Przełom w życiu

Jak często masz ochotę coś zrobić, ale przed działaniem powstrzymuje Cię myśl, co o tym powiedzą inni? Każdy człowiek ma podobne wątpliwości. Należymy do różnych grup, które w naszym odczuciu zapewniają nam bezpieczeństwo, ale czy nie odbierają też indywidualności? Pozwalamy, by życie wymykało nam się z rąk i poświęcamy własne szczęście na ołtarzu poprawności. Czas na zmiany! Ta książka doda Ci odwagi, by uczynić swoje życie wspaniałą przygodą. Dzięki niej zrzucisz z siebie ciężar stresu i nauczysz się dbać o własne dobro. Znajdziesz tu niezawodne sposoby na zaprzestanie stawiania się w roli ofiary i traktowania strachu jako motoru napędowego swoich działań. Autor zdradzi Ci także tajniki świadomego i w pełni odpowiedzialnego rodzicielstwa. Czas zacząć żyć w zgodzie z samym sobą i otworzyć się na prawdziwe szczęście, które zapewni Ci ogromną satysfakcję i zagwarantuje wolność. Receptę na nowe życie wystawi Ci Robert Betz. Jest on psychologiem i doradcą życiowym, odnoszącym wielkie sukcesy w swojej praktyce zawodowej oraz autorem wielu bestsellerów. Dzięki niemu uświadomisz sobie, że wszystko co robisz uzależnione jest wyłącznie od Ciebie samego. Specjalnie opracowane przez niego medytacje, będą dla Ciebie inspirującym drogowskazem i cenną pomocą na drodze Twojej przemiany dotychczasowej rzeczywistości. Weź życie we własne ręce i nadaj mu całkowicie nowy kierunek. Bądź oryginałem, a nie kopią innych.

Fragment książki Chcesz być normalny czy szczęśliwy

Przestań robić z siebie ofiarę!

