Czujesz się źle i nie wiesz, dlaczego? Krążysz od lekarza do lekarza, a każdy nie dość, że stawia inną diagnozę, to leczy Cię nieskutecznie? Niewykluczone, że chorujesz na przewlekłą drożdżycę (inaczej kandydozę). Candida albicans (bielnik biały) sam w sobie jest rodzajem nieszkodliwego grzyba - drożdżaka, bytującego w bakteryjnej florze jelitowej każdego człowieka. Dopiero w dogodnych warunkach błyskawicznie się rozmnaża, wywołując mnóstwo ostrych oraz przewlekłych objawów, które na pierwszy rzut oka wcale nie wskazują na obecność zakażenia grzybiczego. Z tego właśnie powodu wielu lekarzy nadal nie rozpoznaje prawidłowo drożdżycy. W poradniku Drożdżyca Candida atakuje obszernie opisaliśmy zróżnicowany kliniczny obraz tej choroby, która ostatnio bardzo często atakuje głównie kobiety, czynniki sprzyjające jej rozwojowi m.in. antybiotykoterapia, stosowanie tabletek antykoncepcyjnych oraz konwencjonalne metody leczenia.
Autorzy
Dr med. Harold Markus, mieszka w Wiesbaden, gdzie kieruje centrum medycznym Vera-Sana, specjalizującym się w leczeniu drożdżycy, alergii oraz zaburzeń odporności. Ukończył studia medyczne w Zurychu, kształcił się dalej w Stanach Zjednoczonych w dziedzinach: ginekologia, onkologia, immunologia, alergologia. Przez ponad dwadzieścia lat prowadził indywidualną praktykę lekarską w Nowym Jorku, pracując jednocześnie nad nowymi sposobami połączenia metod leczniczych z medycyny tradycyjnej oraz naturalnej. Jest członkiem niemieckiego towarzystwa medycyny środowiskowej.
Hans Finek, autor publikacji naukowych. Medycyna alternatywna to główny obszar jego zainteresowań. Współpracuje z rozmaitymi czasopismami.
Chorobotwórcze grzyby z rodzaju Candida w natarciu
Wprowadzenie
Grzyby Candida albicans [bielnik biały), znane też pod nazwą Mo-nilia, to w gruncie rzeczy niegroźne drożdżaki. Bytują w mikroflorze jelitowej większości ludzi, nie powodując dolegliwości czy chorób. Natomiast gdy określone czynniki sprzyjają ich rozprzestrzenianiu się, wówczas błyskawicznie się rozmnażają i wywołują wiele ostrych oraz przewlekłych objawów, które na pierwszy rzut oka wcale nie wskazują na zakażenie grzybicze. (Poza Candida albicans występuje wiele innych gatunków drożdżaków Candida, a także inny rodzaj grzyba o niemal identycznej budowie, który jednak nie jest tak rozpowszechniony; natomiast wywoływane przez niego objawy oraz stosowane wówczas metody leczenia są bardzo podobne jak w przypadku inwazji Candida albicans).
Otóż drożdżyca może wywołać na przykład wiele zróżnicowanych ostrych i przewlekłych schorzeń skóry oraz błon śluzowych. Najbardziej rozpowszechniona jest kandydoza żeńskich narządów płciowych, ją także najłatwiej rozpoznać. Manifestuje się zapaleniem wewnętrznych i zewnętrznych warg sromowych oraz pochwy, z jednoczesnymi upławami oraz silnym świądem. Zakażenie grzybicze nierzadko występuje u noworodków i małych dzieci w postaci nalotów na błonie śluzowej ust lub kącików ust (pleśniawki). Są to białe plamki, przypominające zsiadłe mleko. Drożdżyca może się umiejscowić również w łożysku paznokcia czy wilgotnych warstwach skóry, czyli np. w przewodzie słuchowym zewnętrznym, z tyłu za płatkami małżowiny, w okolicy skrzydeł nosa czy na owłosionej skórze głowy.
