Wprawdzie czas nie jest niczyim wrogiem, niemniej jednak przekraczając
smugę cienia i osiągając wiek późno dojrzały, postrzegamy aż
nazbyt wyraźnie odwrócenie perspektywy czasowej – z czasu przeżytego
w czas, jaki nam jeszcze pozostał, i wówczas ze zdziwieniem
dostrzegamy, jak w tytule sztuki o starości Pameli Catherine Delaney
(2009), że Lepiej już było, i zaczyna do nas docierać prozaiczny fakt:
jutro zapowiada śmierć, a pojutrze życie – w innej czasoprzestrzeni,
w nieznanym czasie i wymiarze. Inaczej mówiąc, przeszłość wprowadza
nas w teraźniejszość, a ta z kolei w przyszłość, i dalej poza przestrzeń
czasu – w wieczność…
(Słowo od autora, fragment)
Spis treści
Słowo od autora
1. Rozwój i główne idee pedagogiki starzenia się i starości
2. Geragogika pomiędzy Scyllą a Charybdą
3. Pedagogika osób z otępieniem jako nowy obszar
geragogiki specjalnej
4. Język, mowa i komunikacja – ważną przestrzenią
geragogiki specjalnej
5. W kierunku geragogiki inicjacyjnej, inkluzyjnej, integracyjnej
6. Dziecko z przedwczesnym starzeniem się
7. Piękni osiemdziesięcioletni, czyli „starzenie się
z wdziękiem” a realia życia
8. „Zaklinanie rzeczywistości” a blaski i cienie podeszłego wieku
9. Praca a krotko- i długowieczność w gerontologii i mądrości narodów
10. Ekologia i gerontologia, czyli starość a godzenie się
z przestrzenią, miejscem, czasem…
11. Starość darem losu, życiowym zadaniem i wyzwaniem dla
przyszłości
12. Patrząc na starość, gdy Bóg się uśmiecha…
13. Prawa człowieka prawami ludzi starszych
14. Modelowe rozwiązania przeciwdziałania przemocy wobec
osób starszych
15. Starość w poezji – poezja [w] starości
16. Od Jana z Czarnolasu do Jana Sztaudyngera, czyli starość
we fraszkach
17. Psychoanalityczna koncepcja człowieka starego
18. Wiara u schyłku życia ludzkiego
19. „Wstrzymaj się chwilo” – geragogika losu i mądrości życiowej
20. W poszukiwaniu wskaźników jakości życia osób starszych
21. Od juwentologii do pedagogiki w służbie starości
Słowo końcowe
Bibliografia
Filmografia
Netografia
Leksykon gerontologii obejmuje łącznie ponad 1 200 haseł rzeczowych, w zdecydowanej większości dotyczących kwestii medycznych, społecznych, ekonomicznych, pedagogicznych, psychologicznych i prawnych.
Od pierwszego wydania tego leksykonu minęło już dwanaście lat – w tym czasie Adam A. Zych otrzymał tytuł profesora nauk społecznych (2014), wyróżnienie Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej za nowatorskie rozwiązania w zakresie upowszechniania wiedzy gerontologicznej na temat starzenia się społeczeństwa polskiego i aktywizacji społecznej seniorów (2015) oraz honorowy tytuł „Przyjaciel Seniora” (2016).
Zmiany treściowe w obecnym wydaniu Leksykonu gerontologii objęły wymianę niektórych z haseł, a nade wszystko aktualizację danych statystycznych lub demograficznych oraz usunięcie drobnych niedokładności, usterek bądź pomyłek rzeczowych, formalnych i literowych, jednak główny korpus tej publikacji zasadniczo pozostał nienaruszony. Na końcu zaś dodane zostały oceny i opinie na temat tego leksykonu przygotowane przez znawców problematyki.
Takie walory niniejszego dzieła, jak: rozległy zakres tematyczny, aktualność i szczegółowość, własny styl, przejrzystość narracji, umiejętność wykładu spraw trudnych, niemniej jednak z odrobiną uśmiechu, czy też logiczny układ haseł, sprawiają, że najnowsza edycja Leksykonu gerontologii Adama A. Zycha będzie użyteczna dla wielu Czytelników zainteresowanych złożoną, wielowątkową problematyką starzenia się i wielopostaciowej starości w czasach, w jakich przyszło nam żyć, dojrzewać oraz zmierzać ku kresowi własnego istnienia.
Adresatami publikacji są osoby zainteresowane gerontologią, w szczególności geriatrzy, pracownicy socjalni, gerontopsycholodzy, gerontosocjolodzy, pielęgniarki geriatryczne, opiekunowie społeczni, studenci kierunków medycznych, społecznych i humanistycznych.
W części pierwszej taj pracy, której nadałem tytuł: "Ta nasza młodość, co w starość przechodzi", proces starzenia się i jego efekt, jakim jest starość, ukazane zostały z różnych punktów widzenia: poetyckiego i filozoficznego, biologicznego i medycznego, psychicznego, społecznego i psychosocjalnego. Z kolei druga część tej publikacji zbiorowej to teksty dotyczące gerontologii edukacyjnej, która może również obejmować edukację gerontologiczną seniorów, działalność oświatowo-informacyjną na temat starzenia się, prowadzoną dla społeczeństwa, oraz szkolenie osób, które pracują z ludźmi starszymi. Punktem wyjścia uczyniłem tutaj słowa nestora poezji polskiej Czesława Miłosza: "Dopóki człowiek się uczy, żyje".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