Normalny człowiek myśli, że padł ofiarą innych ludzi bądź też niesprawiedliwego losu. Żyjąc w takim przekonaniu będzie nadal doświadczał osądów, będzie cierpiał i będzie zły. Nie zauważając, że to on sam odpowiedzialny jest za owe cierpienie. Nawet jeśli wydaje się być inaczej, to i tak cierpimy przez nas samych. Obwiniamy nasze ciężkie dzieciństwo, naszych nieznających miłości bliskich, mówimy o niesprawiedliwym świecie gospodarki, nieudolnych politykach, niewiernych partnerach, niewdzięcznych dzieciach, praktykujących mobbing kolegach i o wielu innych podobnych rzeczach. Przyczyną naszego cierpienia są naszym zdaniem inni, lecz to niestety nieprawda. To my sarni każdego dnia na nowo decydujemy się nieświadomie na cierpienie i ból. Nie czynimy tego świadomie, jednak nieświadomie robi to prawie każdy z nas.
Dokonując oceny innej osoby padamy ofiarą tego człowieka. Ten, kto nie pogodził się ze swoim trudnym dzieciństwem twierdzi: „Wiedzie mi się dziś źle, ponieważ takie miałem dzieciństwo". Czy to prawda? Nie! Jest bowiem wiele szczęśliwych dziś osób, które miały okropne dzieciństwo. Ten, kto doznał cierpienia będąc w związku ze swoim partnerem twierdzi: „Gdyby on wówczas taki nie był, miałbym się teraz lepiej". Czy to prawda? Nie! Są to jedynie nasze myśli o tym czasie i o naszych odrzuconych uczuciach, z powodu których cierpimy i które sprawiają, że nadal doświadczamy bólu i rozczarowania. Przedłużamy nasze nieszczęśliwe dzieciństwo, które przeradza się w nieszczęśliwe życie. Nie wybaczamy sobie ani też naszemu byłemu partnerowi, zachowania te powtarzają się, aż w końcu budzimy się i zauważamy do czego doprowadziliśmy. Miliony „normalnych" ludzi noszą na swych barkach plecaki wypchane przeszłością, której sobie nie wybaczyli. Cierpimy przede wszystkim z powodu złej przeszłości, którą kumulujemy wewnątrz oraz z powodu potępiania samego siebie. Toczymy wewnętrzną wojnę, którą odnajdujemy również na zewnątrz, w naszych rodzinach, firmach, organizacjach i krajach. To wojna skierowana przeciwko nam samym. Ofiara mówi: „To nie ja. To życie i inni źle mnie potraktowali. To oni są źli". Wewnętrznie jest w stanie reklamacji, sądząc, że życie i inni są jej jeszcze coś winni, tak więc chodzi tutaj o zadośćuczynienie. Wsłuchaj się w siebie i sprawdź w jakiej sytuacji myślisz w podobnych kategoriach, kiedy oskarżasz innych, żądasz reklamacji i wymagasz od bliźnich czegoś, czego sam sobie nie dajesz: miłości.
Normalny człowiek rano w momencie przebudzenia oddaje władze, jeśli chodzi o uczynienie z życia czegoś cudownego: rezygnuje ze swej zdolności stwarzania i konstruowania. Ponieważ nie jest świadomy twórczej siły, którą otrzymał od życia, myśli, mówi i postępuje w ten sam pozbawiony miłości sposób. Nie tylko ocenia świat, życie i innych, lecz każdego dnia potępia również samego siebie i to w taki sposób, w jaki obchodzono się z nim, gdy był dzieckiem bądź też jeszcze gorzej. Zamiast obdarzać siebie miłością, wzbrania się od uczucia. Myśli: „Nie jestem warty kochania. Jestem niedobry, jestem przegrany. Jestem świnią. Nie jestem dostatecznie mądry, atrakcyjny, nie odnoszę sukcesów". Dyskredytuje się i w ten sposób wzmacnia w sobie poczucie niedowartościowania, poczucie wstydu i winy, a to z kolei czyni go złym, smutnym, bojaźliwym i skłonnym do depresji. Jeśli myślisz, że przesadzam, to wsłuchaj się w swój wewnętrzny głos i przekonaj się sam, przypatrz się, jak obchodzisz się z samym sobą na co dzień, a w szczególności w momentach, kiedy jest ci źle bądź kiedy coś ci się nie udaje. Poszukaj jakiegoś prostego przykładu, momentu, który z pewnością już przeżyłeś. Załóżmy, że jesteś z kimś umówiony, spieszysz się, chcesz wyjść i nie możesz znaleźć klucza. Co dzieje się w tobie i jak w tym momencie obchodzisz się ze sobą? Większość ludzi natychmiast zaczyna się złościć i czynić sobie zarzuty dotyczące bałaganiarstwa, zapominalstwa i bezmyślności. Wyzywają się w myślach i wpadają w panikę. A może w takim momencie należałoby: „Wypić choć raz ze spokojem filiżankę herbaty. Wtedy na pewno sobie przypomnę, gdzie leży klucz?" To tylko przykład zdarzeń, jakie mają miejsce prawie codziennie, kiedy sami się besztamy.
Kto chce być wolny i szczęśliwy, ten skończy z owym „zgrywaniem ofiary" i weźmie życie w swoje ręce. Od kiedy opuściłeś dom rodzinny jesteś wolny, możesz myśleć, mówić i czynić to, co tylko chcesz. Jednak nie potrafisz jeszcze w to uwierzyć. Wsłuchuj się zatem częściej w swój wewnętrzny głos i w to, co mówi on o tobie, o twoim życiu jako kobieta bądź mężczyzna, o twoim zachowaniu, osiągnięciach i cechach twego charakteru. Jeśli zapiszesz na kartce papieru wszystkie te myśli, wtedy zrozumiesz, dlaczego musiałeś doświadczyć tego wszystkiego, co zrobiłeś.
Przyjrzyj się dokładnie wszystkiemu co myślisz o sobie i zauważ, jak głęboko tkwią w tobie twoje potępienie i krytyka w stosunku do samego siebie. Te myśli to ziarno, które rozsiewasz po świecie od dziesiątek lat. Nie dziw się więc, że z tego wysiewu nie ma pięknych owoców, harmonijnego związku, spełnionego i szczęśliwego życia, lecz jedynie kolczaste krzewy, osty i kamienie, o które stale się potykasz. Każda z naszych myśli jest jak bumerang, który rzucamy w świat i który do nas powraca. Jeśli jest to myśl potępienia, wtedy urzeczywistnia się ona w twoim życiu, w twoim ciele, w twoich związkach i w twoim miejscu pracy, ponieważ cały wszechświat, a także każdy człowiek słyszy i czuje, co myślisz i odpowiednio na to reaguje. Jeśli nie kochasz samego siebie, wtedy mówisz do innych: „Nie kochaj mnie, ponieważ także i ja tego nie robię. Myślę, że nie zasłużyłem na miłość". Jeśli ktoś nie jest uczciwy wobec samego siebie i jeśli nie wsłuchuje się w głos swojego serca, z tym nie postępują uczciwie także i inne osoby. Kto nie szanuje samego siebie, tego inni również nie będą poważać. Dzieci, partner, koledzy nie będą szanować tego, kto sam nie poważa siebie, kto nie zna respektu, szacunku i miłości. Świat traktuje cię tak samo, jak ty traktujesz siebie. Czy zatem jesteś teraz gotowy, aby skończyć z tym nieznającym miłości postępowaniem w stosunku do samego siebie?