część przygód legendarnego maga Jana Twardowskiego – jednej z najbardziej tajemniczych postaci w historii Polski. Tom pierwszy pt. Zwierciadło Mistrza wprowadza czytelnika w klimat odwiecznej walki dobra ze złem, jaka ciągle toczy się na ziemi. Czarownik Twardowski – człowiek, który za życia zawarł pakt z diabłem, pokutuje, żyjąc przez wieki jako sługa Szatana. Strzygi, czarty, łowcy czarownic żyjący współcześnie toczą ze sobą odwieczną walkę na śmierć i życie.
Czarownik Twardowski – pakt z diabłem to druga część przygód legendarnego maga. W powieści pojawia się wiele historycznych postaci. Czytelnik znajdzie tu Mikołaja Kopernika – pokutującego księdza, Fausta – alkoholika trzymanego w zamknięciu czy Stańczyka, legendarnego błazna – kloszarda mieszkającego w jednym z warszawskich parków.
Powieść oprócz barwnej fabuły w niezwykły sposób opowiada o prostych uczuciach, takich jak miłość, lojalność, oddanie, przyjaźń – czyli o wszystkim tym, o czym dzisiejszy człowiek dawno zapomniał...
Promocje
|
