Powieść autobiograficzna. Główny bohater pochodzi ze wsi położonej u podnóża góry Święty Krzyż. W tym miejscu rządzi przede wszystkim prawo pięści i sztachety. Nic więc dziwnego, że jego największym marzeniem jest wyrwanie się do wielkiego świata i zostanie kimś sławnym najlepiej drugim Maradoną. Poważna kontuzja kolana powoduje jednak, że nie może już dłużej grać w piłkę. Ostatnią deską ratunku, której się chwyta, jest pisanie wierszy. Mimo wysiłków wena twórcza nie dopisuje, co doprowadza bohatera do frustracji. Wszystkie te działania mają na celu sprostanie ambicjom zmarłego ojca alkoholika.Czy uda mu się osiągnąć cel, czy też czeka go los powtórzony? Przekonajcie się sami.
Bohater opowiadań z tomu "Kniaź" wywodzi się ze wsi pod Świętym Krzyżem, środowiska, w którym obowiązuje prawo pięści i sztachety. Robi wszystko, by wyrwać się w świat. Po ciężkiej kontuzji kolana pryskają marzenia o zostaniu drugim Maradoną, więc postanawia... pisać wiersze, w czym patronuje mu Goethe. Studiuje prawo w Lublinie, polonistykę we Wrocławiu. Kręci film na kanwie jednego ze swych opowiadań. Niestety, filmu nie udaje mu się skończyć, za to wikła się w szemrane interesy z wrocławskim półświatkiem...
Poznaje dziewczynę, z którą wyrusza w podróż po Francji w poszukiwaniu pracy. Po powrocie do kraju powoli dojrzewa do roli pisarza, męża i ojca.
Masternak to jeden z nielicznych pisarzy młodego pokolenia, który z konsekwencją portretuje Polskę i Polaków.
Kontynuacja cyklu powieściowego “Księstwo. Trylogia młodzieńcza”. Para Polaków wyrusza do Francji za chlebem, przeżywając tam małe wzloty i upadki oraz powielając niechlubne przyzwyczajenia rodaków. Powoli zaczyna kiełkować w nich myśl, by osiedlić się we Francji na stałe. Jest to ironiczny, niezakłamany obraz życia na emigracji, ubogacony pięknymi opisami nadsekwańskich pejzaży i elementami powieści łotrzykowskiej. Na podstawie autobiograficznej powieści Zbigniewa Masternaka powstaje film w reżyserii Krzysztofa Zanussiego.
Scyzoryk – pochodzący z małej miejscowości w Górach Świętokrzyskich chłopak w końcu wyrywa się ze swojej groteskowej małej ojczyzny do wielkiego miasta. O ile w Niech żyje wolność nie zostaje światowej sławy piłkarzem ani poetą, a w Chmurołapie zmaga się z demonami przeszłości – w Scyzoryku próbuje swoich sił na studiach polonistycznych i w branży filmowej. Oczywiście łatwo nie jest. Wrocław zdaje się być otwarty na przyjezdnych i przyjazny wszelkim inicjatywom. Dobra passa “Księcia” z Kielecczyny trwa. Szybko jednak okazuje się, że miasto wypluwa chłopaka. Jego matka umiera, projekt silmowania autorskiego opowiadania legnie w gruzach, a on sam zostaje z szemranymi interesami. Czy uda mu się wypłynąć na powierzchnię? Powieść czytana przez Marcina Popczyńskiego ma moc hipnotyzowania!
Główny bohater pochodzi ze wsi położonej u podnóża góry Święty Krzyż. W tym miejscu rządzi przede wszystkim „prawo pięści i sztachety”. Nic więc dziwnego, że jego największym marzeniem jest wyrwanie się do wielkiego świata i zostanie kimś sławnym. W tym celu podejmuje różnorodne próby: zamierza studiować prawo, chce zostać drugim Maradoną, poważna kontuzja powoduje jednak, że musi porzucić to marzenie. Ostatnią deską ratunku, której się chwyta jest pisanie wierszy. Mimo wysiłków wena twórcza nie dopisuje, co powoduje frustrację. Wszystkie te działania mają na celu sprostanie ambicjom zmarłego ojca – alkoholika. Czy uda mu się osiągnąć cel, czy też czeka go „los powtórzony”? Przekonajcie się sami.
Tytułowy Chmurołap, to ojciec głównego bohatera – nieuleczalny marzyciel, zmagający się z nałogami, który całe życie zajmował się hodowlą gołębi błękitnych. Jedną z nielicznych, dobrych rzeczy, które robi dla syna jest opowiadanie mu ludowych legend i podań o rodzinnych stronach. Historia chłopaka z ambicjami, który stara się wyrwać do „wielkiego” świata urzeka prostotą i nostalgią i autentycznością.
