Książka z pogranicza filozofii, psychologii i socjologii. Erich Fromm uważa, że w czasach powszechnego kryzysu wartosci istnieją dwa podstawowe sposoby egzystencji. Pierwszy i dominujĄcy sposób to "posiadanie", związane ze sferą wartosci materialnych. Drugi sposób, to "bycie", które manifestuje się przyjemnoscią dzielenia się doswiadczeniami i zakorzenione jest w miłosci - Fromm stawia tezę, iż to jedyny sposób uchronienia współczesnej cywilizacji od zagłady jest oparcie jej na tym drugim własnie sposobie egzystencji. Książka, prócz wnikliwej analizy współczesnosci, przynosi jedyny w swoim rodzaju projekt psychologicznej rewolucji, która ma powstrzymać postępujący rozkład skomercjalizowanego społeczeństwa.
Fragment Książki
Filozoficzne koncepcje bytu
Dyskusję pojęcia bycia komplikuje dodatkowo fakt, iż byt był główną kwestią tysięcy wręcz filozoficznych książek, a pytanie: „Co to jest byt?" jest jednym z podstawowych zagadnień filozofii zachodniej. Chociaż pojęcie bytu rozważane tu będzie z antropologicznego i psychologicznego punktu widzenia, dyskurs filozoficzny nie pozostaje - oczywiście - bez związku z tematyką antropologiczną. Ponieważ nawet krótka prezentacja losów pojęcia bytu na przestrzeni historii filozofii, od presokratyków do nowożytności, przekroczyłaby zakreślone ramy niniejszej książki, przeto wymienię jedynie kwestię podstawową - chodzi o koncepcję procesu, aktywności i ruchu jako elementów bytu. Jak to wykazywał Georg Simmel, idea bytu pociągającego za sobą zmianę, tj. bytu, który jest stawaniem się, ma dwu gigantycznych i najbardziej bezkompromisowych obrońców - w początkach filozofii zachodniej i w jej zenicie - Heraklita i Hegla.
Stanowisko głoszące, że byt jest przeciwieństwem stawania się, a więc trwałą, bezczasową i niezmienną substancją, wyrażane w poglądach Parmenidesa, Platona oraz scholastycznych „realistów" - ma sens o tyle, o ile uzna się założenie idealistyczne stwierdzające, iż myśl (idea) stanowi ostateczną rzeczywistość. Jeśli idea miłości (w sensie Platona) jest bardziej realna niż miłość doświadczana, to można powiedzieć, że miłość jako idea jest trwała i niezmienna. Kiedy jednak wyjdziemy od realności, w której żyją istoty ludzkie, w której kochają, nienawidzą i cierpią, wtedy nie ma żadnego bytu, który nie byłby jednocześnie stawaniem się i zmiennością. Istoty żywe mogą być