Jeśli choroba się rozprzestrzenia, wielce prawdopodobne jest wywiązanie się rozległego zakażenia - grzybicy, a wtedy może zaatakować nawet zastawki serca. U pacjentów z osłabionym układem odpornościowym lub z silnymi upośledzeniem odporności może wręcz dojść do ogólnego zakażenia (czyli sepsy spowodowanej przez drożdżaki Candida). Jak się okazuje, te infekcje wcale nie należą do rzadkości. Otóż na 100 typowych bakteryjnych zakażeń krwi mniej więcej 50 wywołują grzyby Candida. Przy czym, w wielu przypadkach, osłabienie układu odpornościowego jest skutkiem nadmiernej antybiotykoterapii.
Jak wykazały badania naukowe, kandydoza umiejscowiona na skórze i błonach śluzowych (czyli przede wszystkim w narządach płciowych i ustach), regularnie idzie w parze z różnymi nieprawidłowościami i wadliwymi połączeniami w obrębie układu immunologicznego. Wydaje się również, że niekiedy zaburzona produkcja hormonów może być powiązana właśnie z tą odmianą drożdżycy. Wykaz tych schorzeń robi wrażenie, zważywszy, że swój początek biorą od niegroźnego drożdżaka.
Jak to możliwe, że ostatnio coraz częściej grzyby Candida atakują ze wzmożoną siłą i wywołują poważne choroby? Literatura medyczna wymienia następujące przyczyny;
1. Stosowanie antybiotyków o szerokim zakresie działania, które niszczą fizjologiczną mikroflorę jelitową, ułatwiając tym samym wzrost patogennych grzybów.
2. Noszenie bielizny z włókien syntetycznych. Gdy skóra nie może dobrze oddychać, zwiększa się jej podatność na zakażenie grzybami Candida.
3. Wilgotna i ciepła pogoda (zwłaszcza latem) może dodatkowo zaostrzyć istniejącą już infekcję.
4. Współżycie seksualne z częstą zmianą partnerów powoduje gwałtowne rozprzestrzenianie się zakażenia.
5. Stosowanie pigułek antykoncepcyjnych zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia infekcji, gdyż powoduje nagromadzenie się glikogenu w dojrzałych komórkach. A to z kolei tworzy dogodne warunki do rozmnażania chorobotwórczych grzybów.
6. Mydła antybakteryjne oraz perfumowane artykuły toaletowe często niszczą pożyteczne bakterie na powierzchni skóry. Eliminują tym samym „naturalnych rywali" dla grzybów i mogą one bez problemu mnożyć się w zastraszającym tempie. Ponadto kosmetyki te podrażniają skórę i błony śluzowe, które stają się przez to wrażliwsze.
7. Z czasem wytwarza się ogólna nadwrażliwość na Candidę. Wtedy nawet grzyby jadalne, sery pleśniowe czy inne gatunki grzybów mogą wywołać podobne reakcje organizmu.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu drożdżaki Candida nawet nie bytowały w kobiecej pochwie. Dziś u mniej więcej 80% kobiet występują w błonie śluzowej pochwy, co jednak nie oznacza, że muszą wywoływać objawy chorobowe. Jeśli natomiast zaobserwujemy np. nasilenie upławów, wówczas można przyjąć, że grzyby obecne są także w jelicie. Zarazem wymaz czy posiew z pochwy lub jelita nie zawsze potwierdzi ich obecność.
Zazwyczaj drożdżycę pochwy leczy się specjalnymi kremami czy tabletkami dopochwowymi (aplikowanymi przed pójściem spać). Preparaty te koniecznie muszą rozpuszczać się w wydzielinie pochwy. Dobrze sprawdza się przyjmowanie nystatyny (typowego leku przeciwgrzybiczego, z bardzo nielicznymi działaniami ubocznymi) w postaci tabletek dopochwowych.
Pacjentki mogą wypróbować także inną metodę - tampony nasączone jogurtem lub maślanką. Zawierają pożyteczne bakterie i w naturalny sposób zapobiegają mnożeniu się Candidy. Kobiety z przewlekłą kandydoza powinny co noc stosować dopochwowo nystatynę lub właśnie tampony nasączone jogurtem lub maślanką. Kurację należy rozpocząć tydzień przed miesiączką i kontynuować przez co najmniej dwa cykle. Zaleca się ją także po odbyciu stosunku płciowego, gdyż zachodzi wtedy duże prawdopodobieństwo reinfekcji.