Para młodych Polaków wyrusza w podróż po Francji w poszukiwaniu pracy. Po licznych przygodach dojrzewa w ich głowach myśl, by osiąść w kraju nad Sekwaną na stałe.Mało kto w Polsce podjął się opisania tak ważnego zjawiska jak Polacy na emigracji zarobkowej po2005 roku Masternakowi się to udało, bez serialowego upiększania.Nędzole to kontynuacja trzech powieści, które złożyły się na bestsellerowy cykl Księstwo. Trylogię młodzieńczą. Masternak to najczęściej filmowany pisarz młodego pokolenia, może dlatego, że jego proza jest oparta na obrazach i dialogach. Ma szczęście do współpracy z wybitnymi reżyserami - po Andrzeju Barańskim po jego twórczość sięga legenda polskiego kina, Krzysztof Zanussi, i to zanim jeszcze powieść została wydana.* * *Nie umiem odpowiedzieć na pytanie, czemu ten tekst tak dobrze mi się czyta. Czy dlatego, że pobrzmiewa w nim rzadka dziś konwencja powieści łotrzykowskiej? Czy porusza mnie pewna symetria doświadczeń? Bo jako student z PRL-u tułałem się kiedyś po paryskimbruku, biedniejszy niż bohater tej powieści. A może o sympatii do tej autobiograficznej opowieści przesądza pasja bohatera, jego wiara w sens pisarstwa. Ludzi z pasją łatwo polubić. Na motywach fragmentu tej powieści powstaje scenariusz, który zamierzamywyprodukować w TOR-ze. Polecam lekturę, zanim film powstanie.Krzysztof Zanussi
Bohater powieści "Księstwo. Trylogia młodzieńcza", wywodzący się ze wsi pod Świętym Krzyżem, środowiska, w którym obowiązuje prawo pięści i sztachety, czyni wszystko, aby wyrwać się w szeroki świat. Po ciężkiej kontuzji kolana nie może grać w piłkę, nie zostanie drugim Maradoną, więc postanawia… pisać wiersze, w czym patronuje mu Goethe. Rezygnuje ze studiów prawniczych w Lublinie i trafi a do Wrocławia, by studiować polonistykę. Z powodu trudnej sytuacji materialnej, choroby matki oraz marzenia o sfilmowaniu jednego ze swych opowiadań, wikła się w szemrane interesy. Matka umiera, a filmu nie udaje się skończyć. Pozostaje jednak świetna groteskowa powieść o polskiej współczesności. Masternak to jeden z nielicznych pisarzy młodego pokolenia, który z konsekwencją portretuje Polskę i Polaków.
„Masternak jest takim amerykańskim chłopakiem, który bez żadnego ubezpieczenia odważnie rusza w świat. Jak na razie ze wszystkich wypraw wrócił na tarczy, ale życiowe porażki przezwyciężył, pisząc kolejne świetne książki. W porównaniu z Amerykanami brak mu liryzmu. Jest bardzo ostrym obserwatorem. Twarda walka, którą toczy o utrzymanie się na powierzchni, pozbawiła go sentymentalizmu. Współczucie dla pokrzywdzonych i poniżonych zostawia czytelnikom. I osiąga to, jest bardzo skuteczny – twarda, męska proza Masternaka jest bardzo ludzka. Trzeba jeszcze wspomnieć o obezwładniającym poczuciu humoru tego pisarza. Nawet trudno mi przywołać tutaj kogoś ze współczesnych, kto byłby podobny do Masternaka. Myślę raczej o Gogolu, Szczedrinie. To są uderzenia jak młotkiem”.
Andrzej Barański w „Barański. Przewodnik Krytyki Politycznej”, 2009
Na dworcu Warszawa Centralna pojawia się Jezus Chrystus. Oświadcza, że chce kandydować w wyborach prezydenckich. Nie ma pieniędzy na kampanię, tylko hasła ? te same, co dwa tysiące lat temu. Czy uda mu się wygrać wybory ? w kraju, w którym kilka lat temu pojawiła się propozycja nadania Jezusowi mocą uchwały sejmowej tytułu Króla Polski?
Nowela filmowa w gatunku political fiction pozbawiona odniesień do bieżących wydarzeń w sferze publicznej.
Zbigniew Masternak (1978) ? prozaik, dramaturg, autor scenariuszy filmowych. Studiował prawo, polonistykę oraz scenariopisarstwo. Pracuje nad autobiograficznym cyklem powieściowym Księstwo; dotychczas opublikował trzy książki: Niech żyje wolność (2006), Chmurołap (2007), Scyzoryk (2008). Pierwsza z nich została przetłumaczona na wietnamski i macedoński. Na podstawie jego opowiadań powstały dwa filmy zrealizowane w warunkach kina niezależnego: Wiązanka (2003) i Stacja Mirsk (2005), Niech żyje wolność zostanie niebawem zekranizowana przez Andrzeja Barańskiego. Pochodzi z Piórkowa (Góry Świętokrzyskie), mieszka w Krakowie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
